Skírnir - 01.04.1907, Blaðsíða 27

Frá Róm til Napoli.
123
Fékk eg mann nokkurn í Castel Gandolfo til að fara [með mór]
niður að vatnsborðinu og syna mér þar sem vatnsrennan byrjar
niður við vatuið, og lézt hann fús til þess; en þegar við höfðum
klöngrast niður undir vatnið, fór hann að spyrja mig að, hve
tniklu eg raunar vilji kosta upp á að sjá þecta ())Quanti volete
spendere ?«). Var það uppátekið ráð okkar beggja, hans að
nefna þetta ekki fyrri, svo eg gengi ekki frá, þó hann gerði sig
kostbæran með skoðunarlaunin, né tæki annan meðal grúans
af iðjuleysingjunum, sem í sérhverju þorpi á Italíu tvístíga um
torgin og sitja um þá, sem á ferð eru, að þeir geti haft út úr þeim
peninga fyrir að sýna það sem þeir kalla markvert þar í grend við
þá. Eg að mínu leyti lét mér hægt um annað fyrst um sinn en
að vita hvar stigurinn lá niður að renuunni, og sem við nú höfðum
hann farið, svo eg gat séð hvar gersemið var, sem hann ætlaði að
sýna mér, lót eg í veðri vaka, að mér hefði verið sagt í Alba.no,
[að] það væri ekki gefandi meira fyrir að sjá þetta en 2 bajocchi1)
(svo sem 3 skildinga), en fyrir góðrar vináttu sakir vildi eg ekki
horfa í að gefa svo sem 8 skildimra. Þetta var að sönnu viðunan-
Jegt eftir þv/ sem á þessum stöðum er títt fyrir viðlíka þónustu-
semi, en fyrst hann ætlaði sór að græða svó mikið, þá kom mór
ekki á óvart, að hann tæki, sem til ætlað var, þetta fyrir smánar-
boð og fitjaði upp á nef sór með þeim skringilega hætti, sem þess-
ara manna siður er hjá Itölskum, og ekki verður lýst. Sagðist
[hann] í það minsta hafa ætlast til að fá 2 psoli2), og hrópaði eins
og hann gat til þess, er hafði lyklana að inngauginum og líka
mundi heimta nokkuð fyrir að láta þá í skráargatið, að hann skyldi
ekki ljúka upp [fyrir mér], þar eð kaup okkar hefði ekki gengið
saman. Eg bað hann samt vel að lifa, ef hann ekki vildi taka við
þessum hálfa paolo2) og fór þangað sem renslið var, skamt þaðan,
en hann stóð eftir og gladdi huga sinn við, að eg sæi ekkert og yrði
feginn að kalla til sín aftur, og þess vegna vildi hann ekki taka
við því, er eg bauð honum, sem hann annars hefði orðið feginu og
var hér um bil nóg. Var þar svo um búið, að garður, sem var
liðug manuhæð, var hlaðinn í ferhyrning, 3 faðmar á hveru veg, í
kringum útrásina, eður sinn garður hverjum megivi heunar frá
J) Bajocco = '1,00 úr scudo (ítölskum dal) = c. 4 aurar í vorum
peningum.
’) 1 paolo = 10 bajocchi = */scudo = 39 aurar í vorum
peningum.