Aldamót - 01.01.1893, Side 91

91
apinn: »Þær (forsiálu meyjarnar), sem tilbúnar voru,
gengu með honum inn til brúðkaupsins; siðan var
dyrunum lolcað. En síðan komu og hinar (óforsjálu)
meyjarnar og sögðu: herra, herra, ljúk upp fyrir
nss. En hann svaraði og sagði: sannlega segi jeg
yður, jeg þeklei yður elele'u. Matt. 25, 10—12. I
sambandi við þessa dæmisögu vil jeg minna á eina
frásögu hjá guðspjallamanninum Lúkasi. »Þegar
hann (Jesús) var á ferð til Jerúsalem fór harm um
borgir og þorp og kenndi; en þá sagði einhver við
hann: meistari, munu þeir ekki verða fáir, sem
hólpnir verða? En hann sagði við þá: kostið kapps
um að komast gegn um hið þröngva hlið, því jeg
segi yður, að margir eru þeir, sem leitast við að
komast þar inn, en munu ekki geta það. Frá þeim
tíma að húsbóndinn er upp staðinn og hefur loJcað
dyrunum, munuð þjer standa fyrir utan og taka að
berja upp á og segja: ljúk þú upp fyrir oss, herra,
en hann inun svara og segja við yður: jeg þeJcJci
yður elcJci (og veit ekki), hvaðan þjer eruð. Þá
munuð þjer segja: vjer höfum etið og drukkið með
þjer og á strætum vorum kenndir þú. En hann
mun segja: jeg þelcJci yður elcJci nje veit, hvaðan þjer
eruð; farið frá mjer, allir illgjörðamenn. Mun þá
verða vein og tannagnístran, nær þjer sjáið Abra-
ham, Isak og Jakob og alla spámennina í guðs ríki,
en yður útrekna. Þá munu þeir koina frá austri
og vestri, norðri og suðri og sitja til borðs í guðs
ríki; og sjáið, þeir eru til, sem eru síðastir, en verða
munu hinir fyrstu, og þeir eru til, sem eru fyrstir
og verða munu hinir síðustu«. Lúk. 13, 22—30. I
dæmisögunni um Lazarus og hinn ríka (Lúk. 16,
19—31) er sagt, að óyfirstíganlegt djúp sje staðfest