Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 30

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 30
124 N ÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN Þúfusteinbrjótur (Saxifraga groenlandica). Snæsteinsbrjótur (S. nivalis). Fjallasmári (Sibbaldia procum- bens). Lambagras (Silene acaulis). Fífill (Taraxacum). Blóðberg (Thymus serpyllum). Fjalladepla (Veronica alpina) Burnirót (Rhodiola rosea). í tjörnum á láglendinu er nokkur gróður. Vex þar víða mikið af síkjabrúðu1) og lónasóley.2) Á einum stað fann ég alurt,3) og mun það vera fyrsti fundarstaður hennar á Vestfjörðum. Eigi alllangt fyrir norðan Sandeyri liggur leiðin upp á Snæ- fjallaheiði og þaðan norður til Grunnavíkur. Bratt er þar beggja vegna upp að fara, en uppi er heiðin grýtt og gróðursnauð. Af henni norðanverðri er stórfengleg útsýn norður yfir Jökulfirði og norður yfir fjöllin allt til Aðalvíkur. Enda þótt ég færi allt norður í Hrafnafjörð í ferðalagi mínu sleppi ég hér að skýra frá athugunum mínum þar nyrðra. ÆÐEY. Skammt undan Snæfjallaströnd, nokkru innar en um hana miðja, liggur Æðey. Sundið frá norðurenda eyjarinnar til lands er ekki nema tæpur V2 km á breidd og liggur þó í iþví hólmi. Suður yfir Djúpið að Ögurhólma eru tæpir 5 km. Sjálf er éyjan frá norðri til suðurs um 2230 m, en breidd hennar er miklu minni, eða frá 500—1000 m. Eyjan er öll hólótt, og skiptast þar á ávalir, oft nærri kringlóttir hólar og mýrlendar dældir. Hún er yfirleitt hærri að vestan- verðu og eru þar nær óslitin björg meðfram sjónum, að austan- verðu eru hins vegar grónar, aflíðandi brekkur eða flatir. Hæsta leiti á eynni er á henni norðanverðri og heitir Stóraborg, 34 m. Allmargir vogar og víkur skerast inn í eyna einkum að austan. Stærstur er vogur sá, sem skerst inn nálægt miðri eynni. Fyrir botni hans stendur bærinn. Frammi á vognum liggja tveir smá- hólmar og skapast þar hin ágætasta bátahöfn. Æðey hefur verið byggð síðan í fornöld og oft verið rekinn þar stórbúskapur og skepnuhald því mikið. Mestu gæði eyjarinnar er þó æðarvarp- ið, sem mjög er mikið, en var þó meira fyrr; er það annars íhugunarvert, hversu almennar eru kvartanir manna víðsvegar 1) Callitriche hamulata. 2) Batrachium paucistamineus var. eradi- catum. 3) Subularia aquatica,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.