Lesbók Morgunblaðsins - 24.01.1971, Blaðsíða 8

Konumar á myndinni (taldar
frá vinstri til liægri).
Gnðný Valdimarsdóttir situr
leng-st til vinstri á myndinni;
er ættuð úr Vrnarfirði. Hún
var gift Ágústi Ebenezarsyni,
skipstjóra og áttn J>au Iijón
|>rjá drengi, sem allir eru upp
komnir og búsettir ytra. Með
fyrri manni sínum Guðmundi
átti Guðný tvö l>örn, sem einn-
ig eru búsett ytra.
Við öxiina á Guðnýju stend-
ur Anna (misritað Helga á Sjó
mannasiðu 22. júli 1970) Gunn
steinsdóttir, dóttir Gunnsteins
í Nesi. Hún er gift Sigurði Þor
steinssyni, skipstjóra og þau
lijón eiga þrjú börn uppkom-
in og búsett ytra.
Vigdís Albertsdóttir (situr
við lilið Guðn>jar) er dóttir
Alberts Kristinssonar, múrara.
Vigdís ólst upp að verulegu
leyti á Grettisgötu 19 hjá .lón-
asi Eyvindssvni, símaverk-
stjóra. Vigdís er gift Þorsteini
Eyvindssyni skipstjóra, sem
einnig er kallaður Þorsteinn
Hólm, vegna þess að liann ólst
upp lijá Guðjóni Hólm í Hafn-
arfirði. Þau hjón fluttu út á
kreppuárunum og hefur vegn-
að mjög vel ytra. (Á Sjómanna
síðu Morgunbiaðsins 7. okt.
1970 misritaðist nafn Vigdísar
í grein um mann liennar). I>au
hjón eiga tvær dætur báðar
giftar ytra og einn son raf-
magnsverkfræðing að menntun.
Ólöf Einarsdóttir (stendur
við lilið Önnu), er dóttir Ein-
ars Dagfinnssonar, sjómanns og
síðar pípulagningarmanns í
Reykjavik. Ólöf ólst upp við
Vesturgötuna . . . Hún er gift
James Stevens vélstjóra og veit
ingamanni og reka ]>au hjón
Orbeonbar í Grímsbæ. Þau eiga
einn dreng barna. Hann heitir
Einar og er við nám.
Ásdís Samúelsdóttir (til
vinstri í sófanum) er dóttir
Helgu Magnúsdóttur frá Pat-
reksfirði og Samúels Jónssonar
frá Tálknafirði. Ásdís fædd-
ist á Patreksfirði en ólst upp
hér við Ferjuvoginn í Reykja-
vík. Ásdís er gift Anthony
Hadley, kaupsýslumanni í
Grímsbæ. Þau hjón eiga 4 ára
dreng og telpu nýfædda.
Sylvía Sigurðardóttir er gift
kaupsýslumanni i Grímsbæ,
Mike Haithe að nafni og eiga
þau hjón tvo litla stráka.
Sylvía er alin upp á Tunguveg
inum í Reykjavík hjá móður
sinni Ásu Pálsdóttur og manni
hennar Björgvini Magnússyni.
Nana Zoéga er ekkja eftir
Þórarin Olgeirsson. Þeirra son-
ur er Jón Olgeirsson hjá Bost-
on Deep-Sea. Hann er mörgum
íslendingum að góðu kunnur.
Kristín (Didda)Hólm er gift
Rafni Ágústssyni Ebenzarson-
ar. Rafn er fiskkaupmaður.
Þau eiga tvo drengi unga, ann
ar þeirra situr á gólfinu fram
an við borðið, og eina telpu,
sem frúin heldur á. Kristín er
alin upp á Bíldudal hjá ömmu
sinni, en luin var jafnframt móð
ir ]>eirra Guðnýjar og Svönu.
Helga Bjarnadóttir Kjartans
sonar, rcnnismiðs í Reykjavík
er gift John Gott, stórkaup-
manni í Grímsbæ. Helga er al-
in upp á Laugavegi 28 í
Reykjavík.
Gyða Kristinsdóttir er gift
Ted Stanton, fiskkaupmanni.
Það eru börn þeirra hjóna
drengurinn, sem liggur á hnján
um við fætur Svönu og telp-
an til vinstri á myndinni.
Svana Valdimarsdóttir frá
Bíldudal var gift Páli Aðal-
steinssyni framkv.stj. lijá Bost
on Deep-Sea. Páll er nýlátinn
í bílslysi'. Dóttir Jæirra hjóna,
Sigríður slasaðist mikið. Auk
Sigríðar áttu þau hjón dreng,
Aðalstcin að nafni. Sonur
Svönu frá fyrra lijónabandi er
Eorry Little, fiskkaupmaður í
Aberdeen.
Víða hafa Islíndingar setzt að
erlendis og verið föðurlandi
sínu til sóma, en í fáum stöð-
um jafn-augsý.mega og i Gríms
bæ. íslendingar eru þar að visu
ekki margir — þrír tugir eða
svo en hver einasti af þeim er
góður borgari og betri en í með
allagi gerist, trúi ég.
Það er dálítið gaman en jafn
framt nokkur vandi að vera Is-
lendingur erlendis — Islending
ur er sjaldgæfur fugl úti á
heimsbyggðinni — hjá mörgum
fjölmennum þjóðum er ekki til
eitt einasta sýr.ishorn af þess-
um þjóðflokki — og fólk jafn
vel i næstu löndum hefur
ald.rei séð íslending og lítur
upp að gá betur, þegar það
heyrir hverrar þjóðar maður-
inn er.
íslendingum búsettum ytra er
því meiri vandi á höndum að
gæta framferð's sins en mönn-
um af öðrum þjóðum. Enginn
dæmir milljóna þjóð af fram-
ferði einstaklings, en-öðru máli
gegnir um einstaklinga af
óþekktu þjóðatkorni. — íslend
ingar í Grímsbæ hafa alla tið
gert sér þetta ijóst og þeir eru
stoltir af að vera af eilítið
öðru sauðahúsi tn milljónamúg
urinn.
Þegar ég tala um fslending-
ana i Grimsbæ á ég vitaskuld
við það fólk, sem hér ólst upp
og fluttist ekki út fyrr en full-
þroskað og fullmótað af íslenzk
um hugsunarhætti. Börn þessa
fólks gætu mörg talizt með
réttu íslendingar, svo islenzk
eru þau í öllu tali og hátterni
— þau tala mörg ágæta ís-
lenzku — en það finnst mér þó
alltaf hæpið að eigna sér fólk
fætt og uppalið í öðru landi
— enda verðuru við að hafa
Leif heppna i buga og tilraun-
ir Norðmanna-til að stela -hon-
■ Jjm. —
Það kaliaði ég einkennilegt,
ef hægt væri að finna í Lin-
colnshire annarra þjóða fólk
jafnsamvalið að manndómi og
þennan fámenna hóp fslending
anna. Einkum fundust mér kon
urnar bera aí (a.m.k. i grein
um þær —). Þær eru vita-,
skuld fallegri gerðarlegri og
greindarlegri en almennt ger-
ist, en einnig virðast þær
miki'iu þri'fnari og húsfegri en
enskar stallsystur þeirra, sem
margar virðast l'áta vaöa á súð-
um um heimilishaidið, einikum
er afþurrkunarklúturinn í litl-
um metum oft á enskum heim-
ilum.
íslenzku konurnar í Grímsbæ
13 eða 14 tals ns hafa með sér
kaffiklúbb og hittast hálfsmán-
aðarlega til skiptis á heimilum
sínum. Klúbbfundir þessir eru
haldnir fyrtr hádegi annan
hvern föstudag ogr-sækja hann
jafnan fle&tar kvennanna-, sem
fá því með nokkru móti við
komið svo og dætur þeirra
margra. Þessum fundum fylgir
mikið bakkelsi að íslenzkum
hætti og mikið skraf en það
kvað ekki vera séríslenzkt fyr-
irbæri i kvennaklúbbum.
B:in,n bWðviðriisimioriguin i vor
barst sú frétt út til Grímsbæj-
ar að Hekla væri farin að
gjósa. Páll Aðalsteinsson fram-
kvæmdarstjóri hjá Boston
Deep-Sea hafði átt símtal við
Martein Jónasson, framkvæmda
stjóra hjá Bæjarútgerð Reykja
vikur sem sagði honum þessi
ótíðindi.
Ég hélt þetta þætti frétt á
Grimsby Telegraph — allstóru
blaði, sem gefið er út í Gríms
bæ og var oft ekki að spara
fréttaflutninginn frá íslandi í
8 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Ásgeir
Jakobsson
íslenzka
kvenna-
nýlendan
*
í
Grímsbæ
þorskastríðinu. Mér hafði ver-
ið kennt í bamaskóla og allt-
af heyrt klifað á'þvi, að Hekla
væri eitt heimsfrægt eldfjall,
sem hver upplýstur maður,
hvar sem væri á jarðarskikan-
um kannaðist við. Slikur mað-
ur fannst ekki á Grimsby Tele
graph. Þeir nenntu ekki að
taka niður fréttina, og sögðust
fá um þetta fregnir frá Lond-
on, ef þetta þætti fréttnæmt á
annað borð. Þetta þótti heldur
ekki fi’étt í Loudon, að minnsta
kosti heyrðu fslendingar í
Grímsbæ, sem fylgdust vel með
fréttum, þennan dag, bæði I
sjónvarpi og útvarpi, ekki orð
um þetta og það kom aldrei
nein frétt um Heklugos í Gi’ims
by Telegraph. Það, sem gerist
á íslandi þykir yfirleitt ekki
fréttaefni i næstu löndum, nema
þá hæfilega matreitt, samanber
frönsku fréttina af þessu sama
gosi; en þar voru fimmtán þús
und íslendingar látnir verða
undir hraunflóðinu en afgang-
urinn af þessari fjarlægu þjóð
á hröðum flótta undan hraun-
straumnum.
En það er nú svo með eld úr
fjöllum jafnvel í eigin landi,
að eldur hið innra með manni
verður hverjum og einum sár-
ari samanber — Sá er eldur-
inn heitastur sem á sjálfum
brennur. Þennan morgun var
að vísu ekki e'dur uppi innra
með mér, en mér var þó nokk-
uð heitt í hamsi. Þtfnnig var,
að ég þurfti eð mæta á klúbb
fundi hjá islenzku konunum í
Grímsbæ einmitt þennan dag
og hafði af þvi nokkrar áhyggj
ur.
Þegar menn skrifa um ferða
lög sín, verður oft ekki hjá því
komizt að gera annað veifið
nokkra grein fyrir sjálfum sér
til að skýra eitt og annað sem
gerist í ferð mannsins.
Áhyggjuefni mitt þennan gos-
dag hefið vafaiaust verið gleði
og tilhlökkunarefni mörgum
öðrum, en þannig er mál með
24. janúar 1971