Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1997, Page 12

12
MÁNUDAGUR 15. DESEMBER 1997
Spurningin
Hvaö hefurðu í matinn á
aðfangadagskvöid?
Axel Kristinsson sagnfræðingur:
Hamborgarhrygg.
Óskar Hauksson viðskiptafræð-
ingur: Rjúpurnar eru ómissandi á
mínu heimili. Þetta er áralöng hefð
í fjölskyldunni.
Halldóra Halldórsdóttir snyrti-
fræðingur: Það verða rjúpur eins
og venjulega.
Ármann Sigurðsson trésmiður:
Það er lambakjöt sem frúin eldar af
snilld.
Sævar Sigurðsson trésmiður: Við
ætlum að hafa Londonlamb.
Lesendur
Einkasjúkrahús
- alvont kerfi?
Einkasjúkrahús kynnu að stytta biötíma margra sjúkiinga.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Heilsugæslan á Islandi er stór
póstur á fjárlögum. Á undanfómum
árum hefur verið reynt að lækka
þennan kostnað. Fólk sem þarf til
dæmis á aðgerðum að halda verður
stundum að bíða eftir lækningu.
Einkarekin sjúkrahús hafa ekki átt
upp á pallboröið hér. En spyrja má
hvort það fyrirkomuleg sé endilega
alvont kerfi.
Staðreyndin er að margir borgar-
ar hér eru efnaðir og vel færir um að
greiða fyrir sína læknisþjónustu að
fullu. Verði ríkur maður hér á landi
síðan veikur og þurfi að gangast
undir uppskurð, hvað er þá rangt við
það þótt hann leiti á náðir einka-
sjúkrahúss með sitt mein og borgi
brúsann úr eigin vasa? Vísast ekk-
ert. - Vandamálið er að húsin eru
ekki til staðar.
Segjum að ég þurfi á aðstoð skurð-
læknis að halda vegna meinsemdar.
En biðin er nokkuð löng. Ég veit hins
vegar af manni í grennd meö rúm
fjárráð en svipaðan krankleika. Þessi
maður hefur fjárhagslegt bolmagn til
að kaupa sér þjónustu á einkareknu
sjúkrahúsi en ekki ég. Á ég að sætta
mig við það að þessi fari í biðröðina
eins og ég og þjáist með mér, eða
væri það út í hött að hvetja hann til
að leita sér lækninga er bættu úr
ástandi hans bæði fljótt og vel?
Er ekki fræðilegur möguleiki á að
einmitt einkasjúkrahúsin stytti bið-
tímann hjá hinum sem hafa engan
möguleika annan í stöðunni en að
leita til sjúkrastofana sem ríkið
ábyrgist? Menn eru nefnilega misvel
settir hvað efnahaginn áhrærir. Og
hví má hinn auðugi þá ekki brúka
sína peninga á þennan hátt? Réði
sanngirni yfirleitt ferðinni bæri hon-
um skylda til að greiða fyrir sig sjálf-
ur sökum efnanna. En aðstæðurnar
skortir til að þetta sé gerlegt.
Spurningin fjallar því fráleitt um
að mismuna fólki heldur um skjóta
lækningu. Ríkur þegn kvelst jafn-
mikið og fátækur. Geti hann komist
frá kvölunum ber að gera honum
það kleift. Um það snýst málið í meg-
inatriðum. Og það er réttlætismál að
efnameira fólk borgi fyrir sig er
kemur að þætti heilbrigðismála. Og
þá inni á einkareknum stofum.
Það er brýnt að losna við endur-
tekna árekstra þama, m.ö.o. að að-
skilja þessa hluti í sjálfu kerflnu. Ég
er sem sé þeirrar skoðunar að hyggi-
legra geti reynst að koma á fót svona
stofnunum heldur en að leggja „flöt“
gjöld á sjúklinga, líkt og stundum
heyrist í umræðunni.
Atvinnuleysis-
skráning á íslandi
Einar Skúlason:
Mig langar til að leggja orð í belg
vegna fréttar á baksíðu DV mið-
vikudaginn 10. desember sem bar
yfírskriftina: Á að taka fingrafor af
atvinnuleysingjum? - I fréttinni
kemur fram að formaður stjómar
Vinnumálastofnunar hafi varpað
þeirri hugmynd fram hvort mætti
ekki breyta vikulegri skráningu at-
vinnulausra á þann hátt að þeir
settu fingraför sín á blað vikulega í
staö þess aö fá stimpil í bók sína.
Ég verð að segja að ég botna ekk-
ert í því hvernig það ætti að auka
skilvirkni hjá atvinnuleysisskrán-
ingarskrifstofum að taka fingrafór á
blað í stað þess að stimpla í bók.
Báðar aðferðir viröast vera álika
óskilvirkar og teppa áreiðanlega
jafnmarga starfsmenn. Hins vegar
hef ég lengi veriö að bíða eftir því að
atvinnuleysisskráningarstofur taki
upp einhvers konar rafræna skrán-
ingu til þess að koma í veg fyrir að
tími starfsmanna fari í jafneinfalda
hluti og að stimpla sifellt í bækur.
Á síðustu árum hafa margs konar
tæki komið á markaðinn sem
greina einhver einstaklingsbundin
líkamseinkenni á rafrænan hátt og
þótt þau kosti áreiðanlega sína pen-
inga þá borga þau sig fljótt upp með
hagræðingunni. Það er einnig mjög
líklegt aö tími starfsfólks yrði mun
betur nýttur í uppbyggjandi starfl
við að útvega fólki vinnu.
Ég held að yfirvöld ættu að fara
að einbeita sér að því að hugsa í nú-
tímanum í stað þess að sóa pening-
um skattborgara í úrelta stimpil-
þjónustu.
Hallgrímskirkja í Saurbæ:
Ljósprentuð útgáfa
Passíusálmanna
Daníel skrifar:
Svo sem kunnugt er hefur sr.
Björn Jónsson á Akranesi nú látið
af störfum sóknarprests á Akranesi
og prófasts í Borgarfjaröarprófasts-
dæmi fyrir aldurs sakir.
Síðasta embættisverk sitt sem
prófastur innti hann af hendi
sunnudaginn 30. nóv. si. Þá afhenti
hann, í umboði Einars Sigurðssonar
landsbókavarðar, hina nýju ljós-
prentuðu útgáfu af eiginhandarriti

Sr. Björn Jónsson og Ragnheiður Guöbjartsdóttir f
héraðsnefnd Borgarfjaröarprófastsdæmis afhenda
sr. Kristni Jens Sigurþórssyni, sóknarpresti f Saurbæ
á Hvalfjarðarströnd, 83. útgófu Passfusálmanna.
Passíusálma Hall-
gríms Péturssonar,
áritað eintak, sem
gjöf frá Landsbóka-
safni Islands - Há-
skólabókasafhi,
hinni gömlu sókn-
arkirkju sálma-
skáldsins að Saur-
bæ á Hvalfjarðar-
strönd.
Héraðssjóður Borg-
arfjarðarprófasts-
dæmis styrkti á sín-
um tíma þessa út-
gáfu myndarlega
samkvæmt sam-
þykkt þáverandi
héraðsnefndar, en í
henni áttu sæti,
auk sr. Bjöms, frú
Ragnheiður Guð-
bjartsdóttir á Akra-
nesi og sr. Brynjólf-
ur Gíslason í Staf-
holti.
Upplýsinga-
hræðsla
Kjartan skrifar:
Maður getur nú varla á sér set-
ið. Heill Kastljósþáttur í Sjón-
varpinu er tekinn undir eitt mál:
upplýsingahræðsluna sem ég vil
nefna svo. - Myndavélar, tölvu-
skrár með upplýsingum um hagi
fólks og hvemig megi koma í veg
fyrir að opinberir aðilai- eða aðr-
ir fái upplýsingar um fólk. Hvaða
máli skiptir þetta yfirleitt? Er
fólk svona viðkvæmt fyrir sjálfu
sér, svona spéhrætt? Þaö þurfa
engir að óttast upplýsinga-
streymið nema þeir sem eru að
bralla eitthvað ólöglegt. Annars
er fólk orðið yfir sig leitt á þess-
um sífelldu kvörtunum og klögu-
málum sem tengjast upplýsingum
(uppljóstrunum og „njósnum"
sem sumir kalla) um náungann.
Er ekki stefnan: „opnara samfé-
lag“? Hvað halda menn að út úr
því komi?
Áskorun á heil-
brigðisráðherra
Einar Sigfússon, Norðfirði,
hringdi:
Ég get ekki séð að læknar telji
sig þurfa að virða neinar siöaregl-
ur, nema þær aö kjafta ekki frá
spillingunni eins og hún er innan
samtaka þeirra. Þess vegna skora
ég á heilbrigðisráðherra að láta
Esra Pétursson njóta friðhelgi frá
embætti ráðherrans í máli því
sem nú er í gangi og mismuna
ekki skjólstæðingum sínum.
Tekjutrygg-
ingarmörk
J.M.G. skrifar:
Tekjutryggingarmörk Félags-
málastofnunar fylgja ekki lengur
bótum öryrkja. Styrkþegar stofn-
unarinnar voru þeir einu sem
enga hækkun fengu við síðustu
kjarasamninga. Jafnvel atvinnu-
leysingjar fengu hækkun, en nú
fá þeir enga uppbót frá Félags-
málastofnun, sem þeir fengu
áður. Þegar forstjóri SVR sagði
nokkrum bilstjórum upp kallaði
hún það smámál. Svíar segja að
sé manni sem er oröinn hálfsex-
tugur sagt upp vinnu án þess að
hann fái lífeyri sé það sama og að
sprauta í hann berklum eða
krabbameini. Fátækt fólk hér
þarf aö sameinast gegn R-listan-
um og ofríki hans - fella hann í
næstu kosningum.
Krossfesting
1997
Bjarni Valdimarsson skrifar:
í bófasamfélagi er læknamafian
ekki bamanna best, með bjálkann
í auganu, hræsni, lausmælgi og
skinhelgi. Hefði ég leitað til Esra
Péturssonar heföi mál E-737 aldrei
orðiö tiL Galdraofsóknimar gegn
Esra eiga ekki fordæmi síðan á 17.
öld. - Svipting lækningaleyfis,
sem hann hefur þegar skilaö og
brottrekstur úr læknafélagi sem
hann hefur þegar sagt sig úr? - Og
síðan: þrátt fyrir blátt bann viö
ritskoðun í stjórnarskrá; að
brenna bókina Sálumessa synd-
ara, að hætti Adolfs Hitlers! Góð-
ur jólaboðskapur 1997!
Bjórinn er
alltaf bjór
Álfheiður hringdi:
Mér finnst hörmuleg hræsnin í
sambandi við auglýsingar á
áfengi hér á landi. Dæmi: Grolch-
bjór er nú auglýstur í sjónvarpi
þannig að hann sé 0,0% að styrk-
leika. Auðvitað er bjór alltaf bjór,
og bjór er áfengur. Grolch, hinn
ágæti bjór, er einna sterkastur
hér á landi. Hvað er veriö að fela
með þessum 0,0%? Auðvitað segir
auglýsingin að hér fáist þessi
bjórtegund. Allir vita það sem
ekki er sagt í auglýsingnni. En
falsið blíviu’ hér - í áfengismálum
jafnt og mengunarmálum.