Lesbók Morgunblaðsins - 29.07.1928, Blaðsíða 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
235
Þar biðu þeir Hjalta Skeggrjason-
ar“ (lið hans ekki nefnt). Þá riðu
þeir til Reykja í Biskupstungum
„og biðu þar Ásgríms Elliða-
Grímssonar“ (lið ekki nefnt hjer).
Hann hafði áður sent það með
Kára til að tjalda búðir sínar.
(135,-137. kap.)
Eins og aðrar sögur vfirleitt,
ber Njála með sjer, að hver maður
og flokkur hafi sameinast sem
fyrst og síðan fylgst að.
Þannig beið Þorgeir skorargeir
eftir Merði á Hofi, eins og Gissur
hvíti lagði ráð til. Og Mörður
tekur fram: „Vil jeg biðja þig
Þorgeir .... að þú komir til mín,
er þú ríður til þings og ríðum við
þá báðir saman með hvorutveggja
flokkinn og höldum okkur sem
best saman.“ (135, 137. kap). Sbr
ráð Síðu-Halls: „Ríðið allir saman
og dreifið ekki flokki yðrum“
(134. kap.)
Þann veg mun Flosi hafa að
farið. Biðið eftir Sigfússonum og
öðrum vinum sínum sem allra næst
bústað þeirra (116. kap.)
Holtsvað eitt.
Að síðustu kem jeg að þeim
stað, sem jeg hefi talið Holtsvað,
og gildir bæði fyrir Holtsvað og
Holtavað.
Þessi staður er vestan við Fljóts-
hlíð, fyrir austan bæinn í Holti,
stytt úr Dufþaksholts- í Holtsvað.
Nafnið Holtsvað, ef til vill ekki
týnst fyr en bæjarnafnið breyttist
í Dufþekju.
Fvrir bið Flosa við hinar c. efstu
krossgötur á Rangárvöllum, tel jeg
hana við alfaraveginn, einhverjar
hinar syðstu krossgötur. Þaðan
þurfti hann ekki að senda langt,
því hver vina hans mátti flytja
orðin inn með bæjum(sbr. „Sigfús-
synir spurðu“,...). En Ingjaldi
varð hann að „senda orð“, eins og
sagan segir.
Sje nú þessi leið, frá Vorsabæ til
Þingvalla athuguð, sjest fljótt að
hún er hin beinasta og að mun
greiðasta. Farin nál. Hemlu yfir
Þverá, líklega um Giljur (,gæilum‘
Geilum* Dipl. ísl. 111, 26í)),
fyrir austan Hvolsfjall og vestan
Völl, yfir Rangá nál. Hestaþings-
hól, yfir Tungunes fyrir vestan
Arnarnef, yfir Minna Hofsvöll,
vestur í Nónhól, um Spámanns-
staði, nál. St. Reyðarvatni, Vals-
hól, Heiði elstu, til Þingskála.
Vafalaust tel jeg að hjer hafi
verið aðal ferðamannavegurinn
austan að til Þingvalla. Þetta
sanna víða hinar fornu götur og
troðningar.
Þessi leið er hin beinasta sem
unt er að fara, svo að kalla renni-
sljett og þur, alla leið út að Þjórs-
a nál. Árnesi.
Sem næst þessari leíð', virðist því
að leita beri að Holtsvaði og að
sjálfsögðu í miðhreppum sýsl-
unnar.
•Teg geri ráð fyrir að Flosi hafi
ráðið ferðinni frá Vorsabæ. Allir
mega vita hvernig honiim leið þar.
— Að Gunnarssteinn eða dysin ]>ar
hafi dregið hann til sín, skil jeg
varla, og hafi hann farið þangað
til að brýna flokkinn undir hreysti
lega sókn eða vörn, þykir mjer
ólíkara, því að honum mun hafa
legið hendi nær að sættast, I þeirri
ferð hygg jeg hann síst hafa farið
skemti eða forvitnisferð þangað.
Flosi mun, eftir að hafa bundið
liesta sína í Vorsabæ og nokkura
dvöl þar að dagverði, riðið ]>aðan
vel-ljettann — í æstu skapi og tal-
fár — hinn ljettasta veg, alfara-
veginn, til Holtavaðs, þ. e. Duf-
þaksholts- eða Moshvolsbakka. Þar
* Bærinn mun draga nafn af um-
ferð þar; tröðum = geilum, niður-
skornum af umferð,
Kirkjustaðir eru allir merktir með krossi,