Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1891, Page 73
73
vísindastörf flrir stafni, og svo var hann ekki enn
þá búinn að ná sjer aftur eftir sjúkleik sinn; hann
fjekk því leifi til að vera kir í Kaupmannahöfn
vetrarlangt (1846—1847). Enn þegar sá vetur var
liðinn, þá kom firir sá atburður, sem gerði Konráð
afhuga því að fara heim. Heitmei hans andaðist,
og tók Konráð sjer lát hennar fjarskalega nærri,
svo að hann var varla mönnunum sinnandi. Hann
þurfti nú ekki framar að hugsa um að ala önn firir
konu og börnum og vildi því ekki ifirgefa vísinda-
störf sín í Kaupmannahöfn, sem vóru honurn huggun
í harmi hans. Um þetta leiti mun hann og hafa
verið búinn að fá nokkra von um að geta komist
að háskólanum, og kaus hann það heldur enn að
fara heim til íslands, úr því sem komið var. Þess
þurfti heldur ekki lengi að bíða, því að næsta ár —
1848 — um vorið (2. mai) var liann gerður auka-
kennari og lektor við háskólann í norrænum málum.
Yar þá útsjeð um það, að hann færi heim.
Upp frá þessu var líf Konráðs eingöngu helgað
vísindunum, einkum þeim, sem snerta forntungu
vora og bókmentir vorar í fornöld, og get jeg nú
farið stutt ifir sögu úr þessu, því að dr. Finnur Jóns-
son hefur ra'kilega rakið vísindaferil Konráðs eftir
þetta í »Arkiv för nordisk filologi 7. b. (Ny följd
3. b.)». Vegna þeirra, sem ekki eiga kost á að kinna
sjer ritgjörð doktors Finns, mun jeg þó í stuttu máli
gera grein firir hinum helstu vísindastörfum Konráðs
upp frá þessum tima.
Jeg hef áður getið um bæði hin miklu verk,
sem Konráð hafði firir stafni um þessar mundir,
íslensku og dönsku orðabókina. Enn jafnframt þessu
fór hann nú af kappi að gefa sig við útgáfum ís-
lenskra sögurita. Snemma á árinu 1847 liafði hann