Lesbók Morgunblaðsins - 16.04.1972, Blaðsíða 7

sama woiniw er. — Élg vissl íyrir
tvieimur ánuim, að þet'ta var al-
gj'öriega voniaus't verk, en ég
hætti ekki við það sarnt, s©gir
hianin. — Ég satgðist vera hœitt-
ur við það, en var bara ekki
hættur.
Leair er haimingjiusaimur mað-
ur, enda hefiur hann siigrazt á
því, s®m taiúð hefur verið ósiigr
andi erfiðleikar, svo ag á ráð-
viiöitum bíiaiðnaði og skiltnings-
] au s u rí kisskri fstof u veldi.
Fyrh’ tveim<i* vikum fór gufu-
Hamn er rithöíundur, fom-
Iræðingur bibliufræð'ngur,
he-iðurssheik í Arabiu og lUf-
iiega stærsti oj.u-leyfishafi í
beimi. Svo er hann hundrað-
íaldur milljónari (metinn á
150—600 milljón Bandarikja-
daii), og hann 'viU ta*ia um allt
araiað fremur en sjátfan sig og
aevin.týri sín. — Eins og þú
sér, sagði hann við gest i skrif-
stefu sinni á Hawai í síðustu
viíku, — þá er simatólið mitt
á fílsfæti. Fylgdarmennimir
miinir fJeygðu frá.sér spjótun-
um og tóku til fótamna. FiWinn
stefndi beiint á míg. Ég er nú
útfariin riffilskytta og skaut
hann á elliefu feta færi með 375
Magnum. Skrauheg íbúð Phil-
ips með útsýni yfir Waikiki,
vekiur ýmislegar endurminning
ar. — Hérna er kista úr þræia
skipi frá Zanzibar, .segjr hann.
— Og þetta sverð hefur sniðið
af ein þrjú hnmdruð höfuð. Og
potturintn sá arna er annars
500 ára gamah. Baeði LoweH
Thomas ag Arivr Godírey hafa
úfvarpað héðan úr íbúðinni.
WendeiM PfhiJips, sesn er
grannur og Ijóshærður, kcmur
dáJátið svipað fyrir og Miinch-
ausen barón, en fiiest' aí þ\ú
sem hann 3egir er saimanJega
s#att -- og hann hefði. aidrei
komizt það, sem raun er á, með
bí]]inn hans i gang i íymsta
sinn, og ekki ómerkari gest-
ur en Edward Co'ie, forseti
Generaí Motors var kiomin
næsta dag til þ-ess að sjá hann
i gangi. í augum BiM Lear er
þessi uppfinning ekki fyrst og
fremst tæki til að græða pen-
inga, heldur kórónan á merki-
lieguim starfsferli hans. — Ég
tiel þetta stærsta framiiag mitt
um ævina, sagði h.ann rólega.
— Það mesta vegna þess, að
því að setja ljós sitt undir
mæöiker. Frá því að hann út-
skrifaðist úr háskóia í Kalti-
forníu árið 1943, með B.A.
gráðu i steingervingafræði, hef
ur Fhilips komizt áfram með
kæsnsku, framhleypni og tals-
verðri lagni á að koma sér í
mjúkinn hjá fraagum möninum.
Fyrsti velgjörðamaður hans
var háskólarektorinn Robe-rt
G. Sproud, sem fól Philips að
standa íyrir forníræðHeiðamgri
til Afri'ku árið 1947. Áður en
því var lokið, hafði Phiiips —
þá 25 ára að aldri — ammað
hvort hitt eða fengið i Mð með
sér, jafn ólíka menn og Louis
B. Mayer, James Dolittle hers-
höfðingja og Aga Khan himn,
eldra.
Philips ávann sér vimáfttu
soldánsins i Oman — og feitt
oM'uleyfí í þokkabót — með
þvá áð kenna gamla maranimum
skotfimi. Siðar var Philips að
bera viurnar i tólf og háifrar
milljlónar o'Jíuieyfi í Indónesíu.
Hanm náði i viötal við Suharto
forseta og eimu simmi þegar
haran var staddur í skrifstofu
forsetans seildist haran niður í
sokkinn sinn og dró upp
skammbyssu. — Þér eruð mikil
væg persóna. — f*ér gaatuð oirð
ið myi’tur hvenær sem er,
sagði hamm við forsetamm. —
Það sem þér þuríið að hafa er
byissa. Takið þér þessa. Líiflverð
ir Suhartos fóru hjá sér, em for
setimm varð hriiíinm. Bftir.
nokkrar umræður fór Philips
með olíiuieyíið sitt upp á vas-
ann.
Starfsiið Ph'i.lips er noikkrar
tyiftir, en hamn gerir flesta
samminga sína sjiálfur og fer eft
ir þeirri einföldu regiiu að tala
aldrei við aðra em æðsta mann-
imn. Og þegar hanm er búimn
að ná í olíuleyfin afhendir
hann þau alltaf einhverjum
siterkum og starfandi oliufiétlög
um, sem svo ha,gmýta þau — og
tekiur u.þ.b. 5% af ágóðanum.
— Ég þarf eklkiert að hugsa
um félagsstjórmir, starfsmemn,
pap'pínsigögn eða regiur, segir
Philips. — Og þar er lykill-
imn að þessu öiQiu samarn. Méi"
hefur tekizt að leggja undir
mig fleiri olíulimdir en nokkur
anmar einsta'kiintgur á þessari
öld.
Lí'fið hjá Philips hefur verið
igflæsi'jfigt og hanrn nýtur þess
lika. Hamn bemdir á mynd af
sjálíum sér, með arabahettu og
skammhys.su og tvo A,raba,
simm tifl hivorrar hiiðar, og seg-
ir kæruleysislega: — Þessir
tveir voru hálshöggmir fyrir
að láta mig sJeppa ftrá sér. . . .
En ég h-ef aldrei láitið drepa
neimm mann. Ég hef verið tek-
imn til fanga. Ég var við þegar
Kantom féH, 1949. Ég bef verið
í að minnsta kosti hundrað orr-
ustum. Hann er hireýkinn af
Bemard Benson græddi
fyrstu mii'ljónina sína, rúm'ega
þritugur og nú — urn það bil
fimmtán mil]jónu>m og fimmtán
árum siðar, h’ýtur hanm að
vera talinn e nhver hamiragjiu-
samasti mHijónari heims. —
Þetta er hreinasta paradís,
sagði hiiln brezikfæddi Ben.son,
þegar hann siJkaöi fram o>g aft
ur í eikarþiJjaðri böikastofunni
íomleitfaleiðöngrunum, sem
hann hefur stjómað og minija-
griipunum, sem hann hefir kom
ið með heiim, oig hiásikóJaheiðuirs
merikjumum, s,em hann er að'
fægja. Hann er foi-nfiræðipróf-
essoi’ i háskölanum í Wyom-
img, og hefiur að söign 22 heið-
ursigráður írá háskóflium. Hann
hefur gefið úit þrjáir bæikur um
Suður-Arabiu og er nú sem
stendur að ljúka við 1200 blað-
siðina bóik um ærvd Krists. Plhd'l-
ips segist hafa „góðar heimild-
ir“ fyrir þvi, að Kristur hafi
fæðzt i Nazaret en ekiki í Betfle
hem, að hann kunni að hafa
verið giftur — og huigsanlega
Mariu Magdalenu — og verið
nær fimmtugu en þrituigu þeg-
ar hann var krossfestur. — 1
þessari bók verða 25.000 neð-
anmáLsgreinar, segir Fhihps og
er hreýkinn af.
Fyrsta hjónaband Philips oig
uniglinigisstúilku frá Hawai, stóð
i 70 daga, en hið annað, og
næturklúbbasömgimeyjar frá
Kóreu, entist honum í hálfan
mánúð. Nú er hann að stúga í
væmginn við aðra raæitur-
klúbbssönigm'ey, og segist vera
nýbúinn að stytta vinnudaginn
sinn, sem var 12—14 khikku-
stundir. Og ef hann sýnist eitt
hvað framandi'tegur, öðrum
mönnum fremur, þá virðist
hamn kiunna því vei. — Ég er
hrifinn af öHu framandflegu,
segir hann. — Mér finnst mað
ur eigi að skoða hv^rn sinn
æa'idag sem sinn síðasta.
í miðaldahöJJinni með ölium
turnunum, í Suður-Frakiklandi.
Og þetta er Mka sannarleg
paradís. Benson lifir bezta lífi,
sem hægt er að hiu.gsa sér,
ásamt seimmi kionu sinni Mar-
yse, og fimm af níu börnum sín
um, á þúsumd ekra skóg'endi i
einhverri fegurstu sveit Fra-kk-
lands. Þar ’Jíður hionuim vel og
getiur öáreitiur stundað áhuga
mál! sín, allt frá hagtfræöi til
indiverska’ar hieimspeki. — Aí-
staða miin tiá peminga er i raun
inni afskaplega einföld, sagði
hann vdð Stevie SaJer frá
NEM7SWEEKS. — Mig flamgiar
eklkert til að eiga mjög mikið
af þeim, en ég vil vei’a algjör-
lega Jaus við aJlam skort á
þeim. Þetta fer í rauninni al-
veg eftdr þvd, hversu miJtíð
maður þarfnast. Og hvað mig
snertii', þá er það nú taisvert.
Ég giet lifað biásnauður og for
rikur em alls ekki þar í milli.
Það er alveg óþolandi og þess
vegna ákvað ég að verða rikur.
Og Benson með skeggið
varð rikur með þvi að sameina
hætfi'leika huigvits'mannsins,
'gáfu f járhættusp'Sairans og
svo hreinni og be nni heppni.
Hann segir, að þegar hann var
krakik: var hamm „ ’jand' siæm-
ur með það að vera aliitaf að
finna eitíJtvað upn.“ Fjórtán
ára gamall fékk hann iynsta
einkaieyfið sitit a. eigin ramm-
leik: Það var gaf okabretti
með sjá'iivTkum iéljara, sem
hann seid'. kráre janda, föðiur
eins kunnimgja r . Sdðan hafa
bætzt v.ð meira an hiundrað
eirakaleyí , bæð ' . 'u>jvé a- og
leikfangasv'.ðinu.
Bn auð il' han jfa nú sarnt
frá töivunum. /i' 5 1953 stofn-
aði hann Bsmson Lehner í Los
Arageiier, til að fr' m'eiða reiknd
véiar. Se nna hjá pað’ hanh til
að fjáimeigna Mrx Paíevsky til
þess að stofna s :riítvéiáfyrir-
tæki siti. „Ég iá.”ð' Max skrif
stoi'u, skrifstofustúlku og lóð-
bolta,“ segir Benson. Eirmig
Jánaöi hann honum 10.000 daJi,
sem voru orðin'ir að þremur
miHjónum þegar Benson seiidi
h.ut'na rína um 1965. Síðam hef
ur hann verið að giræða á
„Generai Oomputer Systems"
sem herur aðsetur i Dallas, en
hefur engan ágóða af fröns'k-
um fyr'rtækjium. — Ég hef
næmt nef, segir hann, — en ég
nota það aðeins á löngu færi
en aidrei á stuttu.
Bn Benson hefur áhuga á
fleiru en því einu að græðá
peminga. Hann hefur samið
nokkrar íurðulegar bækur oig
hann hefur ha’dið fyririestira
bæði í Stanford og Los Ang-
eles um efni eins og hættuna,
sem íre’.si mannsins staíar af
töivun'um ag hætibunum af u,pp
lýsingasöfraum og rafmagms-
njósnum. Eftir að haía farið til
uppiands Ind'iandis, fékk hann
mikinn áhuga á Tibet og hefur
serat sum barna sinna tifl divalar
hjá tibetskum l'amaprestum.
En kannski er mesta áhuga-
mál Bensons, arfieifðin, sernn
hann er að búa hörnum sinum,
og að hann vonar, handa öJJu
Frakklandi. Á þúsurad ekxa
landare gninni s nni er haran
nú að re sa við bóndabæ handa
hverju h nna níu bama sinna.
•— He'murimn er heJdur óhrjá-
iegur .staður ag það bezta, sem
hæigt er að gefa börnunum er
landrým'. Það er það eina ör-
u,gga. Hvort ég sé að bvigigja
örkina hans Nöa? Já, en
mundiu það, að örk'n hans Nóa
er ágæit að ferðasL i þegar eng-
in flóð eru — og jafnvefl enn
betri e" fióðið kemur. Að
minnsta kosti vona ég að geta
skapað samfélag, s-em getur ver
ið eitthivað oí'uridtið öðrum til
fyrirmyndar — og byrja þá á
sjálíum mér og börnuraum min-
um.
það hefur verið erfiðast.
Philips. — Maður á að skoða hvern dag sem sinn síðasta. —
Wendell Philips
olíukóngur, fornfræðingur
og rithöfundur
Benson — Hætta af tölvununi.
Bernard Benson
Tölvur, hagfræði, uppfinningar
og indversk heimspeki
16. apríl 1972
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 7