Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1997, Qupperneq 35

MANUDAGUR 15. DESEMBER 1997 ‘
g
menmng
Rannveig Fríða Bragadóttir og Gerrit Schuil
- Franz Schubert:
Hljómfegurð
Söngljóð eftir Franz Schubert
hafa löngmn notið hylli aðdáenda
ljóðasöngs. Á þeim tvö hundruð
árum sem liðin eru frá fæðingu
hans hafa flest helstu tónskáld vest-
rænnar tónlistarsögu reynt við list
þessa knappa forms en með misjöfn-
um árangri. Á okkar tímum líta tón-
listarffæðingar stöðugt til baka og
reyna að fanga í
hverju snilldin
fólst; leysa gátuna
um sköpunina.
En töfrar verða
seint í sundur
fléttaðir og þátta-
greindir og þannig
er með tónlist
Schuberts. Á nýj-
um hljómdiski
sem Mál og menn-
ing gefur út flytja
þau Rannveig
Friða Bragadóttir
mezzósópran og
Gerrit Schuil píanóleikari fhnmtán
lög eftir tónskáldið. Þama er ekki
að finna hans þekktustu lög en þó
eru þar lög eins og Ave Maria og
Dvergurinn. En jafnvel í, að þvi er
virðist einföldum strófískum lögum,
búa sérstakir töfrar. Það er eitthvað
óáþreifanlegt og fagurt við það hve
eðlilega og fyrirhafnarlaust línur
raddar og píanós fléttast saman.
Hve textinn lifnar meö laglínu, án
þess að vera ofurliði borinn, og hve
mikið innra jafnvægi ríkir í hverri
hugmynd í tónlistinni.
Rannveig Fríða og Gerrit Schuil
eru frábærir listamenn og gætu
sjálfsagt feykt mun lélegra efni upp
í hæstu hæðir listrænnar upplifun-
ar - slikt er oft á valdi góðra lista-
manna. En þegar saman fer gott
efhi og góðir flytjendur verður til
ómótstæðileg samsetning. Rödd
Rannveigar Friðu er mjög áferðar-
falleg, hlý og sérlega hljómfögur.
Rannveig beitir röddinni á mjög
hófsaman hátt í þessum lögum sem
fer þeim vel. Þó má heyra drama-
tískari tilþrif í t.d. ballöðunni um
dverginn og drottninguna þar sem
litur og kraftur
óperuraddar-
innar koma
fram. Texta-
meðferð er
mjög góð. Leik-
tir Gerrit
Schuil er
einnig mjög
fágaður, án
þess að það sé
á kostnað tján-
ingarmáttar-
ins. í höndum
hans syngur
hljóðfærið jafn-
lifandi veikt og sterkt og svörun
milli raddar og hljóðfæris verður
einstök.
Ef sett skal spurningarmerki viö
eitthvað þá er það kannski sá fjar-
lægi en um leið mikli hljómur sem
tónmeistari, Bjami Rúnar Bjama-
son, og upptökustjóri, Hreinn Valdi-
marsson, hafa valið diskinum. Upp-
takan og heildarsvipur em góð en
ræöa mætti lengi um heppilegasta
og besta bakhljóminn. Frágangur er
mjög góður, hönnun falleg, íslensk-
ar þýðingar og jafnvel inngangsorð
fyrir hvert ljóð í bæklingi. Það er
fengur að þessum hljómdiski og
vonandi aðeins upphaf að meiri
samvinnu tveggja frábærra lista-
manna.
Sigfríður Bjömsdóttir
Kolbeinn Jón Ketilsson - Sjá dagar koma:
Tenórperla
Nú þegar enginn er maður með
mönnum á viðskiptasviðinu hér á
landi nema hann reki útibú fyrir-
tækis síns á erlendri grundu þá er
það mikið fagnaðarefni að hið öfl-
uga menningar-
starf sem hér
þrífst skuli geta
státað af sam-
bærilegu sjálf-
stæðu en þó
greinilega ná-
tengdu Evrópu-
útibúi. Hér er átt
við hljóðver
Hrólfs Vagnsson-
ar, Vagnsson-
Tonstudio, sem
er í Hannover.
Þaðan koma
upptökur á söng tmgs tenórsöngv-
ara sem ekki er ólíklegt að tónlist-
amnnendur eigi eftir að heyra mik-
ið um í framtíðinni. Kolbeinn Jón
Ketilsson heitir maðurinn. Með
hornun leikur á píanó Hjálmur Sig-
hvatsson sem einnig minnir með
leik sínum á þann fjölda góðra lista-
manna sem héðan fara til að stunda
list sína á vettvangi þar sem tæk-
ifæri em fleiri. En þessir tveir
senda heimalandinu fagra kveðju
með vönduðum flutningi sínum á
íslenskum sönglögum. Þessi hljóm-
diskur, sem í hljómi og hönnun
angar af íslandsást, er ekki ein-
göngu ætlaður okkar litla markaöi,
þó yfirskriftin sé íslensk, þvi hvert
ljóð er þýtt yfir á ensku, norsku og
þýsku.
Eins og við er að búast þá er það
Sigvaldi S. Kaldalóns sem á flest
laga, en þama er að finna mörg
þekktustu laga höfunda sem flestir
em fæddir fyrir eða um síðustu
aldamót. Þarna liggja perlur á
streng, uppáhaldslög okkar allra.
Kolbeinn hefur styrka og kraft-
mikla rödd sem bæði býr yfir falleg-
um dökkum lit á neðra tónsviði og
mikilli birtu þegar upp í hæðir er
farið. Túlkun hans er oftast látlaus
og sannfær-
andi. Hann
syngur af miklu
öryggi og lika
smekkvísi.
Raddbeitingin
er óþvinguð,
helst er að
vinna þurfi
meira lok
sterkra tóna á
háu tónsviði.
Framburður
texta er skýr og
mjög góður.
Lögin era flutt á söngrænni ís-
lensku sem ber merki hinna auð-
veldu orðatenginga á ítölsku. Sum-
um gæti þótt þetta galli, en þegar
farið er jafn vel með þetta og í þess-
um flutningi þá hljómar það ekki
þannig. Flutningurinn er frá
ákveðnu sjónarhomi nokkuð ein-
slitur sem hefur þann kost að heild-
arsvipur á efninu verður skýr. Það
þýöir að auðvelt er að leika
hljómdiskinn frá upphafi til enda
án þess að vera stöðugt að þrífa til
fjarstýringar til að hækka eða
lækka eða breyta öðmm stillingum.
Hljómdiskur þessi, Sjá dagar
koma, er enn eitt lifandi dæmið um
það hvernig hver kynslóð verður að
gera menningararfinn að sínum því
aðeins þannig lifir hann. Að fram-
tak sem þetta komi frá íslendingum
búsettum erlendis sýnir líka hvað
það er sem gerir okkur íslensk,
hvar sem við erum stödd, og hvern-
ig við deilum því hvert meö öðra.
Sigfríður Bjömsdóttir
43
Sígilt œvintýrifœrt í töfrabúning leikhúss
-frumsýnt í janúar
Gjafakort í
ÞjóðleikHúsið
er gjöf §em
ÞJOÐLEIKHUSIÐ
551 1200
I fyrra seldist upp tvisvar
tryggðu þér miða strax!
Miðaverð aðeins krónur 600,
ódýrt eins og í bíó.
Forsala hafin í Háskólabíói.
Háskólabíó