Morgunblaðið - 27.01.2006, Síða 32

Morgunblaðið - 27.01.2006, Síða 32
32 FÖSTUDAGUR 27. JANÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ UMRÆÐAN SAMFYLKINGIN hefur beitt sér fyrir hugmyndum í þá veru að al- mennt útskrifist nemendur yngri með stúdentspróf. Tillaga mennta- málayfirvalda, sem kynnt hefur verið, um styttingu á námstíma til stúdentsprófs og von er á að lögð verði fyrir Alþingi á næstunni, er hins vegar afleit leið og byggist á úreltum for- sendum. Leiðin er til staðar og þróunin er í gangi. Frá því að starf til undirbúnings stytt- ingu fór af stað fyrir hálfum öðrum áratug hefur skólakerfið þróast ört og í þessa átt. Niðurskurðurinn og miðstýringin sem felst í tillögum ráðherra á ekki rétt á sér og er röng nálgun að því að breyta framhaldsskólanum til hins betra og útskrifa fleiri stúdenta yngri. Menntamálaráðherra er á villigötum og vonandi sér hún að sér áður en málið kemur fram. Auka flæði milli skólastiga Flæði nemenda og náms milli skólastiga hefur markvisst verið auk- ið á síðustu árum til að fjölga þeim nemendum sem það kjósa og því valda að útskrifast yngri úr fram- haldsskóla. Það er leiðin sem á að fara og er eðlileg nálgun að mark- miðinu. Ekki að skera ár af náminu með þeim afleiðingum að námið skerðist verulega, brottfall aukist vegna meiri krafna og aukins náms- hraða og framhaldsskólamenntun gengisfalli í heild sinni þar sem veru- leg skerðing ætti sér stað á menntun í þriðja máli og raungreinum. Þessi nálgun menntamálaráðherra er afleit og nær vonandi ekki fram að ganga. Þá er ekki minnst á afdrif eða fyrirkomulag verk- og listgreina inn- an skólanna. Undirstöðunám sem á að efla og styrkja en ekkert er minnst á afdrif þess. Þá er fráleitt að slík- ar breytingar séu ekki gerðar í sátt og sam- stöðu með skóla- samfélaginu heldur þvert gegn vilja þess. Framhaldsskólann til sveitarfélaga Þróunina á að styðja og auka flæðið á milli skólastiga. Einn af meginþáttunum í þeirri leið er að færa rekstur framhaldsskólans til sveitarfélaganna. Þá hefðu þau með að gera rekstur allra skólastiganna þriggja. Aðgreiningin á milli þeirra myndi minnka verulega og flæðið aukast með þeim afleið- ingum að meirihluti nemenda út- skrifast yngi en nú með stúdents- próf. Um tilraunaverkefni í flutningi á framhaldsskóla til sveitarfélaga hef- ur Samfylkingin, undir forystu Ein- ars Más Sigurðarsonar, flutt þingmál sem verður forvitnilegt að fylgjast með í þinginu í vetur. Stytting á námstíma til stúdents- prófs er umdeilt mál. Enda tillögur ráðherra gallaðar og ósannfærandi leið til að fjölga þeim sem útskrifast með stúdentspróf yngri en nú er. Laugardaginn 28. janúar boðum við í menntamálahópi Samfylking- arinnar til opins fundar um áformin til að stytta stúdentsprófið þar sem fjallað verður með yfirveguðum hætti um kosti og galla hugmynd- anna. Fundurinn verður haldinn kl. 11 í húsnæði flokksins á Hallveig- arstíg. Ástæða er til að skora á áhugamenn um þetta umdeilda mál til að mæta til fundarins og taka þátt í umræðunni um þessa róttæku breytingu á menntakerfinu. Ráðherra á rangri braut Markmiðið með styttingu á náms- tíma hlýtur alltaf að vera að bæta skólann og efla námið. Ekki að skerða stúdentsnámið, gengisfella eða spara og fækka störfum. Sér- staðan við íslenska framhaldsskólann er fjölbreytileiki og hann á að varð- veita. Skólarnir eru hver með sínu sniði, ólíkir bæði menningarlega og menntalega. Það eru mikil verðmæti og því megum við alls ekki fórna með fljótfærnislegum og illa ígrunduðum tillögum um styttingu á námstíma. Stytting námstíma á að byggjast á því að gæði námsins aukist, skólarnir haldi stöðu sinni og fjölbreytileika og þeir batni við breytinguna. Það eiga að vera forsendurnar fyrir breyting- unum. Styttingaráformunum verður að fylgja öflugt átak til þess að efla starfsnámið með margvíslegum hætti. Annars er hætta á að það beri skaða af breytingunum en mestu skiptir að gera það að raunhæfum kosti fyrir miklu fleiri nemendur. Menntamálaráðherra á villigötum Björgvin G. Sigurðsson fjallar um styttingu náms til stúdentsprófs ’Markmiðið með stytt-ingu á námstíma hlýtur að vera að bæta skólann og efla námið. Ekki að skerða stúdentsnámið, gengisfella eða spara og fækka störfum.‘ Björgvin G. Sigurðsson Höfundur er þingmaður Samfylkingarinnar. GÓÐUR granni sagði við mig að hann gerði aðeins kröfu um þrennt; Að aðhald og skynsemi réði í fjár- málum Seltjarnarness, að boðið væri upp á bestu menntun í leik- og grunn- skóla sem þekkist á landinu og að bú- ið væri vel að æskulýðs- og íþrótta- starfsemi. „Annað skiptir mig ekki máli,“ sagði þessi félagi minn þegar ég tilkynnti honum að ég hefði ákveðið að gefa kost á mér í 5.–7. sæti í próf- kjöri sjálfstæðismanna á Seltjarnarnesi fyrir komandi bæjarstjórn- arkosningar. „Ef þetta er í lagi er flest ef ekki allt annað í lagi,“ bætti nágranni minn við. Ég hygg að þetta við- horf sé lýsandi fyrir Seltirninga, þótt okkur hætti stundum til að gleyma okkur í smáatriðum. Undir forystu sjálfstæðismanna hefur verið byggt upp glæsilegt bæjarfélag á Sel- tjarnarnesi. Þar hefur þeirri einföldu reglu verið fylgt að betra sé að rýja en flá – regla sem önnur sveitarfélög og ríki mættu taka sér til fyr- irmyndar. Frá fyrstu tíð hefur verið unnið út frá því að hægt væri að samþætta góða þjónustu við íbúa og aðhalds- semi í fjármálum samhliða hógværð í skattheimtu. Þessari hugmyndafræði hefur verið fylgt eftir á síðasta kjör- tímabili. Og við Seltirningar höfum allar forsendur til að svo megi verða áfram. En það er langt frá því að það sé sjálfgefið. Mörg sveitarfélög berjast í bökk- um, geta illa staðið undir þeirri þjón- ustu sem íbúar þeirra gera kröfu til. Jafnvel á höfuðborgarsvæðinu berj- ast sveitarfélög við vaxandi skuldir, auknar álögur á íbúana og minnkandi möguleika á þjónustu í framtíðinni. Seltjarnarnes hefur sérstöðu að þessu leyti. Grunnurinn er traustur og á traustum grunni er hægt að byggja upp enn glæsilegra samfélag. En til þess að svo megi verða þurfum við góða liðsmenn – fótgönguliða sem skilja og skynja hjartsláttinn á Sel- tjarnarnesi en eru um leið með hug- myndir og sjálfstæðar skoðanir. Okkur er að fækka Á aldamótaárinu 2000 hefur okkur Sel- tirningum fækkað um liðlega 210. Ungt fólk, sem er að stíga sín fyrstu skref í búskap, hefur litla möguleika í okkar góðu heima- byggð. Við erum orðin svo góðu vön að við er- um hætt að taka eftir því að barnafólki er að fækka, – ungt fólk með börn getur ekki snúið aftur á Nesið, ekki aðeins vegna þess að fasteignaverð er hátt heldur ekki síður að okkur hefur ekki tekist að vera samstiga í skipulags- málum og skapa tækifæri fyrir unga Seltirninga að stofna heimili í sinni heimabyggð. Náttúran hefur sniðið okkur þröngan stakk í skipulagsmálum, en þó eigum við ýmsa möguleika og þar mega aldrei þröng sjónarmið fárra ráða. Á næsta kjörtímabili verður það eitt mikilvægasta verkefni okkar Sel- tirninga að standa saman að þéttingu byggðar, án þess að fórna hags- munum náttúrunnar. Þétting byggð- ar gefur ungu fólki sem hefur alist upp hér á Nesinu tækifæri, sem það annars mun aldrei hafa, á að snúa aft- ur og stofna fjölskyldu. Við verðum að tryggja að það sé ekki aðeins eft- irsóknarvert að búa á Seltjarnarnesi heldur einnig og ekki síður að börnin okkar eigi möguleika á því að snúa aftur, ólíkt því sem nú er. Sveitarfé- lag án endurnýjunar er sveitarfélag sem aldrei getur staðist til lengdar. En á sama tíma og við gefum unga fólkinu tækifæri – bjóðum það vel- komið – bjóðum við aðra velkomna og þá ekki síst ferðamenn. Seltjarnarnes er náttúruperla. Ekkert sveitarfélag hefur meiri möguleika í ferðaþjón- ustu en Seltjarnarnes. Það er kominn tími til að hin falda perla á Nesinu verði kynnt fyrir Íslendingum og þó ekki síður erlendum ferðamönnum. Möguleikar okkar í ferðamennsku eru vannýttir. Ég hef aldrei skilið þegar menn sitja á gullnámu og neita að nýta sér hana. Framtíð okkar Seltirninga er björt en það er auðvelt að snúa tækifærum í vonleysi. Framtíðin liggur í styrkri stjórn sjálfstæðismanna. En um leið verður Sjálfstæðisflokkurinn að tryggja fjölbreytni. Einlitur flokkur með bæjarfulltrúa sem hafa svipaðan bakgrunn er flokkur sem getur ekki skynjað almennan bæjarbúa. Þess vegna hef ég ákveðið að taka þátt í prófkjöri okkar á Seltjarnarnesi. Ég er … Eftir Helga Þórðarson ’Á næsta kjörtímabiliverður það eitt mikilvæg- asta verkefni okkar Sel- tirninga að standa saman að þéttingu byggðar, án þess að fórna hags- munum náttúrunnar.‘ Helgi Þórðarson Höfundur er rafvirkjameistari og kerfisfræðingur og gefur kost á sér í 5. sæti í prófkjöri á lista Sjálfstæð- isflokksins á Seltjarnarnesi. Prófkjör Seltjarnarnesi Í mínum huga er trú eitt- hvað sem hver og ein manneskja á við sitt eigið sjálf. Trú er persónuleg afstaða einstaklingsins til lífsins, heimspeki, siða, hugmynda um tilveruna og hlutverk mann- eskjunnar í henni. Trú byggist á vilja manneskjunnar til að gangast undir ákveðna hugmynd sem henni er að skapi og samrýmist viðhorfum hennar til lífsins. Í hug- takinu trúfrelsi felst það að hver og einn eigi rétt á því að fylgja þeirri trú sem hann aðhyllist – eða ekki. Manneskjan hlýtur því að eiga jafnan rétt til þess að vera trúlaus, telji hún sig ekki hafa þörfina fyrir að aðhyllast ákveðinn sið. En mannfólkið er misjafnt – sem betur fer. Við erum ekki öll eins, og sumir lofa einmitt guð sinn fyrir fjölbreytileika sköp- unarverksins. En burtséð frá hug- myndum okkar um sköp- unarverkið og höfund þess, er staðreyndin sú að við erum mis- munandi í öllu tilliti – líkamlega, andlega, félagslega, hug- myndalega, útlitslega, hvort sem það er „af völdum sköpunarverks- ins“ eða af öðrum ástæðum. Vilji er til þess í samfélaginu að sú grund- vallarhugmynd sé virt að allir ein- staklingar séu jafnréttháir án til- lits þess sem greinir þá að. Sumir eru trúaðir, sumir eru samkyn- hneigðir, sumir hvort tveggja. Trú- frelsi tryggir að sá trúaði hafi rétt á því að rækta sína trú skv. 63. grein stjórnarskrárinnar, og 65. grein stjórnarskrárinnar á að tryggja að þeim gagnkynhneigða sé ekki mismunað á grundvelli kynhneigðar sinnar. Á milli þess- ara tveggja greina stjórnarskrár- innar er 64. greinin, sem kveður á um að enginn megi missa af borg- aralegum og þjóðlegum réttindum fyrir sakir trúarbragða sinna. Þessi klausa hlýtur að vera meingölluð, því samkvæmt öðru, ætti að vera tekið fram, að enginn megi missa af borgaralegum og þjóðlegum réttindum – ekki bara fyrir sakir trúarbragða sinna, heldur einnig: „… án tillits til kyn- ferðis, trúarbragða, skoðana, þjóð- ernisuppruna, kynþáttar, lit- arháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti,“ eins og það er orðað í mannréttindagreininni, þeirri 65. Ef 65. greinin er gild, ætti 64. greinin að fela í sér að eng- ir mættu missa af borgaralegum og þjóðlegum réttindum. Það efast enginn um að það séu bæði borgaraleg og þjóðleg rétt- indi hvers og eins að ganga í hjóna- band – án tillits til trúarbragða. En hvers vegna eru það ekki réttindi hvers og eins að ganga í hjónaband – „… án tillits til kynferðis, trúar- bragða, skoðana, þjóðernisupp- runa, kynþáttar, litarháttar, efna- hags, ætternis og stöðu að öðru leyti?“ Það þarf að afnema öll tví- mæli um þetta. Þjóðkirkjan er ekki tilbúin til þess að gefa samkynhneigða sam- an í hjónaband. Þar er kirkjuleg hjónavígsla samkynhneigðra ekki á dagskrá að svo stöddu. Hvað með kirkjulega hjónavígslu tvíkyn- hneigðra – sem gætu verið af báð- um kynjum? Meðan kristna evangelísk- lútherska kirkjan er þjóðkirkja er vissulega spurning hvort það séu ekki stjórnarskrárbrot að neita að gefa fólk saman á grundvelli kyn- hneigðar. Þjóðkirkja hlýtur að þurfa að lúta stjórnarskrá þjóð- arinnar. Í deilunni um réttindi samkynhneigðra er hjónabandið og „eðli“ þess orðið að kjarna um- ræðunnar. Steinunn Jóhannesdóttir lýsir þeim áhyggjum í grein sinni hér í blaðinu fyrir skömmu að fyr- irhuguð aukin réttindi til handa samkynhneigðum – að fá að ganga í hjónaband að kristnum sið – jafn- gildi kröfu um að hjónabandið sem hinn forni sáttmáli karls og konu um fjölgun mannkyns verði lagður niður, og vonar að það sé ekki markmið breytinganna. Auðvitað er það ekki markmið breyting- anna. Markmið þeirra virðist í raun snúast um það hvort þjóð- kirkjunni líðist að virða ekki stjórnarskrárvarinn rétt samkyn- hneigðra til trúar. Samkyn- hneigðir eiga sín börn eins og aðrir – og það gera líka einstæðir for- eldrar, án þess að þjóðkirkjan am- ist við. Hugmyndir Steinunnar um hjónaband manns og konu á trúar- legum stalli hljóma ótrúlega forn- eskjulegar í þeim raunveruleika sem fólk býr við í dag. Ástin lifir, og þar með löngun fólks til að deila lífi sínu með annarri manneskju – eða manneskjum; og hugsanlega að geta afkvæmi. Að kirkjan í nafni trúarinnar ætli sér einhvern eign- arrétt á heitum og sáttmálum milli einstaklinga, er öfugsnúið í sam- félagi þar sem hjónaband manns og konu hefur ekki lengur neinn sérstakan sess umfram annars konar sambönd og ekki sambönd, sambúð og samvistir. Kirkjan ætti hins vegar að vera þakklát fyrir að enn skuli vera til fólk sem telur það skipta máli fyrir sig, að persónu- legir sáttmálar þess í millum skuli helgaðir trúnni. Flestir samkynhneigðir hafa til þessa verið skírðir til kristinnar trúar – þrátt fyrir samkynhneigð, svo sem skiljanlegt er – og fermd- ir, og verða jarðsungnir frá kirkjum til eilífs lífs ?? þrátt fyrir samkynhneigð sína. Hvers vegna þá bara hjónabandið? Auðvitað læðist að manni sá grunur að það sé vegna þess kirkjan sjái einhvern „kynferðislegan óhugnað“ í ástum samkynhneigðra einstaklinga – eitthvert „óeðli“ andspænis göfugu og upphöfnu „eðli hjónabandsins“. Eðlilegast væri auðvitað að skilja að ríki og kirkju, og þar með væri búið að aftengja þessa um- ræðu í eitt skipti fyrir öll. Umræð- an í dag finnst mér knýja á um að svo verði sem fyrst. Kirkjan yrði þá starfrækt eins og hver annar fé- lagsskapur sem fólk gæti sótt í eða hafnað að vild. Kirkjan hefði þá líka fullan rétt á því að vera jafn- íhaldssöm og forpokuð og hún sjálf kýs. Kirkja og kynhneigð Kirkjan ætti að vera þakklát fyrir að enn skuli vera til fólk sem telur það skipta máli fyrir sig að persónulegir sáttmálar þess í millum skuli helgaðir trúnni. begga@mbl.is VIÐHORF Bergþóra Jónsdóttir

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.