Skírnir - 02.01.1849, Qupperneq 120

120
fara aS erindum sínum út ebur inn yfir Iandamæri
Bússa. Svo látandi bobskapur kom frá keisara i
marz mánubi. Eptir blessaban margra ára frib er
nú skyndilega í vesturhluta norburáifu ófribur hafinn,
og ógnar því ab kollvarpa löglegri stjórn og ab brjóta
nibur allt mannlegt fjelag. Fyrst hófust þessi ótíb-
indi á Frakklandi. Uppreisnir og óstjórn dreifbu
sjer þaban á þýzkaland meb miklum hraba. þessi
eybandi straumur óx því ofsalegar, sem stjórnendur
ríkjanna ljetu meir undan, og hefur nú ætt inn í
ríki vina vorra, keisara Austurríkis og konungsins á
Prússalandi. Ofsiþessi, ereigiveitsjerframar hóf, ætlar
sjer nú og í fásinninu ab rábast á RússIand, er vjer
fyrir gubs miskun eigum yíir ab rába. þó skal þab
ei verba. Eptir lofsverbu dæmi febra vorra hinna
rjetttrúubu munum vjer, bibjandi hinn almáttuga
trausts, búa oss ab ganga gegn vorum fjandmönnum,
hvervetna er þeir oss mæta; svo skulum vjer og,
án þess ab sjá í nokkurn kostnab, í sambandi vib
vort heilaga Rússland, meb frægb þeirri og drengskap,
er oss til vinnst, verja takmörk ríkis vors fyrir árás-
um vondra manna. þab er ætlan vor, ab hver Rússi,
hver trúr þegn, glabur veiti keisara sínum góba
fylgd, er hann kallar til vopna, og ab hib forna orb-
tak vort: afyrir trú vora, keisara vorn og föbur-
landib” einnig nú muni oss sigurinn veita, og þá
skulum vjer, fullir þakklætis, allir segja: Gub er meb
oss, kannist vib þab, þjer heibingjar, og beygib knje
ybar, því gub er meb oss.
Eitt nýmæli hefur Rússa keisari gjört, er vert
er um ab geta, og mikil tíbindi má kalla á Rúss-
landi, en þab er, ab keisari leyfir þrælum ab kaupa