Réttur - 01.01.1964, Síða 43

R E T T U R
43
menn hafa illan bifur á honum, enda þótt hann lýsti yfir því að
Sósíaldemókrataflokkur Þýzkalands væri andstæður því að Þjóð-
verjar fengju kjarnorkuvopn. Margir líta svo á að Sósíaldemókrata-
flokkur Þýzkalands sé með núverandi forustu sinni ekki lengur
sósíalistískur flokkur, ekki einu sinni að nafninu til, og að hann
aðhyllist ekki friðsamlega samhúð.
Verkamannaflokkurinn hafnaði einnig þeirri skoðun, sem Banda-
ríkin neyddu upp á Bretland í sambandi við Kúbuátökin, að Banda-
ríkin geti upp á eigin spýtur tekið ákvarðanir sem leitt gætu til
kjarnorkustyrjaldar, og leggur áherzlu á sameiginlega pólitíska
stjórn á Atlantshafsbandalaginu.
En eftir að Verkamannaflokkurinn hafði þannig hafnað þeim
skilyrðum sem í rauninni eru aðgangseyririnn að Atlantshafsbanda-
laginu og mælt með friðarstefnu sem hefði í för nieð sér upplausn
Atlantshafsbandalagsins og Varsjárbandalagsins, lýsti Verkamanna-
fíokkurinn stuðningi sínum við Atlantshafsbandalagið!
I stuttu máli sagt eru utanríkisstefna Verkamannaflokksins, sem
er árangur af sigri vinstriaflanna yfir hægriöflunum í margra ára
baráttu, og hermálastefna Verkamannaflokksins, sem er árangur
af andstöðu hægri aflanna við ákvarðanir ráðstefnunnar, ósam-
ræmanlegar og geta ekki fallið saman í eina skynsamlega stefnu.
Auk þess er varnarmálastefna Verkamannaflokksins andstæð sjálfri
sér, því hún fer fram á jafnan rétt, þótt Bandaríkin hafi einokun
á kjarnorkuvopnum innan Atlantshafsbandalagsins, en Bandaríkin
eru þeirrar skoðunar að sá sem borgi brúsann eigi að ráða inni-
haldinu.
Það er því ekki óeðlilegt að Harold Wilson, sem tók þessar and-
slæðu stefnur í arf, hafi kosið að einbeita sér að innanlandsmálum,
þar sem ekki er um neinn grundvallarágreining að ræða heldur
aðeins mismunandi mat milli hægri og vinstri, og þar sem hægt
er að treysta því að báðir armar láti forustunni eftir að ákveða
hvernig aðlaga skuli hina ákveðnu stefnu aðstæðunum hverju
sinni. En í fyrsta lagi eru upphæðir þær sem fara lil vígbúnaðar svo
geysiháar og mundu enn aukast verulega ef framkvæmd væri sú
stefna Verkamannaflokksins að auka hinn hefðbundna vígbúnað,
að vafalaust yrði að skera þær mjög verulega niður ef standa á
við loforð flokksins í félagsmálum og efnahagsmálum. I öðru lagi
nolar íhaldsflokkurinn samninginn um bann við kjarnorkuvopna-
tilraunum til þess að bæta kosningaaðstöðu sína: fluttar eru stór-