Morgunblaðið - 23.07.2002, Blaðsíða 31

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 23. JÚLÍ 2002 31
Mitt indæla eftirlæti
er elskan hún systir mín
með ljósdökku lokkana sína
og ljósbrúnu augun sín.
Hún brosir, þá breytist veður
í blíðu, sem fyrr var kalt.
Hún hlær, og þá syngja himnar.
Hún hryggist, þá grætur allt.
Og þegar hún höfði hallar
til hvíldar að svanadún,
þá er sem allt leggi aftur
augun um leið og hún.
(Gutt. J. Gutt.)
Takk fyrir þá alla umhyggju og
elsku sem þú sýndir móður okkar alla
tíð.
Hvíl í friði, elsku systir.
Þinn bróðir,
Gylfi Scheving.
Elskuleg frænka mín er nú fallin
frá. Edda var stóra systir föður míns
og frænka mín með stóru F. Það
fyrsta sem kemur upp í huga minn er
ég hugsa um hana er dugnaður og
umhyggja.
Dugnaður hennar kom snemma í
ljós, ung að árum hélt hún utan til að
mennta sig og í framhaldi af því stofn-
aði hún Ballettskóla Eddu Scheving
sem hún rak til dánardægurs. Það var
hennar líf og yndi að kenna og leið-
beina ungum börnum, fékk ég oft
góðar ábendingar hjá henni sem
barn, t.d. að vera bein í baki og
spenna kviðinn.
Ávallt ætlaðist hún til þess að fólk
legði allt sitt af mörkum til þeirra
verkefna sem fyrir lágu, og var hún
ófeimin að láta sína skoðun í ljós. En
mestu kröfurnar gerði hún til sjálfrar
sín. Allt sem hún tók sér fyrir hendur
var vel gert, hvort sem það var stórt
eða smátt. Það má nú með sanni segja
að hún frænka mín hafi hugsað fyrst
og fremst um aðra en síðast um sjálfa
sig. Væntumþykja hennar í minn
garð var einstök, alveg frá því þegar
ég var lítil stelpa og enn þegar ég var
orðin gift kona. Ætíð hafði hún vel-
ferð mína í huga og fjölskyldu minn-
ar. Alltaf gaf hún sér tíma til þess að
hringja, spyrja frétta og vita hvort
allir væru ekki örugglega við góða
heilsu.
Það var aðdáunarvert að fylgjast
með því hvað hún hugsaði vel um
ömmu Margréti. Á hverjum degi fór
hún til hennar, oftast matreiddu þær
saman, tóku upp spil og spjölluðu.
Edda frænka eignaðist tvær ynd-
islegar dætur, Hörpu og Brynju, með
Heimi Guðjónssyni og voru þær
henni ávallt ofarlega í huga. Síðan
bættust við tengdabörn og barna-
barnið Edda (litla stél) sem var gim-
steinninn hennar.
Það hlýtur að vera mikil þörf hjá al-
mættinu að fá hana til sín, því aðeins
eftir örfáa daga átti hún von á að eign-
ast sitt annað barnabarn, en vegir
guðs eru órannsakanlegir.
Elsku amma Margrét, Harpa,
Brynja, Anna, Denni og litla Edda,
missir ykkar er mikill og biðjum við
almáttugan góðan guð að styðja ykk-
ur og styrkja í þessari miklu sorg. Vil
ég tileinka frænku minni ljóð eftir
Einar Ben.
Hún ljómar og skín út á yzta álm
af eldum með blikandi gimsteinaliti,
einn brennur þó ríkast á röðlanna hjálm,
með rúbínsins loga, með smaragðsins gliti.
Það tindrar þú, stjarnan mín, stolt og há,
sterkasta ljósið, sem hvelfingin á.
Ég elska þig, djásnið dýrðarbjarta,
demant á himinsins tignarbrá,
geisli af kærleik frá guðdómsins hjarta.
Minning okkar um yndislega konu
mun lifa í hjarta okkar.
Margrét G. Scheving
(Maggís) og fjölskylda.
Sæl stjörnuspá. Hvað er títt?
Þannig var hún frænka mín vön að
heilsa mér er við hittumst hjá ömmu á
Hringbrautinni. Og svo hélt hún
gjarnan áfram með því að hrósa mér
yfir því hvað ég liti vel út en bað mig
samt að snúa mér aðeins í hring og
gagnrýndi á þá leið að ég ætti að setja
axlirnar niður, hökuna upp, draga
magann inn og standa bein í baki. Og
viti menn, fyrr en varði var ég orðin
tággrönn og 10 cm hærri en venju-
lega. Allt henni Eddu frænku að
þakka. Þessi indæla kona var sko ekki
feimin við að tjá skoðanir sínar á einu
eða neinu. Já, hún frænka mín gat
stundum fengið mann til þess að
öskra, blóta, grenja og stappa niður
fótunum. En hún gat líka fengið mann
til þess að brosa, hlæja, gráta af gleði,
syngja, dansa, samgleðjast öðrum og
þykja vænt hverju um annað. Hún gaf
okkur svo mikið með eldmóði sínum
og umhyggjusemi.
Þegar ég minnist Eddu frænku í
huganum koma ballettnámskeiðin
sem ég sótti hjá henni ásamt systur
minni fyrst í hugann. Þar lærði maður
sko að strekkja úr ristunum. Það er
vægt til orða tekið að segja að hún
hafi verið frábær ballettkennari.
Skólanum sínum stjórnaði hún af
miklum sóma. Ég er hreykin af því að
hafa fengið að aðstoða hana við und-
irbúning nemendasýninganna í Borg-
arleikhúsinu sem hjálparmamma.
Það mátti sjá á sýningunum verk fag-
mannsins.
Í gamla daga þegar kanasjónvarp-
ið var og hét fengum við systkinin að
njóta góðmennskunnar hennar Eddu.
Við vorum ætíð velkomin í Forn-
astekkinn að horfa á barnaefnið á
laugardagsmorgnum með þeim systr-
um Hörpu og Brynju. Og alltaf var vel
tekið á móti okkur. Oft áttum við líka
góðar stundir saman í lauginni með
Spur og súkkulaðisnúð í nesti.
Margir eiga um sárt að binda þessa
dagana en þó sérstaklega Harpa,
Brynja, amma og Edda litla. Litla
stélið (Edda yngri) var augasteinninn
hennar ömmu sinnar. Samband
þeirra var einstakt. Stundum fékk
hún litla dóttir mín að fylgja í för
þeirra og þá var oft farið í sund og síð-
an dekraði Edda við þær báðar og
kom dóttir mín sjaldan tómhent heim
frá Eddu frænku sinni. Edda var líka
einstaklega gjafmild og rausnarleg
kona. Hún hugsaði vel um sína nán-
ustu og heimsótti hana móður sína
daglega eða hringdi oft á dag. Engan
skyldi skorta neitt í hennar fjöl-
skyldu. Dæturnar Harpa og Brynja
voru hennar líf og yndi. Þær voru það
dýrmætasta sem hún átti í þessum
veraldlega heimi. Og hún hlúði vel að
þeim.
Eddu verður sárt saknað á mínu
heimili.
Elsku amma, Harpa, Brynja og
Edda, Guð gefi ykkur styrk til að tak-
ast á við sorg ykkar og missi.
Hvíl þú í friði mín kæra frænka.
Hrafnhildur Scheving.
Í örfáum orðum langar mig að
minnast góðrar vinkonu, Eddu
Scheving. Við kynntumst fyrir rúm-
um 40 árum þegar eiginmenn okkar
léku saman í meistaraflokki KR í
knattspyrnu.
Ég vil þakka fyrir margar sam-
verustundir á íþróttavellinum, með
kaffibrúsana góðu …, við spilaborðið,
matarborðið og ferðalögin innanlands
sem utan með börnum okkar og vin-
um.
Edda hafði marga góða eiginleika.
Góð húsmóðir og uppalandi dætra
sinna, Hörpu og Brynju, skipulögð,
ákveðin og dugmikil. Edda var því vel
til forystu fallin og tók virkan þátt í
margvíslegri félagsstarfsemi.
Við vorum báðar stofnendur KR-
kvenna, markmið þess félagsskapar
er að styrkja og efla starfsemi KR.
Edda var formaður KR-kvenna og
gegndi því starfi, eins og öðrum sem
hún tók að sér, af áhuga, vandvirkni
og skynsemi. KR-konur minnast
hennar með þakklæti.
Ég vil fyrir mína hönd og fjöl-
skyldu minnar þakka Eddu fyrir
langa og trygga vináttu.
Dætrunum Hörpu, Brynju og fjöl-
skyldu sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Elísabet Guðmunds-
dóttir (Lella).
Edda mín!
Aðeins örfá kveðjuorð frá okkur
Gulla.
Það var rétt sem hún Laufey í
blómabúðinni sagði þegar ég sagði
henni að þú værir dáin, „Hún var allt-
af að flýta sér.“ Þannig fórstu líka frá
okkur, án þess að staldra við eða
hægja á þér. Þú hefðir sjálfsagt viljað
kveðja, því að heilsa og kveðja með
virktum, það gerðir þú. Þú varst
ræktarsöm, gjafmild og greiðvikin og
nutum við þess ríkulega.
Síðustu 12 árin fórum við reglulega
í göngu og sund saman. Þú keyrðir,
ég bauð í kaffi. Þetta hentaði mér vel,
en þér ekki nógu vel, þú vildir gera
meira. Þá fórst þú kannski í bakaríið
og keyptir vínarbrauð og aldrei
gleymdist að kaupa handa Gulla líka.
Litla fjölskyldan þín var þér allt,
ekki síst Edda litla nafna þín og er
þeirra missir mestur.
Elsku Harpa, Brynja, Margrét,
Edda, Denni og Anna, þið eigið alla
okkar samúð, svo og fjölskyldan öll.
En með tímanum dvínar sorgin og þá
eigum við allar góðu minningarnar
eftir.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan.
Fylgjum þér vinur, far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðan fylgja í friðarskaut.
(V. Briem)
Hrefna og Gunnlaugur.
Því dauðans Þökk ei viknar við,
Þó vinir hylji grátna brá;
hún á hinn djúpa undrafrið,
sem enginn stuna rjúfa má.
Því skal hver við sín örlög una,
um ástvin horfinn þakka og muna.
(Hulda.)
„Sæl stjarna!“ Þetta ávarp Eddu
Scheving heyrum við ekki oftar frá
henni. Það voru ekki bara þessi orð
sem hituðu manni um hjartarætur
heldur hvernig hún sagði þau og það
sem að baki lá.
Við vinkonurnar í „Kabarett girls“
erum harmi slegnar við hið óvænta lát
Eddu Scheving og viljum með nokkr-
um orðum minnast hennar. Edda var
einhver sú skemmtilegasta kona sem
við höfum þekkt, ákveðin og stjórn-
söm á jákvæðan hátt með einstaklega
næma listræna sýn.
Við vinkonurnar höfðum allar
stundað nám í Listdansskóla Þjóð-
leikhússins og tekið þátt í mörgum
sýningum þess, en aldrei áður mynd-
að eins góð tengsl og eftir sýningar á
söngleiknum Kabarett í Þjóðleikhús-
inu fyrir rúmum aldarfjórðungi.
Dansarar þá hins nýstofnaða Ís-
lenska dansflokks þóttu allt of ungar
og óþroskaðar í þessa sýningu og því
voru kallaðar til „eldri dansarar“ og
miklar æfingar tóku við. Okkur tókst
þetta og náðum góðum árangri – á
hörkunni.
Ef til vill var það þessi eldskírn
sem þjappaði okkur svona vel saman.
Að minnsta kosti höfum við haldið
hópinn síðan og hittumst eins oft og
tök eru á. „Kabarett girls“ hafa meðal
annars farið saman í ferðir innan
lands og utan. Við sáum uppfærslu
Helga Tómassonar á Þyrnirós í
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning

 ! 
  &
 
 & &
! 
&

&

&
8-).

* +
+
*?



*& $ & @
'#" #6A
!  )

  $/   !
 


   &  0
&
 &

1 $22
3*# 

!

5 & 0B&#$!%&(

! 
  ! 
&

&


&
7+*+, +




   
 $   *!
 4# 5,
&
&

%


&#
'

0& *(% 6' $!%&

% &3& "#$!%& 01 4%7 &# 

A6&  "#$!%& 0B&0B&##' 
5&%#1  "##'  )! 
% &3 &$!%&
)   "#$!%&  &3&# &##' 
 "& & "##'  &% 8'& $#$!%&
*34 $&)( "##'  & *# $!%&
6 & 6& ' 6 & 6 & 6& (
.! 
   ! 



 




-
5
 *

-)


 . $ 
 
 *! &#
 $6 
, !


  & "  
7!3
&
 1  $2
*3  
%#$!%& &#A  1##' 
7! -&)! #$!%& 2 %5&%#% 2 $!&##' 
7%  &#A #$!%& )! &&- $%##' 

%&&#A ##' 
- $% &#A #$!%&
)! 5&%#% 2 #' (
.!! 
 ! 
&


&
7*)2


C




 " 4/&%:
 
 *!  
 $ 
*36& 
% #$!%&
* #%  %&##' 
*3 /& $# %&#$!%&
*36&  5&%#6& #$!%&
# & & %&##'  )!  4 &#$!%&
4 &8!&# &##' 
3&# &#$!%&
 %&# &##' 

 -& # &#$!%&(
.!! 
 

 ! 








*D
 


 -&%3 %E@
2 " &"%&3%
! 




 
$5   !
 

   & 8

 
,
&
&
&
 1 $1
9!!

*!
!
& !

-!  :
--
! &


 "&2 $!&##' 
-&  "#$!%&
% &3&C(& F!&##' 
2 $!& ( "##'   !2  $!%&
*36&  "#$!%& 21 4 &21 4 &##' 
6 & 6& ' 6 & 6 & 6& (
www.solsteinar.is sími 564 4566
Legsteinar
í Lundi
við Nýbýlaveg, Kópavogi