Lesbók Morgunblaðsins - 16.04.1972, Blaðsíða 16

i | þ(?ÚT' INM gOKlÐ "Ti flSST .<0°' mp <í Uúi/J/J pR-í)
£LP- S TÆ-ÐI nwo* 1 IO f\ wm '
æÆ. LÍTtLL SflM- HLX
£ -> > 1
1 /Æérn.' FÉ<íí>- RR
\M filjHf KL- DMP' UKI H£/MT- FflLM' \Ð 3 £/W J fo^ti
r~«f FflRfiG- T7EKH) CiBLT
i ■ m m O R j KlM R R
'K .... SlÆMfi smiR
\*> 2EMS VIWUfL MCl N V FISK FU61 Ck KTR R £>
H LEIFAH fTOL- lá)
LoFT- tá> S YiU If)K6
VELTlR t>RR-£)- tAR. Freítr UúSbÍR ?ÉTTl f/4 UPP
SKrtP- VO/tD- H R. eW 7
W; 0° FeRILtr ORÐ Rf FÆTí?l 5s;'«
flFKV- /tlAlM S'J 1 p- RffiR
ÉltA- 'Hirn ÍTÓK P u'ivc
ffín- H uT. ElOWflR TöR-Ð
KVEfJ- 'oÞþTT' R 1 ©SLM lea/ad- fUiein.
þEKKT GREltl
Kor^' ! ST L\K- ■Pi V>5- V í N □ S'KIP ELO' iTÆ E>1 yicrm H£R~
Æ© FU4L
FUítL- 1 ra M /N ^ STó R ■fÚBlp. EfFS
f/MKf- fJtJ ISST. SK.ir. 2E/W5
5K' '(LÐ' Utt. . i R LIT- /NM
GK. Lú- KVE N- NF\Ft» ■ ✓ >
KROSSGÁTA
M
Lausn
r
a
síðusiu
krossgátu
tdujl LýKfi HlJÓÞ MwLf roa ■ SKctl JltT JfflíHI ■ wn* w ÞOl' R h>f
M/ftR- ÓlWrt M e 5 T ö L L Ú M ,S Ö R ó K (t Vt.K- L K
e s P fl R PVK IH A P A: R N l R. WRlÞ HolUR u L L 1 N
m h/'S j *r s .T: u K T JiitriN orr- P, 'Li ifl N . Tj N rieun flllfr JJ, :fl N R
V4 V- iVjflS' íSkí s sfé o ftffl' ff u S fl :N A<*xt ur. R M ft tt ft .5 A
i T n’ L ft. A S.. L. 6 4 H UUI LlK :.r íerrAl SVAM •/. fi N N R R
hi- yta T R s L R íir s n 4 4 fl i-‘; *Þ»ú! T fl K í :D RVK R
n r n rfPf/N L'lK L a; /J I M ruLL- ,H B R U R ÍF ,R n T’,
Kt/? K \ .R M H r W R g H R M Stf«* L Tflifl SKctl V i a»« R A
'é K R aiiia A’ TL A’ s or a 'IS V A K i ■R !5S£ FoRrt M fl R R ft R
3— y* fl’ ilí E R. jrf.tíA u L L 1 w /i'" LCCIS Ö í fi T T fKA FUIL T F
i K a’ K >«TH /E. í> A' fcjtz. T n S K R N N fl M 'L.U. J
e't'* tm Ofiírl
1 un B o' L R N K ý T fl £ 1 M K fl R. 1 T fl R ,fl N N
B R K L R N^ A R fi R fí T L'.r- fjs**’ tt ý R fi Þ iVCtíTT- \t> R o' F fl N
Kvikmyndir
Framh. af bls. 13
giftin&rii, morfifuninn eftir var
ferð hans heitlð til Bandaríkjanna.
I»au ákváðu að liittast að ári á
Pont Neuf. I»ar híður hún hans,
Jieffar hún hittir Jacques fyrst. Eft
ir nokkra fundi þeirra Jacques,
sem farlnn er að elska Martlie,
ákveður hún að reyna að gleyma
þeim, sem hún bfður, og er það
ráð þeirra, að Jacques flytji inn
sem nýr leifijandi móður hennar.
En áður en úr því verður birtist
fyrrverandi leifi:jaiidinii . . .
Ukt off fyrr I myndum sínum
fjallar Bresson um manneskjur of-
urseldar æðri ætlun, sem ógjörninfi:-
ur er að skorast undan. Hamingja
þeirra er fólgin I því að íylffja
þessari ætlun. I»ess vegna er Jacqu
es ekki óhamingjusamur, þegar
hann er aftur einsamall í lokin með
málverkum sínum og seg:ulbandi.
Síðustu orðin, sem hann talar inn
á segulbandið eru þakkarorð tii
Marthe, vegna þess að liún hafi
kennt honum að elska. i»að kann
að virðast nokkuö undariegt, að
Marthe og leigjandinn ákveða að
Riítast áður en þau hafa sagt orö
hvort við annað, en þannig er Jieim
ur Bressons. l»ar er aldrei nein á-
stæða fyrir ástinni. — BRESSÖN:
Dostojevsky bendir á yfirþyrmandi
raunveruleika draumsins. Ég í'rleit,
að bezta leiðln til að tjá Jiinn í-
myndaða heim draumóramannsins,
væri að láta iiann hafa segulband
til að tala við. Keyndar legg ég
mikið ui»p úr hljóðinu í myndum
mínum. Eyrað á auðveldari aögang
að hinu innra en augað, sem dvelst
við Jiið ytra. l»að er mín skoðun, að
kvikmyndin tilheyri eðli sínu sam
kvæmt hinu innra andstætt leik-
húsinu, sem verður alltaf sviöslegt
og úthverft, hvað sem hver segir.
„Ég veit ekki hvcrt ég á að halda
því líf mitt er eins og draumur“
eru upphafsorð Jacques í Quatre
nuits d’un Réveur. Petta er ein-
kennandi fyrir persónur Bressons.
Persónum er ekki heldur gefinn
kostur á að velja. I»etta innihald
myndanna birtist markvisst I formi
myndanna, þ.e. í leikstjórn Bressons
sjálfs. Bresson er löngu hættur að
nota skólaða leikara í myndum sín
um. Hann vill, að fólkið, sem hann
velur í myndir sínar sé það sjálft.
Bresson: „Eeikarinn álítur að sam
tölin séu hans en ekki handritaliöf
undarins, ault þess sem leikarinn
er alltaf að leika einhvern annan.
Ég og persónan í kvikmyndum mín
um erum eins og tvær persónur í
sömu manneskjunni. Persónan er
ekki tæki í höndum mínum. Við
erum einfaldlega saman. Bf eg er
heppinn með val, er það ekki bara
ég sem vísa veginn, heldur vísa
persónurnar mcr þá leið, sem ég
sækist sjálfur eftir og finn kannski
ekki án þeirra hjálpar. Hjá atvinnu
leikurum er hlns vegar allt 1 föst-
um skoröum. l»eir lfta alvog eins
út í hundruðum kvikmynda. l*<‘ss
vegna hef ég engan áhuga á þeim.“
l»essi afstaða minnir að nokkru á
aniian kvikmyndahöfund, Tékkann
Milos Eorman. Nú I seinni tið er
það einkennandi fyrir Bresson, að
um leið og hann eldist að árum,
vlrðast myndir hans yngjast. l»ær
fjalla um ungt fólk, nýjustu mynd
inni fylgir til dæmis gítarmúsík
og sjá má nakinn mannslíkamaun
f fyrsta sinn í Bresson mynd. Hing
að til hefur liið kynferðislegn hjá
I5resson verið takmarkað við nær
myndir af höndum, sem snertast
og augum sem mætast. I»etta sýnir
skemmtilega, að jafnvel staðlöst-
ustu kvikmyiidahöfundar cru í sí-
felldri þróun.
Hróðólfur
biskup í Bæ
Framh. af bls. 14
það, sem er úr eimhiverju efni
oig áþreiifanlegt. Hffls minnist
ég ekki, að sagt sé frá þivií að
menn hafi „haft út meö sér
himgað til lands“ neitrt það, sem
höndum varð ek'ki á komið.
Þar sem Ari segir að Úfllf-
Ijótur hafi haft „löig út himg-
að“, þá á hann við, að lögrtn
hafi verið í íaramigri hans og
áþreifanieg, og þess v-egna auð
vitað rist með rúnum á eitt-
hwert efmi. Það mum þvi eng-
im f jarstæða að haida þvii fram,
að fslendingar hafi átt öii sim
lög rituð með rúmum, þar til
þau voru skráð á bóik.
----O----
Alþimig 1117 er merkifegt í
þimigsögummi ag markar þar
tímaimóf. Svo heíir mönm-
um og fundizt þá þegar, því að
þeir hiafa gefið þvd sérstakt
nafn. í Konumgsammáí er það
kaliað Lögrfundur, tií minm'ng-
ar um, að þá voru lög söigð
upp af bök í %nsta skipti.
Þessi lögfundiur Alþimgis
markar eimnig tímamót í þjóð-
menmingarsöigu fslendinga, því
að með ritum laganma heftet
raumveruiega ritöid á íslandi.
Þar kom einmiig í ljös fyrsti
sýmilegi árangurimm af
starfi Hróðólfis bisikups og skól-
ans i Bæ, sem hóf að kenma
ísltendinigum að iesa og skriía.
Úteefandl; H.f. Arvakur, Reykjavík
Framkv.atJ,: Haraldur Svelnsson
Ititstjórar: Matthfas Johanneisen
F.yjólfur KonráO Jóiuson
AðstoðarrltstJ.: Styrmir Gunnarsson
EltstJ.fltr,: Gísll Bifurffason
AuRlýstncar: Arni Garðar Krlstinsson
Rltstjórn: ABalstrœU 6. Biml 10100