Tíminn - 01.07.1969, Blaðsíða 5

*
>RH>JUDA€rUR 1. júlí 1969. TIMINN
Of hægf ekið
Kæri Lamdflari!
G-efcur þú frætt mig umi það,
hvort á íslandi séu til lög um
Iá'gmarfcsiu'áða fairartækja á
götum og þjóðvegum?
ÞaS er oft réttiliega kvartað
umdain svokölluðum ökuníðing
tcm, æm þeysa um götur og
vegi á ofsaihráða og valda sjálf
uim sér og öðrum hættu. Af
slíkuim ökuníðingum á að tata
ökuskírteini — og er alidirei of
vel brýnt fyxii' fóltoi að atoa
etoki of hraitt.
En þáð er stoammt öfgauna
á miffi. Þeir eru ékki síður
hættuiegir i umiferðiinini, . sem
atoa of hægt. Á okkair þröngu
og mjóu götum, geta hægfara
ökumenn tafið aMa umferð
með því að atoa á 15—20 tom.
hraða. í slitoum tilfeMum reyna
ökumenn fyrir aítan að fara
fram úr, en það er nú ektoi allt
af auðvelt og hljótast oft slys
af.
Kg get ságt þér nýfegt riæmi
Uiin það, hvernig hægtfara öku
nváður jafði alUa umferð um
langan tíma, þó að etoki Kíjytist
slys af í það skipti. Ég var
á leið til Hafniarfjarðar um
kvöMmiatarleytið og var tals-
verð yntferð á móti. Á undan
mér ók vörubifreið á 15—20
km hraða — og var mér enigin
ieið að komast firam úr henni,
fyiT en komið var yfii' Kópa-
vogshálsinn, þar sem umferðdn
á móti vair mitoil, Þá hafði
myndazt fyrir atft'an mdg löng
bilöröð.
Eg sagði, að ekki hefði hlot
izt slys af í þetta skm, en þáð
munaði litlu. Maður verður
,pkTaður“ á svona lúsakeyslu
og reynir alllt til að loSmia úr
kilemmumni. Á einum stað
reyndi ég að flaira fram úr, en
b ifreiðastj órtnn, sem kom á
mótá, jók skyndddega hraðann,
og mátti ektoi muinta miklu, að
áiietostur yrði.
Að sjálfsögðu er svoaa '„lúsa
keyrsla" ekki e-ims mitoið vanda
mál, þar sem vegir eru breiðir
og e. t. v. tvær atoreinar. En
við þekkjum isl. veg-i, á þeirn
geta ekki tveir bíílar mætzt.
Þess vegna er þörf á því að
setja lög uni lógmarkshraða
ei-ns og hámarkshraða, ef slík
lög eru þá ektoi til.
Með fyrinfram þökto fyrir
bi-rtinigunia,
Ökuþór.
Landfari þakkar Ökuþóri fyr
ir bréfið. Eftir því, scm Laml-
fari bezt veit, þá eru engin lög
á íslandi um lágmarkshraða.
Það er rétt, sem Ökuþór bend
ir á, að hinir hægfara öku-
mejiu — þ.t e. ;a. s. þéir, scin
aka á M—2(K kúi hraða:?, JS
valda ekki síður'; liarttu í um-
ferðiiini eiú múir, stídn * aká
greiðar. Er fyllsta ástæða til
að vekja gaurn að tillögu Öku
þórs um lágmarksliraða, a.m.
k. á vissum götum og vcgmn,
t. d. Hafnarfjarðarveginum.
OMEGA
PIERPOftT
SÍMI
1-44-44
HVERFISGÖTU 103

Er útihurðin veðurbarin og ljót?
Ef svo er þá gerum vi'ð hana sem nýja á staðn-
um með VIÐURKENNDRI, NÝRRI AÐFERÐ
— desolvation — og þekjum hana með þekkt-
um fúavarnarefnum.
ÚTIHURÐIR s/f., sími 10187
MÚRARAR - HIJSBYGGJENDUR
Hjá okkur fáið þið hin vinsælu sjávarefni:
• SAND OG MÖL . .. . í steypuna
• PÚSSNINGARSAND . . bæði grófan og fínan
• SKELJASAND ...... til fóðurs, áburðar
eða fegrunar.
• FYLLINGAREFNI . .. . í götur og grunna.
Kynnið ykkur hagstætt verð og efnisgæði.
BJÖRGUN HF.
Vatnagörðum — Sími 33255.
m
MorSingi. I mínu húsi.
um við öll myrt einhverja
— Verið rólegar frú, það er ekki vist,
að hann aetli endilega að myrða yður.
giarnan
Að minnsta kosti þurfum við ekki að
hafa áhyggjur af gamla manninum, hann
er ekki morðingi.
DREKI
g ATOP
LATOH
TABLE’- 7HEPftAHTöM'SeYME-
yOU —INSIDE THERE. \
com OUT OR I’IL )/
PUT A BULLET
yOUR GA5 7ANK.
= — Lcggist ailir
ÍÍÍÍÍÍSÍÍÍÍ 1/4
reyna að stela frá okkur ,,vörunum". Ég
rr — Þegiðu. Þossi grímunáungi, ætlar að skal
nll
— Þið þarna inni, komið út
sondi kúlu í benzíntankinn.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÍIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIks
5
A VlÐAVANGI
Nöldríð hans Bjarna
Höfundur Reykjavikmbréfs-
ins er komiiin í gamla liey-
garðshoniið með nöldrið sitt
í seinasta suiiiiudagsblaði Mbl.
Það eru enn eiiiu sinni frétta-
menn fréttastofu litvarpsins,
sem verða fyrir barðinu á lion
um. Höfundur Reykjavíkur-
bréfsins telur að fréttameim-
irnir við útvaipið diagi miög
taum Framsóknarmaima og
bendir á frásagnir af landbún-
aðarráðstefnu iingra Framsókn
annanna í Borgarnesi máli
sínu til stuðuings. Saunlcikur-
hm er hins vegar sá, að frétta
slofan gerði ráðstefnu þessari
þau skil, sem eðlilegt má
telja og ekkert umfram það.
Var þar farið algjörlega í sam
ræmi við þær reglugerðir scm
fréttastofan og fréttamennimir
starfa cftir.
Síðan ber höfundur Reykja-
víkurbréfsins sainan afgreiðslu
fréttastofmmar á verzlunar-
málaráðstefnu Fulltrúai'áðs
Sjálfstæðismamia í Reykjavík
og ályktunum hennar. Um
þetta segir hami:
„Þessar frásagnir eru því
furðuiegri sem útvarpið hafði
steinþagað um verzlunarmála
ráðstefnu Fulltrúaráðs Sjálf-
stæðismanna i Reykjavík nú í
vetur. Það er engin afsökun
fyrir þeirri misinunun, þó að
starfsmenn Sjalfstæðisflokks-
iirs hafi ekki boðið fregnir
fram“.
Vildu ekki
flíka áiyktununum
Þaina upplýsir höf. Reykja-
víkurbréfsins það, að forystu
menn Sjálfstæðisflokksins hafi
ekki áliuga á að bjóða fram
fregnir af þessari ráðstefnu.
Það er út af fyrir sig ósköp
skiljanlegt vegna þess, að álykt
anir þessarar ráðstefnu voni
nærri því samfelld ádeila á
ríkisstjórnina. Morgunblaðið
sjálft virtist ekki hafa neinnn
sérstakaii áhuga á að rökræða
þessar ályktanir í ritstjómar-
greinum sínuni og gerði Tím-
inn þar mun betur við að
minna á ýmsa liði í ályktun-
um þessarar ráðstefnu, t.d. það
sem sagði um bankapólitíkina
og lánsfjárfrystinguna. Það er
hæpið, að Bjarna Benedikts-
syni og ráðuney’ti hans hafi
verið sérstakur greiði ger, þótt
þessar ályktanir yrðu Iesnar í
útvarpið orði til orðs. Þar má
og við bæta, að þetta var lok
uð ráðstefna í fulltrúaráði i
einu kjördæmi en ekki ráð-
stefna, scm var ölluin opin
eins og ráðstefnur Framsókn
anuanua. En það skiptir ekki
höfuðmáli, heldur hitt, að
fréttastofa útvarpsins hlýtur
að takmarka frásagnir sínar af
slíkum ráðstefnuin við þann
áhuga, sern forustumenn ráð-
stefamia hafa á því að koma
fréttum af þeim á framfæri.
Höfundur Rcykjavíkurbréfs-
ins segir: „Oft hafa aðfinning-
ar við fréttaflutning verið
bornar fram af misiöfnu til-
efni en nú hefur kcyrt um þver
bak.“ Það má með sanni segja,
að smásmugulegar atliugasemd
ir höfundar Reykjavíkurhréfs
ins við fréttaflutning hafi nú
keyrt um þverbak.
Kumuigir menn viðurkenna
allir, að þær reglugerðir, sem
fréttastofum útvarps og sjóii-
varps cr ætlað að starfa eftir,
em úreltar og þarf að endur-
skoða þær og setja nýjar regl
Pramhald á bls 14.