Réttur - 01.01.1961, Side 136

136
RÉTTDK
ar og ásókn auðmagns á vegum
heimsvaldasinna; ríki, sem
hafna alræðis- og ofbeldishátt-
um j stjórnarfari; ríki, sem
tryggja þegnum sínum víðtæk
lýðréttindi (málfrelsi, ritfrelsi,
samkvæmisfrelsi, kröfugöngu-
frelsi og rétt til að stofna
stjórnmálaflokka og almenn
félagsmálasamtök), svo og
tækifæri að berjast fyrir jarð-
næðisumbótum og öðrum lýð-
ræðislegum og félagslegum
framförum og til að taka þátt
í því að móta ríkisstjórnar-
stefnuna. Er slík lýðræðisleg
þjóðríki eru upp komin og tek-
in að eflast, skapast skilyrði
þess, að í hlutaðeigandi lönd-
um megi takast skjótar félags-
málaframfarir og þau verða
þess um komin að eiga virkan
þátt í friðarbaráttu þjóðanna,
baráttu þeirra gegn ofbeldis-
stefnu hinnar heimsvaldasinn-
uðu ríkjafylkingar og fyrir al-
geru afnámi allrar nýlendu-
kúgunar.
Kommúnistaflokkarnir vinna
óslqitilega að því að leiða til
lykta lýðræðisbyltinguna móti
heimsvaldastefnu og lénsvalds-
skipulagi, stofna lýðræðisleg
þjóðríki og stórbæta lífsafkomu
almennings. Þeir styðja hinar
þjóðlegu ríkisstjórnir um að-
gerðir, er að því stuðla að
tryggja það, sem áunnizt hef-
ur, en veikja stöðu heimsvalda-
sinna. Jafnframt beita þeir sér
af alefli gegn hvers konar ó-
lýðræðislegu og þjóðfjandsam-
legu athæfi, svo og öllum at-
höfnum ráðandi stétta, er teflt
gætu þjóðfrelsinu í hættu.
Kommúnistar fletta ofan af
yfirdrepsskap afturhaldssam-
asta hluta borgarastéttarinnar,
er hún reynir að túlka sína
auðvirðilegu og eigingjörnu
stéttarhagsmuni sem væru þeir
hagsmunir þjóðarheildarinnar,
svo og lýðskrumi þeirra borg-
aralegra stjórnmálamanna, sem
beita fyrir sig sósíölskum kjör-
orðum í samskonar tilgangi.
Kommúnistar stefna að því að
koma á raunsönnu lýðræði í
þjóðlífinu og sameina öll fram-
faraöfl til baráttu móti hvers
kyns ofbeldisstjórnarfari eða
hneigð til að stofnsetja slíkt
stjórnarfar.
Markmjð kommúnista kemur
að fullu heim við grundvallar-
hagsmuni þjóðarinnar. Við-
leitni afturhaldsins að hagnýta
sér kjörorð „andkommúnism-
ans“ til þess að sundra þjóð-
fylkingunni og einangra komm-
únista, forvígissveit sjálfstæð-
ishreyfingarinnar, hlýtur að
veikja sjálfa þjóðernisbarátt-
una. Þessi viðleitni fer í bága
við þjóðarhagsmuni og felur í
sér hættu á því, að þjóðin
glati aftur öllu, sem henni hef-
ur áunnizt.
Sósíölsku löndin eru sannir
og einlægir yinir þeirra þjóða,
er berjast fyrir frelsi sínu,
jafnt sem hinna, er brotizt hafa
undan kúgunaroki heims-
valdastefnunnar. Þótt það sé
þeim grundvallaratrjði að forð-
ast hvers konar íhlutun um