Íslendingaþættir Tímans - 13.05.1981, Blaðsíða 3

Þórarinn Hjálmarsson
Siglufirði
F. 7.2. 1907
D. 2.12. 1980
Góöur samferöamaöur er kvaddur.
Glaöur og reifur gekk hann fram, þótt
hann vissi sitt endadægur skammt undan.
Hann vissi um sigö dauöans sem yfir hon-
um voföi og þann grimma sjúkdóm sem
varö hans bani. En hugrekkiö, karl-
mennskan og glaölyndiö brást ekki.
Drottinn leikinn setti á sviö,
sagan borgar gjaldiö.
Dáðlaust hlutverk daöra ég viö
dauöinn fellir tjaldiö.”
Þannig kvaö Þórarinn sjálfur um hin
óhjákvæmilegu leikslok.
Sókrates líkti dauöanum viö svefn, hinn
sæta svefn. Og ef svo væri teldist hann
mikill ávinningur. Ef dauðinn væri brott-
för héöan á annan staö og betri, taldi hann
þaö mikið hnoss. En slikt væri huliö öllum
nema guöunum. En hann taldi dauöann
vera óhjákvæmilegt ævintýri.
Þegar heilsan er horfin og engin bata-
von er framundan, er dauöinn vissulega
náðargjöf. Þaö er gott að geta tekiö þvl,
manna hvar sem sliks þurfti við og var
færni hans og áræði i bjargferðum við
brugðið. Minnist ég þess er við yngri
bræður ásamt Marinó og bræðrum hans,
fékum saman ungir sveinar og hann þá
yngstur f hópnum, hvert áræði hann hafði
* þessum efnum snemma þegar leikir
°kkar snerust um klifur i lágum klettum á
leikvangi okkar.
Marinó tók verulegan þátt i félagsmála-
störfum sveitarinnar. Var hann m.a. i
stjórn Sláturfélagsins örlygur um ára-
fugaskeið til dauðadags og stjórnarfor-
maður seinustu árin. Þá var hann og
varamaður i hreppsnefnd Rauðasands-
hrepps og þurfti sem slikur gjarnan að
hlaupa i skarðið. Fleiri trúnaðarstörfum
Segndi hann, sem hér verða ekki upp tal-
in.
Hið stóra skarð, sem autt stendur nú i
höpi þessarar fámennu sveitar verður
vandfyllt. Þó ætti fordæmi Marinós i
iungu um ósérplægni og baráttuvilja
tyrir þvi að þessi sveit verði ekki eyðingu
aÖ bráð, að verða hvatning til hinna sem
enn hafa tækifæri.
Minning Marinós verður mér jafnan
sem fyrirmynd um góðan dreng.
össur Guöbjartsson
•slendingaþættir
sem aö höndum ber meö hetjulund og
kjarki. Þetta er sú leiöin, sem viö öll eig-
um aö fara.
Þórarinn Hjálmarsson var fæddur aö
Húsabakka i Aðaldal. Foreldrar hans
voru hjónin Kristrún Snorradóttir frá
Geitafelli I Aöaldal og Hjálmar Kristjáns-
son frá Hömrum I Reykjadal. Ættmenn og
áar Þórarins voru flestir hreinræktaöir
Þingeyingar, svolangt aftur sem vitaö er.
Mikil hagmælska og fróöleikksfýsn voru
rikjandi eiginleikar beggja foreldranna
og ættmenna hans.
Kristján Jónsson Fjaíiaskáíd og
Kristján Hjálmarsson afi Þórarins voru
bræörasynir. Vantsneda-Rósa var
langa-langömmusystir hans. Þessa ætt-
arhæfileika erföi Þórarinn og hagmælsk-
an og fróöleiksþorstinn hafa vissulega
stytt honum marga raunastund og einnig
aukið gleöi hans og samferöamannanna.
Hann gladdist yfir lifinu og dásemdum
þess, og elskaöi sina heimahaga og
ættarland. Kom þetta fram I ljóðum hans.
Ekki veröur hér greint frekar frá
ættfólki hans né uppvaxtarárum, en
fátækt fylgdi stórum fjölskyldum og
ávallt hefur þurft mikiö þrek til þess aö
koma stórum barnahóp til manns.
Systkinahópurinn var stór. Börnin uröu
13, og 10 þeirra komust til fulloröinsára.
Einnig var sonur Hjálmars fyrir hjóna-
band alinn upp á þessu stóra æskuheimili
Þórarins.
Þessi fjölskylda fluttist öll til Siglu-
fjaröar áriö 1925. Þá var Siglufjöröur
gullgrafarabærinn, sem llklegur var til
þess aö geta orðið fengsæll gæfustaöur.
Og svo mun þessum systkinahópi hafa
reynst hann.
Þórarinn stundaöi ýmiss konar vinnu
hin fyrstu ár sin á Siglufiröi, þó aöallega
sjómennsku. Geröist slöan vörubllstjóri i
nokkur ár. Hann var ráöinn vatnsveitu-
stjóri hjá Siglufjaröarkaupstaö áriö 1942.
Hætti þar störfum áriö 1973. Hann var al-
inn upp I sveit og haföi yndi af landbún-
aöarstörfum. Hann átti jafnan lltiö og
gagnsamt sauöfjárbú, sem hann stundaöi
sem hjástundavinnu sér til ánægju og
búdrýginda. Sérstaklega mun þetta hafa
veriðhonum yndisauki eftir aö hann lét af
föstum störfum.
Þórarinn kvæntist 21. aprfl 1931 Arnfríöi
Kristinsdóttur, sem fædd var 6. nóvember
1904 I Hauganesi á Arskógsströnd. Hún
var hin mesta ágætiskona og samhent
manni sinum. Þórarinn og Arnfriöur
eignuöust engin börn saman, en kjörsonur
Þórarins og einkasonur Arnfrlöar er
Asmundur Þórarinsson. Naut hann mikils
ástrlkis hjá kjörfööur slnum. Þórarinn
missti konu sina 12. júnl 1976 og haföi hún
þá veriö sjúklingur um 10 ára skeiö. Var
til þess tekiö hve hann reyndist henni
góöur og umhyggjusamur I hennar löngu
og alvarlegu veikindum.
Þórarinn var mikill félagsmálamaöur.
Hann tók mikinn þátt I leikstarfsemi og
störfum Góötemplara. I samtökum
bllstjóra, og I búnaöarfélagi gegndi hann
forustuhlutverkum. Fulltrúi Siglfiröinga
var hann viö kaup á nýjum fjárstofni eftir
fjárskiptin áriö 1950. Sem góöur Þingey-
ingar var hann I stjórn átthagafélags
þeirra á Siglufiröi I mörg ár. Og áfram
mætti telja. Hann var alls staöar hinn
glaöi og góöi félagi, sem studdi aö fram-
gangi sinna áhugamála.
Er viö nú kveöjum Þórarinn, þökkum
viö fyrir langa og góöa samfylgd góös
drengs og eftirminnilegs félaga. Viö
þökkum glaöar stundir viö frásagnir og
ljóöagerö. Einnig ber okkur aö þakka
störf hans I þágu bæjarfélagsins okkar,
sem hann stundaöi af alúö.
,,Hér viö skiljumk
ok hittask munum
á feginsdegi fira.
Dróttinn gefi dauöum ró
en hinum likn sem lifa”.
Þ. Ragnar Jónasson.
3