Lesbók Morgunblaðsins - 11.11.1945, Page 1
44. tölublað.
Jllircgitiivuito \m
Sunnudag’ur 11. nóvember 1945
HANN GEFUR GRJÓTINU
í LAUGARNESI
XX árgangur.
LÍF
Merkileg listamannsæfi
Sigurjóns Olafssonar
*
SIGUR.IÓN ÓLAFSSON, mynd-
höggvari er meðal þeirra íslend-
inga, er komið hafa heim frá
Danmörku í sumar. Hann hefir ver
ið ytra í 18 ár. Ilann .er 37 ára
gamall. Margoft hefir verið ympr-
að á því við hann, að hann ætti að
sækja um danskan ríkisborgara-
rjett, þrátt fyrir það jafnrjetti sem
hefir verið með Dönum og Islend-
ingum. Ilann hefir færst undan
því. Nú er hann kominn heim til
þess að kynnast því, hvernig sje
fyrir myndhöggvara að dvel.ja hjer
langdvölum og vera íslenskur lista-
maður á íslenskri grund í íslensku
andrúmslofti. Er sá kvittur gaus
irpp hjer fyrir nokkrum árum, að
hann hefði sótt um danskan ríkis-
borgararjett, þá var sú saga til-
hæfulaus.
Þegar jeg hitti hann eitt sinn að
máli, fyrir nokkrp síðan, hafði
hann staðið í ströngu þann dag.
Hann hafði týnt leirnum, sem hann
kom með frá Danmörku og ætlaði
að nota við myndasmíði sína. Eða
rjettara sagt. Menn sem hreinsuðu
sorp í Bergstaðastræti, höfðu tekið
leirinn. Pappaumbúðirnar höfðu
flosnað utan af honum. Þá varð
hann til óþrifa. Ekki gátu ókunn-
ugir sjeð, að einmitt þessi leir var
Sigurjón Ólafsson.
tilvonandi listaverk? Farið var vest
ur á öskuhauga með alt saman. i>
Þar fann Sigurjón leirinn sinn,
með aðstoð vina sinna og kunnugra
manna. Sumt af leirnum var komið
út í sjó og var veitt upp úr sölturn
hafsins bylgjum. Margt kemur fyr-
ir á langri leið.
»
Tveir heimar.
Út af kynnum sínum af'sorp-
haugunum þann dag, var Sigur-
jóni að orði: Það er auðsjeð að þið
hjer í Reykjavík hafið ekki þurft
á undanförnum árum að spara eins
og Hafnarbúar. Þarna ægir ýmsu
saman, segir hann, sern annars
staðar er talið nýtilegt. öðruvísi ér
umhorfs á sorpsvæðum ITafnah. Þár
fengu menn útmældar skákir,
nokkra fermetra hver, og urðu að
borga fyrir slík ^sjerleyfi", til
þess -að mega grafa niður í sorp-
haugana eftir gömlum koks- og
kolaleifum. Menn tíndu molana
saman til eldsneytis. Svo mikill var
eldiviðarskorturinn í Ilöfn undan-
farna styrjaldar- og harðindavet-
nr. Velklæddir menn sáúst á hafn-
arbökkunum með ýmiskonar tfl-
færingar, til þess að veiða spýtu-
brak upp úr höfninni í uppkveikju.
Þú getur nærri, að sú veiði var
engin uppgrip, því að margir vörú
um hana.
Undir eins þegar við fenguni