Tíminn - 01.02.1976, Blaðsíða 22

22
TÍMINN
Sunnudagur 1. febrúar 1976.
KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR — KVIKMYNDIR —
_ O • ,
Þegar frændur vorir
Norðmenn losuðu sig
undan ægivaldi Ib-
sens annars vegar og
þjóðlegra Börfarsa
hinsvegar, en beittu
þess i stað Húmor
með stórum staf,
reyndist afrakstur-
inn vel söluhæfur,
þrátt fyrir klám-
leysi.
HORNIÐ
Umsjónarmaður
Halldór
Valdimarsson
Nú liður lika senn að
þvi að islenzkt kvik-
myndahús geti notað
einn af auglýsinga-
frösum sinum: ,,hef-
ur farið sigurför um
heiminn og verið
sýnd við metað-
sókn”, án þess að
tefla með þvi sam-
vizkunni á tæpasta
vað.
FARALDUR — ÆÐI!!
NORSKA LEIKBRUÐUKVIKMYNDIN UM
FLAKLYPA SLÆR ÖLL AÐSÓKNARMET
tbúar Fláklypa hafa að sjálfsögðu sjónvarp sér til afþreyingar,
likt og við hin. Þarna sitja þeir Reodor Felgen, Solan Gundersen og
Lúðvik fyrir framan imbakassann og una sér hið bezta.
Auglýsingar kvik-
myndahúsa i dagblöðum
hafa oft vakið athygli
manna fyrir tilhæfu-
lausar fullyrðingar um
ágæti kvikmynda
þeirra, sem þau hafa til
sýninga. Hafa þau, sem
þekkt er, komið sér upp
allvoldugu safni frasa,
svo sem „æsispennandi
og sérstæð”, spreng-
hlægileg og hæðin”,
Hrollvekja af beztu
gerð” og svo framvegis,
sem þau stimpla kvik-
myndir með, eftir þvi
sem þeim virðist væn-
legast til aðdráttar
hverju sinni.
Einn þeirra frasa, sem á okkur
saklausum borgurum dynja, er
„hefurfarið sigurför um heiminn
og verið sýnd við metaðsókn
hvarvetna", eða eitthvað i þá
áttina. Þessi frasi er mun minna
notaður en flestir aðrir, enda til-
tölulega fáar myndir, ^em óhætt
er að stimpla með honum, en þó
má gera ráð fyrir að gagnvart
honum, likt og bræðrum hans,
gildi hið fornkveðna, að enginn
amist við þvi, sem hann tekur
ekki mark á. Þvi leyfist kvik-
myndahúsum að ofnota hann sem
aðra, enda er jafnerfitt að
ákvarða hvað er metaðsókn og
sigurför, eins og að úrskurða fyrir
aðra hvað er „spennandi eða
sprenghlægilegt.”
Stöku sinnum kemur þó íyrir að
auglýsingafrasar kvikmynda-
húsanna hitta i mark og viðkom-
andi kvikmynd stendur undir
fullyrðingunum. Þar sannast
annað fornkveðið, sem sé að oft
ratast kjöftugum satt á munn.
Ein slik mynd er á leiðinni
hingað, mynd, sem hefur i raun
slegið aðsóknarmet, þótt hún hafi
ekki verið sýnd utan Skandinaviu
enn. Kvikmyndin er norsk að gerð
og verður sýnd hér i Stjörnubiói
einhverntima á næstu mánuðum,
þannig að búast má við „sigur-
för” og „metaslætti” i auglýsing-
um biósins, og það meira að
segja að raunsönnu.
Þetta má þó ekki skilja á þann
veg, að auglýsingatækni
Stjörnubiós sé á nokkurn veg
verri eða óheiðarlegri en annarra
kvikmyndahúsa, hin eru jafn
slæm.
Æði — Faraldur
„Æði”, segja áhorfendur, og
ganga beint að miðasölunni
aftur.
„Faraldur”, segja blöðin og
benda á, að eftir sjö vikna
sýningartima i Noregi var fjórði
hver Norðmaður búinn að sjá
myndina.
Nú eru liðnar meira en fjórtán
vikur, og þvi ætti allt að helming-
ur þjóðarinnar að hafa borið
myndina augum.
„Nammi-namm”, má búast
við að framleiðendur myndar-
innar segi, þegar þeir synda i
ágóðanum, sem litur út fyrir að
vera þó nokkur nú þegar.
Það eitt, út af fyrir sig, er
nokkuð merkilegt, myndin skilar
ágóða, er skandinavisk, en klám-
laus. Skandinavar hafa sumsé
fleira að selja en kynlif.
Og aldrei þessu vant hafa
„pressuagentar” kvikmynda-
framleiðandans eitthvað til sins
máls. Myndin gengur i raun og
veru likt og faraldur yfir
Skandinaviu.
Eftir um einn og hálfan mánuð i
sýningu i Noregi, hafði hún tekið
inn yfir eina milljón áhorfenda og
voru þó engin merki sjáanleg um
að aðsóknin minnkaði.
Fyrir ekki alllöngu var myndin
tekin til sýninga i Sviþjóð og
sýnir þar öll merki þess að gera
betur en i heimalandi sinu.
Miðað við svipaða aðsókn hér
og hjá frændum okkar, koma um
70.000 Islendingar til með að sjá
myndina, jafnvel meir.
Brúðuleikhús
Kvikmyndarkorn þetta, sem
valdiðhefur öllu þessu fjaðrafoki,
er, sem fyrr segir, ekki klám-
mynd. Hún er ekki heldur drama-
tisk þjóðfélagsádeila með for-
réttinda- og bakréttindaivafi.
Hún er gamanmynd og meir en
það, þvi hún er leikbrúðumynd.
Loksins hafa Norðmenn yfir-
gefið Ibsen og meira að segja ýtt
Bör út i myrkrið. Þeir bjóða ekki
upp á þjóðlega dramatik eða
sveitahúmor, heldur Húmor með
stórum staf.
Þar með selst lika varan og
selst vel.
Gæti þar hugsanlega falizt
lexia fyrir islenzka kvikmynda-
gerðarmenn, eins konar boðun af
fundi Lénharðs?
Brúðuleikhúsmynd þessi er
framleidd af Ivo Caprino, eftir
sögu þeirra Kjell Aukrust og
Kjell Syversen. Aukrust hafði
einnig umsjón með gerð
brúðanna.
Kvikmyndin fjallar um lif og
leiki i brúðubænum Flaklypa og
sérstaklega um kappakstur einn
allmikinn, Fláklypas Grand Prix,
sem myndin ber nafn sitt af.
íbúum bæjarins er margt til
dundurs og dægrastyttinga, svo
sem öðrum (mannlegum?) ver-
um og ber aðsóknin að sýningum
, myndarinnar bezt vitni um erindi
athafna þeirra til okkar.
Sérstaklega hefur kvikmyndin
vakið athygli fyrir skemmtilegar
og eðlilegar brúður, auk annarra
tækja og útbúnaðar, svo sem bils
eins allmikils, sem er með ein-
dæmum vel gerður.
Persónur myndarinnar bera að
sjálfsögðu allar nöfn og má þar
til telja Sögumanninn, Reodor,
Felgen, Solan, Ludvig, Rudolf
Blodstrupmoen, Ben Redic Fy
Fazan og fleiri.
Einkennandi upphaf.
Að lokum má svo gjarna geta
þess, að upphaf samstarfsþeirra
Aukrust og Syversen, sem eru
höfundar sögunnar af Flaklypa,
þykir nokkuð einkennandi fyrir
þann feril sem fylgt hefur.
Þegar þeir voru, upp úr 1950
kallaðir til herþjónustu, var þeim
gert að vinna saman i áróðurs-
deild hersins og áttu að koma lagi
á mikið safn af prentplötum úr
sinki. Hirzlan, sem þeir áttu að
Framhald á bls. 31
Lúðvlk gætir ekki að sér, þegar hann rekur augun I Sláandi fréttir I
fréttabiaði Fláklypa. Greinilegt er á þessari mynd, hversu vel
gerðar brúðurnar eru.
Nú
getur
að líta
Nýja bió: Öskubuskuorlof
Ekki þykir mér þessi standa 'undir gamanmyndarnafninu, þvi
dramatikin er I fyrirrúmi og setur mark sitt á hvert andartak.
Myndin er nokkuð góð sem mannlifsskileri, og fær þó nokkur
meðmæli. Það skortir einna helzt ákveðni i boðskapsflutningi
hennar, sem greinilega á að vera mikill, en verður nokkuð þóf-
kenndur.
-HV.
Háskólabíó: Guðfaðirinn II.
Góð mynd og mun raunverulegri en fyrri kapituli guðfeðrunar-
innar. Pacino, De Niro og Duvall eru allir góðir i hlutverkum sinum,
og margir aðrir skila sinu einnig vel.
Laugarásbió: Ókindin
Nokkuð spennandi og ágætis afþreying, einkum þó fyrir þá sem
ununhafa af blóði og likamsmeiðingum. Tæknilega frábær.Þóber
að deila nokkuð á tilgangslausar og söguskemmandi breytingar frá
þræði bókarinnar.
Austurbæjarbió: Særingamaðurinn
Auglýsing Austurbæjarbiós tekur til að aldrei hafi nein mynd
valdið jafnmiklu umtali, deilum og blaðaskrifum hér fyrir frum-
sýningu, en Særingamaðurinn gerði. Það má vel vera, en hitt er
jafn rétt að frumsýning myndarinnar leiddi lika i ljós að myndin er
tilgangslaus.og tilhæfulaus viðbjóður og ekki þess virði að ræða
nánar um hana eftir frumsýningu.