Morgunblaðið - 07.08.2005, Side 19

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. ÁGÚST 2005 19
– ég nota reyndar ekki orðið að eiga,
við erum aðeins gæslumenn landsins,
það sjálft er sammannleg – sam-
félagsleg eign kynslóðanna. Okkar
skylda er að gæta þess og skila því af
okkur óskemmdu eins og öðru sem
við höfum aðeins að láni.
Þessi ganga var vissulega persónu-
leg þakkargjörð eða óður af minni
hálfu til þessa stórkostlega lands – Ís-
lands, sem ég er svo gæfusamur að fá
að njóta, þetta augnablik sem ég
stoppa hér, eins og aðrir landsmenn.“
– Hvað margt fólk tók þátt í þessari
göngu?
„Það voru allt í allt sex til átta
manneskjur. Það var nokkur hópur
sem gekk með mér mismunandi
áfanga en ég var sá eini sem gekk alla
leið og reyndar allmargar dagleiðir
aleinn. Konan mín, Bergný Marvins-
dóttir, gekk með mér á fyrsta kafl-
anum og Jóhannes stóri bróðir minn
og bóndi á Gunnarsstöðum gekk með
mér síðasta spölinn, frá Skálum og á
Font. Þar á milli tóku rispur með mér,
í einn til þrjá daga hver, skólabræður
úr jarðfræðinni, Andrés I. Guð-
mundsson (sem reyndar er starfs-
maður Morgunblaðsins) og Sigurður
Reynir Gíslason. Skólabróðir og
íþróttafélagi Haukur Valtýsson og
mágur minn Helgi Kristinn Marvins-
son frá Selfossi, sem fékk harðvítug-
asta kaflann, þ.e. glímuna við Þjórs-
árverin og Sprengisand í
norðanbálviðri og slagveðursrign-
ingu. Einnig tók Björn Ingimarsson
sveitarstjóri á Þórshöfn með mér
spöl.“
Útbúnaður í hina löngu göngu
– Hvernig útbúnað tekur fólk með
sér í svona gífurlega gönguferð?
„Aðalvandinn er að taka aðeins það
sem er nauðsynlegt, velja úr það mik-
ilvægasta og sleppa öllum óþarfa.“
– Hvað er bráðnauðsynlegt?
„Hafa góðan gönguklæðnað, bæði
nærföt til að svitna í og fullnægjandi
hlífarföt – en ekkert annað fatakyns.
Léttan og orkuríkan mat, t.d. frost-
þurrkaðar máltíðir, drykki til að hita
o.s.frv. Næga sokka til skiptanna og
góða skó. Ég var á vel tilgengnum
skóm, það er ekki hyggilegt að fara í
nýjum skóm. Ég náði að halda fót-
unum að mestu alveg heilum með fyr-
irbyggjandi ráðstöfunum, svo sem
með plástrum á álagsstöðum, áður en
skinnið fer í sundur.“
Lengsta samfellda ganga Steingríms
– Hver eru áhrifin í minningunni af
þessari göngu?
„Þau eru margvísleg og ábyggilega
meiri en ég er enn farinn að átta mig
á. Ég hef auðvitað fengið landið og
mikilfengleik þess svo rækilega í
blóðið og sálina með þessari göngu að
varla verður betur gert. Ég vissi auð-
vitað fyrir hvers konar gersemi Ís-
land er fyrir útivistar- og náttúruunn-
endur en þetta stimplaði það
rækilegar og betur inn hjá mér en
nokkuð annað hefur gert fyrr. Ég
kem úr ferðinni barmafullur af lotn-
ingu fyrir öræfunum, landinu og því
að lifa lífinu hér.“
– Er þetta þín lengsta samfellda
ganga á æviveginum?
„Já, það er ekki ólíklegt en alls ekki
mín hinsta.“
Sameiginleg afmælisveisla
– Hvernig var svo afmælisveislan
sem var beint framhald af göngunni
miklu?
„Jú, mikið rétt, fljótlega eftir að
göngunni lauk hófst undirbúningur
hér heima á Gunnarsstöðum undir
sameiginlegt stórafmæli okkar feðga,
mitt og Bjarts sonar míns, en við eig-
um sama afmælisdag. Urðum sem
sagt 63 ára núna á fimmtudaginn var.
Hann 13 ára og ég 50 ára.
Veislan sjálf var stórkostleg, hér
glöddust með okkur líklega allt í allt
um 350 til 500 manns og skemmtu sér
vel við söng, ræðuhöld, borðhald og
dans. Eins góð og veislan var, var
undirbúningurinn ekki síðri. Það var
ánægjulegt að vinna hér að því með
fjölskyldu minni og vinum að fegra
staðinn og búa til veisluaðstöðu fyrir
þennan fjölda, svona til að sýna að
sveitamenn kunna enn að taka á móti
gestum og ekki síður að gleðja sjálfa
sig og aðra.“
Ísland
gudrung@mbl.is
Ljósmynd/Gréta Bergrún Jóhannesdóttir
Bjartur Steingrímsson á afmæli sama dag og pabbi sinn, hér eru þeir feðgar
með Guðjóni A. Kristjánssyni að fagna 63 ára afmæli sínu.
Ljósmynd/Helgi Kristinn Marvinsson
Steingrímur uppi á Múlajökli.