Réttur


Réttur - 01.02.1925, Blaðsíða 40

Réttur - 01.02.1925, Blaðsíða 40
42 Rjettur Þýskaland. Eins og kunnugt er, hefir Þýskaland haft á að skipa ýms- um ágætismönnum, er hafa beitt sjer fyrir margskonar um- bótum í þjóðfjelagsmálum. Verkalýðshreyfingin hefir um lang- an aldur verið þar mjög öflug og komið fram mörgum um- bótum. Þannig voru þar í landi samþykt lög, árið 1890, er veiltu atvinnurekendum rjett, en að vísu ekki skyldu, til þess að velja nefndir verkamanna, er gera skylclu tillögur um ýms tnannúðarmál. Árið 1905 voru með lögum stofnaðar slíkar nefndir verkamanna í námurekstri, er hafði 100 verkamenn eða fleiri í þjónustu sinni. Að vísu verða þetta ekki talin rekstursráð, en þó má líta á þessar nefndarskipanir sem undanfara hinna eiginlegu ráða, er síðar koma til sögunnar. Þegar byltingin braust út í Þýskalandi voru þar víða í bæjunum stofnuð verkmanna- og hermannaráð. Og með til- skipun frá 23. des. 1918 voru sett á stofn verkamannaráð í atvinnugreinum, sem höfðu fleiri en 20 menn í þjónustu sinni. Völd þessara ráða voru að ýmsu leyli aukin með mörgum ákvæðum eftir kröfum verkamanna. En alt voru þetta bráðabirgðaráðstafanir, sem ekki náðu almennri festu eða formlegri löggildingu. Síðar lagði svo þýska lýðveldisstjórnin fram frumvarp um rekstursráð og varð það að lögum snemma á árinu 1920. Lög þessi voru studd af jafnaðarmönnum, og auk þess veitli lýðveldis- og miðflokkurinn þeim dræmt fylgi, en móti þeim gengu sameignamenn og hægriflokkarnir. Og um af- stöðu verkamannanna yfirleitt til ráðanna, má segja það, að þeir vilja ekki án þeirra vera,'^en óska þess, að valdsvið þeirra verði aukið að mun. Eftir þessum lögum ber að velja rekstursráð í atvinnugrein- um með 20 verkamenn eða fleiri, en þar sem verkamennirnir eru aðeins frá 5 — 20 velja þeir sjer einn trúnaðarmann. Kosningarrjett til ráðanna hafa allir verkamenn yfir 18 ára. Kjörgengi er bundið við 24 ára aldur, þýskan ríkisborgara- rjett og minst 6 mánaða vist í atvinnugreinum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.