Lögberg - 17.07.1930, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 17. JÚLÍ 1930.
Bls. 5.
Flugmál á Islandi.
Tíðindamaður Mgbl. fór á fund
dr. Alexanders Jóhannessonar til
þess að grenslast um fyrirætlanir
Flugfélagsins.
— Hvenær verður byrjað að
fljúga?
— Eins og yður er kunnugt, fór
• eg utan til þess að reyna að festa
kaup á tveim flugvélum. Tókst
mér þetta, og ihefi eg fest kaup á
2 Junkersflugvélum, annari af
sömu gerð og í fyrra, fyrir fjóra
farþega, en hin með sex farþega-
sætum, og verður hægt að taka tvö
af þeim úr og jafnvel fleiri og setja
sjúkrabörur inn í staðinn, ef á
þarf að halda. Kemur önnur þess-
ara véla væntanlega með “Goða-
fossi” í júní, en hin skömmu fyr-
ir Alþingishátíðina, og hefjast
því flugferðir um miðjan júní.
— Má spyrjast fyrir um kaup-
verð vélanna?
— Þær kosta hingað komnar
rúmlega 200,000 kr., og eiga að
greiðast að fullu á þremur árum.
Hlutafé félagsins er nú rúm-
lega 100,000 krónur, en þarf að
komast upp 1 200,000 kr. Hlutverk
mitt verður meðal annars að
auka hlutaféð og vænti eg, að ís-
lendingar sjái sóma sinn í því að
kaupa hluti í félaginu, einkum
þar sem við bjóðum eftirfarandi
kostakjör: Hver hluthafi fær
trygða 5% í flugferðum. Maður,
sem kaupir t. d. hlut fyrir 1,000
kr., fær á hverju ári flugferðir
fyrir 50 krónur. — Þetta er því
betra, en að leggja fé sitt í spari-
sjóð, því að allir þurfa að ferð-
ast — í loftinu.
Þér verðið að athuga, hversu
málum er nú komið. Flugferðir
eru orðnar staðreynd á íslandi.
Þúsundir íslendinga bíða nú eft-
ir því að geta ferðast í loftinu.
Með stofnun flugmálasjóðs á síð-
asta Alþihgi og undirtektum þings
og stjórnar, má telja fullvíst, að
Flugfélagið með áætluðum tekj-
um ráði yfir nægilegu starfsfé til
þess að halda úti tveimur flug-
vélum alt árið að meira eða minnal
leyti. Nú vantar aðeins herslu-
muninn, aukið fé til þess að
greiða helming hinna nýkeyptu
flugvéla. Ef þetta tekst, verður
flogið á íslandi um alla ókornna
tíma.
— En ef það tekst ekki?
— Það verður að takast. Eg
treysti á alla mína mörgu vini
víðsvegar um landið, sem skilja
þýðingu þessa máls. Eg treysti
á hina upprennandi kynslóð, eg
treysti á framtíð íslands.
— Hverjir stýra flugvélunum í
sumar?
— Eg keppi að því, að koma
upp íslenzku flugliði. 1 sumar
tekur Sigurður Jónsson við stjórn
annarar flugvélarinnar, þeirrar,'
er athugar síldargöngur og hef-
ir bækistöð sína á Akureyri. Hann
hefir nýlokið fullnaðarprófi við
flugskóla í Þýzkalandi og þykir
mjög efnilegur flugmaður. Hinni
flugvélinni stjórnar væntanlega
Neumann flugkapteinn, hinn á-
gæti flugmaður, er hér var í
fyrra. En á næsta ári vona eg að
bætist Jnýr íslenzkur flugmaður
við. Walter flugstjóri verður
bér væntanlega í sumar, og má
öllum vera það gleðiefni, er
þekkja gætni hans og ágæta hæfi-
leika, en á næsta ári geri eg ráð
í'yrir, að alt starfsfólkið verði ís-
lenzkt.
— Hvernig verður flugferðun-
um hagað í sumar?
■— Á líkan hátt og í fyrra, en
Um það skuluð þið fá nánari
fregnir, er við byrjum. Eg geri
ráð fyrir, að flugfélagið verði að
láta sér nægja þessar tvær flug-
vélar fyrstu 2—3 árin, en sá tími
kemur, að við tökum stærri flug-
vélar í þjónustu okkar, vélar, er
hafa þrjá hreyfla, og bera 12—14
Pranns. Þetta eu hillingar fram-
tiðarinnar, draumur, sem mun
rætast.
" Hafa nokkrar nýjar endur-
bætur orðið í flugvélagerð?
— Allar flugvélar eru því mið-
Ur dýrar, en nú er verið að gera
tiiraunir með notkun hráolíu-
hreyfla> og eru allar vonir til
tess, að innan tvegja eða þriggja
ára verði stórfeldar umbætur á
hossu sviði, er munu gera allar
fiugferðir miklu ódýrari.
— Hvað verður um flugferðir
a Alþingishátíðinni?
— Eg geri ráð fyrir, að báðar
^slenzku flugvélarnar haldi uppi
stöðugum -flugferðum til Þing-
valla hátíðardagana. Tveir ensk-
ir flugbátar munu væntanlegir
hingað meðan á hátíðinni stend-
ur og ef til vill enn aðrar flug-
vélar.
— Hverjir eru hlutir félags-
ins? ' ■
— 50 kr., 100*kr„ 500 kr. og
1,000 krónur. Síldarleit úr lofti,
sjúkraflutningur, póst- og far-
þegaflutningur landshorna á
milli á örfáum klukkustundum. —
Allir þeir, sem vilja stuðla að
því, að tífalda hraðann á íslandi,
kaupa hluti í Flugfélaginu. Þeg-
ar þessi tífaldi hraði er orðinn
jafn sjálfsagður á íslandi eins
og að taka í bíl til Þingvalla á 1%
tíma, munu menn viðurkenna, að
engum peningum er betur varið
en þeim, er fara til hlutakaupa í
flugfélaginu. Þjóðin verður alt-
af sjálf að lyfta stóru málunum.
Morgunblaðið skorar kröftug-
lega á alla landsmenn að styðja
þetta stórþarfa framfara fyrir-
tæki með hlutafjárframlögum.
Og vér erum jafn ibjartsýnir og
dr. Alexander á það, að fé það
sem vantar fáist, og þó meira
hefði verið. — Mgbl.
Frá aðalfundi
Eimskipafélagsins.
Á aðalfundi Eimskipaféla'gsins,
er haldinn var í Kaupþingssaln-
um á laugardaginn 14. júní, mættu
fulltrúar fyrir 40% af hlutafé fé-
lagsins. Jóhannes Jóhannesson,
fyrv. bæjarfógeti var fundar-
stjóri, en Lárus Jóhannesson
fundarritari.
Þessi aðalfundur markar að
því leyti tímamót í sögu þessa
félags, að nú lætur hinn vinsæli
og ötuli framkvæmdarstjóri, Emil
Nielsen af framkvæmdarstjóra-
starfinu, en við tekur Guðmundur
Vilhjálmsson.
Emil Nielsen ávarpaði fundar-
menn með þessum orðum:
’ Heiðraða samkoma!
Um leið og eg nú hefi lagt nið-
ur stöðu mína sem framkvæmda-
stjóri Eimskipafélagsins, sem mér
og okkur öllum er svo kært, vil
eg minna á orð mín á síðasta að-
alfundi, þegar eg kvaddi félagið,
þau orð munu í dag standa ó-
breytt. — Eg vil því aðeins láta í
ljós hjartanlegt þakklæti mitt til
starfsfólks félagsins, bæði til
lands og sjávar og til stjórnar
félagsins og endurskoðenda, fyrir
ágætt samstarf frá fyrstu byrjun
og til þessa dags. Eg vil flytja
allri þjóðinni innilegt þakklæti
mitt, einnig Vestur-íslendingum,
fyrir þann ágæta skilning sem
þeir hafa haft á þessu fyrirtæki,
sem er svo þýðingarmikið fyrir
þjóðina. Eg vil vona, að samúð
sú, sem haldist hefir utan um fé-
lagsskap þenna, breytist aldrei
né þverri. Eimskipaféla'g Is-
lands var stofnsett á réttum tíma.
Þjóðin má aldrei gleyma þeim
hag, sem hún hafði af Eimskipa-
félaginu á stríðsárunum. — Þjóð-
in má aldrei gleyirj.a, að Eim-
skipafélag íslands hefir verið
mikilvægasti liðurinn í sjálf-
stæði landsins.
Þeir menn, sem gengust fyrir
stofnun félagsins, hafa verð-
skuldað óskift þakklæti þjóðar
sinnar um aldur og æfi.
Heiðraða samkoma, um leið og
e!g nú segi skilið, að minsta kosti
við forsæti þetta, vil eg flytja
ykkur öllum og allri íslenzku þjóð-
inni, ástkærar þakkir mínar fyrir
þær stundir, sem eg hefi lifað og
starfað á meðal ykkar, og íslandi,
sem orðið er annað föðurland
mitt. Eg óska Eimskipafélagi Is-
lands hamingju og farsældar ís-
lenzku þjóðinni velgengni, o’g vil
bjóða eftirmann minn velkominn
og óska honum farsældar og góðs
gengis með hið virðulega starf,
sem hann nú hefir tekist á hend-
ur. —
Umræður snerust m. a. um það,
að Héðinn Valdimarsson hélt því
fram, að ólöglegt væri að Eglgert
Claessen væri í stjórn félagsisn
vegna þess, að hann er búsettur í
Skildinganesi utan við Reykjavík.
En fundarmenn aðhyltust lítt
þá hótfyndni, og fékk Claessen
flest atkvæði, er til stjórnarkosn-
ingar kom.
Rætt var og um tillögu þá, að
landsstjórn fengi atkvæðisrétt á
fundum félagsins fyrir fé það,
sem ríkissjóður hefði lagt í fé-
lagið, og var samþykt að breyta
lógunum til þess að taká af vafa
sem leikið hefir á því atriði.
Á fundinum var afhjúpað mál-
verk af Emil Nielsen, er Gunnar
I
Jos. T. Thorson
I
Frambjóífandi
f rj álsiyndaf lokkins
í Winnipeg
South Centre
Kosningar
28. júlí n. k.
ÍSLENDINGAR! StyðjiS beztu stjórnina með
því að styðja bezta manninn!
Greiðið Dr. J. T. Thorson atkvæði við kosn-
ingarnar þann 28. yfirstandandi mánaðar.
Fjölmennið á fundi Dr. Thorsons og veitið
honum fulltingi.
Sem fulltrúi yðar á sambandsþingi er Dr.
Tliorson réttur maÖur á réttum stað.
Ivjósið mann, sem þér vitið að hefir reynst
vel og treysta má að fullu fyrir rnáluin yðar.
\
Thorson’s nefndarskrifstofur:
Aðal-skrifstofa: Acadia Gardens, Port. og Donald, F. 89 790
St. James, Cor. Inglewood og Port. Fón 62 450.
992 Portage — Hringið 89 790 og spyrjið um fónnúmer.
\
800 Sargenut Ave. — Hringið 89 790 og spyrjið fón núm.
Prentað samkvæmt fyrirmælum W. C. Borlase, forseta
Winipeg South Centre Association.
Blöndal hefir gert. Á mynd sú
framvegis að vera á vegum fé-
lagsins.
Formaður félagsins skýrði frá
halg þess og rekstri síðastliðið ár.
Kaflar úr skýrslunum um þau efni
birtast hér síðar.
Reksturshagnaður af starfi fé-
lagsins varð árið sem leið kr.
551,078.35, og er það nokkru minna
en árið áður.
Frá bókuðu eignarverði félags-
ins voru dregnar kr. 309,267.97 og
varð tekjuafganlgur kr. 152,567.27.
Félagsstjórnin lagði til, að arð-
inum yrði ráðstafað sem hér segir
í endurnýjungar og
varasjóð leggist .... kr. 75,000.00
Stjórn félagsins fái í
ómakslaun ............ 4,500.00
Endurskoðendur fái í
ómakslaun............. 3,600.00
Hluthöfum Igreiðist arður
4% af hlutafé ........ 67,230.00
Til n. árs yfirfærist .... 28,469.17
Samtals ...... kr. 178,799.17
Var till. þessi samþykt með mikl-
um meirihluta. Breytingartillaga
kom fram á fundinum um það að
greiða hluthöfum ekki arð. En hún
fékk ekki byr. — Mgbl.
Ferð til Dakota
Það var sannarlega gleðiefni
fyrir oss, er stöndum fyrir félag-
inu ‘Vínlands blóm”, að vera boð-
inn suður til Dakota 14. júní.
Að þetta unga félag vort skyldi
eiga þá vini, er vildu sjá oss og
heyra, var oss óblandið gleðiefni.
Það var fyrsta boðið, er vér höf-
um fengið, svo því var tekið, og
maður hlakkaði til þessa 14. júní,
líkt og maður ætlaði að taka sér
ferð til íslands, enda var það í
mjög nánu sambandi.
14. júní var því lagt af stað.
Alt brosti við manni: Veðrið var
gott og fagurt, brautirnar renni-
sléttar og bíllinn í bezta lagi. —
Tollþjónar og aðrir embættis-
menn alúðlegir og kurteisir.
Alt gekk að óskum. Eftir
fjögra og hálfs tíma keyrslu, kom-
um við til Mr. J. J. Myres, sem
ferðinni var heitið til. Innilegri
viðtökur hafa mér sjaldan mætt
á lífsleiðinni. Ekki gátu þau heið-
urshjón og börn þeirra sýnt oss
meiri alúð og gestrisni, þótt við
hefðum verið ( þeirra nánustu
skyldmenni.
í sannleika erum við J. J.
Myres mjög skyldir í því, að elska
skógargróður.
Merkin sýna verkin hjá herra
Myres. Umhverfis hús hans stóðu
há og fögur tré af ýmsum tegund-
um, sem gáfu skjól og fegurð;
öll þessi tré höfðu verið plöntuð
þann 15. júní. Fóru Myres hjónin
með okkur upp á hæsta fjalls-
tindinn; þar sá maður yfir alla ís-
lenzku bygðina. Það var fögur
sjón og aðdáanleg. Víða sáust
skóga-raðir, er fyrir 50 árum voru
ekki til, og sem gerðu útsýnið
breytilegra og fegurra.
Oft hafði eg áður heyrt talað
um myndarskap á öllu í Norður-
Dakota. Farið upp á fjallabrún-
ina og lítið yfir bygðina, og sjáið
hve myndarleg hún er, og eftir
því er annað að dæma.
Hvar sem voð komum, var ætíð
tekið vel á móti oss og málefni
voru; vér fundum hér sannarlega
vini.
Það væri of langt mál, að telja
upp alla þá merku menn, er vér
mættum, en þó má eg til að geta
þess að hafa mætt skáldinu K. N.
Júlíus; mælti hann fram vísu, er
hljóðaði í þá átt, að hann ætlaði
að gefa Birni það eftir að klæða
ísland, en sjálfur sagðist hann
ætla að taka það að sér, að klæða
landsins dætur. Hann sýndi okk-
ur eplatré og ýmsan annan jurta-
gróður þar á því heimili; mun þar
vera sá stærsti aldingarður, er
íslendingar í North Dakota eiga,
að minsta kosti ,sá stærsti er eg
sá þar.
En það var eitt sorglegt, er eg
sá, og það var sandfokið á Sand-j
hæðunum; eftir að menn voru
búnir að strita við plægingar og
sáning, að þá skyldi koma sand-J
fok og eyðileggja alt. Því betur
kemur það ekki oft fyrir; en á vor^
hefir borið meira á því en að und-
'Sandhæðírnar mundu i vel feeta
framleitt pine-skóga, það sá eg
hjá B. Eastmann við Akra P. O.,
þar sem hann var að grafa skurð,
að sandurinn var samslags og þar
sem pine-viðar skógarnir vaxa
norður í Canada. Ef sáð væri
meiru af pine í kring um Akra,
mundi það að mínu áliti hjálpa
stórlega að varna sandfoki.
Eg tók eftir því, að margir
höfðu plantað spruce og balsam,
en hafði lukkast illa, líklega af
því, að plönturnar hafa verið
fluttar langt að og ræturnar
skemst. Mundi þess vegna fræ-
ið vera hentugra. Auðvitað
eru svoleiðis verk aðallega í hag
þeirra, er eftir koma, því sá sem
sáir, kannske nýtur ekki sinnar
vinnu.
Því miður máttum við ekki
staldra lengur við, og komum heim
þann 17. júní.
Eg þakka ykkur öllum í Dakota
fyrir ykkar velvild og alúðleg-
heit okkur til handa og þann stuðn-
ing, er þér sýnduð Vínlands-
blómi, og ósk vor er sú, að geta
með tímanum sent ykkur blóm-
fræ frá íslandi.
Ef alir tækju Vínlandsblómi eins
vel og Norður-Dakota búar, þá
stuttu stund, er vér stóðum þar
við, þá yrði tilgangi vorum fylli-
lega náð.
Hjálpið oss með því að kaupa
hnappa. Hver hnappur, sem að
keyptur er, gróðursetur tré á ís-
landi. — útlátin eru ekki stór, að-
eins 25 cent.
En ekki hefðum vér átt að flýta
oss heim, því ekkert beið vor þar.
Vér höfðum beðið um að fá að
vera á íslendingahátíðinni 26.
júní hér í Winnipeg, og höfðum
búið oss út með hnappa til að
selja þar, töldum sjálfsagt, að oss
yrði leyft það. í nærri tvær vik-
ur biðum vér eftir svari.
En þessir góðu nefndarmenn
sáu sér ekki fært að gefa oss svar-
ið, fyrri en um kvöldið 24. júní, og
þá, að vér mættum ekki vera þar.
Ástæðan er þeir gáfu, var sú,
að aldrei hafi svoleiðis verið
leyft áður á þúsund ára minning-
arhátíð, áttu þeir vist við. því
ekki gátu þeir með sanni sagt,
að svoleiðis hafi aldrei verið
leyft á íslendingadegi, því þótt
hnappar hafi ekki verið iseldir, þá
voru undirskriftir seldar á Sel-
skinnu, sem meinar mjög líkt, —
það sem inn kom, fór til háskóla
íslands, en vér söfnum til að
-hlynna að skógarmálum íslands.
Vér munum það, að í vetur,
þegar þessi nefnd var kosin, gat
einn ræðumaður þess, að ekki
væri um annað en þrjá félags-
skapi að ræða hjá íslendingum,
tvo kirkjuflokka og Goodtempl-
ara, og að þeir, sem stæðu fyrir
utan þá, þyrfti ekki að taka til
greina.
Skil eg nú enn betur mína af.
stöðu, því engum þessum flokkum
heyri ég til.
B. Magnússon.
428 Queen St., St. James.
Halla Jónsdóttir
Jónasson.
fædd 7. okt. 1859,
dáin 16. des. 1929.
“Ó, gætum vér aftur þig grátið
frá Hel,
þú góðþvendið elskulega!
Það eina vér megnum: með
ástarþel
að inna þér fórn vors trega;
þér fylgir vor blessun, þér fylgja
vor tár
á friðarins engilvega.”
(Stgr. Toh.)
Þann 16. des. s.l. andaðist að
heimili sínu í Víðir-bygð í Mani-
toba, ekkjan Halla Jónsdóttir Jón-
asson; hafði hún ári áður fen'gið
aðkenningu af slagi, og lá rúm-
föst þaðan í frá, unz dauða henn-
ar bar að höndum, téðan dag.
Halla var fædd 7. okt. 1859.
Foreldrar hennar voru‘ Jón Þor-
kelsson, bóndi á Brennistöðum í
Borgarhreppi í Mýrasýslu, og kona
hans Guðrún Hermannsdóttir
bónda á Höll í Þverárhlíð. Halla
heitin átti 13 systkini alls, kom-
ust níu af þeim til fullorðinsára,
sem sé: 1. Þorsteinn, 2. Þuríður,
3. Helga, 4. Halldóra, 5. Herborlg,
6. Arndís, 7. Ingigerður, 8. Her-
mann, 9. Sigurður. — Ung gift-
ist iHalla^ heitin Jóhannesi Jónas-
syni frá Harrastöðum í Miðdölum
í Dalasýslu. Hann var fæddur á
Harrastöðum 2. ágúst 1854. For-
eldrar hans voru Jónas Jóhannes-
son bóndi á Harrastöðum og Guð-
ný Einarsdóttir bónda á Kols-
stöðum í Miðdölum. Þau fluttust
vestur um haf árið 1876. Fyrstu
dvalarárin hér vestra héldu þau
til hjá Einari lækni bróður Jó-j
hannesar, er þá hafði numið land
í Hvítanesi í Árnesbygð. Námu:
þau Jóhannes og Halla land þar
grend og nefndu Akur. Svo flutt-
ustu þau til Mikleyjar, námu land
sunnavert á eynni og nefndu býli
sitt Jaðar. Sökum langvarandi
vatnagangs, urðu þau að flýja
þaðan árið 1880. Fluttust þau
þá til méginlandsins, og dvöldu
nokkra hríð á Straumnesi við ís-
Icndingafljót; fóru síðan til Win-
nipeg og voru þar til ársins 1885,
að þau fóru aftur til Nýja íslands
o!g settust að á Jaðri, norðast í
Breiðuvíkurbygð. Setti Jóhann
heitinn rétt sinn á landið og bjó
þar, unz hann dó snölgglega árið
1904, var banamein hans hjarta-
bilun.
Þeim hjónum, Jóhannesi og
Höllu, varð þrettán barna auðið;
eru tíu þeirra á lífi og skulu hér
nefnd:
1. ólafur.
2. Þuríður, kona Björns ólafs-
sonar, ættaður úr Fljótsbygð, bú-
sett í Tantallon, Sask.
3. * Kriátín.
4. Jónas.
5. Ásgerður, kona Ármanns
Magnússonar, bónda í Víðirbygð.
6. Hermann.
7. Einar.
8. Hjörtur.
9. Guðrún.
10. Ingigerður.
Guðný, elzta dóttir þeirra hjóna,
var kona Tryggva Halldórssonar,
úr Fljótsbygðinni; dó hún árið
1914 frá tveimur un!gum börnum:
Jóhannesi og Kristínu Höllu. Tók
Halla heitin, þessi börn til fósturs
við lát dóttur sinnar. Auk þess
tók hún annað fósturbarn árið
1924: Þorstein Alfred Hibert, þá
fárra vikna gamlan.
Árið 1913 fluttist Halla heitin
ásamt börnum sínum frá Jaðri
til Víðirbygðar, og námu synir
hennar þar lönd, og hafa þar mik-
inn búskap með höndum.
Eins og sjá má af ofanskráðu
ágripi, hefir dagsverk þeirra líjóna'
verið stórt, og hin erfiðu örlög
landnemans sorfið fast að þeim.
En sérstök og sjaldgæf er sú af-
staða, sem átti sér stað á heimili
hennar, og trygg og föst voru
böndin, sem tengdu móður og
börn saman. Við lát manns henn- ^
ar gegndu eldri systkinin foreldra
skyldum gagnvart yngri systkin-
unum. Mun það sjaldgæft, að
átta manns, bræður og systur,
standi við hlið móður sinnar og
stuðli að sameiginlegri heill heim-
ilisins á jafn-ljúfan hátt, og Jað-
ars systknin hafa gert, bæði fyr
óg síðar.
Halla heitin var þrekmikil kona,
þróttlunduð, hversdagslega stilt
og prúð. Skemtin i tali, bók-
hneigð og greind, mjög lestrar-
gjörn. Guðrækin og trúuð kona
var hún. Hún var ómetanlega
góð móðir. Engin nema sönn og
góð móðir hefði getað tengt sam-
an hugi margra sona og dætra.
í sjúkdómsstríðinu naut hún um-
hyggju og aðhjúkrunar barna
sinna, var því bjart yfir æfi-
kveldinu og hvíldin kærkomin,
eftir langt starf, sem vel og
dyggilega var af hendi leyst, dg
minningin björt í syrgjandi ást-
vinahjörtum. Hún var lögð til
hvíldar fagran og sólríkan des-
emberdag. Fjöldi sveitunga söfn-
uðust saman á heimilinu, til að
votta samúð með syrgjendum og
kveðja hina látnu konu. Fór jarð-
arförin fram þann 19. dag des.
Var hún lögð til hvíldar í graf-
reit bygðarinnar. Sá er ritar línur
þessar jarðsöng Höllu sálugu.,
Sig. ólafsson.
SOKUM SAMVINNU
VIÐ
NEYTANDANN
HEFIR STARF KING-STJÓRNARINNAR BORIÐ ÞENNAN ÁKVEÐNA
— ÁRANGUR
1. Framfærslukostnaður lækkað um því
næst 50% í átta ára stjórnartíð Kings
og meðráðamanna hans.
2. Allar tegundir sambandsskatth verið
lækkaðar, og ágóðinn með því skilinn
eftir í vösum neytenda, þeim og heim-
ilum þeirra til mestu hagsbóta.
3. Kostnaður lífsnauðsynja hefir lækkað
sökum endurskipunar á þjóðbrauta-
kerfinu, með því að vegalengdin milli
framleiðanda og neytanda hefir styzt.
4..Verð á öllu því, er til heimilis heyrir,
hefir lækkað, sökum Crows Nest flutn-
ingsgjalda taxtans, og mun lækka frek-
ar, eftir að farið verður að nota Hud-
sonsflóa brautina, enda verða önnur
járnrautafélg jafnframt til neydd, að
lækka gjöld sín til þess að mæta jafnri
samkepni.
5. ,Kaupgildi canadiska dollarsins hefir
hefir mikið aukist á heimilinu, sökum
lækkaðra skatta, og eykst gildi hans
jafnframt annarsstaðar, sökum ákvæð-
anna í fjárlagfrumvrpi Dunning’s í
sambandi við útfærslu ívilnunartolls-
ins brezka.
Neytandinn byggir upp heimili. Velferð Canada, er sama og sama og velferð neytandans.
CANADA ER TRYGGARA MEÐ KING
Greiðið atkvæði með King þingmannsefni
Publication authorized by E. G. Porter, Portage la Prairie.
/