Lögberg-Heimskringla - 06.06.1968, Blaðsíða 5

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 6. JÚNÍ 1968
5
Eldhússettið"
##
Fyrir nokkrum árum síðan,
rétt eftir lok seinna stór-
stríðsins þá var maður nú
ekki umkringdur af eins mik-
illi veraldar gersemi og góssi
eins og nú tíðkast. M a ð u r
varð að gera sig ánægðan með
það, sem hamingjan leyfði og
unglingar, þá, varla dirfðust
að heimta með neinni frekju
meir en þeim var útbýtt, því
ekki var nú sérlega mikið um
auka aura til þess að eyða í
óþarfa.
Krakkarnir mínir, sem þá
voru ungir og á skóla, höfðu
það til siðs að senda enda-
laust eftir prufum af smyrsl-
um, áburðum, og ilmvatni, og
ókeypis bæklingum með upp-
lýsingum um allt frá sauða-
rækt í Ástralíu til fiskiveiða
á Finnlandi og óteljandi upp-
lýsinga bæklingum frá öllum
löndum þar á milli. Einnig
réðu þau úr öllum gátum og
getraunum, sem þau fundu í
blöðum og tímaritum í þeirri
von að vinna fé og frægð og
feikna prísa. En aldrei varð
nú neitt úr því.
Þetta drasl lá í kássum í
hverju horni og ekki mátti
hreyfa við því án þess að
komast í jnestu skömm. Þó
að ég hefði getað þá pappírað
heilan vegg ef ekki tvo með
öllum þeim frímerkjum, sem
ég var búin að leggja til, til
þess að senda eftir þessu
drasli, þá lét ég það allt gött
heita, því betra var þó að
þau væru að grúska í þessum
bæklingum eða smyrja sig
með þessum áburðum heldur
en þau væru að flángsast nið-
ur á strætishorni í sollinum
þar og ég þyrfti að vera að
hóa og hrópa á þau og smala
þeim heim eins og sauðum
þegar dimriia tæki.
Svo eitt kvöld þegar þau
voru að leita í blöðum eftir
einhverju fleira, þá ráku þau
augun í nýja gátu frá sugvéla
(vacuum) félagi með stór
prísum: rafmagns áhöldum,
þægindastólum útvarpstækj-
um, sugvélum, eldhús settum
o. s. frv. og var ábyrgst að all-
ir sem réðu rétt úr gátunni
myndu hljóta einn af þessum
stór prísum. Þessa gátu hugð-
ist ég ætla að ráða framúr
sjálf og senda mitt eigið nafn
því ekkert hefðu krakkarnir
að gera með svona merkis
hluti.
öllum kom nú saman um
það, að ég hefði ráðið rétt
fram úr gátunni og krakkarn-
ir báðu mig, ef ég mætti
nú kjósa þegar að því kæmi,
þá skyldi ég biðja um eldhús-
settið, því að okkar eldhús-
sett — borð og stólar, væru
ljótt og gamaldags. Allt herra
fólk og allir sem nokkrir
væru hefðu “chrome set“ með
arborite toppi og uppstopp-
aða stóla í eldhúsum sínum.
Ég reyndi nú að sýna þeim
fram á, að það tæki nú
kannske meira en borð meí!
gljáandi topp að komast á
herramanna hilluna en smelti
nú samt gulu máli með græn-
um röndum á gamla borðið
og hvað það vera full gott
fyrir a 111 þ a ð „herrafólk“,
sem hér héldi til og eins fyrir
hvaða gesti sem k a n n s k e
mundi að garði bera.
Svo leið og beið, þar til fór
að nálgast þeim tíma, sem
átti að tilkynna þeim sem
hefðu hlotið prísana. Ekki
vissum við hvort það myndi
verða með símahringingu eða
bréfi, svo að í hvert sinn sem
að síminn hringdi þá þutu
þau öll þrjú á stað með ofsa
ágangi og rifust hástöfum um
það hver ætti að anza. Allir
vildu nú verða fyrstir að
heyra gleðitíðindin. Það er ég
viss um, að hver einn sem
hringdi í mig á þeim tíma,
var viss um að þarna væri
húsfyllir af vitfirringum því
öll hrópuðu „hello“ í einu og
æptu svo á mig, þegar ekki
var það „prískallið“.
Ekki svo að ég væri mikið
betri sjálf, ég gat varla setið
á mér þangað til að póstur-
inn kom, og tók upp á því að
mæta póstmanninum út á
frampallinum á hverjum degi
í þeirri von að nú kæmi gátu-
bréfið í dag! Nágrannakon-
urnar voru víst farnar að
pískra um það að ég væri orð-
in dauðskotin í póstmann-
inum. En það var nú síður
en svo! Ég hafði víst nóg að
sýsla um þó ég færi ekki að
elta hann, enda var hann ekki
svo kómpánlegur — rétt eins
og skrattinn upp úr súru og
umsnúinn þegar að ég var að
spyrja hann hvert hann væri
nú viss um að þetta væri allt
sem kæmi til mín með póst-
inum í dag. Það er ég viss um
að hann var farinn að óska
að þessari skessu í græna hús-
inu yrði fótaskortur og hún
bryti á sér fæturnar, svo hún
hætti að þenja sig á móti
honum á hverjum degi til þess
að hrifsa þessa auglýsinga-
snepla og skuldabréf sem hún
fengi út úr höndunum á hon-
um áður en hann var búinn
að lesa úr þeim!
Líka var ég farin að taka
eftir því að sumar nágranna
kellur voru á gægjum þegar
ís- brauð- og mjólkurmenn-
irnir stönzuðu hér við. En
þeim varð nú engum kápan
úr því klæðinu því engum
mætti ég nú á palli né ann-
arsstaðar, með bros á vör,
nema póstmanninum, eins og
hann var nú blíður í við-
móti eða hitt þó heldur!
Eftir því sem á leið, hætti
ég nú þessari vitleysu og
sætti mig við það, að eitthvað
hefði nú farið út um þúfur
í þessu fyrirtæki.
Svo einn morgun er ég sat
við gula borðið, sem oftar að
stagla í sokkagarma og bæta
buxnaræskni, þá hringdi sím-
inn, ég var ekki í neinum
flýtir að ansa — líklegast eins
og vant var væri það einhver
að reyna að selja mér ein-
hvern óþarfa eða spyrja hvort
ég væri að hlusta á útvarpið.
Nú var spurt hvort ég væri
húsfreyjan og svaraði ég
þurrlega að svo væri. Þá var
mér sagt að þetta væri frá
sugvéla félaginu og nú hefði
það heldur en ekki góðar
fréttir — ég hefði reyndar
u n n i ð eldhússett í prís og
hvenær mætti sölumaður af-
henda mér það og einnig sýna
mér nýmóðis s u g v é 1 ? Það
mýktist nú heldur en ekki
málrómur minn við þessar
fréttir og sagði ég að hann
gæti komið strax, í dag, því
ég yrði heima. E n h a n n
kvaðst vera svo önnum kaf-
inn að sýna og selja þessar
undravélar í dag, en sagðist
skyldi reyna sitt bezta að
koma klukkan þrjú á morg-
un, og hvað ég það vera á-
gætt.
Ég gat nú varla beðið þang-
að til krakkarnir kæmu heim
að segja þeim tíðindin! Strák-
ar vildu helzt rífa gamla borð
ið út á hlað strax, og brjóta
það sundur í smælki. Sögðu
það yrði fyrirtaks uppkveikju
efni — því viðurinn væri svo
þurr, gamall og ormétinn. Ég
sagði það yrði nú nógur tími
að gera það á morgun þegar
nýja settið væri nú loksins
komið inn fyrir dyr.
Dóttir mín hoppaði af gleði
og sagðist ætla að biðja kenn-
arann sinn að lofa sér heim
klukkan hálf þrjú svo hún
myndi nú ekki missa af af-
hendingunni.
Ég fór á fætur í bíti næsta
morgun, dreif allt skran úr
öllum hornum ofan í kjallara,
sópaði póleraði, og þreif til
allsstaðar, dýfði mér í bað,
makaði á mig smyrslum og
Mennen’s talcum power og
sneri upp á hárenda með
krullutöng. Ég vildi nú líta
vel út því kannske yrði nú
tekin af mér mynd og sett í
Free Press eða máske af því
ég var nú af íslenzku bergi
brotin, í Lögberg eða Heims-
kringlu — með grein í stóru
letri „Elmwood húsfreyja
ræður úr gátu og vinnur sér
dýrindis eldhússett“!
Þegar allt var nú loksins
komið í nokkurskonar stand,
þá settist ég nú niður að blása
af mér mæðinni og bíða ó-
þolimóð eftir að klukkan yrði
þrjú. Það yrði sjálfsagt kom-
ið með settið á stærðar rauð-
um „truck“ og svo kæmi nú
sölumaðurinn líkast til á stór-
um, löngum s v ö r t u m bíl.
Heldurðu að það yrði nú upp-
lit á kellum, þegar þær sæu
þennan minjagrip borinn inn
í hús mitt. Lofa þeim að ráða
fram úr þeirri gátu! Nú hefðu
þær eitthvað til að pískra
saman um.
í hvert skipti sem að stór
bíll fór framhjá þá þaut ég
út í glugga, og svo fimm mín-
útur eftir þrjú sé ég hvar
upplitaður bílsgarmur stanz-
ar fyrir framan, og einhver
náungi með sugvél í annari
hendi og smákassa í hinni,
stígur út og stefnir beint á
mínar dyr. „Nú hvað er
3etta“ hugsa ég. „Hann sagði
mér áreiðanlega a ð h a n n
myndi afhenda mér prísinn
í dag.“ Kannske „truckinn“
íafi nú ekki farið eins hart og
bíllinn — hefði farið varlega
svo að settið myndi nú ekki
skekkjast eða rispast.
Nú lemur hann á dyr og
áður en ég gat opnað munn-
inn til þess að spyrja um
prísinn þá otar hann að mér
þessum smákassa og segir að
hér sé prísinn og hvort mér
lítist ekki nógu vel á hann,
segir að hann muni endast
um heila ævi!
Ja, nú datt opinn á mér
munnurinn og gapti svo að
heill kattfiskur hefði getað
synt þar inn. En alveg orðlaus
varð ég þegar ég sá settið —
gaffall, skeið, hnífur og spaði
úr blikki í einhverskonar
virki til að hengja upp á vegg!
Ég hafði nú séð álíka sett á
sölu niður í fimmtán centa
búðinni í vikunni sem leið
fyrir $1.59.
Náunginn hélt víst að ég
væri orðlaus af gleði yfir
þessu láni að hreppa þennan
dýrgrip og rauk strax í það
að reyna að sýna og selja mér
sugvélina. En nú fékk ég
málróminn til baka og sagði
honum að hann gæti séð að
ég þyrfti ekki vél til þess að j
hafa allt þrifalegt. H a n n
renndi henni yfir golidúkinn
og mér blöskraði yfir því
rusli sem hann sýndi mér í
pokanum. Hann rausaði og
tautaði og reyndi sitt bezta
en ég stóð mig drengilega og
fyrirgaf sjálfri mér þó ég
teigði sannleikann svo lítið
eins og mér fannst hann gera.
Ég sagðist vera í stórskuld
sem að það tæki mig tuttugu
ár að borga og ætti ekki einn
rauðan kopar til þess að
leggja niður í borgun í neina
nýtísku vél!
Seinast varð úr því að hann
rauk á dyr í fússi með vél
sína en „eldhússettið“ liggur
enn óbrúkað niður í kjallara
ofan á því gamla gula og
minnir mig á í hvert sinn er
ég lít á það að aldrei verður
maður of gamall að læra eitt-
hvað nýtt!
T. A. Slinson.
Áheit q
Strandarkirkju
Framhald irá bls. 4.
brekkunni, sem þau hafi setið
í, þegar eg skildi við þau. Það
hafi ekki verið vinnandi veg-
ur að aka hestunum einu feti
lengra. En undir eins og þeim
hefði verið snúið við til Rvík.,
hefðu þeir runnið í einum
spretti, svo að varla hafi ver-
ið hægt að koma neinu tauti
við þá.
Þessir hestar voru kunnir í
allri Reykjavík að vilja og
gæðum.
(Þ. Þ. skrásetti í janúar 1928
eftir frásögn Sigríðar Bjömsd.)
Aðeins $ 1 10-20
með Loftleiðum
Spyrjist fyrir. Þér munið komasl að því, að laegstu far-
gjöldin eru enn hjá Loftleiðum — — flugfélaginu, sem
hefir haft til boða lægstu flugfargjöldin í 24 ár. Og þér
finnið hið islenzka andrúmsloft um leið og þér slígið um
borð. Fargjaldið fram og aflur milli New York og íslands
er venjulega $220.40, og aðeins $285, þegar ferðamanna-
straumurinn er mestur. Ef þér ferðist með 15 mannahóp,
er fargjaldið aðeins $200, og í því innifalið um $70 fyrir-
greiðsla. Að ferðasl lil íslands er að ferðasi með Loftleið-
um. Og ef þér ætlið til Evrópu hafa Loftleiðir einnig til
boða lægri fargjöld en öll önnur flugfélög.
* aðra leiðina á venjulegum árstíma.
LÆGSTU FLUGFARGJÖLDIN TIL:
ÍSLANDS, SVÍÞJÓÐAR. NOREGS, DANMERKUR,
ENGLANDS, SKOTLANDS, HOLLANDS OG LUX-
ENBOURG.
ICELANDIC mruneT
& BMFSWÍlllBlMl
610 FIFTH AVENUE (ROCKEFELLER CENTRE)
NEW YORK, N. Y. 10020 PL 7-8585
New York Chicago San Francisco
Féið upplýsinga bæklinga og ráðstafið ferðinni á ferða-
skriístofu yðar.