Alþýðublaðið - 03.02.1989, Blaðsíða 4

4
Föstudagur 3. febrúar 1989
VIÐTALIÐ
Tryggvi Harðarson
nýráðinn framkvcemdastjóri
A Iþýðuflokksins
„Borgar sig
ekki að lofa
of miklu"
„Þetta leggst bara vel i
mig, en ég held að það borgi
sig ekki að lofa alltof miklu i
upphafi," segir Tryggvi Harð-
arson, nýráðinn fram-
kvæmdastjóri Alþýðuflokks-
ins. Tryggvi tók við af Guö-
mundi Einarssyni sl. miðviku-
dag, en framkvæmdastjórn
gekk frá ráðningu hans á
þriðjudagskvöld.
Tryggvi Harðarson er 34 ára
Hafnfirðingur, sonur Harðar
Sophaníassonar og Ásthildar
Ólafsdóttur. Hann er stúdent
frá Flensborg, en stundaði í
fjögur ár nám í kínversku og
sögu við Háskólann í Peking.
Síðustu ár hefur Tryggvi aðal-
lega starfað við járnabinding-
ar, en hann er jafnframt bæj-
arfulltrúi fyrir Álþýðuflokkinn
í Hafnarfirði og hefur séð um
útgáfu Alþýðublaðsins í
Hafnarfirði. Hann er kvæntur
Ástu Kristjánsdóttur og eiga
þau þrjú börn.
„Framkvæmdastjóri sér
auðvitað um daglegan rekst-
ur, en það sem ég hef mest-
an áhuga á er að efla starfió
um allt land og tengja það
betur saman,“ sagði Tryggvi
aðspurður um helstu áherslu-
atriði.
— A flokksþinginu í haust
kom fram að Alþýðuflokkur-
inn skuldaði á níundu milljón
eftir siðustu kosningar. Er
vinnandi vegur að losa flokk-
inn út úr skuldunum?
„Ég ætla að vona að það
takist í góðu samráði við
gjaldkera flokksins. Menn eru
með öll spjót úti til að reyna
að gera þessar skuldir upp
sem fyrst. Starfið gengur
m.a. út á að reyna að finna
fjáröflunarleiöirnar."
— Þú hefur verið áberandi
í ungliðahreyfingunni, sem
fylgir utanríkisstefnu sem
virðist ganga töluvert á skjön
við stefnu formanns flokks-
ins og utanríkisráðherra.
Verður þetta ekki óþægilegt
fyrir þig í þessu ábyrgðar-
starfi?
„Ég hef engar áhyggjur af
því. Það hafa löngum verið
mismunandi áherslur á utan-
ríkismál innan flokksins.
Menn hafa ekki verið sam-
mála um allt í þeim efnum,
en það segir ekkert um sam-
starf hvað varðar önnur mál-
efni. Auk þess veit ég ekki
hvað í raun skilur á milli ein-
stakra manna.“
— Þú kemur úr þekktri
kratafjölskyldu. Hefurðu allt-
af verið krati?
„Ég byrjaði með ungum
jafnaðarmönnum 15—16 ára
gamall og starfaði þar fram-
undir tvítugt. Síðan var ég er-
lendis i fjögur 4 ár. Fyrst eftir
að ég kom heim starfaði ég
ekkert í flokknum."
— Skildi leiðir?
„Ég var bara utan flokka,
en eftir að maður fór að taka
þátt í lífsbaráttunni, koma
þaki yfir höfuðið og eiga
börn, vildi maður ekki standa
lengur hjá og skellti sér út í
baráttuna. Þá byrjaði ég aftur
að starfa með ungum jafnað-
„Sjálfsagt að kanna málið,“ segir Tryggvi Harðarson um hugsanlegan samruna A-flokkanna. A-mynd/E. Ól.
armönnum, en fór síðan út í
bæjarmálin í Hafnarfirði."
— Mikil umræða er um
samruna A-flokka í kjölfar
fundaherferðar formannanna
„Á rauðu ljósi“. Er mögulegt
að ná saman jafnaðarmönn-
um í Alþýðuflokknum og
þeim sem kunna að vera í Al-
þýðubandalaginu?
„Mér finnst sjálfsagt að
kanna málið. Auðvitað er
deilt um leiðir og aðferðir, en
ég tel fyllilega tímabært að
þessi mál verði könnuð ofan í
kjölinn. Menn eiga að vera
óhræddir við að ræða saman
þótt þeir kunni að vera í
tveimur flokkum i dag. Ef við
teljum okkur eiga málefna-
lega samleið með þessu fólki
þá eigum viö að vinna með
því en ekki á móti,“ sagði
Tryggvi Harðarson.
Bresk úttekt á stjórnun fiskveiða
Lagst gegn seljanlegum
I opinberri skýrslu, sem gefin
hefurverið út á Bretlandi um
styrkveitingar til sjávarút-
vegs, kemur fram, að misferli
er útbreitt bæði varðandi mat
fiskiskipa sem koma til úreld-
ingar og vegna styrkja til ný-
smíði. Breska sjávarútvegs-
ráðuneytið er átalið i þessari
skýrslu fyrir slaklegt eftirlit
með meðferð opinbers fjár til
fyrirtækja í sjávarútvegi.
Skýrslan er gefin út á veg-
um fjárveitingarnefndar neðri
deildar breska þingsins. Þar
er komist að þeirri niður-
stöðu að stefnuleysi setji
svip sinn á opinberar styrk-
veitingar til sjávarútvegs
Breta og að ákveðin markmið
skorti. Stjómvöld eru sökuð
um handahófskennda íhlutun
í formi styrkja til nýsmíði,
veiðiheimilda og úreldingar-
styrkja sem grípi inn í mark-
aðsfrelsi á þessu sviði.
Upphaflega var stefnt að
styrkveitingum með það í
huga að draga úr sóknargetu
og kaupa úrelt skip frá veið-
um, þannig að jafnvægi næð-
ist á markaði sjávarsóknar
innan EB. Nefndin sem kann-
aði þetta kemst að þeirri nið-
urstöðu að áætlunin hafi
reynst alltof dýr. Til dæmis
hafi á árunum 1984—86 verið
varið 17,5 milljónum sterl-
ingspunda, eða einum og
hálfum milljarði íslenskra
króna, til úreldingar 225 fiski-
skipa. Framlag úr sjóðum EB
til þessarar úreldingar nam
aðeins 2,5 milljónum punda,
þannig að 15 milljónir komu
til greiðslu úr ríkissjóði.
Þá segir jafnframt að aug-
Ijóst sé að gífurleg misnotk-
un þessa sjóðs hafi átt sér
stað með ranglega skráðu
mati þeirra fiskiskipa sem
komu til úreldingar. Ennfrem-
ureru starfsmenn ráðuneytis-
ins sakaðir um að hafa veitt
styrki til nýsmíði án þekking-
ar á þeim verkefnum, sem að
var unnið.
Þrátt fyrir þá miklu fjár-
kvótum
muni, sem varið hefur verið
til endurnýjunar fiskiskipa-
flotans og til að draga úr
sóknargetu, er næstum helm-
ingur flotans nú 25 ára eða
eldri.
Kvótakerfið er harðlega
gagnrýnt f þessari skýrslu, en
samkvæmt þvf er fiskiskipum
úthlutað kvótum, sem síðan '
ganga kaupum og sölum.
Lagt er til að ráðuneytið út-
hluti veiðileyfum til skamms
tíma í senn og leyfin renni að
nýju til ríkisins en séu ekki
framseljanleg, hvorki beint
né með sölu skipa.
Þá er í skýrslunni að finna
gagnrýni á það hvemig ríkið
kostar hafrannsóknir í stað
þess að láta atvinnugreinina
borga fyrir þá þjónustu. Síð-
ustu tvö ár kostuðu rann-
sóknirnar jafnvirði 130 millj-
óna króna, en af því greiddi
ríkið 100 milljónir. Lagt er til
að útgerðin greiði þennan
kostnað að fullu.
Skýrslan sem hér greinir
frá er fáanleg frá HMSO,
skjalavörslu breska rfkisins,
og kostar 4,30 þund. Hún
heitir: „Commettee of Public
Accounts Report on Finan-
cial Support for the Fishing
Industry in Great Britain“.
Imisferli og misnotkun úreldingarsjóða
mælt með að rikið eigi kvótana
helmingur flotans eldri en 25 óra