Morgunblaðið - 29.05.2006, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 29. MAÍ 2006 31
MINNINGAR
✝ Indiana ElísabetGuðvarðardótt-
ir fæddist í Húna-
vatnssýslu 12. nóv-
ember 1911. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi í
Hafnarfirði 18. maí
síðastliðinn. Hún
var dóttir hjónanna
Ingibjargar Björns-
dóttur, f. 1883, d.
1948, og Guðvarðar
Guðvarðarsonar, f.
1883, d. 1915.
Þegar Indiana
var 12 ára gömul eignaðist hún
fóstursystur, Þorgerði Sigurjóns-
dóttur, f. 1923, d. 2. febrúar 2006.
Maki Indiönu var Einar Sig-
urðsson, f. 1912, d. 1942. Hann
var sonur hjónanna Sigurðar Frí-
manns Ferdinandssonar, f. 1877,
d. 1932, og Arnfríðar Einarsdótt-
ur, f. 1883, d. 1928.
Börn Indiönu og Einars eru: 1)
Guðvarður Björgvin Fannberg, f.
1931, d. 1956, kvæntur Jónu
Bríeti Guðjónsdóttur, f. 1933,
börn þeirra eru Guðjón, f. 1953,
og Guðbjörg, f. 1956. 2) Sigurður
Arnar, f. 1932, d. 1935. 3) Arn-
fríður Svana, f. 1934, d. 1935. 4)
Sigurður Arnar Svanberg, f.
1936, kvæntur Lísabet Sólhildi
Einarsdóttur, f. 1935, börn þeirra
eru Indiana Fanney Elísabet, f.
1958, Viktoría Ingibjörg, f. 1960,
Einar Svanberg, f. 1961, Sigríður
Lísabet, f. 1963, Sólborg, f. 1965,
og Sigurður Arnar, f. 1969. 5)
Svana Einey, f. 1943, gift Pétri
Hafsteini Jóhannessyni, f. 1941,
börn þeirra eru Guðvarður Björg-
vin, f. 1963, Hildur, f. 1969, Heim-
ir, f. 1970, og Eygló, f. 1977.
Barnabarnabörnin eru 27 og
barnabarnabarnabörnin eru
fimm.
Indiana ólst upp í
torfbænum Álfhóli í
Húnavatnssýslu.
Fimmtán ára fór
hún til Reykjavíkur
að vinna hjá fjöl-
skyldu Bjarna Sæ-
mundssonar nátt-
úrufræðings og átti
hún ljúfar endur-
minningar frá þeim
tíma. Mestalla ævi
vann Indiana utan
heimilis ásamt
heimilisstörfum.
Störfin voru fjöl-
breytt og vann hún m.a. á tímabili
við fiskvinnslu á daginn og ræsti
bátana á kvöldin. Seinna vann
hún á saumastofu, í bakaríi, við
smurbrauðsstörf og seinustu árin
sín á vinnumarkaðinum vann hún
á Sólvangi. Árið 1935 var erfitt í
lífi Indiönu og Einars, öll börnin
þeirra þrjú voru veik á Jóseps-
spítala, þá gengu kíghósti og
heilahimnubólga yfir, og létust
tvö þeirra. Heimsóknartímar
voru tvisvar á dag og stutta stund
í einu. Góðhjörtuðu systurnar á
spítalanum buðu Indiönu vinnu
og gat hún þá litið inn til barna
sinna hvenær sem tími vannst til.
Indiana missti manninn sinn í
október 1942, var hún þá með tvö
börn og ófrísk að því þriðja.
Veitti þá eldri drengurinn henni
ómetanlega hjálp en hann lést á
tuttugasta og fimmta aldursári
og var það henni þung raun. Um
miðjan aldur fór Indiana að
ferðast til útlanda en það hafði
verið draumur hennar um langt
skeið og ferðaðist hún mikið með-
an heilsan leyfði. Indiana dvaldi
síðustu æviár sín á Sólvangi.
Indiana verður jarðsungin frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Elsku amma, við söknum þín
mikið en huggum okkur við að nú
ertu komin til afa, barnanna þinna
sem þú misstir svo ung og systur
sem lést aðeins nokkrum mánuðum
á undan þér. Þau munu öll taka vel
á móti þér og nú fáið þið loksins að
vera saman aftur. Þú varst alltaf
hnarreist, stolt og smart amma þó
að líf þitt hafi ekki ávallt verið dans
á rósum. Þú varst gjafmild og góð
og svo innilega þakklát þegar mað-
ur kom í heimsókn. Þú varst nýj-
ungagjörn og safnaðir ekki gömlu
„rusli“ eins og þú kallaðir það
gjarnan. Íbúðin þín var alltaf svo
hugguleg og þú klædd samkvæmt
nýjustu tísku.
Við minnumst þín í fallegu íbúð-
inni þinni á Álfaskeiðinu þar sem þú
ólst upp börnin þín. Þú tókst alltaf
svo vel á móti okkur og varst alveg
einstaklega gestrisin. Það var alltaf
jafnnotalegt að koma í heimsókn og
þú varst óþreytandi að segja okkur
sögur þegar við vorum yngri, m.a.
um litlu gulu hænuna og einnig um
þá hvítu sem okkur þótti reyndar
mun skemmtilegri. Þú fórst oft
meðfjölskyldunni í sumarhúsið okk-
ar að Syðra-Seli á Stokkseyri. Á
leiðinni fræddir þú okkur um kenni-
leiti og það kom glampi í augun
þegar við fórum fram hjá Lækj-
arbotnum þar sem þú dansaðir sem
ung kona. Á Syðra-Seli spilaðir þú
við okkur börnin heilu og hálfu dag-
ana meðan foreldrar okkar voru að
vinna við húsið. Takk fyrir þessar
yndislegu stundir.
Það var gaman að hlusta á þig
segja sögur úr æsku þinni. Þú sagð-
ir okkur frá því þegar þú ferðaðist
ein með skipi til Reykjavíkur, til að
vinna, frá heimaslóðum þínum í
Skagafirði aðeins 15 ára gömul og
þótti okkur sú saga alltaf jafnmerki-
leg. Ferðin tók um viku og hafði
mamma þín útbúið nesti til ferð-
arinnar, steikt flatkökur og soðið
hangikjöt og bjúgu. Hún hafði einn-
ig látið þig fá smá pening þannig að
þú gætir keypt mjólk þegar skipið
kæmi að landi á Austfjörðunum á
leiðinni suður.
Amma talaði ekki mikið um
fyrstu búskaparár sín sökum þess
hversu sár minningin var. Hún
missti tvö ung börn sín með stuttu
millibili og eiginmann sinn 7 árum
seinna, þá ólétt að mömmu okkar,
Svönu Einey og með tvo unga
drengi, Sigurð Arnar 6 ára og Guð-
varð Björgvin 11 ára. Allir hjálp-
uðust að, Guðvarður reyndist henni
ómetanleg hjálp, passaði yngri
systkini sín, vann við útburð blaða
og sem sendisveinn í verslun.
Amma vann á tímabili í sömu versl-
un, á daginn við að búa til kjötfars
og slátur og á kvöldin við ræstingar.
Þessi ár voru erfið. Guðvarður lést
aðeins 24 ára að aldri og náði amma
sér aldrei að fullu eftir það áfall.
Amma var mikill lestrarhestur, en
því miður greindist hún á miðjum
aldri með augnsjúkdóm sem haml-
aði henni mikið. Hún var þó dugleg
að fá lánaðar hljóðsnældur frá
Blindrabókasafninu sem hún hafði
gaman af. Amma ferðaðist mikið um
ævina og var dugleg að fara með
börnin sín þrjú í ferðalög á sumrin.
Samdi hún t.d. við leigubílstjóra um
að fá far norður í land þar sem þau
tjölduðu, borðuðu heimatilbúinn
mat og áttu góðar stundir. Amma
var alla tíð hörkudugleg og passaði
hún vel upp á að börnin hennar
skorti ekkert. Mamma okkar hefur
oft talað um að þó að amma hafi alið
þau systkinin upp ein, þá fundu þau
eins lítið fyrir því og mögulegt var,
fengu t.d. jafnstórar gjafir og hin
börnin í hverfinu, o.s.frv.
Við erum óendanlega þakklát fyr-
ir að hafa fengið að dvelja hjá
ömmu og kveðja í lok veru hennar
hér. Elsku amma, þú hefur alltaf
verið eins og klettur í tilveru okkar
og er erfitt að hugsa til þess að eiga
ekki eftir að hitta þig aftur, jól og
áramót verða tómleg án þín.
Elsku amma, við þökkum þér fyr-
ir að hafa verið okkur svo góð.
Guð blessi þig.
Þín barnabörn,
Guðvarður, Hildur,
Heimir og Eygló.
Indiana Guðvarðardóttir, amma
okkar, er dáin, 94 ára gömul.
Okkur systkinin langar til að
þakka henni samferðina. Við sem
eftir lifum vorum svo lánsöm að fá
að njóta samvista hennar lengi,
elsta barnabarn hennar komið á
sextugsaldur þegar hún deyr. Guð-
jón sem aðstæðna vegna fékk
stundum að vera hjá henni nokkra
daga í einu sem stráklingur minnist
sérstaklega leiftrandi sögustunda
með henni, svo mjög að einföldustu
ævintýri öðluðust líf og geymast
þau enn sem slík.
Þegar árin eru þetta mörg er
auðvitað margs að minnast, en upp
úr stendur, í okkar huga, afstaða
ömmu til lífsins og tilverunnar, já-
kvæðni og ræktunarsemi við afkom-
endur sína, sem ekki eru svo fáir.
Okkur langar til að nota tækifær-
ið til að þakka Adda og Distu, og
Svönu og Pétri fyrir alveg sérstak-
lega mikla rækt og umönnun við
ömmu alla tíð og þá sérstaklega síð-
ustu árin þegar aldurinn færðist yf-
ir hana. Þau sýndu alveg sérstaka
fórnfýsi og óeigingirni í því. Utan-
landsferðir, heimsóknir til ættingja
og svo mætti lengi telja. Takk fyrir
það, og amma, takk fyrir samfylgd-
ina.
Guðjón og Guðbjörg
Guðvarðarbörn.
Elsku hjartans amma mín.
Nú var komið að þér.
Andlát þitt bar að hægt og hljótt,
mikil mýkt og friður ríkti yfir þér.
Þetta var alveg eins og þú hafðir
óskað þér og áttir þú það svo sann-
arlega skilið.
Ég sé fyrir mér himnana opnast,
þar kemur á móti þér fallegur
englakór sem var sérstaklega æfður
fyrir móttöku þína, elsku amma
mín. Þegar hann hefur gengið að
þér koma börnin þín tvö, lítil telpa
og ungur drengur sem þú misstir
svo ung að árum, eiginmaður þinn
sem lést ungur úr berklum og upp-
kominn sonur þinn sem lést skyndi-
lega rúmlega tvítugur. Þið leitið eft-
ir nálægð hvort annars og saman
gangið þið inn í himnaríkið. Þetta er
falleg sjón, þetta er ríkidæmi þitt á
himnum, elsku amma mín.
Amma mín, þú ert ein af hetjum
þessa lands, fæddist í byrjun 20.
aldar, skapaðir grunninn að því
þjóðfélagi sem við af síðari kyn-
slóðum lifum í. Þú lifðir tímana
tvenna eða jafnvel þrenna. Líf þitt
og grunnur þinn gerði þig að þeirri
manneskju sem birtist okkur og við
lifðum með. Alla tíð barst þú höf-
uðið hátt, þrátt fyrir hin miklu áföll
sem á þér dundu, varst hörkudug-
leg og kjarkmikil. Ekki mátti heyr-
ast að þiggja aðstoð eða bætur, því
stoltið var mikið.
Eftir að börnin þín Svana og Sig-
urður Arnar, faðir minn, uxu úr
grasi, fórst þú í nokkrar siglingar
með Gullfossi. Einnig ferðaðist þú
nokkuð innanlands með húsmæðr-
um úr Hafnarfirði. Þessar ferðir
gáfu þér mikið og einnig okkur
börnunum sem þú gladdir ávallt
með gjöfum þegar þú komst til
baka. Þú varst mikill fagurkeri,
safnaðir fallegum hlutum. Heimilið
þitt á Álfaskeiðinu og síðar á Hjalla-
brautinni báru þess merki. Fallegir
hlutir, kristallar og útsaumaðir stól-
ar í hverju horni. Þú varst örlát og
hafðir yndi af að gefa gjafir sem
alltaf skyldi vera kristall eða gull.
Ef stórafmæli eða aðrir stórvið-
burðir voru í fjölskyldunni varst þú
alltaf tilbúin með þína gjöf tíman-
lega.
Sóley dóttir mín vann með námi á
Sólvangi þar sem þú varst vistmað-
ur síðustu ár. Milli ykkar myndaðist
einlægt og fallegt samband. Ég var
hjá þér í veikindum þínum og spurði
þig hvort þú værir lasin. Þú svar-
aðir mér um hæl „Nei-nei, ég er
bara eitthvað löt“. Það var alveg
kominn tími á það amma mín að þú
leyfðir þér að vera eitthvað löt.
Starfsfólki Sólvangs í Hafnarfirði
þakka ég fyrir fagleg og góð vinnu-
brögð. Þar var mikil umhyggjusemi,
góð hjúkrun og umfram allt mikil
virðing borin fyrir ömmu minni og
öllum hennar þörfum. Ég sé himn-
ana lokast og stolt gekkst þú þar
inn.
Sæl að sinni, elsku amma.
Þín
Sigríður Lísa.
Okkar elskulega langamma.
Þegar ég var yngri fannst mér
alltaf svo gaman að segja frá því að
ég ætti ömmu sem héti Indiana,
finnst það svo fallegt nafn.
Maður gat alltaf treyst því að það
væri til eitthvað gott þegar maður
kom í heimsókn til ömmu. Það var
alltaf til brjóstsykur og annað slíkt.
Við systur fengum alltaf gjafir um
hátíðarnar, hún amma var alltaf svo
gjafmild. En það að eiginlega allt
Ísland lá á milli okkar gerði það að
verkum að við hittumst ekki eins oft
og við hefðum viljað. Ég fór samt
alltaf í heimsókn með Svönu ömmu
þegar ég kom suður og fannst það
alltaf jafn gott. Það var alltaf svo
þægilegt að hitta hana ömmu, hún
var alltaf svo hlý og góð. Núna ertu
vonandi á betri stað og líður vel.
Blessuð sé minning þín.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Fyrir hönd okkar systra,
Svana Heimisdóttir.
INDIANA
ELÍSABET GUÐ-
VARÐARDÓTTIR
Útför elskulegrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÞÓRU E. SIGURÐARDÓTTUR,
Barónsstíg 11,
Reykjavík,
sem lést laugardaginn 20. maí, fer fram frá Dóm-
kirkjunni mánudaginn 29. maí kl. 15:00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hennar er bent á líknarstofnanir.
Jóhannes Guðmundsson,
Bryndís Jóhannesdóttir, Bjarni Ófeigur Valdimarsson,
Sigurður Einar Jóhannesson,
Jóhanna Ingibjörg Jóhannesdóttir, Ómar Sveinbjörnsson,
Ásgerður Jóhannesdóttir, Ægir Lúðvíksson,
Þóra Jóhannesdóttir, Kristján Pétur Einarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, sonur, faðir okkar,
stjúpfaðir, tengdafaðir, afi og bróðir,
GUÐMUNDUR HAFSTEINN FRIÐRIKSSON
fyrrv. atvinnubílstjóri,
Grensásvegi 56,
Reykjavík,
sem lést á Sjálfsbjargarheimilinu, Hátúni 12,
Reykjavík, fimmtudaginn 18. maí, verður jarð-
sunginn frá Grensáskirkju þriðjudaginn 30. maí kl. 15.00.
Margrét Sigurðardóttir,
Guðríður L. Guðmundsdóttir,
Hafsteinn Guðmundsson, Swastika Guðmundsson,
Eyþór Guðmundsson, Þórdís Ósk Sandholt,
Sigurður Jóhann Hallbjörnsson,
Arnar Már Jóhannsson, Þorbjörg Elsa Ingólfsdóttir,
barnabörn og systkini.
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
GUÐNÝ SOFFÍA TRYGGVADÓTTIR,
Skólabraut 3,
Seltjarnarnesi,
lést á gjörgæsludeild Landspítala Fossvogi laug-
ardaginn 20. maí.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey, að ósk
hinnar látnu.
Örn Karlsson, Hellen Gunnarsdóttir,
Gunnar Örn Arnarson,
Ellert Arnarson.
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is