Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 24

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 24
118 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN ig út yfir grjóthringana, og er þá skapað samfellt gróðurlendi. Verður þar móagróður þar sem hæst ber, en mýragróður hið lægra. Þarna gat að líta öll gróðrarstigin, frá berum mel með áberandi tiglum og grjóthringum til fullgróins mólendis eða viðarmýra, sem hvort tveggja var greinilega þýft í samræmi við tiglamyndunina, og hvarvetna þar, sem prófað var í lautun- um, var örþunnt jarðlagið ofan á grjóthringnum. Greinilegust var þessi myndun öll í kringum dálítið flóasund með tjörn í miðju. Þarna virtist enginn vafi vera á, hvern þátt melatiglarnir geta átt í sköpun þýfis. Þá er jarðrennsli mjög áberandi þarna eins og raunar hvar- vetna uppi á hálsum og fjöllum þar vestra. Mun það eiga veru legan þátt í því, hversu gróðurlítið er víða hið efra, þótt ekki sé um mikið hálendi að ræða. Þar sem nokkurt hlé skapast undir jarðrennslisbrúnunum, er þó oftast nokkur fjalljurtagróður, grasvíðir,1) grámulla,2) stinnastör2) og kornsúra.4) í Kaldalóni er mikill gróður. Inn af leirunum eru víðlend mýra- svæði gróin gulstör,5 *) sem þó er víðast lág og fremur kyrkings- leg. Starengjum þessum lýkur við háa-jökulöldu, sem nær yfir þveran dalinn. Er líkast því sem hún hafi slitnað frá hlíðunum, því að framhald hennar beggja vegna liggja nokkru innar við hlíðafæturna. Svo er mælt, að þar hafi fyrrum staðið bæirnir Trimbilsstaðir að sunnan. en Lónhóll að norðan, en báðir eyðzt af ágangi jökulsins. Jökulaldan er gróin lyngi og lágvöxnu birki- kjarri. Fyrir innan hana breytist brátt gróður dalbotnsins. Þó er næst henni nokkurt svæði vaxið gulstör5) og fífu.G) Annars er dalbotninn þar fyrir innan að mestu gróðurlitlir aurar. Tvær aðrar jökulöldur liggja innar yfir dalinn, en báðar eru þær lægri en sú yzta. Alllangur spölur er frá instu öldunni að jökulsporð- inum og má kalla það land gróðurlaust með öllu, þótt einstaka plöntur hittist þ'ar í skjóli við steina. Á aurunum milli tveggja yztu garðanna er móasef7) algengasta tegundin, en algengar eru þar einnig axhæra,8) hvítmaðra,9) grasvíðir,1 °) lógresi11) og sauðvingull.12) í dældum við polla vaxa víða rauðstör13) og rjúpustör.14) 1) Salix herbacea. 2) Gnaphalium supinum. 3) Carex rigida. 4) Polygonum viviparum. 5) Carex Lyngbyei. 6) Eriophorum polystachium. 7) Juncus trifidus. 8) Luzula spicata. 9) Galium silvestre. 10) Salix her- bacea. 11) Trisetum spicatum. 12) Festuca ovina. 13) Carex rufina. 14) C. Lachenalii,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.