Íslendingaþættir Tímans - 11.11.1970, Blaðsíða 28

því mátt vera honum og öðrum
börnum þeirra tveimur, bæði sem
faðir og móðir. En hin börnin voru
Anna þá á 2. ári og Páll, sem
fæddist þrem vikum eftir að faðir
hans fórst. Anna varð húsfreyja í
Holtum — Holtahólum — á Mýr-
um og giftist Ólafi Einarssyni
bónda þar, sem er látinn fyrir
nokkrum árum. Páll, yngri bróðir-
inn, var til fullorðinsára með
Bjarna bróður sínum í Holtum. en
fluttist síðan á Höfn og er kvænt-
iir Sigurborgu dóttur Einars Þor-
varðarsonar hreppstjóra og bónda
á Brunnhól á Mýrum.
Hlutverk það, sem fallið hefur í
hlut móður þessara systkina við
lát manns hennar, hefur því- verið
ærið.þungt og erfiðara en svo að
það yrði leyst af hendi af öðrum
en þeim, sem gæddir voru mikl-
um hæfileikum til likama og sál-
ar. og því heldur, sem þetta var
á hinum mikla harðæriskafla er
yfir landið gekk og telst hefjast
með frostavetrinum mikla 1881 og
hélzt þann áratug allan og lengur
þó
En þrátt fyrir föðurmissi á unga
aldri, og hart árferði í uppvéxti
hafa þau systkinin öll reynzt ágæt-
ir þegnar þjóðfélagsins og í hví-
vetna leyst störf sín af hendi með
prýði, af miklum dugnaði. árvekni,
samvizkusemi og skyldurækni og
verið i fremstu röð samtímamanna
sinna, svo til fyrirm.yndar er.
Hið mikla og vandasama
hlutverk, sem féll i hlut móð-
ur þeirra einnar, er faðir þeirra
lézt. hefur hún leyst af hendi af
fyllstu ábyrgðartilfinningu, kær-
leiksríkasta hugarfari os nægileg-
um myndugléika, sem æskan verð
ur að nióta, ásamt mörgu öðru til
þess að árangur náist seln beztur
og endist alt æviskeiðið
Bjarni ólst upp hiá móðu sinni
eins ~os beear er sagt. og hefur
ungur orðið fyrirvinna og hægri
hönd hennar eftir því sem hann
náði þroska til og bústjóri með
henni um skeið- Hann kvæntist
1910 Katrínu dóttur Tóns bónda
Guðmundssonar á Viðbarði og Guð
nýjar Kristjánsdóttur konu hans.
Hefur Katrín verið hin mesta dngn
aðar- og myndarkona og samhent
manni sínum en hefur síðustu árin
búið við erfiða ftölun vegna slysa.
og er nú aldurhnigin orðin.
Ileimili þeirra hjóna, Katrínar
og Bjarna Pálssonar i Holtum hef-
ur í öllum þeirra langa búskap
verið í fremslu röð, og öll störf
rekiin af fyrirhyggju, árvekni, sam-
felldum dugnaði og sívakandi á-
huga, bæði innan húss og utan.
Þau höfðu afburðaríkt og gagn-
samt bú, enda aldrei slegið slöku
við nauðsynjastörfin, né það er
fram skyldi ganga. Hjónin voru
bæði afreksmenn í störfum hvort á
sínu sviði og sameiginlega og bættu
í miklum mæli alla aðstöðu á bú-
jörð sinni um afkomu. Það er fyr-
ir löngu komið reisulegt og vandað
íbúðarhús og önnur hús á jörðinni
í ágætu standi og uppbyggð af
þeim hjónum. Ræktað land er
margfalt við það sem áður var, og
ber vott um hirðusemi og snyrti-
mennsku svo sem bezt má verða.
Fjárhagsafkoma heimilisins var
jafnan góð og örugg og allt gert
og framkvæmt á traustum undir-
stöðum og má fullyrða að búskap-
ur Bjarna og Katrínar hafi ætíð
staðið á svo traustum grunni sem
bezt varð á 'kosið og þau borið sig-
ur af hólmi, þótt kreppuástand
væri stundum að berjast við.
Greiðasemi og gestrisni var þeiiQ
hjónum í brjóst lagin og var þvi
ánægjulegt að heimsækja þau og
njóta hins hlýlega viðmóts, sem á
heimili þeirra ríkti, bæði í viðræð-
um og framkomu allri. Þau hjón,
Bjarni og Katrín eignuðust finim
börn ér til aidurs komust, þrjá
syni og tvær dætur. Þau voru:
Nanna húsfreyja á Brekku í Lóni,
gift Sighvati Davíðssyni búfræð-
ingi og bónda þar. Benedikt bóndi
í Holtum, 'kvæntur Steinunni Ara-
dóttur frá Borg á Mýrum. Vilborg
húsfreyja i Stóra-Bóli á Mýrum,
gift Helga Sæmundssyni bónda
þar. Guðjón býr í Holtum með
Benedikt bróður sínum ókvæntur.
Þriðji bróðirinn, sem hét Páll,
drukknaði ungur, en fullþroska,
af fiskibáti, frá Hornafirði, og var
efnilegasti maður og drengur góð
ur. Systkinin öll eru myndar- og
dugnaðarfólk, sem inna störf sín
af höndum með sæmd og prýði-
Bjarni Pálsson hefur skilað þjóð
sinni miklu starfi og árangursríku
á langri ævi. Hann var hinn prúð-
asti maður.og grandvarasti í allri
framkomu, maður sem aldrei vildi
vamm sitt vita og ætíð reiðubúinn
að rétta öðrum hjálparhönd, til
hans var ætíð gott að leita. Hann
var hins vegar hlédrægur maður,
sem ekki sótti eftir að ýta sér
fram fyrir samferðamenjn sína og
sveitunga, en hann naut trausts
allra er honum kynntust og fulls
trúnaðar og brást heldur ekki
neinu því er honum var tiltrúað
eða hann tókst á hendur. Bjarni
var félagslyndur og studdi hvern
góðan félagsskap. Hann var einn
af stofnendum Kaupfélags Austur-
Skaftfellinga haustið 1919 og fé-
lagsmaður þess til æviloka og ein-
lægur stuðningsmaður þess, hvort
sem byr gaf eða móti blés. Bjarni
var fríður m'aður og gervilegur,
bæði að ásýndum og á allan vöxt,
enda röskleikamaður til allra á-
taka. Ég minnist jafnan Bjarna
Pálssonar, sem eins hins traustasta
manns, er ég ref kynnzt, sem alltaf
var ánægjuíegt aö komast á tal
við, hvort heldur var á heimili
hans eða utan þess. Ég og fjöl-
skylda mín þökkum honum, ekkju
hans og fjölskyldu fyrir mjög
ánægjulegt samstarf og ágæt kynni
og vottum þeim öllum einlæga
samúð.
Jón ívarsson.
T8
ÍSLENDINGAÞÆTTIR