Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1891, Síða 284
284
Óðins«. Þetta stafar frá Ole Worm, sem misskildi r
»úr bjúgviðum hausa« i Krákumálum, og ritaði um
þessar hauskúpur í Literatura Runica. Hefur víst
enginn Islendingur lesið prófarkir hjá honum, en
Percy og Mallet tóku þetta upp eptir honum og svo
hver af öðrum koll af kolli. Eldir enn þá eptir af
þessari trú um fornmenn bæði á Englandi og víðar,
og verður henni seint út rýmt.
Paul Henri Mallet, franskur maður frá Genf,.
var kennari krónprinz Dana í Höfn 1751—1762„
Hann gaf út, meðan hann var þar, Introduction á
l’Histoire de Dannemarc(I), 1755, og næsta ár viðbót^
Monumens de la Mythologie et de la Poesie des.
Celtes et particuliérement des anciens Scandinaves.
Þessi bók hefur meir en nokkur önnur breitt út
þekkingu á fornöld vorri. Hún opnaði nýjan heim
fyrir Goethe, Percy, Macpherson og Chatterton. Hún
kom út aptur í Höfn 1758 og þriðja sinn í Genf
1787. Biskup Percy, hinn ágæti kvæðasafnari, gaf'
hana út á ensku 1770, og var hún aukin mjög af
honum sjálfum. Þessi þýðing Percys kom aptur úf
1809 og 1847, og var aukin koll af kolli; hún er-
enn þá lesin mikið á Englandi. Percy gaf sig við'
íslenzku og þýddi í óbundna ræðu 5 kvæði »Fifve
Pieces of Runick Poetry, translated from the Islandic(i).
language«, 1763. Einna fyrstur manna kallar hann
fornmálið íslenzku. Kvæðin voru: Hervör og Ang-
antýr, Krákumál, Höfuðlausn Egils, Hákonarmál, og~
voru prentuð á frummálinu og á ensku. Þessi litla
bók hafði áhrif á ýms skáld.
Um aldamótin byrjar ein af gullöldum ensks-.
skáldskapar. Klakinn þiðnar i moldinni og skáldint
spretta upp, eins og vorgróði, hvert öðru meira,.