Skinfaxi - 01.03.1928, Page 11

SKINFAXI
43
a s t g ö f u g u m h u g s j ó n u m, v e r k e f n i til að
f æ r a s t i f a n g v i ð, og jafnframt að s t y r k j a
félagsþroska þ e i r r a. Starfsemi þeirra á að
vera tengiliður milli fræðslu barndómsáranna og fram-
kvæmdalífs fullorðinsáranna.
Uppeldi og þroski hvers einstaks af æskulýð þessa
lands er ekki eingöngu mál er varða einstaklinga; það
er mál þjóðarheildarinnar. ]?ar sem starfsemi félag-
anna viðkemur svo þýðingarmiklum þætti þjóðlifsins
sem uppeldismálunum, þá er það helg þjóðarskylda
að gefa starfseminni gaum, og styðja, að hún haldist á
réttum brautum, leiti djarft fram að hinu setta marki.
Sé takmarki félaganna, livað viðkemur uppeldisálirif-
unuin, náð, þá fyrst eru skapaðir möguleikarnir fyrir
hinu, að félagsskapur þessi sé þess megnugur, að bera
fram til sigurs göfug málefni, báleitar liugsjónir, og að
efla þær framkvæmdir, er þjóð vorri geta orðið til
sæmdar og gagns. Á fárra áratuga fresli er í athafna-
hfi þjóðarinnar skipað fram nýju liði i stað genginnar
kynslóðar. Til þess að hið nýja lið sé verkefni sínu
vaxið, þarf það að eiga víðsýnan huga, einlægan starfs-
vilja og þekkingu á verkefni sínu; en umfram all að eiga
þó eitt, þann félagsþroska er gerir þá færa til að starfa
sainan, án þess að tortrygni og sundrung veiki kraft-
ana.
Ungmennafélögin hafa i starfi sinu reynt að glæða
þessa eðlisþætti félaga sinna eftir megni.
Starf félaganna er ekki gamalt, og þau hafa hingað
til buið við þröngan kost og takmarkaðan skilning
samtiðar sinnar á þeim þjóðnytjamálum, er þau vilja
vinna fyrir. Af þeiin ástæðum hafa áfangar oft verið
skemri en ætlast var til, en það réttlætir ekki dóm
þeirra manna er kveða svo að orði, að starfsemi þessi
megi hverfa úr sögunni.
Hugsjónirnar er þau vinna fyrir, tapa ekki gildi sinu,
þó ytri aðstæður skapi örðugleika. ]7eir eiga að geta