Skinfaxi - 01.03.1928, Side 15

SKINFAXI
47
þá sill með hverjum liætti, J?ó að lireyfingar væru lík-
ar, hlyti og ætti skapgerð og hrifning þjóðanna að
koma þar fram með sérkennum sínum. Kvæði og lög
voru aðalatriðið —- söngurinn sál leiksins. J>ó að því
yrði ekki neitað, að nokkurt vandliæfi væri á að velja
texta við leiki þessa, þá mundi það takast fljótt, ef með
alúð væri unnið; benti hann á margt þvi til sönnunar.
Hér birtist skrá yfir það, sem sungið var á sýning-
unni 28. febr.:
1. Islenslc fornkvæði: Tristramskv., Gautakv.
2. p’ulukvæði: Álfasveinninn (Hagalín).
3. Rímkviða: (Jóns Leifs) Ferhendur ýmiskonar.
4. Álfadansar: Ólafur reið með björgum fram, Mán-
inn Iiátt á hiinni skín, Nú er glatt í hverjum liól,
Nú er glatt Iijá álfum öllum, Stóð ég úti í tungls-
Ijósi.
5. Söngleikir: í lieiðardalnum er heimbygð min, Ó,
flýt þér nú snót mín.
tí. J?ula: Gekk ég upp á hamarinn (S. Nordal).
7. Hetjukvæði: Á Glæsivöllum.
Allir þeir, seni viðstaddir voru, þá er sýning þessi
fór fram, munu hafa fundið, að hér var verið að vekja
til lifs og samræma nútíðinni gamla og Jjjóðlega hreyf-
ing, sem á það skilið að fá góðan byr.
Gott er J?að, að Ivennaraskólafólk hefir ábuga fyrir
þjóðdönsum og lærir þá. Með kennurum mun breyfing
þessi berast um allar sveitir, og veita þjóðinni ólíkt
meiri menningargróða en erlendir dansar liafa gert.
G. B.
„Maður líttu þér nær.“
Núverandi forsætisráðh.,hr.Tryggvi J?órhallsson ritaði
grein í Skinfaxa eitt sinn með þessari fyrirsögn. Benti
hann á, að ungmennafélögin ættu að nota sér tækifær-
in, sem þau hefðu til þess að hljóta góð ráð og leið-
beiningar frá þeim, sem hefðu sérmentun, og væru til