Lögberg - 26.06.1930, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 26. JÚNÍ 1930.
Bls. 7.
Um víða veröld
Heimurinn stækkar.
Fundin ný pláneta.
iEins og kunnugt er þeim, sem
gaman hafa af að glugga i
stjörnufræði, er talið svo, að átta
stórar reikistjörnur, eða plánetur
gangi um sólina, og er jörðin ein
þeirra og sú þriðja í röðinni frá
sól talið. Hinar eru Merkúríus'
og Venus, báðar nær sól en jörð-
iii, en svo, í röð út frá jörðinni,
Marz, Júpíter, Saturnus, Úranus
cg Neptunus. Reikistjörnur þess-
ar eru ærið mismunandi að stærð,
þyngd, snúningi og ýnisu eðli.
Eðlisþyngd jarðarinnar er t. d.
eins mikil og þyngd Venusar,
Merkúríusar og Mars allra sam-
an, en er aftur á móti ekki nema
fimtándi hluti af þyngd Úranus-
ar eins.
En Júpíter er samt langstærst-
ur af öllum reikistjörnunum,
þyngd hans er 2.5 sinnum meiri
en þyngd allra hinna samanlögð,
en samt ekki nema þúsundasti
hluti af þyngd sólarinnar. Júpíter
er einnig tólf ár á jarðvísu að
ganga umhverfis sólina, en Merk-
úrus, sem næstur henni er, ekki
nema einn ársfjórðung, en Nep-
tunus, sem fjærstur er, fer um-
hverfis sól á 165 árum. Kringum
allar þessar reikistjörnur, nema
Merkúríus og Venus, snúast
tungl, eitt um jörðina, máninn,
og sömuleiðis eitt um Neptún-
us, tvö um Mars og fjögur um
Uranus, en níu um Júpíter og tíu
um Saturnus. Sumar af þessum
reikistjörnum sjást með berum
augum eða í veikum sjónaukum,
en annars hefir þurft hina sterk-
ustu sjónauka til rnansóknar á
þeim og geiminum í kringum
þær.
Þessar rannsóknir hafa orðið
til þess, a® fræðimenn hafa
smámsaman fundið ýmsar nýjar
stjörnur. í fornöld þektust að-
eins fimm plánetur, hinar hafa
fondist síðan, og nú nýlega er
fundin ein enn í viðbót við þær
sem nefndar voru. Það var Hers-
chel, sem fann Úranus árið 1781
og árið 1846 fann Þjóðverjinn
Galle Neptunus, eftir útreikning-
um, sem Leverier í París og Ad-
ams í Cambridge höfðu gert.
Árið 1801 fann ítalinn Piazzi
litla plánetu, sem mönnum hafði
áður dulist vegna smæðarinnar,
og var hún nefnd Ceres, en sam-
kvæmt svo nefndum Titus-Bodes-
lögum, átti að finnast pláneta á
hennar slóðúm, eða á milli Mars
°g Júpíters. Én nú orðið þekkja
menn reyndar kringum þúsund
smáplánetur á þessum slóðum
milli Mars ogt Júpíters, og sumar
þeirra eru aðeins 4—5 km. að
þvermáli, en þær stærstu 300;—
400 km. Stjörnufræðingar síð-
ustu ára hafa einnig talið hinn
svonefnda hring Saturnusar (sem
sést greinilega, þó ekki sé nema í
litum kíki), sem þyrping af mjög
litlum tunglum. Aðferð stjörnu-j
fræðinga til þess að finna og!
rannsaka þessar stjörnur, sem
dyljast berum augum, er sú m. a.J
uð taka ljósmyndir af ákveðnum'
stöðum geimsins í einu (gegn um'
híki)| og sjást þá venjulega á
Plötunum merki eftir stjörnurn-'
ar. Þar að auki hafa menn ýms-
ar stærðfræðilegar og ljósfræði-
iegar aðferðir, sem venjulega
eru ekki viðfangsefni annara en1
sérfræðinga, til þess að ákveða'
afstöðu og eðli stjarnanna.
Helztu lögmálin, sém menn
Þurfa að minnast, til þess að
Sera sér grein fyrir gangi him-J
intunglanna, eru hin svonefndu
Keplerslög og þyngdarlögmálið,)
sem kent er við Newton, með þeinj
hreytingum eða viðaukum, sem1
afstæðis (relativitets)i kenningar
Einsteins hafa haft í för með sér,
en þeim er ætlað að sameina,
Þyngdarlögmálið og lögmál elekt-
romagnetismans nýrri skoðun á
t’ma og rúmi (rúmtíminn skilinn
sem hin fjórða vídd eða dimen-
sion).
Keplerslögin, sem talið er að
sýni reglur þær, sem allar reiki-
atjörnur fari eftir í gangi sínum,
cru þannig, eftir því sem Jónas
tíallgrírnsson seti þær fram á ís-
mnzku: 1 að jarðstjörnurnar
úanga í sporbaugum, þannig, að
"ólin er í öðrum rennistað braut-
anna. 2. bogar, er samsvara jafn-
stórum sporbaugsgeirum þurfa
jafnlangan tíma til yfirferðar.
3- Umferðatímarnir, margfaldað-
h- með sjálfum sér. Þyngdarlög-
l
mál má aftur á móti orða þannig
að tveir himinhnettir dragast!
hvor að öðrum með afli, sem er í
réttu hlutfalli við efnisþyngd
beggja hnattanna, en í öfugu^
hlutfalli við kvaðratið af fjarlægð
þeirra.
Rannsóknunum á stjörnu-
geimnum hefir fleygt afarmikið
fram á síðustu árum, einkum eft-
ir því sem styrkleiki stjörnukíkj-
anna vex. En stærsta stjörnukíki
heimsins eiga Bandríkjmenn, í
stjörnustöðinni á Mount Wilson.
Sú stjörnuathugun, sem mesta at-
hygli hefir nú um skeið vakið,
berst einnig frá Ameríku. En 13.
marz s. 1. tilkynti prófessor Skap-
l?y, forstöðumaður Harvard
stjörnustöðvarinnar, að starfs-
menn við Lowell stjörnustöðina í
Arizona, hefðu í sjö vikur athug-
að himinhnött, sem eftir hreyf-
ingunni að dæma gæti verið
pláneta utan við Neptúnus, fjar-
lægustu stjörnuna, sem áður var
þekt.
Þótt hér sé um að ræða nýja
stjörnu, kemur það fræðimönnum
ekki allsendis á óvart, að hún
finst, því að stjörnufræðingurinn
prófessor Lowell, hafði sagt það
fyrir, að slíkrar stjörnu mætti
vænta, og dró hann það af út-
reikningum eftir mismun á áætl-
unum og athugunum á stöðu Úr-
anusar, þótt sjálfur yrði hann
aldrei stjörnunnar var. Reynist
þessi nýja stjarna í samræmi við
fyrirsögn Lowells, er um að ræða
einhvern mesta sigur stærðfræð-
innar, ekki minni en þegar Nep-
túnus fanst. Fleiri stjörnufræð-
ingar hafa einnig spáð meira eða
minna greinilega í svipða átt, s.
s. þeir Pickering (1919)- og Gail-
lot og Lou.
Rannsóknir einstakra atrSða í
sambandi við þess nýju stjörnu,
eru enn þá að eins i byrjun. Hin
nýja stjarna, sem er óskírð enn-
þá, er af svonefndu 15. megni.
(magnitude) og er að stærð tal-
in milli jarðarinnar og Úranusar
og þvermálið áætlað 16 þúsund
mílur. Fjarlægðin frá sólu er
talin 45 einingar og ætti umferð-
artíminn um sól því að vera ca.
302 ár. Sir Jeans segir, að fund-
ur þessarar nýju stjörnu geti
haft merkileg áhrif á skoðanir á
heimsmyndinni eða sögu sólkerf-
isins. Sá heitir Lampland, sem
helzt hefir athugað þessa nýju
stjörn, en fyrst varð hennar
vart á ljósmyndaplötu 21. janú-
ar síðastþðinn. — Lögr.
SAGA
Berenguer hershöfðingi
sem nú er orðinn stjórnarforseti
á Spáni, er fæddur 1873. Gekk
hann í herforingjaskólann og
þaðan fór hann í riddaraliðið,
vann sig fram stig af stigi uns
hann var gerður að sveitarfor-
ingja. í Marokkóstríðinu stóð
hann sig vel, tók vígið Zermi og
var fyrir það útnefndur herfor
ingi.
Árið 1918 fékk hann stöðu í
hermála ráðuneytinu, og þegar
markgreifinn af Ahucemas mynd-
aði stjórn, gerði hann Berenguei
að hermálaráðherra. Því starfi
hélt hann meðan Rómanones greifi
var við völdin.
Eftirmaður hans varð Munos
Cobos hershöfðingi. En Beren-
guer var falin landstjórn og yfir-
herstjórn í Marokkó.
'Byrjaði hann með því að hefja
mikla sókn og náði Foudak á sitt
vld. Ári síðar tók hann Xanen
eftir mánaðarlangt umsátur. En
1921 varð hann ósáttur við aðal-
samverkamann sinn, Fernández
Silvestre herforingja, sem vildi
hefja allsherjar atlögu gegn Al-
hucemas. (Berenguer vildi öðru
sinna fyrst. Það varð til þess, að
Silvestre hóf sóknina á eigin
reikning og hún endaði með hrak-
förum í Annual.
Þá var ekki að sökum að spyrja.
Berenguer var kallaður heim og
stefnt fyrir herrétt; var borið á
hann, að hann hefði getað af-
stýrt óförunum og af því gat hann'
ekki fyllilega hreinsað sig, enda
var hann dæmdur í sex mánaða
fangelsi (náðaður litlu síðar).
í júlí 1924 var hann gerður að
hershöfðingja, og fyrir 3 árum
fékk hann titilinn “greifi af
Xanen”. Primo de Rivera og
hann voru sagðir mestu mátar.
— Lesb.
Tímaritið 'Saga, er nýkomið út í hátíðabúningi. Er þetta fyrri
bók sjötta árs hennar, gefin út að sama stað og áður, 732 McGee St.,
Winnipeg, og prentuð hjá sama félaginu, The Columbia Press, Ltd.
Efni hennar er:
1930: Þeir, sem heima sitja — Riddarinn og sverðið: J. Magnús
Bjarnason. — Auður Djúpúðga: Jakobína Johnson. — Saga farand-
salans: Dr. J. P. Pálsson. — Vetur: Steinn H. Dofri. — Kveðjur:
Guðrún H. Finnsdóttir. — Vísur: K. N. Júlíus: “Hún var sæt”. Á
raupsaldri. 2% Islendingur. í eyðuna. — Leonardo da Vinci, —
Ávarp til maí: Baldvin Halldórsson. — Á íslendingadegi: Þ. Þ. Þ. —
Islenzkar þjóðsagnir—Jón Pétursson læknir: Þ. Þ. frá Upsum. Frá
Jóni á Heiðnabergi: Jóh. Örn Jónsson. Bannstaður: Jóh. Örn Jóns-
son. Skála Brandur: Guðm. Jónsson frá Húsey. “Pompa ég sem áð-
ur: Guðm. Jónsson frá Húsey. — Kraftaverkið í Rauðárdalnum: S.
J. Austmann. — Rannveig stórráða: ÍB. J. Hornfjörð. — Hugrúnar:
Þ. Þ. Þ. — “1 uphafi’: F. W. Bain. — Vísindi: Nýtt mannkyn—Vél-
mennirnir. Undraverð umbót x-geislans. Heitari en sólin.“Sólfang-
jrar. — Canadísk uppgötvun.— Bjartur Dagsson—Sögur Vesturfar-
ans.: Þ. Þ. Þ.: I. Bók, VI. kapítuli: Suður í Dakota. Æfintýrið á
járnbrautarlestinni. Uppskera og þresking. Grímur Grímsson kast-
ar þarlendingum ofan af heyloftinu. Við göngum úr vistinni. Til
Islendinga. Þjóðfræðilegar hugleiðingar. Tvær vísur Káins. — VII.
kapítuli: Opin geit. Eg grobba. Sögur af íslendingum og sjálfum
mér. Þegar eg sigldi að heiman. Sjóveiki. Danskinum launað lamb-
ið gráa, sem ætlaði upp á dekk hjá íslendingnum. Eg hætti grobbinu
við lítil laun. — Krydd. —Smávarningur. — iBræðurnir fjórir: Þ. Þ.
Þ. — Að hugsa fyrir sjálfan sig: A. Schopenhauer. — Skoðanir sam-
tíðarmanna.
Indland
XII.
í stjórnartið lávarðanna Auck-
land (1836—42) og Ellenborough
(1842—44) var styrjöld háð við
Arfhani og herleiðangur farinn
til Kabul og lögðu Englendingar
þá borg þessa að kalla í eyði og
komu málum sínum fram, en áð-
ur höfðu þeir í styrjöld þessari
beðið herfilegar ófarir. Hardinge
lávarður (1844—48)> átti í ófriði
við Sihkana og beið ósigur við
Gujarat 21. febr. 1849 og komst
þá Punjab undir brezk yfirráð, en
eigi varð friðsamlegt þar fyr en í
stjórnartíð Dalhousie lávarðar
0847—57). Dalhousie kom á
miklum umbótum. Að tilhlutan
hans voru lagðar járnbrautir,
skipaskurðir grafnir, vegir lagðir
og símalínur og alþýðufraéðslan
bætt. En ásóknarstefnunni hélt
hann áfram eigi að síður. Pegu
komst undir brezk yfirráð eftir
styrjöldina við Birma 1854. Nag-
pur og Tandjore komust undir
brezk yfirráð á þessum árum, og
fleiri indversk ríki. Þegar Audh
komst undir brezk yfirráð 1856,
greip æsing mikil þjóðina, þvi
menn óttuðust alment, að Eng-
lendingar hefði í hyggju að neyða
hana til að taka kristna trú. Og
vorið 1857 brauzt Sepoy-uppreist-
in mikla út (The sepoys” eru ind-
verskir hermenn, sem stjórnað er
af brezkum foringjum). Fjöldi
Evrópumanna var þá myrtur, að-
alega í norðvesturhluta landsins,
Funjab, Audh og Bengal Sihk-
arnir, Gurhkarnir og Mahratarn-
ir voru 'Bretum hollir í uppreist
þessari. Herlið var flutt til Ind-
lands frá Englandi og eftir
blóðugar orustur við Lahore, De-
hli, Khanpur og Lucknow var
uppreistin bæld niður (1857—
1859)». Hershöfðingjar Breta
voru þeir Colin Campbell, Have-
lock og Wilson. Frá 1858 er tal-
ið, að stjórn landsins sé að fullu
komin í hendur stjórnarinnar á
Bretlandi, því þegar 2. ágúst 1858
voru stjórnarafskifti East India
félagsins afnumin í brezka þing-
inu, en Indland gert að brezkri
nýlendu, sem átti að stjórnast af
Iandstjóra, sem hefði titilinn
vice-konungur. — Þann 1. nóv. s.
á. var tilkynt, að Victoria drotn-
ing hefði tekið yfirstjórn Ind-
lands í sínar hendur. Var þá
miklum fjðlda manna gefnar upp
sakir, réttindi hinna indversku
fursta viðurkend o. s. frv.. Auk
þess var þjóðúm Indlands heitið
trúarbragðafrelsi. Channing lá-
varður, sem varð governor-gen-
eral 1856, var fyrsti vice-konung-
urinn í Indlandi (1856—62) og
lagði hann mikið á sig til þess að
koma á friði í landinu og sætta
hina indversku þjóðhöfðingja inn-
byrðis. Næstu vice-konungarnir,
Elegin, Lawrence, Mayo og North-
brooke, héldu sömu stefnu. Á
jæssum árum var mikið starfað
að samgöngubótum, m. a. til þess
að geta komið matvælum um land-
ið, þegar hallæri var í landinu
(1977—78 t. d. biðu 5 milj. manna
hungnrdauða í Indlandi). Þann
10. jan. 1877 var mikil hátíð hald-
in í Dehli, í tilefni af því, að
Victoría drotning varð Kaisar-i-
Hind (sbr. áður)» í stjórnartíð
Lyttons lávarðar var enn háð
styrjöld við Afghani (1878—81),
sem lauk með því, að Bretar gátu
trygt sér íhlutunarrétt um afgh-
önsk stjórnmál, en það leiddi aft-
ur til óánægju í Rússlandi í garð
Breta. — A. — Vísir.
“Rodney,, til Islands
ar eru aðal-atvinnuvegur þjóðar1-
innar, og þangað sækja fiskimenn'
margra þjóða, m. a. frá Norman-
di, eins og Loti hefir lýst í bók
sinni. Kvikfjárrækt er líka stund-
uð og sumir ætla, að jörðin geymi
gull í skauti sínu — gull, sem
brátt verður grafið eftir.
Vínbann ríkir að nokkru leyti á
islandi, þ. e. a. s.: Bannaðir eru
áfengir drykkir, sem innihalda
meira en 2%% af vínanda. En
það er skrítilegt bann. Þú getuf
fengið spönsk vín, eins og þú
getur í þig látið.—Hvernig stend-
ur á því? — Það er vegna þess,
að íslendingar þurfa að selja
Spánverjum fisk og Spánverjinn
svarar: Drekkið þið vínin okkar,
góðir hálsar, og þá skulum við
éta fiskinn ykkar. íslendingar
hlýddu gegn mótmælum samvizk-
unnar. — Eg býst við, að fulltrú-
arnir geti skemt sér þar “norður
í hafsauga”, þó ekki væri vegna!
annars en spænsku vinanna. —
(Stytt og lauslega þýtt úr “Daily
News og Westminster Gazette).
— Vísir.
MINNINGARORÐ
Reykjavík — Reykjavík? Er
hún í Noregi eða Svíþjóð — Nei
—nei. Hún er hvorki í Noregi eða
Svíþjóð. Reykjavík er höfuð-
borgin á íslandi og á sér allmerki-
lega sögu. En þó að svo sé, virð-
ist engin ástæða til, að seúda her-
skipið “Rodney” þangað. ’ En—
viti menn “Rodney fer þangað
samt! Reykjavík heldur hátíð
mikla í júnímánuði og freistast
eg mjög til að kalla Alþingi ls-
lendinga elzta þing í heimi. En
eg er þess fullviss, að einhver
muni nú taka sér penna í hönd og
skýra Daily News frá því, að þing
hafi verið háð í Nekd eða Abes-
siníu eða einhverjum svipuðum
stað 500 árum fyrir Krists burð.
Og hver veit nema það sé rétt.
Hitt er víst, að Alþingi íslendinga
var sett á stofn 930 og virðist því
vera nógu heiðvirt og háttvirt til
þess, að þingið okkar (Parlia-
mentið), sem teljast má unglings-
grey, ef aldur þessara tveggja
þjóðþinga er borið saman, sendi
fulltrúa á hátiðina. Og “Rodney”
ætti að vera nægilega traust skip
til þess, að flytja svo áríðandi
sendimenn.
Fulltrúar verða sendir fyrir
báðar deildir þingsins. Og þeir
verða þessir: Newton lávarður.
Marks lávarður, Sir Bob. Hamii-
ton, þingmaður Orlkneyja, og
Hjaltlands (næstu nágranna ís-
lands)» og Mr. Noel Baker. Sum-
ir sendimannanna munu fara sök-
um þess, að þeir hafa heyrt því
fleygt, að gott sé til laxveiði á
íslandi, en aðrir af því, að þeim
finst það skemitleg tilhugsun, að
geta lagst þar til sunds í vatn,
sem er álíka hlýtt og Miðjarðar-
hafið. Enn er það, að ferðin á
':Rodney” kann að freista sumra
og að lokum býst eg við, að ein-
hverjir vilji heilsa hinu forna
Alþingi.
En gott er að þeir fari. Þeir
fá þá að sjá um stund og kynnast
íullvalda ríki, sem er í nokkurs-
konar tvíbura-sambandi við Dan
mörku, þar sem það hefir sama
konung. — Þeir kynnast landi,
sem liggur “fyrir utan alla að-
gæzlu”, að því er oss virðist. —
Hvað vita Bretar um ísland? 1
skólanum var mér kent, að það
væri heimkynni gjósandi hvera
(Geysir o. f 1.), og í síðustu viku
las eg í blaði, að skipstjóri frá
Hull hefði sætt háum sektum fyr-
ir að draga fisk á óleyfilegan
hátt við strendur íslands. En vit-
anlega er ekkert samband milli
þessa, þó að hvort um sig geti
verið mikilsverðar upþlýsingar.
— Hefði eg lesið bók Pierre Lo-
ti’s, “Pécheur ‘Tslande” þá hefði
eg vafalaust verið færari um, að
rita fróðlega grein um landið.
En það er þó óneitanlega dá-
lítið skrítið, að mesta herskip ver-
aldarinnar skuli fara í heimsókn
til þess lands, sem eg býst við að
vera muni minsta fullvalda rík
í heimi. ísland hefir 100 þúsund
íbúa, svona hér um bil eins og
sveitaborg á Englandi. Árleg
fjárþörf þess er ekki mikið meiri
en herskipsins “Rodney”. ísland
þarf 600,000 pund á ári, en “Rod-
ney” kostar brezka ríkið 350,000
pund. Hlakki íslendingar til að
sjá stórvaxið herskip, þá má ekki
síður skipshöfnin á 'Ttodney”
hlakka til að sjá smávaxna þjóð.
— Eg býst við að menn sjái þar
eftirtektarverða þjóð — trúaða
þjóð (mestmegnis lúterska), vel
mentaða og iðjusama. Fiskveið-
Bækling um Island
á ensku, hefir Guðm. Kristjáns
son kaupm. og skipamiðlari gef-
ið út. 1 bæklingnum er uppdrátt-
ur af Islandi, lýsingar á höfnum
og helztu stöðum, og auk þess
inniheldur1 bæklingurinn ýmsar
upplýsingar, sem skipaeigendum
og skipstjórum mega að gagni
koma. Er í alla staði vel frá
bæklingnum gengið. — Vísir.
Island í erlendum
blöðum
Ríkisstjórnin hefir sent oss úr-
klippur úr ýmsum þýzkum blöð-
um þar sem ítarlega er getið um
hátíð þá, sem félagið “Nordische
Gesellscaft” í Lubeck gekst fyrir
og haldin var þar í borginni þann
11. f.m., í tilefni af þúsund ára
minningarhátíðAlþingis. — Sveini
Björnssyni sendiherra var boðið
á hátíð þessa, en auk hans komu
þangað um 20 íslendingar frá
Hmborg og annars staðar að. —
í blaðinu “Lubeck Ansinger” þann
12. f.m., er tekin upp ræða Sveins
Björnssonar á hátíðinni. Auk
hinna ítarlegu frásagna um hátíð
þessa, flytja blöðin myndir af
Sveini Björnsyni sendiherra og
Zahle, sendiherra íslands og Dan-
merkur í Berlín, myndir frá Þing-
völlum o. s. frv. — Vísir.
EINAR ÞORLEIFSSON.
GUÐRIÐUR SIGFÚSDÓTTIR.
Það hefir dregist lengur en skyldi, að færa í letur fá-
ein orð til minningar um hjónin, Einar Þorleifsson og Guð-
ríði Sigfúsdóttur Þorleifsson, er dóu síðastliðið ár í grend
við Lundar, Manitoba. Er sá, sem þetta ritar, eigi nægilega
kunnur æfi þeirra, til að gera efni þessu góð skil. En
helztu atriða má geta, svo vinir eða ættmenn á íslandi geti
vitað ger um síðari hluta æfi þeirra, og um dánardægur
begggja.
Einar Þorleifsson var fæddur 14. sept. 1857, á Hrjót í
Hjaltastaðaþinghá í Norðúr-Múlasýslu á íslandi. Foreldr-
ar hans voru: Þorleifur Arnfinnsson, ættaður úr Reykja-
vík, og Sigriður Sigurðardóttir, ættuð úr Fljótsdalshéraði í
Norður-Múlasýslu. Hann ólst upp með hálf-systur sinni,
Aðalbjörgu Þorleifsdóttur, á Hóli í Hjaltastaðaþinghá.
Hann var stiltur og sérstaklega dagfarsgóður, mjög bók-
hneigður, og notaði sínar fáu frístundir til þess að lesa
andleg rit og bækur. 23. nóvember 1892, giftist hann Guð-
ríði Sigfúsdóttur (fædd 4. maí 1866). Var hún ættuð úr
Njarðvik austur. Foreldrar hennar voru Sigfús Sigurðsson
Jónssonar prests Brynjólfssonar, og konu hans.
Þau Einar og Guðríður bjuggu níu ár í Hjaltastaða-
þinghá. Fluttu þau til Ameríku árið 1902, með börnum sín-
um fimm og hálfsystur Einars, Aðalbjörgu, sem fyr er
getið. Bjuggu þau síðan í grend við Lundar, Man., þar til
dauða þeirra bar að höndum. Einar dó 9. febrúar 1929, og
jarðsöng séra Jóhann Bjarnason hann, 18. s.m.; en Guðrið-
ur andaðist 24. ágúst s. á. Við þá útför flutti sá, er þetta
ritar, kveðjuorðin hinztu.
Þau Einar og Guðríður eignuðust sjö börn:
1. Sigfús. Kom hann særður úr stríðinu mikla, og dó
af sárum 19. maí 1918.
2. Gunnar, búsettur í Lundar-bygð.
3. Þorleifur, smiður í Winnipeg.
4. Lárus, giftur franskri konu, býr í Winnipeg.
5. Guðlaug Sigurbjörg, gift Mr. Iver í Saskatoon..
6. Jóhanna Steinunn. 7. Vilmunda Sigríðúr.
Eiga þær báðar heima við Lundar. — Auk sinna eigin
barna, ólu þau Einar og Guðríður upp fósturson, Douglas
Crawford að nafni.
Sá, sem ritar línur þessar, átti því láni að fagna, að
kynnast hjónum þessum um fleiri ár; veit hann, að trautt
muni finnast hreinhjartaðra fólk eða dagfarsbetra.
Á heimili þeirra og í hjörtum þeirra bjó friður Guðs,
því kristindómur þeirra var ekki aðeins máttvana siðvenja,
heldur þeirra hjartans mál. Á sunnudagsskóli Lúterssafn-
aðar þeim mikið að þakka. Um mörg ár var Guðríður sálin
í þeim félgasskap, og sást lítt fyrir, þó erfiðleikar virtust í
vegi; væri ekki annars úrskosta, vegna vondra vega, svo
eigi væri fært að keyra, fór hún samt “á hestum postulanna.’
Við hjónin heimsóttum hana fáeinum dögum fyrir
andlát hennar. — Var hún þá sárþjáð, — krabbamein segir
oftast til sín, — en samt hjartanlega glöð í guði. — Litli
drengurinn okkar var með okkur og kom að rúmi hennar.
Fór hún þá að biðja guð þess? að hann yrði verkfæri í hendi
drottins; annað varðaði engu máli. Get eg þessa hér, til að
sýna, hvar hugurinn átti heima síðustu stundirnar.
Guð blessi minningu þeirra beggja, og veiti oss Vestur-
íslendingum, margt fólk jafn-áhugasamt þeim um kristin
mál. H. J. L.

FRÚR:—
Einungis NÝIR SEÐL-
AR gefnir í skiftum
hjá British American
Service Stations, — er
skoðast hlýtur sem tákn
þess, hve aljt er full-
komið hjá British Am-
erican félaginu.
BERTA EFNI
BETRI AFGREIÐSLA
ÁN VERÐHÆKKUNAR
BRITISH AHERICAN
GA5DLENE
i 24 ÁR TÁKNMYND HINNAR
FULLKOMNUSTU AFGREIÐSLU
Ár hvert lœra þúsundir bíleigenda,
að viðurkcnna British American
merkið sem innsigli félags er
ant laetursérum sérhvern
mann er stýrir bíl.
V
!

8W

^Jhe British American Oil Co.Limited
Super-Pnncr and Bntish \merican F.THYL Ciasolenes - tuiKUru OUs