Þjóðviljinn - 22.10.1970, Blaðsíða 10

10 SlÐA — ÞJÓÐVITJINN — Fimmtudagur 22. aktóber 1970
NICHOLAS BLAKE
DYPSTA
UNDIN
48
Skömmu seinna gekk ég út á
landareignina og tók meö mér
gamla kíkinn hans Flurrys. Þetta
var einn af þessum undarlegu
morgnum, þegar náttúran viröist
hafa sofiö yfir sig, allt var svo
óhugnanlega kyrrt, þungt og
þjakandi. Kýrnar hengdu haus-
ana ot uörðu sljólega á grasið
eins og þær stæðu frammi fyrir
óleysanlegu vandamáli. Það hefði
mátt ætla að allir fugHar hefðu
flúið burt, því að hvorki heyrðist
tist né vængjablak. Hið eina af
rúmhelgu h/ljóðunum var niður-
inn í Lissawn-ánni sem var mjög
greinilegur í logninu og skömmu
síðar heyrðist bíll koma akancii
upp trjágöngin.
Það var bíll Kevins. Ég stöðv-
aði hann og Maire, sem sat við
stýrið, stakk höfðdnu út um
gluggann.
— Er faðir Bresniitian liér?
— Já, Ftlurry fór með honum
niður að ánni.
— Ég hringdi til hans í gær-
kvöldi, en Kathleen sagði að
hann væri svo þreyttur, að ekki
mætti ónáða hann. Og þegar ég
Ziringdi aftur í morgun sagði hún
mér að hann heifðd faiið hingað
í heimsókn.
— Það liggur varla lífið á ?
Stígðu út og vdð skuium labba
pður að ánni og ná honum þar.
— Ég verð að tala við hann
um Kevin, sagði Maire með
ákafa. — Ég er svo örvíinuð og
'mér Zíður svo illa, Dominic.
Hún ók bílnum út i grasið hjá
veginum og rak stuðarann í tré
áður en hún stöðvaðd bíiinn og
steig út. — Það fer ailt í handa-
fflJogice
W EFNI
SMÁVÖRUR
I TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
^augav. 188 ni. hæð (lyfta)
Síml 24-6-16.
Perma
Hárgrciðslfu- og snyrtistofa
Garðastræti 21 SÍMI 33-9-68.
skolum hjá mér núna, sagði hún
og virtist gráti nær. Hún forðað-
ist að iíta á mig; það var eins
og það sem okkur fór á milli
daginn áður hefði aldrei gerzt.
Hún var aftur orðin stolt og
fálát kona.
Mér datt í hug, að ég ætti að
fara með Maire á staðinn við
fljótið þar sem hún hafði séð
Harriet og morðingjann — eða
hún hafði séö Harriet og ráðizt
sjálf á hana. Ef ég hagaði því
svo til að atvikið rifjaðist greini-
lega upp fyrir henni, þá kæmi
hún ef til vill upp um sig. Með-
an við gengum saman yifir grasið
án þess að ræðast við, reyndi
ég að setja sjálfan mig í spor
hins stranga lögreglumanns sem
lét spumingarnar dynja á Maire,
enda þótt ég yrði að viðurkenna
að ég heföi ekki minnstu hug-
mynd um, hvað ég ætti að spyrja
hana um. Ég var í umdarlegu
sálarástandi, ég var tauigaóstyrk-
ur og forlagatrúar um leið og
mér fannst einhvern veginn sem
óvænt lausn á málinu væri á
nassta leiti.
— Ég hef ekkert heyrt frá
lögregXui'u lltr ú anum, var hið
fyrsta sem Maire sagði eftir
langa þögn.
— Kevin er tekinn fastur fyrir
einhvers konar stjórnmálastarf-
semi, svaraði ég dálítið vand-
ræðalegur. — Bkkd fyrir morð.
— Þetta skil ég ekfci. Stjórn-
málastarfsemi? En Maire gafst
ekki tóm til að spyrja mig allra
þeirra spurninga sem hijóta að
hafa brunnið á vörum hennar.
Þegar við komum að trjábeltinu,
sem hún hafði áður minnzt á,
sáum við svo kynlega sjón, að
ég hélt fyrst í stað að ég væri
að missa vitið.
Á árbakkanum í svo sem
fimmtíu metra fjarlægð stóð
Flurry og sneri að okkur baki;
hann hélt á veiðistöng. Straum-
iðan var svo makil að í fynstu
kom ég ekki auga á svartklæddu
mannveruna sem buslaði úti í
miðri ánni, hvarf undir yfir-
borðið í djúpa strengnum, birtist
síðan aftur og kom vaðandi í
átt til lands og hélt á einhverju
í uppréttri hægri hendi. Ég
beindi sjónaukanum þangað og
stillti hann. Svartklædda veran
var faðdr Bresnihan í rennvotri
hempunni og vatnið streymdi
niður andlit hans, sem var af-
myndað af skelfingu og sádar-
kvöl eða einhverju öðru. Maire
rak uipp hljóð og ætlaði að æða
af stað, en ég greip þétt um
handlegg hennar og hélt aftur af
henni.
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BRETTI —• HTJRÐIR — VÉLALOK
og GEYMSLIILOK á Volkswagen í allflestum iitum. —
Skiptum á einum degi með dagsfyriirvaira fyrir áteveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKII’TIN.
Bílasprautun Garðars Sigrnundssonar.
Skipholti 25. — Símá 19099 og 20988.
Því, sem á undan þessu var
gengið, get ég aðeins lýst með
því að endursegja frásögn Flurr-
ys, sem Concannon sagði mér í
meginatriðum daginn eftir.
Skömmu áður en ég kom niöur
í morgunkaffi halfði faðir Bresni-
han komið í Lissawn House.
Hann sagði við Flurry að hann
yrði strax að tala við hann undir
fjögur augu. Flurry var að búa
sdg undir að „berja ána“ eins
og hann tók til orða, og bað því
föður Bresniihan að koma með
sér.
— Þér hafið auðvltað heyrt að
búið er að taka bróður minn
fastan?
— Já, Kathleen sagðd mér það.
— Veslings aulinn sá ama —
hann fiækti sér í dálítið sem
hann réð ekki við. Það eru
stjórnmálin sem eyðileggja þetta
land. Þér iátið ekki sérlega vel
út, faðir Bresnihan. Þetta ferða-
lag hefur ekki haft góð áihrif á
yður. Þér eruð næstum eins og
draugur upp úr öðrum draug.
Þér fyrirgefið þótt ég segi það
upp í opið geðið á yður.
Faðir Bresnihan svaraði ekki.
Þegar þeir komu niður að grös-
uga oddanum, nam hann staðar.
— Jæja, æruverðugi faðir,
sagði Flurry góðlátlega. — Eruð
þér kominn hingað til að reyna
að lokka upp úr mér játningu?
— Mér finnst ekiki viðeigandi
að vera með skop í sambandi
við þetta mál sagði faðir Bresni-
han fálega.
— Nú, jæja, en hvað viljið
þér mér þá?
Presturinn leit beint á fylgdar-
mann sinn. Það var eins og and-
ht hans væri útslókknað, en í
augunum var dýpsta örvænting.
— Ég er kominn til að gera játn-
inigu mína, Flurry. Það var ég
sem varð konunni yðar að bana.
— Þér? — nei, heyrið mig nú,
faðir Bresnihan, þér hljótið að
vera eitthvað lasinn. Þér vitið
víst ekki hvað þér eruð að segja.
— Já, en ég fullvissa yðuir um
að það var ég sem drap konuna
yðar. Þér verðið að trúa mér.
— Ég veit vel að þér mynduð
aldrei gera slíkt og þvílíkt. Auð-
vitað trúi ég yður ekiki. Flurry
fór að fitla við veiðidótið í vand-
ræðum sínum.
— Látið þetta eiga sig og
hlustið á mig, sagði presturinn
skipandi.
— Verið nú bara rólegur. Ég
skal ná í lækninn. Hann sér um
að þér fáið sálarfrið.
— Ekkert getur framar veitt
mér sálarfrið! Þetta lét í eyrum
eins og kveinstafir fordæmdrar
sálar. — Elkki einu sinni Guð
getur fyrirgefið mér. Hvemig get
ég þá beðið yður að gera það?
Hið eina sem ég bið yður um
er að reyna að skilja mig —
hvers vegna ég gerði það. Svo
gef ég mig fram við lögregiuna.
— Allt í lagi, svaraði Flurry
og rödd hans var eins og hann
væri að róa geðsjúkiing. — Þér
drápuð sem sé Harriet. Hvernig
atvikaðist það?
Hann settist í grasið við hlið-
ima á föður Bresnihan sem byrj-
aði að segja sögu sína og reyndd
eftir megni að hafa taumihald á
krampakippunum í andlitinu.
Stundum var rödd prestsins ekki
annað en hvískur, svo að Flurry
gat naumast greint orðaskil, en
þess á milli varð fallega röddin
há og skýr eins og hann gerði
sitt ýtrasta til að Flurry skildi
hvert einasta orð.
— Þegar ég fór frá yður um
kvöldið — munið þér það? —
datt mér í bug að ég ætti heldur
að stytta mér leið meðfram ánni.
Ég var þreyttur. Ég þurfti að fá
mér ferskt loft. Ég var einmitt
kominn að staðnum — það var
hér, var það ekki? sagði faðir
Bresnihan eins og hann væri
fyrst nú að taka eftir því. —
Ég sá konuna yðar liggja í gras-
inu. Nakita. Það var blygðunar-
laust. Ég stanzaði hjá henni til
að gefa henni áminningu. Það
var skylda mín að gera það.
Skylda mín, þér skiljið það?
— Auðvitað, sagði Flurry og tal-
aði eins og hann hélt að bezt ætti
við. — Þér getið ektei látið berar
konur liggja í grasinu úti um
allar jarðir í sókninni yðar.
— Og það var skylda yðar —
eins og ég hafði sagt við yður
háiftíma áður — að gæfa kon-
unnar yðar betur. Faðir Bresni-
hán strauk hendinni yfir and-
litið eins og hann væri að
strjúka burt köngurlóarvef. —
Konan var drukkin og ósvífinn.
Hún reyndi að umfaðma á mér
hnén. Ég hélt fyrst að hún væri
að sárbæna mig um fyrirgefn-
ingu. En mér skjátlaðist. Hún var
að reyna að tæla mig.
Presturinn sat nú og talaði við
sjálfan sig — eins og Flurry væri
hvergi nærri. — Ég fylltist ofsa-
legum viðbjóði á henni. Þad
var áfengisþefur af henni. Lík-
ami hennar lyktaði af ódýru
ilmvatni.
— Erfið reynsla fyrir yður,
æruverðugi faðir.
— Hún vildi ekki sleppa mér.
Hún tfiór að hella yfir mig fúk-
yrðum og klámi. Hún engdist
eins og eiturnaðra. Hún var
ofsareið vegna þess að ég hafði
komið Dominic Eyre í skilning
um að hann væri komin út í
kviksyndi og hann hafði lofað
méc því, að láta hana aldrei
framar tæla sig út í ósóma sið-
leysisins. Ég sagði henni að hún
hefði drýgt fjöldann allan af
dauðasyndum. Það var skylda
mín, enda þótt hún væri ekki
sömu trúar og við. Ég sagði
henni að hún væri skækja og
hún myndi brenna upp í hel-
víti ásamt öðrum fordæmdum,
ef hún lofaði ekki bót og betrun.
— Hörð orð, æruverðugi faðir.
— Hún hæddist að mér —
sagði við mig að ég væri enginn
karlmaður, ekki annað en geld-
ingur, geldingur! Auðvitað hefði
ég þá átt að snúa við henni
bakinu. Faðir Bresnihan leit
tryllingslega á Flurry. — En hún
var skelfilega sterk. Hún dró mig
niður til sín. Ég geri mér ljóst
nú að hún var staðráðin í að
hefna sín á mér. Hún ætlaði að
eyðileggja sál mína. Hold mitt.
Æ, þetta veika hold. Það var
skelfilegt. Konan var eins og
villidýr, hún hlykkjaðist bókstaf-
lega utan um mig og reyndi um
leið að fletta mig klæðum. Ég
gat ekki slitið mig af henni.
Hún var sterk eins og kvendjöf-
ull.
SINNUM
LENGRI LÝSING
neOex
2500 klukkustunda lýsing
við eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bsrgstaðastr. 10A Sími 16995
Látið ekííi skunmdar kartöiSnr koma yður
I vont skap. Notið COLMAIVS-kariölludutt
EUROPRIJS 1969
MÁLVERKA-
SÝNING
MATTHEU JÓNSDÓTTUR
í Bogasal Þ’jóðminjasafns-
ins er opin daglega frá
klukkan 14 til 22 til og
með sunnudeginum 18.
október n.k.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar i^rir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 . Sími 33069
FYRIR SKOLAFOLKIÐ:
Buxur, skyrtur. peysur, úlpur. nærföt. sokkar og
margt fleira. — Fjölbreytt og fallegt úrvaL
PÓSTSENDUM.
Ó.L.
Laugavegi 71 — sími 20141.
TRÉSMIÐIR
>1U9 *
Til sölu er sambyggð RECORD-trésmíða-
vél — þykktarhefill — afréttari — hjólsög
— fræsari og bor.
Upplýsingar í síma 25283 eftir kl. 19 á
kvöldin.
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekkL
ANNAÐ EKKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
BILASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
MOTORSTILLINGAR
1 HJÖLASTtLLINGAH LJÚSASTILLIJNGAR : •. . »;kr- Simi
Látió stilla i tíma. 1 1 1 r i n
Fljót og örugg þiónusta. | U • IIJ I U
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500