Morgunblaðið - 19.01.2002, Blaðsíða 43

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 19. JANÚAR 2002 43
✝ Eðvarð Frið-riksson fæddist
í Þingnesi í Borg-
arfirði 28. október
1918. Hann andað-
ist í Kamloops í
Kanada 10. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Helga G.
Ólafsdóttir, f. 3. 5.
1890, d. 19.10. 1984,
og Friðrik Þor-
valdsson, f. 10.12.
1896, d. 18.1. 1983.
Eðvarð var elstur
sex barna þeirra
hjóna, en hin eru Guðmundur
Trausti, f. 11.6. 1920, d. 28.9.
1997, Þorvaldur, f. 4.12. 1921, d.
Minneapolis. Þar kvæntist hann
konu sinni Barböru um jólin
1945. Þau eignuðust sex börn.
Þau eru: Barbara Ingibjörg, f.
1947, Stefan Fridrik, f. 1949, d.
1949, Signý Ann, f, 1952, Ed-
ward Thor, f. 1953, Stefan Olaf-
ur, f. 1956, og Sarah Kristine, f.
1959. Árið 1946 fluttu þau til Ís-
lands og settust að í Reykjavík
og hann gerðist fyrsti forstöðu-
maður Mjólkureftirlits ríkisins.
Árið 1951 bauðst honum starf
hjá Land o’ Lakes, mjólkurstöð í
Bandaríkjunum. Tveimur árum
seinna fluttu þau til Abbotsford í
Bresku-Kólumbíu í Kanada og
þar starfaði hann lengst af sem
yfirmaður gæðaeftirlits stórrar
mjólkurstöðvar.
Eftir að Eðvarð hætti störfum
fluttu þau til Kamloops í Bresku-
Kólumbíu, þar sem þrjú barna
þeirra búa.
Útför Eðvarðs fer fram í
Kamloops í dag.
4.1. 2001, Elsa, f.
23.7. 1929, Ólafur
Helgi, f. 16.10. 1930,
og Jónas Gunnar, f.
16.8. 1932.
Helga og Friðrik
fluttu í Borgarnes
árið 1920. Eðvarð
stundaði nám í Reyk-
holtsskóla, starfaði í
Mjólkursamlagi
Borgarness og lærði
þar mjólkurfræði.
Stríðið kom í veg fyr-
ir að hann kæmist í
framhaldsnám á
Norðurlöndum. Árið
1941 fór hann til Bandaríkjanna
og stundaði háskólanám í
mjólkurfræðum í fjögur ár í
Í dag fer fram útför mágs míns,
Eðvarðs Friðrikssonar mjólkur-
fræðings frá Borgarnesi. Kynni
okkar hófust fyrir rúmlega hálfri
öld, þegar ég kvæntist systur hans.
Hann var einstaklega hlýlegur og
traustvekjandi maður.
Um það leyti sem Eðvarð kom
heim frá námi, var sett á stofn
Mjólkureftirlit ríkisins. Ekki var
vanþörf á, því á þeim tímum var
eitt algengasta efni Velvakanda í
Morgunblaðinu, kvartanir vegna
ódrekkandi mjólkur. Honum var
falið að byggja upp starfsemina og
vinna að bættri meðferð mjólkur.
Hann fékk herjeppa til umráða og
heimsótti fjöldann allan af kúa-
bændum, skoðaði aðstöðu þeirra og
sagði þeim til um það sem betur
mætti fara.
Þær voru margar slarksamar
ferðirnar til afskekktra bæja, eftir
þeirra tíma vegakerfi. Hann tók
saman mjög yfirgripsmikla og
greinargóða skýrslu um rannsókn-
ir á mjólk frá 2.800 bændum sem
lögðu inn í sex mjólkurbú, á ár-
unum 1946 til 1950, ásamt tillögum
um aukna vöndun meðferðar
mjólkur. Þetta hefur verið mikil
vinna á þeim tíma sem tölvur voru
óþekktar.
Því má skjóta hér inn í, að þegar
Eðvarð kom vegna 100 ára ártíðar
föður þeirra, sumarið 1996, stakk
ég upp á, að við skyldum heim-
sækja forstjóra Mjólkursamsöl-
unnar í nýju stöðinni. Það var fróð-
legt og skemmtilegt að heyra
Eðvarð segja forstjóranum hvernig
ástand mjólkurmálanna var þá.
Þeim kom saman um að nú væri
mjólkin miklu betri þegar hún
kæmi í mjólkurstöðvarnar en þeg-
ar hún kom gerilsneydd út úr þeim
þá.
Haustið 1951 flutti Eðvarð til
Bandaríkjanna, þar var honum
boðið vel launað starf hjá Land
o’Lakes-mjólkurfyrirtækinu, enda
fékk hann mjög góðan vitnisburð
frá háskólanum. Nokkru síðar fór
hann til Abbotsford, skammt frá
Vancouver í Kanada. Þar starfaði
hann við gæðaeftirlit í mjólkurbúi
sem framleiðir tíu sinnum meira en
öll mjólkurbú á Íslandi.
Lengst af var hann yfirmaður
þess og var eftirsóttur fyrirlesari
innan mjólkuriðnaðarins.
Barbara starfaði mikið við
kennslu í Abbotsford. Meðan þau
voru hér á landi lærði hún íslensku
ágætlega og fékk mikinn áhuga á
ættfræði. Hún tók saman mikinn
fróðleik um ætt Eðvarðs og þýddi
fyrir börn þeirra. Þá aflaði hún sér
mikils fróðleiks um sína eigin ætt í
Bandaríkjunum.
Eðvarð, eða Ebbi, var stóri, góði
bróðirinn sem gæddur var mikilli
ábyrgðartilfinningu gagnvart
systkinum sínum og var þeim, og
öðru ungu fólki, fyrirmynd. Hann
starfaði mikið í ungmennafélaginu,
iðkaði tónlist og söng. Hann var
mjög lagtækur við allt sem hann
tók sér fyrir hendur. Eftir að hann
hætti störfum í Abbotsford, fluttu
þau hjónin í nýtt hverfi í Kaml-
oops, þar sem þrjú börn þeirra
stunda kennslu. Bæði unnu þau
mikið innan kirkjusafnaðarins, sem
var að koma sér upp nýrri kirkju.
Eðvarð gerði mikil glerlistaverk
sem hann gaf kirkjunni, og eru þau
aðalprýði hennar.
Það var einstakur dagur, þegar
minnst var 100 ára afmælis Frið-
riks föður þeirra sumarið 1996 með
afhjúpun minnisvarðans um for-
eldra hans í Skallagrímsgarði, en
Friðrik var upphafsmaður hans. Þá
voru öll systkinin saman í Borg-
arnesi í fyrsta skipti síðan 1941. Þá
fann maður vel hvað Borgnesingar
mátu fjölskylduna mikils, og
„stelpurnar“ á elliheimilinu sungu
fallegu söngvana. Við faðmlög og
kossa féllu mörg gleðitárin í sól-
skininu í þessum unaðsreit.
Svo sannarlega var það góðra
vina fundur.
Ebbi, sem var stærsti strák-
urinn, minntist rigningarinnar,
þegar þeir eldri bræðurnir hjálp-
uðu pabba sínum að gróðursetja
fyrstu trjáplönturnar. Ekki grun-
aði hann þá, að hann ætti eftir að
upplifa þennan dásamlega dag,
sem endaði með stórkostlegu ætt-
armóti um kvöldið.
Nú er stórt skarð höggvið í
systkinahópinn, því Guðmundur
(Lúllú), andaðist árið 1997, Þor-
valdur (Lilli) í janúar í fyrra, og nú
síðast Eðvarð (Ebbi).
Við Elsa vottum Barböru og fjöl-
skyldu hennar okkar innilegustu
samúð og munum varðveita minn-
ingu góðs bróður, mágs og frænda.
Elsa, Óskar Jóhannsson
og fjölskylda.
Föðurbróðir minn, Ebbi, hefur
söðlað um tilverustig og haldið á
vit foreldra sinna og annarra geng-
inna ættingja.
Frændur deyja en orðstír deyr
aldrei og Ebbi fær svo sannarlega
góðan vitnisburð frá skóla lífsins.
Kannske fann ég best fyrir því í ást
og virðingu pabba heitins fyrir
bróður sínum, en órækustu sönn-
unina upplifði ég yndislengan sum-
ardag 1996 í Skallagrímsgarði og á
ættarmótinu í Lyngbrekku á Mýr-
um.
Það eru engin meðalmenni sem
fá þær móttökur sem Ebbi og
systkinin öll fengu hjá Borgnes-
ingum og Mýramönnum þann dag.
Ég gleymi aldrei hvernig Ebbi
geislaði af hamingju, kominn á sín-
ar fornu ættarslóðir, og rifjaði upp
gömul kynni og sögur. Ég heyri
enn hlátrasköllin og ég efast ekki
um að það færist aukið líf í ætt-
armótið stóra nú þegar Ebbi
frændi er mættur á svæðið.
Friðrik Þór Guðmundsson.
EÐVARÐ
FRIÐRIKSSON
Ég vildi ekki trúa
því þegar mamma
sagði mér að þú værir
dáin. Þegar hún sagði
mér það mundi ég eftir
sögu sem mér hafði verið sögð í
sumar. Hún var um það að Guð léti
KRISTÍN ÁRDAL
ANTONSDÓTTIR
✝ Kristín ÁrdalAntonsdóttir
fæddist á Ytri-Á í
Ólafsfirði 19. októ-
ber 1933. Hún lést á
Landspítalanum að-
faranótt 29. desem-
ber síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Keflavíkur-
kirkju 4. janúar.
okkur fá eina spýtu í
húsið okkar hjá honum
fyrir hvert góðverk
sem við gerum hér
niðri á jörðinni, svo að
húsið sem þú ert búin
að safna í með öllum
góðverkunum sem þú
hefur gert í gegnum
lífið hlýtur að vera
stórt og fallegt og þar
inni situr þú núna að
sauma og gera fínt fyr-
ir veisluna sem bíður
okkar hinna.
Ég mun aldrei
gleyma þér.
Katrín Sif
Antonsdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Elsku litla ljósið
mitt. Mig langar að
kveðja þig með þessari
litlu vísu sem pabbi samdi fyrir mig
og vil um leið þakka Guði fyrir þær
stundir sem ég hafði tækifæri til að
eyða með þér. Þessi jól voru þau
JÖKULL MÁR
BJARKASON
✝ Jökull MárBjarkason fædd-
ist á Landspítalanum
við Hringbraut 17.
september 2001.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnun Aust-
urlands 3. janúar síð-
astliðinn og fór útför
hans fram frá Egils-
staðakirkju 12. jan-
úar.
bestu. Það var svo
óskaplega gaman að
hafa þig hérna hjá okk-
ur. Á hverjum degi er
ég vaknaði hljóp ég upp
og vonaði að þú værir
vakandi svo ég gæti
knúsað þig og kysst,
leikið við þig og séð fal-
lega brosið þitt. Þú
varst svo fallegur,
elsku barn.
Góða engla Guðs ég bið,
geyma hjartans vininn minn.
Leiða hann um ljóssins svið,
og lýsa inn í himininn.
(Bragi Björgvinsson.)
Sofðu rótt, litli engillinn minn.
Heiðdís Sóllilja.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta




   

 
  




 
      
    

 
    !

" #
 $


 %

%
$ 

 &# '  !$'$   !"#   $ % & %' (("
 ) * (" !  )! '  
$"      & %' (+!  %("

)  , %   %  *& ("

"-.    ,! ! /% 
0("
 ))* )))*1
( )



   

 
  
2
3&454& &4
5


6) 77
*( "
    *
    +# 
   ,-  

6!% &%("
0  " 
) *&%("  * 
$ ) *&%(" & -.  
!&%(" $ '  
))* )))*1
( )


 
   

   
  

$8



'9 %:
 !;
    .

 !
$! /
%

   ,- !


  0

 
 /
%


   12 !
,334
 
"("  ! 

* ( 
"  <!;!% <%("
  !' 
"  ,!  *("
))* )))*1