Morgunblaðið - 22.04.2001, Síða 55

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. APRÍL 2001 55
Heimsferðir bjóða flug til London alla föstudaga í sumar á hreint frábærum
kjörum og þú getur valið um úrval hótel í hjarta heimsborgarinnar. Flug út
á föstudögum. Heim á mánudögum. Flogið með Go.
London
í sumar
frá kr. 17.855
Verð kr. 17.855
M.v. hjón með 2 börn,
með sköttum.
Verð kr. 20.690
Flugsæti fyrir fullorðinn
með sköttum.
Skógarhlíð 18, sími 595 1000. www.heimsferdir.is
NÝJASTA mynd Coen-bræðra, O
Brother, Where Art Thou, er góð
mynd. Hún er engin snilld en dásam-
leg sönnun á því að enn þá er til fólk
sem nennir að vanda sig við að búa til
bíó þannig að úr verður Mynd með
stóru M-i.
Stór hluti þessa vandaða verks er
tónlistin. Sögusviðið er fjórði áratug-
ur síðustu aldar í Mississippi-fylki
Bandaríkjanna, en í suðurríkjum
Bandaríkjanna spruttu einmitt upp
margar rammamerískar tónlistar-
stefnur eins og blámalistin („blues“)
og sveitatónlistin. Tónlistin á þessum
diski er eins konar tónsöguleg heim-
ild um þessa tíma, ýmist skálduð eða
sönn, og í því skyni er hér að finna
bæði blágrastónlist, trúartónlist
(„gospel“), tvær áðurnefndu stefn-
urnar og það sem ber helst að kalla
hreinræktaða ameríska þjóðlagatón-
list („folk“). Um þetta tónlistarval sá
hinn sjóaði T-
Bone Burnett en
hann hefur unnið
með mönnum
eins og Bob Dyl-
an, Elvis Cost-
ello, Los Lobos
og Roy Orbison.
Eftir að hafa
þurft að læðast
með veggjum
með Bill
Monroe-plöt-
urnar mínar,
látið hlæja að mér fyrir að eiga safn
laga Buck Owens og vera litinn horn-
auga fyrir að lýsa því yfir að Alison
Krauss „syngi eins og engill“, gat
maður nú ekki annað en brosað út í
annað þegar maður fór að heyra hið
ótrúlega grípandi lag „I Am A Man
Of Constant Sorrow“ sungið hástöf-
um af öllum í fleiri og fleiri teitum en
amerísk sveitatónlist hefur lengi ver-
ið ein sú hataðasta tónlistarstefna
sem fyrirfinnst hér á landi. Já, mátt-
ur kvikmyndanna getur verið mikill.
Einn af helstu kostum þessa safns
felst því einmitt í þessu. Að færa til
fjöldans, ætti ég að segja lauma að
honum, vel samansettri kynningu að
bandarískri þjóðlagatónlist í sinni
fjölbreyttustu mynd og um leið jafn-
vel að vinna eilítið á hinum vanhugs-
uðu fordómum sem svo margir hafa
því miður gagnvart þessari ríku og
frábæru tónlistarhefð Ameríku.
Óvæntar vinsældir plötunnar ættu
því að sýna að allar tónlistarstefnur,
allar tónlistarstefnur, hafa eitthvað
við sig. Því ligg ég nú á bæn og vona
að þeir noti svartmálmsrokk („black
metal“) í næstu Crow-mynd. Þá loks-
ins get ég rætt við einhvern um þá
mætu stefnu í næsta gleðskap (Crow-
framleiðendur punkti hjá sér:
Emperor og Im-
mortal. Þar fara
miklar gæðasveit-
ir).
Jæja. Hættum
nú þessari vitleysu
og drögum þetta
saman hér að lok-
um: Það er ekki oft
sem geislaplötur
sem innihalda kvik-
myndatónlist eru
sjálfbærar en þessi
er það svo sannar-
lega. Hápunktar eru m.a.: Alison
Krauss – „Down to the River to
Pray“, Chris Thomas King – „Hard
Time Killing Floor Blues“ og Soggy
Bottom Boys feat. Dan Tyminski – „I
Am A Man Of Constant Sorrow“
(radio station version). Alltént tveir
þumlar upp eins og maðurinn sagði.
ERLENDAR
P L Ö T U R
Arnar Eggert Thoroddsen
fjallar um tónlistina í nýjustu
kvikmynd Coen-bræðra, O
Brother, Where Art Thou.
 Á bróður mín-
um átti ég von
Soggy Bottom Boysí syngjandi sveiflu.
VÖRÐUKÓRINN sem er skipaður
söngfólki úr Hreppum, Skeiðum
og Tungum hélt austurrískt mat-
ar- og menningarkvöld í félags-
heimilinu Árnesi á laugardags-
kvöld. Kórfélagar sem eru
rúmlega 30 voru að sjálfsögðu
klæddir austurrískum búningum.
Hljómuðu m.a. lög eftir snilling-
ana Strauss og Schubert. Stjórn-
andi kórsins er Ágúst Guðmunds-
son en eiginkona hans Katrín
Sigurðardóttir lék undir á píanó
en þau eru bændur í Gnúpverja-
hreppi. Hinn ástsæli píanóleikari
Jónas Ingimundarson var heið-
ursgestur kvöldsins og skemmti
með tali og tónum. Að sjálfsögðu
var Vínarsnitsel með tilheyrandi
á matseðlinum og austurrísk kaka
í eftirrétt. Undanfarna vetur hef-
ur kórinn haldið svokölluð „landa-
kvöld“ eins og kórfélagar kalla
það, áður hafa verið haldin ung-
versk, þýsk og amerísk kvöld með
þessu sniði enda eru þetta fjöl-
sóttar og vinsælar samkomur.
Hin svokölluðu „landakvöld“ hjá Vörðukórnum hafa
notið fádæma vinsælda undanfarna vetur.
Guðbjörn Dagbjartsson, Þorbjörg Grímsdóttir,
Magnús Sigurðsson og Guðbjörg Björgvinsdóttir.
Morgunblaðið/Sig. Sigm.
Vörðukórinn í öllu sínu veldi.
Þórarinn Úlfarsson, Jón Vigfússon, Erlingur Lofts-
son og Þorkell Þorkelsson.
Austurrískir tónar í Árnesi