Mánudagsblaðið - 04.05.1970, Blaðsíða 5

Mánudagur 4. maí 1970
Mánudagsblaðið
5
IEIKHÚ
Leikíélag Kópavogs:
Annað hvert kvöld
Höfundur: Francois Campaux
atriði leiksins eru milli hennar og
Ragnhildar og er þar leikur Auð-
ar mjög áferðargóður og alveg til-
gerðarlaus; Zourah, blökkustúlkan,
er leikin af Sigrúnu Björnsdóttur,
fallegri og vel-vaxinni stúlku, fullri
af kynþokka, sem hún virðist hafa
fullan hug að kynna áhorfendum
með ýmsum hreyfingum og svefn-
herbergjasiðum. Þá kemur leikur
Valdimars Lárussonar skemmtilega
á óvart í hlutverki Vilhjálms, hins
kvennabósans, sem hyggst sigla
með Karolínu. Leikur Valdimars
er bráðskemmtilegur en hann ætti
að kunna betur replikkur sínar.
Ragnhildur Steingrímsdóttir, Sús-
anna, lék snilldarvel hlutverk sitt,
nokkuð Iágróma, en frjálsleg og
örugg í fasi og tilbrigðarík í leik.
r eiginlega furða að höfuðstaður-
inn hefur ekki sótzt eftir henni í
ýms hlutverk hér, því þar yrði
he.mi ekki ofaukið.
Um þýðingu Lofts Guðmunds-
sonar skal ég ekki dæma. Málið er
lipurt, en staðfæringar hans orka
talsvert tvímælis og stangast sumt
heldur ánaralega á í flutningi. Ég
fæ ekki séð hversvegna staðfæring
var nauðsynleg. fslendingar eru
ekki alveg einangraðir og staðfær-
ing verka eins og þessa er hreint
út í bláinn.
En sýningin er samt all-þokka*
Ieg dægradvöl. — A.B.

KOGGLAR-KORN-MJOL
KIDRNFODUR
FÓÐURBLANDAN HF.
56 á 160 t>ÚS.
22 á 200 ÞÚS.
Leikstjóri: Ragnhildur Steingrímsdóttir
20 á 180 ÞÚS.
2 á 250 MÍS.
Simi 24360.
Grandavegi 42, Reykjavik
Leikfélag Kópavogs frumsýndi
sJ. miðvikudagskvöld gamanleik-
inn Annað hvert kvöld eftir Fran-
cóis Campaux í þýðingu og stað-
færingu Lofts Guðmundssonar.
Gamanleikurinn fjallar nær ein-
ungis um framhjáhald miðaldra
manns, Georgs, tveggja barna föð-
ur, og að bezt verður séð, bezta
manns utan þessa eina ljóðs á ráði
hans. Leikurinn hefst t i það bil
sém konan hefur „grátið" sitt síð-
asta orð, er að flytja að heiman, til
útlanda með viðhaldi sínu, en börn-
in elta föður sinn heim til við-
haldsins hans, Súsönnu. Reyndar
eru þetta nútímabörn, pilturinn,
PálI, heldur við negrastelpu, kyn-
bombu sunnan úr Afríku, sem er
nemandi í vestrænum skóla, en
telpan, Jóhanna, missti meydóm
sinn í fylleríi, sextán vetra tæp-
lega, og hafði, að því er bezt verð-
ur séðrekkefin8 móti þessum skaða
sínum;
í ejlífupi ófriði þeirra hjóna,
Georgs og Karolínu, sem nú eru
að skilja, hafa börnin ekki haft ann-
að til dundurs en hlusta á leyni-
símtöl föður síns og viðhaldsins og
kunna öll skil á því sambandi,
enda lífsreynd með afbrigðum og
brögðótt að sama skapi. Auk barn-
anna sem eru í heimsókn hjá við-
haldi föður þeirra kemur svo eig-
inkonan, móðirin, í skyndiheim-
sókn til að ganga frá öllu áður en
hún fer í sinn túr og auðvitað með
„sínu" viðhaldi, sem hún kynntist
í sama mund og maður hennar
kynntist sínu og dóttirin missti
meydóminn. Auk þess kemur í ljós,
KAKALI
Framhald af 4. síðu.
sem þegar verður að slá niður.
Við setum víst stolt í æðstu
menn þjóðarinnar og þjóðina
sjálfa. Við þolum ekki, að öl-
musumenn, kostaðir til náms af
ríkinu, vaði uppi með soraskap
og ósvífni. Það er enginn vandi
að slá þessa dóna niður, nú þeg
ar, og setja aðra þrifamenn í
þeirra stað. Það eru til nógir
ungir menn, sem þæðu menntun
væri hún þeim boðin. Hér kem-
ur hvorki stéttaskipting né per-
sónuleg velmegun til greina,
heldur sú sjálfsagða skylda for-
ustumanna okkar að stjórna, en
ekki láta stjórnast
Eflaust þurfa launamál stúd-
enda einhverja leiðréttingu. En
það er hvorki vald þeirra né
starf stjórnarinnar að láta skríls-
element stúdenta ráða og skip
fyrir verkum.
að viðhald frúarinnar heldur einn-
ig við viðhald Georgs, svo þetta fer
nú að verða heldur en ekki heim-
ilislegt þegar á líður og þarna fá-
um við Ioksins skýringu á heiti
leiksins, Annað hvert kvöld.
f heild má segja, að leikritið sé
Iétt og gamansamt og krefst tals-
verðra leikþrifa, ef vel á að vera.
Eins og búast má við býr fámennt
leikfélag yfir takmörkuðum leik-
kröftum, enda klúðrast sýningin
einna helzt vegna þess. Verkið er
stutt, hratt og vestrænt, að mér
skilzt. Það byggist á orðaleikjum,
st.tðbundnum bröndurum, léttri
kímni og er, satt bezt sagt, mest-
megnis þunnmeti og dægurfluga.
Þó þyrfti það ekki að vera mjög
bagalegt, því til eru sýningar, sem
hafa það eitt markmið að skemmta
Hinsvegar er það bagalegt, að ís-
lenzkir leikstjórar og leikendur
vaða enn í þeirri villu, að sé stykk .
ið léttvægt, þurfi hvorki leik n«
vandaða vinnu. Er L. K. sízt sek
áfa í þessum efnum en hinir
„stóru" í Reykjavík.
Leikstjórn Ragnhildar Stein-
grímsdóttur er all-góð svo langt
sem hún nær. Sjálf Jeikur Ragn-
hildur eitt veigamesta hlutverkið.
Súsönnu, og gerir það henni tals-
verðan óleik, því flest atriðin, sem
hún leikur, eru á móti aðalhlut-
verki verksins, sem sýnilega gefur
henni ekki nærri nógu nákvæma
innsýn í það, sem fram fer á svið-
inu, einkum leik Georgs, sem eig-
inlega allt veltur á að takist. Því
miður tekst það ekki. Theodór
Halldórsson, Georg, reynir, en nær
litlu úr hlutverkinu. Sviðsfas hans
er stirt, röddin óviss og hreyfingar
óeðlilegar. Hann á að vera stirður,
máske Iuralegur, en leikur hans er
mekaniskur, þ.e. eftir formúlunni
þrjú skref til hliðar, tvö áfram o.s.
frv. Þetta hefur leikstjórinn ekki
gert sér far um að Iagfæra, því ef-
laust mátti betur gera. En annar
höfuðgallinn, sem ekki má henda
í hröðum gamanleik, hlöðnum
hnyttnum orðaköstum, er sá að
Theodór kunni ekki bops í rullu
sinni, stamaði og mismælti sig í sí-
fellu. Það er óafsakanlegt. Jónína
H. Jónsdóttir, Jóhanna, gerir hins-
vegar hlutverki sínu ágætustu skil,
létt , lipur, cynisk, týpisk nútíma
stúlka á æskuskeiði. Er leikur
hennar jafnbeztur allra. Þá gerir
Jón Gunnarsson, Páll, hlutverki
sínu allbærileg skil, rólegt sviðs-
fas, skýr og talsvert blæbrigðarík-
ur í tali, og dæmigerður ungur
maður, eins og við ímyndum okk-
ur þá vera. Karolína er í góðum
höndum Auðar Jónsdóttur og beztu
ÞAÐ ER VANDI
AÐ VEUA BÍL !
100 sinnum munu heppnir vinnendur
i Happdrætti DAS standa andspaenis
þeim vanda á naasta happdrættisári.—
Sliku tækifæri hefur enginn efni á aí
sleppa.
doe
KORNMÖLUN — BLÖNDUN — BÚLKFLUTNINGAR.
LAUST EÐA SEKKJAÐ...
Hvort sem þér þurfið að fóð-ra nautgripi, sauðfé, svín eða hænsni, er
ódýrasta fóðrið ætíð það, sem gefur mestu afurðaframleiðslu miðað við
kostnað. — HÉR ERUM VIÐ Á ÚNDAN —
Með markvissri markaðskönnun og fóðurrannsóknum getum við tryggt
bændum hagkvæmasta fóðrið, miðað við fóðureiningu. Samanber rann-
sóknamiðurstöður fóðureftirlitsins sem birzt hafa í FREY.
Heilt bygg ósekkjað á bifreið Pr- tonn kr. 5.430,00
Heilt bygg sekkjað í 45 kg. stk. — — — 5.730,00
Kúafóður — 9 — ósekkjað á bifreið — — — 7.222,00
Sauðfjárblanda — 12 — ósekkjað á bifreið — — — 8.000,00
Varpfóður 5 tegundir — Kúafóður 4 tegundir — Reiðhesta-
blöndur 2 tegundir. — Okkar viðurkennda Colborn ungafóð-
ur, auk fjölda annarra íslenzkra og erlendra fóðurblanda.