Alþýðublaðið - 24.12.1961, Blaðsíða 15

kom inn á' íhótelið. Hann
hafði gömlu piparsveinsíbúð
ina sína sem skrifstofu 3Íðan
b.ainn flutti inn í nýju íbúð
ina með konu sína.
Afgreiðslumaðurinn ivið
borðið sagði; „Það kom kona
fyrir fáeinum rm'nútum síð
an og spurði um yður herra
Shayne. Hún virtist vera
dama svo ég bauð henni að
fcáða í nýju íbúðinni en ekki
'þeirri gömlu".
Shayne þakkaði honum
fyrir og fór upp á þriðju hæð
með lyftunni. Hanai gekk nið
ur ganginn til vinstri, nam
staðar fyrir framan dyr og
snéri húnimum.
Hann steig eitt skref áfram
°g nam svo staðar á þrösk
uldinum. Augu- hams urðu
starandi af undrun. Phyllis
og frú Leöra Thrip sátu sín
hvoru meginn við kaffiborð
og ræddust við eins og þær
hefðu þekkst í mörg ár.
3.
Phyilis Shayne hætti við
að hella tei í bollann þegar
maður henmar kom inn í setu
stofunn. Hún lagði silfurte
pottinn varlejja frá sér á
kaffihorðið við hlið séi- og
leit. gjaðlega upp.
Sayne sagði: „Gott kvöld
frú Thrip“, eins og hann
hefði ótt von á hejmi. Hann
hent.i hatti sínum á stól og
gekk umhverfis borðið og
n.nm staðar að baki stólsins
sem kona hans sat í.
Phvllis hallaði höfðinu aft
ur á bak og Shayne lagði
lano;a fingur sína undir höku
hennar. Eiít. augnablik litu
þau í autni hvort annars svo
kyssti Shayne varir hennar,
hrukkaði nefið að gufunni
sem streymdi upp úr tebolla
hennar.
,,Þetta er teilmur!“ sagði
hann.
..Vitanlega er það teilm
ur“, sönglaði Phyllis. „Við
fáum okkur alltaf te klukk
an hálffimm“, saeði hún við
trú Thrip“, 0g Mic-hael hend
ir gaman að því. Á Kúbu . .“
>,Mér finnst það dásamleg
ur siður elckain',. samsinnti
frú Thrip. Hún brosti“. Það
er alltof sialdoæft. nú til dags
a.ð fá te þeoar manni er boð
ið í te“.
Phyllis sagði: „Afsakið mig
augnablik“, og tók breiðan
silfurtepottinn með sér fram
í eldhús. „Ég ætla að heilla
'heitu vatni yfir telaufin
handa þér Miohael. Mikhael
finnst gott veikt te og bitra
bragðið söni kemur af not
uðum laufum“.
Shayme settist niður 0? tók
sígarettu úr pakka á borðinu.
Frú Thrip var jafn róleg
og hún hafði verið á skrif
stofunni- Hún vnr í sama lát
lausa kjólnum. Þegar hann
bar við gullna brókaðistól
inn, sem hún sat í sá Shayne
að kjólimn v.ar dökkblár. Hún
saup á teinu. Hún sagði:
„Maðhrinn minn veit ekki að
ég kem himgað tll yðar
herra Shayne. Hann má ekki
komast að því“. Hún lagði á
berzlu á síðustu fjögur orð
iin. Grá augu hennar virtu
bann fyrir sér.
Hann sagði: „Ajgiðvitað
ekki frú Thrip“, og bv:eikti í
síggrettu sinni með litlum
horðkveikjara. Hann' ' virti
Phyllis fyrir sér þar sem hún
læddjst út úr eldhúsinu, gekk
ibak við stól frú Thrip og að
stórum spegli sem færðist til
við snertingu hennar svo
vel birgur bar birtist. Hamn
horfði á hana hella brúnum
vökva í bollann pg ganga aft
ur fram í eldihúsið.
Frú Thrip spurði: „Sýndi
Amoll yður bréfin herra
Shayne?“
Shayne velti kveikjaranum
milli fingra sér eins* og
væri hann að rannsakahann
vísindarlega. Hann Iagði
hann á borðið við þessa sptirn
ingu hennar, blés reykiTum
út um nasirnar og bristi_ höf
herra Shayne. Hún hefur ver
ið svo elskuleg og hugsunar
söm. Eg held að ég eigi auð-
veldara með að segja það, sem
ég þarf að segja, þegar hún er
viðstödd.“
— Þarna sérðu, tautaði
Phyllis og rak tábroddinn í
skó númer 45.
Shayne saup á koníakinu í
tebollanum og samþykkti
þetta. — Eiginkonur eru
stundum til góðs frú Thrip.
Hvað voruð þér að segja um
bréf?
— Já, bréfin. Eg hef feng-
ið hótunarbréf. Eg er sann-
færð um að eftir að ég hef
sagt yður allt, munuð þér
skipta um skoðun og taka
málið að yður.
— Haldið þér, að herra
Thrip hafi leynt mig ein-
hverju af staðreyndunum í
dag?
— Hann er í erfiðri aðstöðu
herra Shayne. Það eru til
þeir hlutir, sem ein eiginkona
að skilja að ég verð að vita
og þekkja allar staðreyndir
áður en ég get tekið málið að
mér, bætti hann við.
Eg get ekki sagt yður hvað
ég hef liðið mikið herra Sha-
yne, hélt hún áfram máli
sínu. Allar þær nætur, sem ég
hef verið andvaka. Eg er
hrædd við að sofna, ég hef
legið og hugsað. Frú Thrip
hikaði og aftur hvarf brynja
róseminnar og nú skein nak
inn ótti úr augum hennar.
— Hann er djöfullinn sjálf
ur holdi klæddur, sagði frú
Thrip skyndilega. Hann er
fær um allt. Andlit hennar
var vita litlaust og Shayne
fannst emeraldar glampar að
baki augnaloka hennar þegar
hún hélt áfram: Tvisvar síð-
ustu dagana hefur hann farið
með dóttur okkar upp á her-
bergi hennar eftir að hann
kom seint heim með hann og
guð einn veit á hvílika hryll
ingsstaði hann hefur farið
komizt í kynni við ástina. —
Það er endirinn. Eftir fertugt
— er það of seint.
Þegar Leora Thrip þagnaði
beið Shayne hinn rólegasti ; .
eftir að hún tæki aftur til ’: |
máls. Hann beindi allri at- t
hygli sinni að því að kveikja ' J
sér í nýrri sígareltu. Phyllis
breytti ura stöðu, krosslagði
hnén og hvíldi hökuna í hönd
sér. Augu hennar vom rök og j
samtíðin skein úr þeim. Sha- i
yne tók um tebollann með
báðum höndum og saup á. —-
Konan hélt áfram máli sínu,
— Eg hef reynt að átaka
ekki Arnold þau ár sem við
höfum verið gift. Eg hef bælt
biturðina sem ég fann til. Eg
er ekki að halda því fram, að
hann elski mig <ekki — á
Sirn bátt. Það er erfitt að
skilja mann, sem getur ekki
— sem getur ekki verið með
konu Sinni. Ég var ung þeg
ar við giftumst. Það er ekki
honum að kenna ssm fyrir
kom bví hamn var faðir
tveggia barna þegar ég giftist
honum. Ég vildi vera móðir
b-rnanna en þau hafa Ihatað
min- síðSin óg kom inn á heim
ili þeirra.
„Arnold elskar mig eins og
honum er unnt að elska.
Ha'1rri er of rólegur til að hata
en frá fyrstu hyrjun hefur
har>n baft illar bifur á því
að é'i hef alla þá peninga sem
mig vantar og hann hefur
uðið: „Bréfin? Nei, hánn
sýndi mér þau ekki“.
— Þá hefur hann víst ekki
haft þau með sér. 1
— Eg geri ekki ráð fyrir
því.
Phyllis kom út úr eldHús-
inu með tepott sem raufe úr
og bakka, sem á var bolli og
undirskál og ískalt vatn. í
bollanum var eitthvað, sem
líklist veiku te. Hún setti
hann á borðið hjá eiginmanni
sínum og vatnsglasið ’við
hliðina á og sagði við frú
Thrip: „Michael heimtar allt
af ískalt vatn með teinu sínu.
Er það ekki einkennilegt?"
Frú Thrip þefaði út í loft-
ið, brosti 0g sagði; ,,Það er ein
kennilegt,“ með blíðMgri
röddu.
Shayne leit upp og sá,. að
hún var að reyna að le'ýna
brosviprum umhverfis várir
sér. Hann sagði: Það er_gam
all mongólskur siður. Te er
ekki te nema maður fái ís-
kælt vatn með. Kínverjunum
finnst heimskulegt af okkur
að setja ís í heitt te til að
kæla það, og sítrónu í það til
að sýra það og svo sykuy til
að-------
— Heyrðu elskan, greip
Pbyllis fram í fyrir honum
og tók sér sæti í stólnum. —
Frú Thrip er hér í viðskipla-
erindum. Gætirðu ekki -4-
— Sjálfsagt, flýtti Shayne
sér að segja. Eigum við að
koma niður á skrifstofu mína
á næstu hæð, frú Thrip?
Vonbrigðasvipur kom á and
lit Phyllis, en frú Thrip
sagði: Eg vildi gjarnaii að
kona yðar hlustaði líka á mig
vill helzt þegja yfir. Þess
vegna kom ég hingað til yðar.
Eg er sannfærð um að ég veit
hver skrifaði þessi bréf, en
Arnold heldur að þau séu
prakkarastrik. Eg geri ráð
fyrir að hann hafi sagt yður
það.
Shayne sagði: U-mm.
Frú Thrip kinkaði kolli
eins og hún skildi allt. Það
gleður mig að hann ákvað
loks að hringja í leynilög-
lögreglumann. Þetta hefur
verið mjög erfitt fyrir mig.
Hún titraði. Hræðilega erfitt.
Fyrst vildi Arnold að ég
greiddi f járhæðina sem heimt
uð var. Maður í stöðu Arn-
olds getur ekki átt hneyksli
yfir höfði sér. Eg geri ráð
fyrir að yður finnist það
heimskulegt af mér, en ég
VISSI að fyrsla krafan hefur
aðrar í för með sér. Eg gat
ekki sagt Arnold það — ekki
nema ég segði honum allt.
Shayne saup aftur á teboll
anum og sagði kæruleysis-
lega: Eg skil frú Thrip, — án
þess að hafa minnstu hug-
mynd um hvað það var, sem
hann þóttist skilja. Augu
hennar leiftruðu. Leiftruðu
og urðu björt og lifandi. En
svo hvarf glampinn og þau
urðu aftur jafnróleg og við-
utan og fyrr. En þér hljótið
með hana á.
— Hvaða maður er það? —
Shayne hreyfðist ekki. Lág r/pj/fl
vær rödd frá Thrip bar vitni "CMU
um innri spennu og þegar hún
hélt ekki áfram máli sínu
Landhelgis-
Framhald af 3. síðu.
hallaði Shayne sér fram 4 við,
og slökkti á sígarettunni og
sagði; Hvaða maður?
— Hvassar tennur bitu í
neðri vör Leoru Thrip. Carl
Meldrum, hreytti hún át úr
sér. Eg veit ekki hvort það er
hans rétta nafn eða ekki, e°
undir því nafni gekk hann
þegar við kynntumst fyrir 3
árum síðan. Hún fitlaði tauga
óstyrk við tösku sína. Þetta er
ekki rétta stundin fyrir hé-
gómlegt stolt. Eg ætla að
segja yður alla söguna.
— Heimskulegt solt á aldr-
ei rétt á sér, ýtti Shayne við
henni.
Leora Thrip vætti þurrar
varir sínar áður en hún hélt
áfram máli sínu: Eg varð 39
ára fyrir þrem árum síðan. —
Hvorugt ykkar getur skilið
hvaða þýðingu það hefur fyrir
konu í minni aðstöðu. Það er
sagt að árin milli þrítugs og
feriugs séu beztu ár konunn
ar. Eg var að nálgast takmark
ið. Eg var hötuð á heimili
mínu. Arnold elskaði mig
ekki — ekki eins og ég vildi
láta elska mig. Börn hans van
treystu mér — og hötuðu mig.
Eg var að verða fertug. Hún
leit fyrst á Shayne síðan á
Phyllis eins og til að sann-
færa sjálfa sig um að þau
skildu hana og lét svo fara
vel um mig í stólnum. Það er
ekkert — sárgrætilegra — en
fertug kona, sem aldrei hefur
Tíðar styrjaldir ollu því, i
að Brúggebúar hættu að nota.
þsssi réttindi sín. Samt héldu
sk:p frá Brúgge áfram að
veiða innan brezkrar land-
hélgi allt fram á miðja síð
ustu öld er ensk yfirvöld tóku
skyndilega að handtaka Og
sekta belgíska báta. Belgar
sýndu þá leyfi konungs> en í
málaferlum, sem fylgdu I kjöl
farið, kváðust Bretar ekki
geta lýst því yfir, að reglu-
gerðin væri enn í gildi.
Til bráðabirgða var belg-
ískum f:skimönnum leyft að
fi.ska í landhelginni í eitt ár
og jaínframt sagt að brezkir
dómstólar myndu athuga
veiðirétt:ndi þeirra á meðani
hvað þeir þó aldrei gerðu. —
Var þvi borið við að máls-
rannsókn hefði reynzt svo
kostnaðarsöm, að málið hefði
ekki verið lagt fyrir dómstól
ana af þeim sökum.
Kannski málið komist
lengra í þetta sinn.
Ódýr leikföng
Miklatorgi v!ð hliðina á Isborg.
Afþýðublaðið — 24. des. 1961 15