Lögberg - 26.06.1930, Blaðsíða 8

Bls. 8
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 26. JÚNÍ 1930.
BEZT
af því það er
pönnuþurkað
obínHood
PI/OUR
Gefur fleiri af betri brauðum

Or bœnum
Kirkjuþingið, sem haldið var í
Minneota, Minn., er nýafstaðið og
hafa kirkjuþiwgsmenn, sem heima
eiga hér fyrir norðan, verið að
koma heim þessa dagana. Lög-
berg getur í þetta sinn ekki flutt
fréttir af þinginu, en gerir það á-
reiðanlega í næstu viku.
Mr. og Mrs. F. S. Frederickson,
sem að undanförnu hafa átt heima
að Se. 6 Ella Apts., Agnes St.,
eru nú nýflutt til 585 Home St.,
hér í borginni.
Gestir allmargir hafa verið í
borginni undanfarna daga, þar á
meðal Mr. Gísli Gíslason, Geysir,
Man.; Mr. Guðjón Bjarnason,
Pemina, N.D.; Mr. John Callin og
Mr. H. Hjálmarsson, Winnipeg-
osis; Mr. Geirfinnur Pétursson,
Hayland, Man., og Mr. Nikulás
Snædal, Lundar, Man.
Mr. Magnús J. Borgfjörð, að
Elfros, Sask., og Mr. og Mrs. S.
Sveinsson, einnig frá Elfros, komu
til borgarinnar um helgina, og
dvelja hér fram yfir minningar-
hátíðina. Munu einnig ætla að
regða sér norður til Gimli áður
en heim er haldið. Þau ferðast í
íl sínum.
Hjálparfélaigið Harpa selur
kaffi og veiting r úsund ára af-
mælishátíð Alþingis í Olympic
hringntim í dag, og ágóðanum
verður varið til hjálpar bágstödd-
um.
Bjartur Dagsson (Bright Day),
sem nýlega hefir vakið á sér all-
mikla athygli fyrir dagbækur sín-
ar, er “Saga” birtir smátt og
smátt, er einn þeirra glöðu heim-
farenda, sem hátíðina situr, þótt
annað sé nafn hans í skipsbókun-
um. Mun hann síðar meir segja
margt skemtilegt frá ferðalagi
því og andlitunum, er hann sér á
Þingvöllum, og birtist það í hin-
um miklu “sögum vesturfarans”,
sem verða, eftir dagbókunum að
dæma, 500—1000 þétt-prentaðar
“Sögu” síður.
Til vina minna og
góðkunningja í Dakota
Eg bið Lögberg að færa ykkur
bezta þakklæti mitt, fyrir öll
heimboðin, vinahótin og velgjörð-
ir allar, er ég þáði hjá ykkur á
ferð minni um bygðir ykkar, ný-
lega aflokinni.
Sérstaklega minnist eg ánægju-
stundanna hjá fólkinu í Mouse
River bygðinni^ þar sem mér líka
veittist sú óvænta gleði, að sitja
brúðkaup Mr. E. Fáfnis (sem nú
um þessar mundir tekur prests-
vígslu á kirkjuþinginu í Minne-
ota), og hlusta þar á hinar snjöllu
ræður og gamanyrði, er runnu
eins og árstraumur af vörum
mannanna, sem þar töluðu.
Eg hafði aldrei fyr komið í
Mouse River bygðina, og ekki
haft neitt háa hugmynd um hana,
en nú leizt mér hún blómleg og
fólkið mjög viðfeldið og gott, og
búskapur yfirleitt í góðu lagi.
Eitt var það með fleiru, er mér
fanst eftirtektar- og virðingar-
vert við íslenzka fólkið í þessari
bygð, að i undantekningarlaust,
eftir því sem mér var sagt, er það
samhuga, eða máske réttara sagt,
samstarfandi að kristilegum fé-
lagsskap, enda fanst mér fram-
koma þess hvað við annað, því
líkast? að alt væri ein fj'lskylda,
og munu slíks fá dæmi um ís-
lenzkt bygðarfólk hér í álfu.
Kæru Dakota-íslendingar! —
Blessist og blómgist bygðirnar
ykkar og öll ykkar framtíð, og
beztu þökk.
Staddur í Winnipeg,
22. júní 1930.
J. K. Jónasson,
frá Fagranesi.
Bókfregn
“Á skotspónum”, eftir Aðal-
stein Kristjánsson. Columbia
Press, Ltd. Winnipeg. 1930.
íslendingar kannast vel við höf-
undinn af fyrri bókum hans og
blaðagreinum, svo að fhér þarf
ekki langan formála. Bókin er,
eins og nafnið bendir á, saman-
sett af pistlum úr ýmsum áttum
smápistlum, æfintýrum og sögu-
brotum, flest frumsamið. Hún
hefir að geyma bæði spaug og
alvöru. Þar eru hæðnis ádeilur á
þjóðskipulag hér í álfu, en þó
hóflegar og lausar við öll gífur-
yrði. Þar eru alvarlegar og tíma-
bærar ritgerðir,. eins og t. d.
“Berglindar ferðasaga.” í grein-
inni “Hlerað hefi eg það” skopast
höfundurinn að trúgirni þeirra,
sem hlaupa óðara með alt, sem
þeir heyra, án þess að íhuga það.
Mesta spaugsyrði í bókinni er að
finna í greinini “Gamli Flosi.”
I'rú Parker lokaði Flosa gamla
inni, þegar hún fór í spilagildin,
og seppa leiddist lífið. Hann
þreifst ekki, því “því sumir hund-
ar þrífast ekki, nema þeim sé gef-
ið tækifæri til þess að naga ó-
skemt bein einstöku sinnum”!
Hið bezta í bókinni er ritgerð-
in “öfund”, prýðisvel samin. Höf.
segir frá tveimur mönnum, sem
hann hitti heima á íslandi fyrir
nokkrum árum — fátækum al-
þýðumönnum, sem hann öfund-
aði. Þeir lifðu óbrotnu, ánægju-
somu lífi, þó þeir hefðu aldrei
yfirgefið heimahaga. Ekki hafa
allir grætt á því, að leita lukk-
unnar í fjarlægum löndum, því
síður verður ánægja mannsins
miðuð eftir “álnatali og kúgildi”.
Þeásir tveir menn voru meðal
þeirra sárfáu, sem skáldið Gutt-
ormur J. Guttormsson kveður um
í kvæði sínu “Eldflugan”:
“En sárfáum leiðina lýsir í heim
það ljós, sem að býr í þeim sjálf-
um.”
Þá eru nokkrar smágreinar,
gamansamar, um ýmsar nýjar
stefnur í stjórnmálum og þjóð-
félagi “Sams frænda”. Að síð-
ustu eru tvær þýðingar — önur
á æfintýri eftir Mark Twain, og
svo tvö bréf til höf. frá St. G.
Stephansyni heitnum, annað
skrifað 1906, hitt 1912.
Prentvillur í bókinni eru mjög
fáar og þær meinlausar. Prent-
un, letur og pappír ágætt. Ann-
ars er allur ytri frágangur bók-
arinnar mjög smeklegur.— Bókin
kostar dal og hálfan í kápu, en tvo
dali bundin.
J. G. Jóhannsson.
FRA ÍSLANDI.
29. maí s.l. voru gefin saman í
hjónaband af Rev. D. N. Buntain,
í Pentcostal kirkjunni, þau Sig-
urvin Trausti Lyngdal og Miss
Isabelle Brown. Að aflokinni gift-
ingunni var haldið samsæti að
heimili Mr. og Mrs. L. Crimp, að
59 Lipton St. Framtíðárheimili
ungu hjónanna verður í Toronto.
Til leigu biart og rúmgott her-
bergi, með “balcony” og aðgang
að eldhúsi, ef óskað er. — 916
Ingersoll St. Sími 24141.
THOMAS JEWELRY CO.
Úrsmiði verður ekki lærð á
einu eða tveimur árum. Tutt-
ugu og fimm ára reynsla sann-
ar fulkomna þekkingu.
Hreinsun $1. Gangfjöður $1
Waltham úr $12.00.
Póstsendingar afgreiddar taf-
arlaust.
CARL THORLAKSON
Úrsmiður
627 Sargent Ave. Winnipeg
Siglufirði, 1. júní.
Blíðuveður. Ágætis afli; öll
skip full. Reknetasíld veiddist í
morgun. — Mgbl.
Landmælingadeild herforingja-
ráðsins í Khöfn hefir nýlega gef-
ið út tvo íslandsuppdrætti, annan
yfirlitskort með öllum bílvegur á
landinu, en hitt af suðvesturland-
inu einu. Auk þess fylgir lítið
kort af Þingvöllum ög annað af
Lögbergi og nágrenni þess.
Eins og kunnugt er. á að fara
að gefa íslendingasögurnar út á
dönsku. Kemur fyrsta heftið út
hjá Gyldendalforlaginu daginn
fyrir Alþingishátíðina. 1 því
hefti eru Egils saga, endursögð
af skáldinu Johs. V. Jensen, og
I-axdæla, sem Thöger Larsen hef-
ir endursagt og lauk við rétt fyr-
ir andlát sitt. Hinar sögurnar
koma út seinna og vinna við út-
gáfu þeirra Knud Hjortöe, Hans
Kyrre, Ludvig Holstein og Vil-
helm Andersen. Auk þess veita
þeir prófessorarnir Jón Helga-
son og Bröndum Nielsen aðstoð
sína við útgáfuna. — Sögurn-
verða prýddar myndum, teiknuð-
um af Jóhannesi Larsen málara,
sem hér var einu sinni á ferð og
mun koma upp í sumar til þess
að viða að sér efni í fleiri teikn-
ingar. Gunnar Gunnarson rith.
hefir farið lofsamlegum orðum um
útgáfufyrirtækið í dönskum blöð-
um. — Mgbl.
Ný æfisaga
Gunnar Þorbergsson (Oddson)
hefir samið og gefið út æfisögu
sína. Hefi eg lesið hana og lang-
ar mig til að geta hennar með
nokkrum orðum.
Það hefir verið tízka, að menn
riti æfisögu sína, eða helztu við-
burði úr lífi sínu, ýmist minning-
ar frá æskuárunum eða einhverju
vissu tímabili æfinnar. Er það
vel til fallið og samir vel Islend-
ingum — hinni frægu söguþjóð.
Þeir, sem rita heildarsögu æfi
sinnar, munu að líkindum hafa
haldið nokkurs konar dagbók og
siða fært hana í söguform.
Að rita samfelda æfisögu sína
á elliárum, aðeins eftir minni,
mun flestum reynast torvelt, þó
til sé fólk, er hefir svo góða
minnisgáfu, að líf þess og atvik
öll er þeim sem opin bók. En
hvort sem heldur er um æsku-
minningar, ágrip, eða æfisögu að
gera, geta slík rit verið bæði fróð-
leg og skemtandi, jafnvel þó ekki
sé um viðburðaríkt einstaklingslíf
að ræða.
Þá sjaldan að vestur-íslenzku
blöðin hafa flutt slíkar minning-
ar, hafa þær verið lesnar með
meiri ánægju en margt annað,
sem þau birta, og myndi það ekki
spilla vinsældum þeirra, þó þau
fiyttu meira af því tagi.
Æfisaga sú, er að ofan er
nefnd, er rituð af öldruðum
rcanni eftir minni, enda ber hún
það með sér. Höfundurinn er ó-
mentaður alþýðumaður, en skýr og
athugull, og virðist honum hafa
tekist furtu vel, að halda sögu-
þræðinum óslitnum og frásögn-
inni all-skilmerkilegri. Og þær
fáu athugasemdir og ályktanir, er
hann setur til smekkbætis, eru
skynsamlegar . í heild sinni er
sagan góð, eftir öllum ástæðum að
dæma, og þó hún sé ekki æfin-
týrarík, eða krydduð fyndni og
gamansemi, eru þó með pörtum
ýms atriði söguleg, er vekja bæði
ahtygli og hlutttekning lesandans.
Höfundurinn er fæddur og upp-
alinn í Loðmundarfirði í Norður-
Múlasýslu, og þar gerist fyrrii
partur sögu hans, eða þar til hann
fór af Islandi. Lýsir hann upp-
vaxtarárum sínum þar, landslagi,
heimilisháttum og atvinnubrögð-
um, eins og þau voru á þeim tíma.
Er sú lýsing allgóð, en hefði þó
mátt vera nákvæmari; einkum á
landslagi og isveitarbrag. Virð-
ist höfundurinn viljá skýra eem
sannast og réttast frá öllu, án
þess að fegra eða ófegra atburðina.
Síðari partur sögunnar byrjar
með förinni vestur um haf. Er
þar nokkuð fljótt yfir sögu farið,
þar til kemur til Winnipeg og nýtt
líf byrjar í nýju landi, sem er
mestmegnis barátta fyrir daglegu
brauði, fult of vonum og von-
brigðum, þreytu og þjáningum,
skorti og illri aðbúð, en þó sig-
ur að lokum. Munu margir hafa
lika sögu að segja, þó atvikin séu
frábrugðin að öðru leyti. Bregð-
ur þessi partur sögunnar ljósi
yfir nýbyggjaralífið hér, fyrir
fólki á íslandi, er ekki hefir sem
glöggasta hugmynd um alla þá
erfiðleika, sem mállausum útlend-
ingum mæta í ókunnu, landi, og
gefur það sögunni sérstakt gildi
Vonandi er, að landar taki þessu
litla kveri svo vel, að höfundur-
inn, sem er efnalítill og aldur-
hniginn maður, fái að minsta
kosti borgaðan kostnaðinn. Trúi
eg ekki öðru, en margir hafi
skemtun af að lesa það, ekki sízt
eldra fólkið. Æfinlega finst mér
þeirri stund vel varið, sem eg
hlusta á aldrað fólk segja frá því,
er á daga þess hefir drifið. Og
engu ómerkari tel eg æfiferil al-
þýðumannsins fátæka, sem oftast
liggur um óruddar vegleysur, fjöll
og firnindi, og brimsollinn sæ-
inn, en hins, sem borinn er á örm-
um hinnar svokölluðu hamingju,
um sléttar brautir velmegunar og
blómskreytta velli munaðar og
mannvirðinga, enda hafa f beztu
sagnaskáld okkar íslendinga tek-
ið megin-söguefni sín úr lífi ís-
lenzkrar alþýðu. Þorskabítur.
MANNABEIN FUNDIN
í stóru-Sandvík í Flóa.
Reykjavík, 29. maí.
í hitteð fyrra haust var verið að
grafaf yrir steinsteypuvegg að
bænum Stóru-Sandvík í Flóa.
Komu menn þá niður á beina-
grindur — hauskúpu og hálslið
tveggja manna. Voru bein þau
mjög fúin og þes vegna látin um
kyrt.
En á miðvikudaginn var, var á
þessum sama stað farið að grafa
fyrir hlöðu, sem þar á að byggja,
og út frá því umróti komu menn
niðuar á 7 beinagrindur, er lágu
hlið við hlið, mjög skaddaðar
flestar, en sást þá hvernig þær
sneru.
Menn halda þar eystra, að það
sé áreiðanlegt, að hér sé um mjög
fornan grafreit að hæða, og að
sá grafreitur sé ókunnur.
Vita menn, að hér var áður
bænhús það hið forna, sem getið
er um í jarðabók Árna Magnús-
sonar (1702), en segir þá að það
sé niðurlagt, og orðið nú að
geymsluskúr, og að hætt sé að
jarða þar fyrir löngu.
Kirkjugarður gamall er þarna,
en hann er svona 12 faðma frá
því, sem þessar elifar hafa
fundist.
Beinagrindurnar lágu samhliða
og var svo sem tveggjt feta bil á
milli þeirra.
Þær voru mjög fúnar flestar,
sá varla votta fyrir öðru en haus-
kúpum og hryggjarliðum. En
yzta hauskúpan sem fanst, var ó-
sködduð að mestu, nema hvað far-
ið var að fúna framan af nef-
beininu. Skallinn var alveg hreinn
og allar tennur heilar. — Mgbl.
Á afgreiðslunni. — Pabbi bað
mig að segja, að hann væri
fluttur þaðan, sem hann var, og
þangað, sem hann á heima nú.
PJÓÐLEOASTA KAFFI- OO
UAT-BÖLUBÚ8IÐ
sem þessl borg heflr nokkurn
tfma haft innan vébanda slnna.
FYrtrtaks máltíClr, skyr, pðnnu-
kökur, rúllupylsa og þJÓCræknls-
kaffi.—Utanbæjarmenn fá sér
ávalt fyrst hressingu á
WEVEL CAFE
«#2 SARGENT AVE.
Slmi: 37 464
ROONEY STEVENS, elgandl.
Minniiigarstef
Mrs. MARGRÉT AUSTMANN
RUNÓLFSSON.
Dáin 5. júní 1930.
Oft er dauðinn ókær gestur
inn að beði hjóna ranns,
þar sem ást og yndi brestur,
ómjúkt stingur broddur hans,
sárin blæða’ og svíða þá,
sem að enginn lækna má,
utan sá, er alt vald hefur,
öllu líf og heilsu gefur.
Þá er viðkvæmt sorgar sárið,
sundur kramið ástar band,
um fölan vanga fellur tárið,
fátt er græðir hyggjuland,
hjartað góða er hætt að slá,
höndin mjúka stirð og blá,
liðsemd enga lánað getur,
lífið er sem kaldur vetur.
Þér, sem krossinn þjáninganna
þrengdi að um langa tíð,
var þér kært af vegferð manna
víkja laus við sjúkdómstríð;
þú varst, Margrét, þreytt og sjúk,
þénug sæng og hvíldin mjúk,
glöð því hefir gengið sporið
grafar til og sigur borið.
Þú varsfskjól á þjóðbraut lýða,
þar brann eldur kærleikans,
alt til reiðu oft og víða
opið stóð á vegi manns
kostum gæða kendi þar,
kærleiks ríki ihjóna var,
enginn mun um æfi gleyma,
er Austmann hjónin fundu
heima.
Blessuð sé þín minning mæta,
mun þig trega vina fjöld,
um leið ber þess einnig gæta,
að allir dagar hafa kvöld,
sérhvers æfi sólarlag,
er sæla efir langan dag,
blunda laus við böl og sýki,
berast í guðs dýrðar ríki.
Upp þar ljómar annar dagur,
æðri heima sólardans,
röðull skín þar frjáls og fagur,
fylling tíma kærleikans,
sál þín nýtur sælu þar,
sem að góðum heitið var.
Elskendur þar aftur finnast,
í ást og gleði saman tvinnast.
G. J.
Um víða veröld
Atvinnuleysi miljónanna
og baráttan gegn því.
Atvinnuleysi er að vísu ekki nýtt
fyrirbrigðý í sögunni, en það hefir
orðið svo mikið í mörgum löndum
eftir heimsstyrjöldina að það er al-
varlegasta vandamál margra stjórna.
í Bretlandi voru atvinnulausir menn
17. marz s. 1. 1 miljón 621 þúsund.
Af þessum fjölda var seinast í febr.
i ár 1 miljón 200 þúsund manns al-
gerlega atvinnulausir, hinir höfðu
reitingsvinnu, samkvæmt st}ómar-
skýrslum ('The Minister of Labour
Gazette). Þótt þessar tölur megi
sýnast mjög háar og sorglegar, sýna
þær samt ekki hið raunverulega á-
stand í allri eymd þess. Sir Leo
Chiozza Money segir, að það að
hálfönnur miljón manna sé atvinnu-
laus þegar atvinnuleysisskráning fer
fram, samsvari því, að yfir árið séu
5 miljónir manna eða fleiri atvinnu-
lausir eða hafi stopula atvinnu, en
það samsvarar aftur því, að atvinnu-
leysið kemur niður á 15 miljónum
manna, eða þriðjungi þjóðarinnar.
Bretar hafa foeitt ýmsum ráðum til
þess að sigrast á atvinnuleysinu og í
verkamannastjórninni sem nú er við
völd, eru mál þessi fengin sérstökum
ráðherra, Mr. Thomas. Annars
hefir verkamannastjórninni ekki
gengið betur en íhaldsstjórninni að
ráða fram ýr málunum og notað að
flestu leyti sömu aðferðir. En Bret-
ar veita allríflega atvinnuleysisstyrki
og hafa þeir orðið ríkissjóði mjög
tilfinnanlegir. Síðan friður var sam-
inn hefir atvinnuleysið á þennan hátt
kostað brezka ríkissjóðinn 700
miljónir punda eða ca. 16,000 milj.
kr. Og nú efast margir um gagn-
semi þessara styrkja og telja að þeir
verði atvinnulifinu fremur til niður-
dreps en örfunar. Mr. Thomas
leggur sívaxandi áherslu á gildi þess
að auka framleiðsluna og markaði
erlendis til að bæta atvinnuleysið
en reiða sig ekki á rikisstyrkina.
Ástandið er ekki betra i öðrum
höfuðlöndum iðnaðarins. Mr. Davis,
atvinnumálaráðherra Bandaríkjanna
áætlar að í febrúar s. 1. hafi þrjár
miljónir manna verið atvinnulausar
þar. Sumir telja þetta talsvert of
lágt (en sambærilegar skýrslur eru
ekki til úr öllum ríkjunum). I
skýrslu frá Alexander Hamilton
stofnuninni til rannsóknar , á við-
skiftalifinu er talið að atvinnulaus-
ar séu í Bandaríkjunum 4^2 milj.
manna. í Þýskalandi voru samkv.
opinberum skýrslum 3 miljónir 394
þúsundir manna skrásettar atvinnu-
lausir í janúar s. 1. Þannig er á-
standið hjá þremur mestu iðnaðar-
þjóðum heimsins. Hjá Frökkum er
atvinnuleysið aftur á móti lítið sem
ekkert, samkvæmt opinberum skýrsl-
um og þarf jafnvel á erlendu verka-
fólki að halda. í Italiu virðist at-
vinnuleysið heldur ekki vera mjög
alvarlegt, samkvæmt hagskýrslum, á
miðju ári 1929 voru 193 þúsundir
manna atvinnulausar, en i árslok 408
þúsundir.
' Á íslandi er atvinnuleysi í skiln-
ingi iðnaðarlandanna nú ekki til, hér
er þvert á móti hörgull á vinnuafli,
sem stendur atvinnuvegi, eins og t.
d. landbúnaði, alvarlega fyrir þrif-
um. Menn skilja því ef til vill ekki
til fulls þá persónulegu neyð og
menningarhnekki og það þjóðhags-
lega böl og þau vandræði, sem af at-
vinnuleysinu stafar. En menn skilja
ekki menningarbrag og viðskiftalíf
samtíðar sinnar ef þeir gera sér ekki
grein fyrir þessu furðulega fyrir-
brigði menningarinnar, afstöðu
þeirra 12 miljóna, sem daglega
ganga aðgerðarlausar í þremur
stærstu framleiðslulöndum heimsins
og biðja árangursláust um vinnu, í
löndum þar sem mikið af auði er
ónotað og mikið af störfum óunnið.
En úrlausnin er vandamál, sem
hvorki íhald né jafnaðarstefna hafa
ráðið við enn sem komið er.
SLYS A TOGARA.
Reykjavík, 29. maí.
Togarinn “Þórólfur” kom hing-
að í gær, með fjóra menn slasaða.
“Þórólfur” hafði á mánudaginn
var verið að veiðum vestur á
Hornbanka, og var vonzkuveður
og mikill sjór. Sjö háestar voru
vrí aðgerð á þilfari. Brotsjór reið
yfir skipið og sópaði öllu laus-
legu af þilfarinu. Mennirnir köst-
uðust aftur á þilfarið og slösuð-
■ust fjórir og tveir allmikið. Sá,
sem mest hafði meiðst, er Jón Jó-
hannsson (fyrrum skipstjóri frá
Bíldudalý; hann hafði skorist
mikið í andliti; Sveinn Sveinsson,
Sellandssstig 14, meiddist allmik-
ið á fæti, og hinir tveir, Ársæll
Sumarliðason og Guðjón Jónsson,
höfðu marist töluvert. Þeir Jón
0g Sveinn voru fluttir á sjúkra-
hús. Var ætlun skipstjóra á “Þór-
ólfi” að fara inn á ísafjörð, en
veður var svo vont, að ekki var
tiltækilegt að fara þangað. —Mbl.
Smœlki
Sálfræðingar í New Orleans hafa
nú um langan tím brotið heilann
um það merkilega fyrirbrigði, að
drengur nokkur, sem nám stund-
ar þar í borg, getur aldrei komið
•
upp nokkru hljóði þær stundir,
sem hann dvelur í sjálfum skól-
anum, né þegar kennarar hans
horfa á hann. Annars staðar og
í hópi vina sinna, er hann málug-
ur mjög, eins og hver annar heil-
brigður maður, en setur strax
hljóðan, ef einhver kennari hans
“GEYSIR”
íslenzka brauðsölubúðin á
724 Sargent Ave.
verður opin hvern dag vikunn-
ar (nema löglega hvíldardaga)
til kl. 10 að kveldinu. Þetta
eru vorir mörgu, íslenzku skifta-
vinir í bænum beðnir að hafa i
minni. Þetta byrjar með mánu-
deginum 30. júní. Svo vildi eg
draga athygli landa út á lands-
bygðinni að því, að þeir geta
nú eins og fyr, sent mér pant-
anir fyrir kringlum og tvíbök-
um, sem seldar eru á 20 cent.
tvíbökurnar og 16c. kringlurn-
ar, pundið, þegar 20 pund eru
tekin af ihvorri tegund eða báð-
um til samans, sem alt af eru
nú seldar, og sendar til skifta-
vina nýbakaðar. Flutnings-
gjald borgast við móttöku (ex-
press), sem er lc. til 2c á pund-
ið eftir vegalengd.
Með beztu þökkum fyrir góð-
vild og góð viðskifti.
Ghðm. P. Thordarson.
ávarpar hann. Nám hans í skól-
anum fer alt fram skriflega. Þó
virðist hann oft leggja mjög að
sér til þess að svara munnlega,
en úr því verður aldrei neitt nemt
óskiljanlegt munnfleipur.— Lesb.
Nú eru fjögur ár síðán kvik-
myndaleikarinn heimsfrægi, Val-
entino lézt. Eins og menn eflaust
muna, ætlaði ( kvenþjóðin að
sleppa sér við fráfall vinsæla
leikara, reistu t. d. bænahús til
þess að biðja fyrir sálu hans 0. s.
frv. Nú hefir veríð reistur minn-
isvarði af honum í einum skernti-
garðinum í Hollywood og var
hann afhjúpaður fyrir skömmu.
Þá athöfn framdi Dolores del
Rio, leikkona, að viðstöddum öll-
um leikurum í Hollywood og þús-
undum af aðdáendum Valen-
tinos. — Lesb.
ZAM-BUK
30 Years Unequalled for
SKIN TROUBLES
Ointincnt 50c. 3iedicinal Soap 25c.
SEALED TENDERS addressed to the
undersigned, and endorsed “Tender íor
Wharf Extension, Hecla, Man„” will be re-
ceived until 12 o’clock noon (dayliftht sav-
inj?), Thursday, July 10, 19«0, for the con-
struction of an extension to the wharf, at
Hecla, Selkirk District, Man.
Plans and form of contract can be seen
and specification and forms of tender ob-
tained at this Department, at the offices
of the District Engineer, Customs Building,
Wlnnipeg, Man.; Builders’ Exchange, 401
Notre-Dame Investment Building, Winnipeg,
Man., also at the Post Offices, Riverton,
Man. and Hecla, Man.
Tenders will not be considered unless
made on printed forms supplied by the De-
partment and in accordance with condi-
tions contained therein.
Each tender must be accompanied by an
accepted cheque on a chartered bank pay-
able to the order of the Minister of Public
Works, equal to 10 per cent. of the amount
of the tender. Bonds of the Dominion of
Canada or bonds of the Canadian Nationai
Railway Company will also be accepted as
security, or bonds and a cheque if required
to make up an odd amount.
NOTE.—Blue prints can be obtained at
this Department by depositing an accepted
cheque for the sum of $20.00 payable to the
order of the Minister of Public Works,
which will be returned if the intending bid-
der submit a regular bid.
By order,
N. DESJARDTNS,
Secretary.
Dkpartment of Public Works,
Ottawa, June 16, 1930.
Lækkuð Útgjöld
Ávalt gnótt heits vatns við hendina
Almenningur sparar me<5 því stórfé, að nytfæra sér
áhöld vor, til þess að hita vatn með gasi, og auk þess
ávalt nægar birgðir af heitu vatni við hendina á heim-
ilinu.
SIMI: 842 312—842 314
WINHIPEG ELECTRIC
C0HPANY
“Your Guarantee of Good Service’