Lögberg - 26.06.1930, Blaðsíða 2

Lögberg - 26.06.1930, Blaðsíða 2
Bls. 2 LÖGBERG, FIMTUDAGINN 26. JÚNÍ 1930. Andansmenn og iðjuhöldar Eftir Guglielmo Ferrari. París, 17. febr. 1929. Mr. Hoover, núverandi forseti Bandaríkjanna, sem tók við völd- um fyrir rúmu ári, er gamall námuverkfræðingur. Fyrri hluta æfi sinnar var hann í þjónustu hinna stóru námufyrirtækja Eng- lendinga og Bandaríkjamanna í Austurlöndum. Þar mun honum hafa tekist að raka saman miklu fé. En þegar ófriðurinn mikli ingjar, kaupmenn, klerkar verkamenn. hefir aftur á ÞÉR GETIÐ KOMIÐ I í VEG FYRIR STÍFLU. og lega, en öðrum j móti mistekist. Hvers vegna? Vegna þess, að Það er undravert, hve fljótt Nuga- Tone losar likamann við stiflu og stjorn malin utheimta marghatt-^þau €fnj er henni valda; til sjúk- aðri og yfirgripsmeiri starfsemi, dóma þeirra, er frá slíku stafa, ekki eins takmarkaða og sérhæfa má telja lystarleysi, meltingar- i •* leysi, höfuðverk, taugaveiklun, verzlun, i8nað-ib»8;ugjúkdfala og margt og hefir þekkingu eins og Þessi tvennskonar starfsemi flestra stjói'nmálamanna nú á dögum, hvetur mann til að íhuga, hvort ekki sé einhver af þessum margvíslegu atvinnugreinum, HHHH sem búi yfirleitt betur en hinar lir- bankastörf, visindi, hernaður, margt fleira Nuga-Tone ,. ttty, bókmentir, læknisfræði, lögfræði. komið þusundum manna og kvenna undir stjornmalasviðið. Um þetta , . , * til beztu heilsu, er áður hofðu atriði hefir lengi verið deilt af, StjornmalasJarfið kjjefst ^ með- þjáðgt af ýjnsum þeim kvillum, miklum áhuga og mikilli hlut- drægni. sama herforingja, komið fram, eftir því hvaða stétt nienn ega lækna. f>eir geta bæði ekki við hendina, getur lyfsálinn manna hefir setið við stjórn, ogj haft og ekki haft þá hæfileika/ ávalt útvegað það. haft mest áhrif. Eftjr stríðið krjefst fæddra hæfileika, sem það eitt gem n(i hafa nefndír verið getur þroskað. Með iðjuhölda og. Nuga-Tone veitir væran svefn, bankamenn er sama máli að *g fylHr fólk starfsgleðl og nýj- , . ... um þrotti. Þer getið fengið gegna og með herfonngja, log- Nuga_Tone j jyfjabúðum. Sé það sem að nauðsynlegir eru stjórn- hófst, hætti hnn verkfræðings- 1870, var herinn álitinn í íhalds- málaskörungnum, án þess að það nóg fyrir starfinu og gerðist stjórnmála- sömustu löndum Evrópu vera sú hafi nokuð að segja fyrir þá i franskan maður. stétt, sem hefði beztu stjórnmála- eða að sérgreinum þeirra. Þeir, sem þekkja aðeins eitt þeirra. Hann þýzkan, enskan, stj órnarf orseta, Hví ekki bað? geta menn spurt. annað hljóð . 8trt>kkinn; Bandarflcin eru nú á dögum mesta eru það forgtjórar banka, iðnaðar- og auðland heimsins. , t . verksmiðja og annara íðnfyrir- Stóriðjuhöldarnir ættu að hafa þar t£pkja er nj6ta traugts alm€nn- sómuþýðingogherforingjaríauð-|ings Á meðan á atyrjöldinni valds- og einveldislöndum Evrópu , , xn stoð og enda eftir hana, voru oll a nítjándu öldinni. Samt er það . , , i riki sama markinu brend; ny nýjung, jafnvel í Bandaríkjunum, viðfanggefni komu á dðfina> sem aö æðsti maður ríkisinse skuli vera * , . ___ gerðu krofu til hagsym og raun- namuverkfræðingur.'— Sex for- , . , . ... hæfs skilnings stjornaranna og setar næstir á undan Hoover, feng- djörfungar þeirra til skjótra ust allir við andleg störf, en ekki framkvæmda. Einmitt þeaSa hæfileika hafa menn helzt þózt Forsetinn, sem lagði niður finna meðal þeirra manna, sem völd, hr. Coolidge, er lögmaður, standa fyrir hverskonar stóriðju sem aðeins um skeið hefir lagt þjóðfélagsins. Dag og nótt horf- málskjölin á hilluna til að gjöra ast þeir 1 augu við veruleikann stjórnmálin að atvinnu sinni. sjálfan, menn og hluti. Hverjir Næstur á undan honum var Hard- ættu það að vera aðrir en þeir, ing; hann var bláðamaður, eigandi sem haldið gætu múgnum í skefj- cg ritstjóri víðlesins blaðs, sem um einmitt nú, þegar öll öfl þjóð- hann gaf út í minniháttar bæ, með félagsins leitast við að slíta af 26. þús. íbúa. Wilson var prófess- sér öll bönd og leika lausum or og rektor við Princeton Univer- hala? Þeir hafa hæfileikann til sity. Taft var mikilhæfur mála- að stjórna — imperium — eins og flutningsmaður. Roosevelt var berforingjar, þennan hæfileika, auðmaður mikill, og alt í senn, í- sem nú er einmitt svo tilfinnan- þróttmaður, bókmentavinur, blaða lega mikill skortur á. maður og rithöfundur. MacKin- óneitanlega er margt satt og ley var málaflutningsmaður. | rétt j gkoðun En er hún í heilan mannsaldur hafa Ban- ekki líka að einhverju leyti blekk- daríkin valið foresta sinn úr and- ing? legu stéttinni, málaflutnings menn, rithöfunda, -mönnum til að dreifa. Nú er hafa þessa hæfileika, þurfa ekki| verður að þekkja þau öll. nema lítinn undirbúning til að, Hinn verulegi sjúkdómur vorra sóma sér í ráðherrasætinu; hin- tima, er ekki falinn í meinsemd- um tekst það aldrei. kynna sér þau verkefni, sem um sjá þeirra eru falin. í frelsis- snauðu landi gerir það engan mis- rnunð, hvort stjórnin er í höndum lögvitringa eða hershöfðingja, bankastjóra eða iðjuhölda;—eng- in sérfræðigrein getur kent mönn- um að sjá i myrkri. Því margbrotnara sem þjóðlífið verður, því nauðsynlegra er bæði fyrir valdhafa og þegna, að all- ar stéttir megi óhindraðar verja skoðanir sínar og gæta hags- muna sinna. Það er eina Ieiðin til að gera ekki stjórnarstörfin, sem þegar eru orðin svo erfið viðfangs, ofvaxin menskum mönn- um. Sönn framför er alt það, sem miðar að því að gera valdhöfun- um auðskildari sál lýðsins. í þá átt ætti líka öll framsókn að sækja, í stað þess að glepja mönnum sýn með byltinga-draum- órum. Einkum ættu blöðin að geta áunnið mikið meira í þá átt held- ur en þau gera nú, jafnvel í þeim löndum, þar sem þau hafa náð rrestri útbreiðslu og fullkomnun. i um stjórnarfyrirkomulagsins, ! Því voru stjórnmál í auðvalds- heldur stafar hann af því, að við- löndunum fyrrum atvinna einnar fangsefnin gerast æ örðugri og stéttar manna eingöngu. Nú er flóknari, en hyggjuvit þeirra, sem það orðin tízka, að líta niður á falið er að greiða úr þeim, virðist þánn mann, sem gerir stjórnmál jafnframt standa í stað. Þessi Miklar endurbætur í þessu atriði að einka-atvinnu sinni. j mótsetning hefir nú sí-farið í í konungaættunum gekk stjórn-! vöxt síðan 1848, eftir því sem fólk- ntálavinnan í erfðir og gat því inu hefir fjölgað, alþýðufræðsla orðið hlutskifti þess manns, sem'aukist og áhrif almennings á hafði til slíks starfa hvorki löng-| stjórnmálin, eftir því sem iðnað- ur né getu. En hvað sem líður urinn, blaðamenskan, skrifstofu- göllunum á slíkri erfðavenju, þa valdið o. s. frv. hafa náð meiri er hitt víst, að gömlu . stjórnar-j útbreiðslu. Við alt þetta hefir hættirnir áttu lífseigju sína að' stríðið mikla bætt glundroða þakka því, að aðeins lítill flokkurj hinna mörgu byltinga, sem því manna átti þá kost á að ganga voru samfara; og þrem eða fjórum stjórnmálabrautina, gerði stjórn- stórkostlegum vandamálum. (Hér' ana og batnað, en hitt er mér ó- mál að æfistarfi sínu og hirti á höf. greinarinnar sennilega við kunnugt um, hvort það heldur á- Hótel Borg • J Mega menn vel fagna því, að • gistihús þetta er upp komið, þvf ------- ! að það er bæjarprýði og það er tók til starfa að fullu i morgun.1 landi og þjóð til sóma, að til skuli Jóhannes Jósefsson, eigandi ogj vera slíkt gistihús hér. Húsið er forstjóri gistihúhsins, bauð í þvíj teiknað af Guðjóni húsameistara eru nauðsynlegar. Allir finna óljóst til þessarar nauðsynjar. Og þegar mér dettur hún í hug, vaknar oft hjá mér merkileg endurminning frá Suð- ur-Ameríku-för minni. Það eru 22 ár síðan. Þá var gefið út. í einni suður-amerísku höfuðborg- inni stórblað, sem þegar mátti telja með þeim beztu í heimi. Síð- an hefir það stöðugt færst í auk- eki um neitt annað. j Stríðsskulda farganið, sem virðist Eftir að þingræði kom til skjal- nú komið í mesta öngþveiti). anna, eru stjórnmál úr sögunni Fram til ársins 1914 var Ev- sem sérstök atvinnugrein. Þeir rópa stjórnarfarslega séð mikið til menn gerast nú æ færri, sem fást ein samstæð heild, því að allflest tkki við annað en stjórnmál, jafn-’ ríki álfunnar voru einveldi, sem vel í löndum, þar sem auðvalds-! höfðu aðhylst frumatriði þjóð- sinnuð þjóðfélagsskipun hefirj ræðisstefnunnar. Stjórnarvöldin baldist fram á þenna dag. Menn \oru allstaðar samkynja, eða því úr öllum stéttum og öllum stöð- sem næst. En nú er Evrópa í um gerast nústjórnmálamenn, án þann veginn að verða einskonar Satt er það, að rekendur stór- nokkurs sérstaks undirbúnings.1 stjórnarfarslegur Babelsturn. Þar blaðamenn,'fyrirtækjanna Jifa | návist stað-j Venjulegast er það tilviljun ein,'ægir saman einveldum og þing- professora. Með kosningu Hoov-, reyndanna sjálfra, það hafa þelr sem ræður því, að þeir leggja frá^ bundnum konungsríkjum, lýð- ers er su erfðavenja fótum troð- fram yfir jögvitringana, sem inni-! sér fyrri atvinnu sína til að afla ríkjum og ráðstjórnarríkjum; þar loka sig í heimi hugmyndanna. ser einhverrar nasasjonar af eru fascistaharðstjornir við hlið- En bak við þann hugmyndaheim þjóðmálum á hávaðasömum þing- ma á kommúnistiskum harðstjórn- eru falin dýpstu og flóknustu málafundum. í þessu einu stend-^ um. Stjórnarhættirnir í öllum fram að birta sérstakan greina- að frumleika til átti tilefni blaðamönnum að skoða gistihúsið í gær. Sýndi forstjór- inn og ármaður gistihússins, hr. Tómas Hallgrímsson, blaðamönn- um húsið hátt og lágt, og tók það hátt á aðra klukkustund og var þó fljótt farið yfir. Veitinga- og samkvæmissölum hefir áður ver- ið lýst hér í blaðinu að nokkru, enda verður því slept nú. Tök eru heldur ekki á að lýsa gistihúsinu til hlítar nema í löngu máli^ og verður því að eins um stutta frá- sögn að ræða að þessu sinnl. — Smíði hússins, er mun hafa kost- að alt að því 1% miljón kr., hófst í desember 1928. Má það happ heita, að hægt var að vinna að' smíði hússins í allan vetur, því ella hefði það ekki verið fullbúið fyrr en í haust, en það hefi langt um meiri þýðingu en menn kann- ske alment gera sér Ijóst, að gisti- hús þetta, sem í öllu jafnast á við fyrsta flokks gistihús erlendis var komið upp fyrir Alþingishá- tíðina. í fyrsta lagi verða gestir stjórnarinnar búsettir þar á | meðan á hátíðinni stendur, en auk ! þess verður' mikill f jöldi erlendra gesta hér í alt sumar, sem munu líta íslendinga öðrum augum en ella myndi, vegna gistihússins Borg. Má í þessu sambandi minna á, að erlend ferðamannafélög hafa til þessa verið treg til þess að beina ferðamönnum til landsins, Samúelssyni, en um leiðslur hafði fyrirsögn Ben. Gröndal verkfræð- ingur. Málningu annaðist Ágúst Lárusson málari, en Ormsbræður ljósaútúnað og lyftu, en auðvitað hafa margir fleiri haft ýms störf á hendi við að koma gistihúsinu upp. — Vísir 25. maí. Ástarbréf Bernhards Shaw vegna þess, að enginn sómasam- dálk, sem að frumleika til atti egur gigtigtaður yar til fyrir þ4| * þá engan sinn líka í hinum ment-j þér _ Á ne8stu hæð tiJ vinstri> ’ að heimi. Þetta blað leyfði sem- sé, hvaða lesara sem vildi, að birta þvi' og in. En sú kenning stafar af nýj- um straumum, sem hófust í Ev- rópu og styrjðldin mikla áttí upptökin að. Áður fyr var þar siður í löndum með þingbundinni stjórn og eins í löndum, þar sem stjórnarfyrirkomulagið var eins- faldari konar samsteypa einvalds og þjóð- sannindi lífsins, þar sem aftur á ur þjóðræðið að baki þeim stjórn-J þessum löndum eru svo gerólíkir, móti raunþekking kaupsýslu- arháttum, sem það kom í staðinn að hvert ríki fyrir sig er hinum þá inn er gengið, gegnt Austur- velli, er salur? sem almenningur kallast. Er salur þessi hinn við- kunnanlegasti og er ætlaður gest- ‘ um til setu, blaðalesturs og bréfa- ,natt.cn eic“,u> | skrifta. Húsgögn eru þýzk, og jafnvelþóttþærværuíandstöðu ger af hnotuv.ð. eru þin við skoðanir ritstjórans, heim- smekklegugtu, f gal þeggum er spekilegar ádeilur, fagurfræðileg-^ skrifstofa hugleiðingai', ' !“s" í auglýsingaopnu þess, gegn að borga ákveðið gjald eins ívrir auglýsingar, hvað sem hon-J um sýndist: pólijtískar grteinir, ar hugleiöingar, arasargreimr, kærugreinir, o. s. frv. Ritstjórn-’ in áskildi sér að eins rétt til að neita þeim greinum, er gætu or-. sakað lögsókn á hendur blaðinu. j “tribune mannsins er takmörkuð við ein- fyrirbæri tilverunnar. fyrir. öllum óráðin gáta. Þess vegna En þetta er líka alvarlegur á-J hafa menn verið svo seinir til að galli, því að með hverju ári, með^ átta eig á |st(órv\iðburðum sein- hverjum degi, verða þjóðmálin ustu tíu ára. ræðis, að ráðherrar voru nærfelt’ Iðjuhöldarnir hafa yfir að ráða eingöngu valdir úr flokki lög_'Þúsundum einstaklinga, beygja manna, blaðamanna, prófessora,1 þá undir sinn íárnharða a*a> hafa embættismanna eða herforingja,1 þá ) hendi sér’ eins og verkfæri> nema leifar hins gamla aðals og 1 skrifstofum sínum og verk finna bðt á j^jm. óánægjan flóknu viðburðakeðju og væru látnar sitja fyrir valinu. f stæðum lata þe,r nkja naVæmnl| hefir Englandi voru þess dæmi, að upp- °f regiu> í mótsetningu við hinsji þyltingum ega stjornlagarofum,J byltingúm. Nú eru afburðamenn- útmála galla þess og leitast við ekkert koma sér á óvart í almennu vöntun á skipulagi í heiminum. Að segja þessum sjálfhreyfi- gjafa kauþsýlslumenn bða iðju- höldar kæmusfc í valdasessinn. En það er fyrst og sérílagi eftir að styrjöldin mikla hófst, að vélum fyrir verkum nokkurn bankamenn og iðnaðarmenn hafa hluta dags, er langtum auðveld-J sama leik sem byltingarnar eru, hringiðu hins fjölþætta og yfir- haft greiða aðgöngu að æðstu em-Jara, en að stjórna dag og nótí þar er lei|;ast vig að uppgötva gripsmikla hlutheims; þeir þurfa bættum ríkisins, þrátt fyrir nokk- miljónum frjálsra manna, þar sem þjóðmálafrömuði nýrrar tegund- að lesa mikið, kynnast mörgum, margbrotnari. í öllum löndum Það er ekki öðrum hent en af- er ráðist á stjórnskipulagið; menn burðamönnum að vita alt, að láta hinni altaf í sumum löndum valdið fylgjast með í hinum sífeldu um- sem áttu að ráða bót á þessum á- irnir ekki á hverju strái; því er göllum og tryggja velferð þjóðar-! nauðsynlegt að mennirnlr reyní innar. En í löndum, þar sem'að yfirstíga örðugleikana með menn eru ekki fyrir þann vara- því að lifa sem mest í sjálfri larmanns, ínnganga lyftivél og stigi upp á efri hæð- irnar. Veggir eru fóðraðir með‘ silkiveggfóðri og gólfið og stig- arnir lagðir ábreiðum. í gesta- herergjunum er öllu smekklega Þetta var einskonar tribune lega fyrir komið. Húsgögnin eru libre”, þar sem allir máttu leggja^ oll af hnotuviði og smíðuð í Þýzka- orð í belg, án nokkurrar hindr-^ llindi og mjög smekkleg. Legu- unar annara en auglýsingagjalds-| bekkir og bök og setur stólanna ins. Blaðið græddi ógrynni fjár: gestaherbergjunum, er alt fóðrað og var jafnframt mesti þarfagrip-^ með þláu efni; en rúmábreiður eru ur stjórninni, landi og lýð. Marg-^ úr samskonar eða svipuðu efni ir ráðherrar hafa síðan sagt mér, Tvennskonar útbúnaður er til að að það væri þessi dálkur blaðs-. l,ringja a þjóna og þernur, bjöllu- ins, sem þeir læsu fyrstan allra d ^ útbúnaður á daginn, en Ijósaút- hverjum morgni. Innan um létt- búnaður að næturlagi, til þess að vægar bollaleggingar fundu þeir| engu onæði Valdi öðrum, þó að oft dýrmætar upplýsingar, bæði; kallað sé á starfsfólkið. Bað- herbergin eru mjög snotur og út- búnaður allur í þeim mjög hag- ^ kvæmur. Er yfirleitt frá öllu atvik, og allskonar óhæfu^ sem gengið til þess ag gera gestum og um hag og skoðanir lýðsins íj vissum tilfellum, sem þeir ann-| ars hefðu ekki vitað um, og ýms hver höndin er upp á móti ann- p.ri, eins og títt er í þjóðfélögum. Tökum sem dæmi stórkostleg- uð luslegan undirbúning oft og einatt. Þýzkaland reið á vaðið. Rath- enau var framkvæmdarstjóri hins stærsta rafveitufélags í Þýzka- landi, og fyrstur þeirra stóriðju- hölda, sem hafa lagt skrifstofu- störfin sín á hilluna til þess að takast á hendur vandamikl stöðu í stjórn landsins. Þó stóð Þýzka- land einmitt á hættulegum tíma- mótum og þarfnaðist krafta úr- valssona sinna. Eins og þetta dæmi má nefna mörg önnur, og; hér og hvar um alla Evrópu varð skipulag Það, sem ríkir í litla, ar. Hvar verður þá að finna? 1‘þreytast aldrei á að leita sér upp- hernum? í iðnfélögum og iðn-| lýsinga, og gagnrýna þær og all- hringum? í verksmiðjunum eða ar stefnur og skoðanir, færa sér í ustu iðnhringa Ameríku: það er|bönkunum? Auðnist Hoover að nyt srinnindi vísindanna og ólíkt, hvað þeir hafa einfaldara, leysa starf sitt vel af hendi^ verð-1 reynslu annara manna, en gleyma starf að inna af hendi, heldur en stjórnarforseti í litlu landi. Gera i iðnrekendur sér altaf ljósan þann mun? Oft hyggja þeir, og al- menningur reyndar líka, að hægt sé að stýra heilli þjóð eins og þeir stjórna undirmönnum sín- um og verkalýð. Þess vegna dett- ur þeim í hug að bera saman sama uppi á teningnum. Og nú eru það Bandaríkin, sem taka við að feta í fótspor Þýzkalands. Það er ekki erfitt að skilja, kvernig þessi hreyfing hefir fæðst. í öllum löndum Evrópu og Ameríku, þar sem þingræði hefir fengið að þróast, er það nú orðið ljóst, að stjórnmálastarf- semi getur ekki lengur heitið at- vinnugrein út af fyrir sig, sem útheimti sérmentun. Allir^ sem nú á dögum fást við stjórnmál, hafa haft aðra atvinnu, sem þeir lærðu áður en þeir gerðust stjórnmálamenn, og halda jafn- vel áfram að inna af hendi eftir að hafa fengið nóg af stjórn- málabaráttunni. Maður þarf ekki annað en að líta yfir nöfn þeirra fulltrúa, er sitja eitthvert þingið hér í álfu, til að sjá, að þar eru saman komnir menn úr öllum stéttum: lögmenn eða Iðglærðír menn eru allstaðar fjölmennir; en við hlið þeirra sitja og blaða- menn, læknar, háskólakennarar, verkfræðingar, fjársýslumenn, embættismenn, bændur, herfor- andlausa heiminum þeirra og ó- reiðu þá? sem er á ölum hlutum í hinum verulega heimi. Það stolt, sem þessi samanburðurj yfir hofuð innblæs þeim, vekur hjá þeim aðra tilfinning, sem að vísu er styrkur fyrir kaupsýslumanninn, cn getur verið skaðleg hjá stjórn- málamanninum, en það er mikil- látleg bjartsýni, sem þykist vilija ráða fram úr pólitiskum vanda- málum jafn-auðveldega og við- fangsefnum á iðnaðar- og pen- ingamálasviðinu. ur hann ímynd þeirra stjórn-' aldrei að ástandið í heiminum er málaskörunga, sem koma eiga. nú sífeldum breytingum undir- Margir mundu það þá vera, sem orpið, og þess vegna þurfa allir, ekki efuðust lengur um, að til sem fylgjast vilja með þeim, að þess að kunna listina að stjórnaj halda áfram að læra. Mér liggur mönnunum, þyrfti ekki annað en næstum við að segja^ að heimin- vera námuverkfræðingur. En lát- um verði nú ekki lengur stjórnað um það Iiggja milli hluta. Stjórn- inni í luktum skrifstofum, heldur málin stefna sífelt að því að — ef svo má að orði kveða — verða flóknari og umfangsmeiri; J “undir beru lofti.” og þrátt fyrir að þeir, sem með Nú birtist frelsishugmyndin i völdin fara, leggi alúð við starf alveg nýrri mynd. Fyrir öld var I sitt, vex það þeim meir og meir hún einkum falin í vörn gegn of- Það er kannske gagnslaust að ræða um, hvort nokkurt eitt starf eða staða búi betur en öifnur und- ir stjórnmálastarfsemi. í öllum stöðum þjóðfélagsins má afla sér nokkurrar stjórnþekkingar; en engin staða getur búið mann út með alla þá þekkingu og alla þá hæfileika, sem góður stjórnandi þarf að vera gæddur. Meðal þeirra manna eftir stríðið, sem lögðu niður kaupsýslu- eða verk- smiðjustörf sín til að taka við á- byrgðarmiklum pólitískum stöð- um, hafa nokkrir staðið sig prýði- Tðkum dæmi: utanríkismálin. ríki valdhafa,*nna. Hlýðnisskyld- an krafðist umræðufrelsis að hefði annars verið leynt í hags- munalegu skyni af þeim, sem hlut áttu að máli. starfsfólki sem hægast fyrir. Tal- símar verða í öllum herbergjum, en þeim hefir ekki enn verið kom- Eg hefi aldrei getað komið þvr ið fyrir. Herbergin eru ýmist eins fyrir mig, hvers vegna þessiieða tveggja manna með sérstöku frlmlega og nytsama auglýsing-j baðherbergi, en frá herbergjaskip- Bernhard Shaw hefir í einu leikrita sinna sagt, að Ameriku- menn hefðu viljað fá nokkrar enskar dómkirkjur keyptar. Það er fleira, sem Ameríkumenn hafa viljað fá keypt, og eru , síðustu fregnir þær, að þeir hafi viljað kaupa nokkur ástabréf, er Shaw skrifaði fyrir 40 árum hinni frægu, ensku leikkonu, Ellen Terry. Dóttir leikkonunnar erfði bréfin að henni látinni, og fékk hún fyrir nokkru tilboð frá am- | erískri bókaverzliín um kaup á bréfunum. Það kvisaðist til blaðanna, að Shaw myndi gefa samþykki sitt til þess, að bréfin yrðu gefin út( og vakti það mikið umtal. Haft var eftir ritdómara, er lesið hafði bréfin, að þau i væru fegurstu ástabréf heims- bókmentanna, og myndu þau síð- ar verða talin með hinum mestu perlum. En fyrir nokkru frétt- ist, að Shaw hefði lagt fastlega á móti því, að bréfin yrðu gefin út, og hefði hann borið því við, að þau væru algert einkamál. Dóttir leikkonunnar, sem er eig- andi bréfanna, hefir lýst yfir því, að hún sjái enga ástæðu til að halda þeim leyndum. Hún hef- ir samt samþykt, að gefa bréfin ekki út, meðan Shaw er á lífi. — I.esb. araðferð hefir ekki náð meiri út- breiðslu í heiminum. —(“l’Ilustration”) — Lesb. D. H. Lawrence, eitt af þektustu og beztu skáld- um Englendinga, er nýlega dáinn, rúmlega fertugur. Hann hefir un er þannig gengið í framhluta hússins, að fjölskyldur geta haft mörg herbergi undir í einu, eftir þörfum, því að dyr eru þar milli herbergja. Auk þess eru steypu- baðklefar með sumum eins manns herbergjum, og loks ern gangabað- herbergi. — Þá er menn höfðu skoðað herbergi öll uppi og farið Menningin fyrir flóðið. ÍLögréltta hefir nokkrum sinn- um sagt frá rannsóknum Mr. Le- onord Woöley’s í Úr, isem leitt hafa í ljós merkar nýjungar um forna menningu og staðfest sann- fræði gamla testamentisins í ýms- um greinum. í bréfi í Times um mánaðamótin febrúar—marz, seg- ir Wooley frá áframhaldi rann- sókn sinna. Er hann þá kominn 56 feta dýpi, og er að kanna ftrnleifar frá 3260 f. Kr., eða ca. 5100 ára gamlar. Það eru átta húsalög hvert ofn á öðru, sem grafin hafa verið upp, og enn ekki komið í botninn, eða að elztu mannabygðinni. En þó telur Woolley að nú sé þess skamt að bíða, að sagan sé rakin á enda á þessum slóðum. Afar mikið hef- ir fundist af ýmsum leirkerum og nú síðast nýjar tegundir, áður óþektar. — Lögr. ÞAKKARÁVARP. Við undirrituð viljum hérmeð þakka hjartanlega öllu því fólki í Framnesbygð, og útfrá, er á einn eða annan hátt tók þátt í hinu veglega samæti, er efnt var til í samkomuhúsi bygðarinnar 3. marz síðastl., í tilefni af burtför okkar hjónanna. Við þökkum einnig gjafirnar rausnarlegu , er okkur voru færðar; einkum og sérílagi amið sögur, leikrit og ljóð, og, upp á turnþakið, til þess að njóta þökkum yið 'Wlu þyi fófki er tók TT„Y,r, I fcírw facro rt+aÝnifl v»r fnriR m‘X„Y til má]gj hlýhuginn 0g VeíVÍldÍna, er lýsti sér í orðum þess. Síðast en ekki sízt viljum við innilega Fyrir öld síðan, var það nóg fyr- launum. En nú er frelsið einhver ir stjórnarherrana í Evrópu að cjfýrmætasta undirstaða allrar vita áform Iþjóðhöfðingjanna í, íræðslu. Sérhver stjórn þarf að stærstu nágrannaríkjunum og fylgjast vel með öllum skoðana- vildarmanna þeirra. Tala þeirra straumum meðal þjóðarinnar, skifti nokkrum tugum. Og um' þarf að vita, á hvaða tíma sem ferðasögur og sögurit. Hann| hins fagra útsýnis, var farið niður kynti sér á seinni árum mikiðj í kjallara og var þar fróðlegt um sálrakningakenningar nútímans að litast, því að þar eru aðalvélar (psyckoanalysu) og höfðu þær á- gistihússins, sem of langt mál yrði hrif á skáldskap hans. Hann1 að lýsa, en síðan í þvottahúsið, en skrifaði allmikið og það bezta af^ þar eru nýtízkuvélar notaðar við því.er talið meðal öndvegisrita í allan þvott, um eldhús, búr og enskum bókmentum síðustu ára.' geymslur allar, og var þá yfirferð- __ Lögr. 1 inni lokið. þakka séra Sigurði ólafssyni fyr- ir hin einkar fögru þakkarorð, er hann að beiðni okkar talaði til fólksins í veizlulok. Ykkar með einlægri vinsemd, Þóra Pétursson, Daníel Pétursson. gerðir þeirra og fyrirætlanir var auðvelt að afla sér upplýsinga. En nú á dögum verður sá mað- ur, sem stjórnar stórri þjóð, að þekkja Evrópu, Ameríku og Asíu, þ.e.a.s. fylgjast með hinni marg- þættu og síbreytilegu rás atburð- anna í hverju landi fyrir sig, hinni sifeldu togstreitu ólíkra er, hvað þjóðin hugsar og hvers hún óskar. En hugtakið “þjóð” er óákveðið og yfirgripsmikið. Það, sem vér köllum “þjóð”, er í öllum menningarlöndum nútím- ans samsafn af mjög mörgum stéttum mannfélagsins, sem hafa ólíkar skoðanir og skifta um þær oft. — Hvernig ætti nokkurri afla, sem oftast nær er mjög á stjórn að takast að kynnast þessu huldu og stundum fullkomin ráð-,: hviklyndi fjöldans, ef hann hefði gáta, jafnvel þar sem hún á sérj ekki leyfi til a§ birta frjálslega stað. Hvílíkan undirbúning ngf óskir sínar, þótt hugsanir hans lærdóm þarf ekki til þess að þekkja vel aðeins eitt stórveldi í Evrópu eða Ameríku, t. d. Þýzka- land, England, Frakkland eða nái öðru hvoru engri átt og ósk- ir hans séu oft og tíðum ófram- kvæmanlegar ? Frelsið er nú á tímum það ljós, Bandaríkin? En þó væri það ekki sem gerir valdhöfunum kleift að MACDONALD’S Fitte Gxt Bezta tóbak í heimi fyrir þá, sem búa til sína eigin vindlinga. Gefinn með ZIC-IAG uakki af vindlingapappír. HALDIÐ SAMAN MYNDASEÐLUNUM IT9

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.