Vísir - 08.10.1970, Blaðsíða 2

Peninga- j
falsarar I
Kona ein í Watford, Englandi.J
bók dag einn upp símtól sitt og*
valdi númer fyrirtækis eins í Wat J
ford. En í staö þess aö fá svar?
við hringingunni, heyröi hún á»
tal tveggja manna í sím'anum, og J
sögðu þeir m. a. eftirfarandi: •
„Gott. Ég hitti þig þá þegar þúj
kemur með vélinni klukkan 8.55*
frá Amsterdam í fyrramálið. Og*
þú hefur meö þér fölsuðu seðlanh J
... nei, nei, ég býst ekki við •
neinutn vandræðum. Gott. Ég séj
þig þá á flugvellinum hér íj
London. J
Konan hringdi þegar í stað íj
lögnegluna í Waitford. Hún aðvar®
aði Iögregluna á flugvellinum. %
Morguninn eftir horfðu tveirj
leynilögreglumenn á farþega einn»
úr vélinni frá Amsterd'am réttaj
öðrum manni skjalatösku, en sé»
var kominn á flugvöllinn að takaj
á móti þeim fyrmefnda. BáðirJ
mennirnir voru þegar í stað hand •
teknir. J
En þeir voru reyncfar ekki með*
limir neins glæpahrings. J
Maðurinn sem tók við tösk-J
unni heitir Barry Parker frá»
Ascot og hann gat auðveldlegaj
útskýrt að hann væri fram-J
kvæmcfastjóri fyrirtækis í Wat-e
ford sem framleiddi vélar semj
þaf-uðu uppi falsaða peningaseðla. •
Forstjóri fyrirtækisins, VictorJ
Parson sagði svo lögreglunni aðj
einn viðskipfavina Watford-fyrir-•
tækisins væri banki í Amsterdam. J
„Við þurftum að fá hingað*
nokkra falsaöa peningaseðla tilj
þess að fullviss'a okkur um aðj
vélin starfaði rétt. Þess vegnae
ákvað Parker að taka við tösk-J
unni á Lundúnaflugvelli. •
Það tók mig tvær klukkustundj
ir !a0 fá lögregluna til að sleppa*
honum“. •
□□□□□□
Krabba-
mein
„Öll dýr geta fengið krabba-
mein, þótt það sé ekki mjög al-
gengt hjá dýrum merkurinnar",
segir Gunnar Holt, norskur dýra-
læknir.
Um daginn skutu norskir veiöi
menn elg, sem hhldinn var
krabbameini i lifur. Sagði Gunn
ar Holt eftir að hafa rannsakað
elginn, að því miður borgaði þaö
sig ekki að ránnsaka villidýr í
þeim tilgangi að athuga hve
krabbamein meðal þeirra væri al-
gengt, en taldi þó að elgsdýr
fengju þaö frekar en önnur villt
dýr.
Húsdýr eru hins veghr öllu verr
sett en villidýr. Þau fá hlutfalls
lega jafnoft krabbamein og mað
urinn.
Donovan
kvæntur
Skozki pop-söngvarinn Don-
o\‘an kvæntist á föstudaginn var.
Sú hin hamingjusama heitir
Linda Lawrence og er 23 ára að
aldri. Donovan Leitch er 24 ára.
Þau Donovan og Linda híafa
þekkzt í 4 ár og eiga bæði börn
fyrir. Donovan á 4 ára son og
Linda er móðir Julians, sonar
Brians sáluga Jones, sem lék með
Rolling Stones.
Segja fréttir áö hjónavígslan
hafi komið flestum á óvart. Eng-
inn hafi a. m. k. getaö merkt það
á Donovan að hann væri á biðils-
buxum. Hann mun i framtíðinni
búa á bónd'abæ þeim er hann hef
ur búið á að undanförnu, en jörð
in sú er í Skotlandi.
I vor er búizt við að hann
leggi upp í langa reisu á bát sín-
um og mun hann hafa i hyggju
að flakk'a á bátnum borg úr borg
og hafa meðferðis konu sína,
börn þeirra, vini sína og auk
þess hljómsveit.
Donovan er hátt skrifaður í
pop-heiminum sem stendur. LP
plata hans, „Open Ro!ad“ er á
lista yfir metsöluplötur og lag
hans „Riki Tiki Tarvi“ verður
stöðugt vinsælla, ef marka á vin-
sældalista.
Dr. Marius Barnard.
„Læknavísindin ráða ekki við
hjartaígræðslu
— gervihjörtu eru framtiöarlausnin
(» Q
Það ætti ekki að fremja svo
margar hjartaígræðslur sem raun
er á. Allt of margir læknar vita
ekki hvað þeir eru að gera og
auk þess er læknisfræðin komin
á það stig, að oftlega er hægt að
lækna viðkomandi sjúkling með
öðru móti. Þetta eru orð dr.
Mariusar Bamards, en hann er
yngri bróðir Cristians Bamard,
hjartalæknis frá Höfðaborg, en
Marius, sem er 42 ára að aldri,
er einnig læknir.
„Hinn“ Barnardinn, sem hefur
aðstoðað bróður sinn við fimm
hjartaflutninga sagöi um daginn
í viðtali: „Margir læknar hþfa
flutt hjörtu milli manna án þess
aö hafa hinn minnsta rétt til að
gera slíkar aðgeröir. Vissulegh
lifðu einstaka hjartaþegar nokkr-
um dögum, jafnvel vikum lengur
en ella hefði verið, en í flestum
tilvikum dó sjúklingurinn þrátt
fyrir nýja hjartað. M'argir starfs-
hópar lækna sem í sameiningu
hafa framkvæmt hjartaígræöslu,
eru auk þess svo til kunnáttu-
lausir á þessum vettviangi, eöa
þá að aðstæður hafa verið slíkar,
að ekki hefur verið hægt að veita
hjartaþeganum nauðsynlega að
búö eftir aðgerðina....“
Og svo virðist sem fleiri séu
sömu skoðunar og „hinn“ Barn-
ardinn, því árið 1968 voru hjarta-
flutningar í heiminum 101 en
1969 var talan komin niður í 47
og í ár hafa aöeins 15 ígræöslur
enn farið fr*am.
Barnard segir að fækkun hjarta'
flutninga stafi mestan part af
þvi, að fólk sé ekki eins viljugt
að ghngast undir slíkar aðgerðir
né heldur aö gefa hjörtu sín
veiku fól'ki, þar eð því finnisit
læknar ekki vera nægilega vissir
um árangur.
Hjartaflutningar hafa gengiö
svo bröaótt upp á síðk'astið, að
margir vísindamenn eru hættir
að trúa því að hjartaskipti verði
nokkum tíma algeng. Þess vegna
eru margir farnir að hhllast að
því fremur, að heppilegra verði
að beina kröftunum að gerð gervi
hjarta. Dr. Marius Barnard segist
verú viss um að gervihjarta verði
lausnin og að það muni ekki líða
á löngu áður en það verði tiltölu-
lega algengt. „Við fundum upp
gervinýru. Fjölmargir ganga um
stálhraustir með sín gervinýru.
Hvers vegna þá ekki gervi-
hjörtu?“