Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1891, Blaðsíða 150
160
jafnmörg og krónublöðin, eins og á sóleyjunni. Þó
ber út af þessu t. d. á melasól eða draumsóley (Papa-
ver nudicaule); þar eru bikarblöðin 2, en krónublöðin
4. Lögun samblöðuðu krónunnar er mjög breytileg,
t. d. krukkumynduð eins og á bláberjalyngs-blóminu,
hinir svonefndu sœtuJcoppar; varamynduð eins og
á blóðbergi; þá er krónan tvíflipuð, veit annar flip-
inn niður og kallast neðrivör, hinn upp og kallast
efrivör; hún getur og verið pípumynduð, eins og á
mariuvendi. A honum er krónupípan, sem ummynduð
er við samvöxt krónublaðanaglanna, nokkuð löng,
efsti hluti krónublaðanna er ósamvaxinn, eins og
vanalegt er og kallast kragi. A takmörkunum milli
kragans og pipunnar að innanverðu, eða 1 blómgin-
inu, sem kallað er, eru dálitlir kögraðir smáleppar,
er kallast aukakróna eða hjákróna, og loka þeir fyrir
blómginið, hafa þó engan veginn öll pípukrýnd blóm
þessa aukakrónu.
Bikarblöðin eru sömuleiðis opt meira eður minna
samvaxin innbyrðis og ýmisleg að lögun, t. d. á
holurt eða fálkapungi, sem jeg býst við að flestir
þekki, algeng jurt á melum, með 5 hvítum, lang-
negldum, klofnum krónublöðum. Á henni er bikar-
inn stór, samvaxinn, uppblásinn eða skjóðumyndaður.
— Á mörgum blómum er ekki unnt að gjöra neinn
greinarmun á bikar og krónu; blöðin í tveim yztu
blómblaðakrónunum eru hvert öðru líkt að útliti og
byggingu; er þá sagt að blómin hafi einfalda blóm-
hlif.
Þá höfum vjer skoðað tvo hina yztu blaðkransa
sóleyjarblómsins og jafnframt aðgætt lauslega, hvernig
þeim er háttað hjá öðrum blómum; en það er öðru-
nær en að rannsókn blómsin sje hjer með lokið; merk-
ustu partar þess eru enn óskoðaðir.