Náttúrufræðingurinn - 1941, Qupperneq 59

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
153
1822. Þessi vetur var aftur á móti harður.
1823. „Þessi vetur var hinn bezti, stóð varla snjór við á jörðu.
Veðrið var líkast sumarblíðu og var mesta árgæzka til lands og
sjávar ....“.
Það verður ekki annað séð, en að um iþað leyti, sem Faber var
hér á ferð, hafi verið hlýindatímabil í nokkur ár og má vera að í
sambandi við það hafi staðið einhver brynstirtlugengd. Gat Jónas
Hallgrímsson vel hafa séð fisk frá þessum tíma nokkrum árum
síðar í sáfninu í Kaupmannahöfn, og fengið að vita hvar hann
veiddist. Eftir þessi ár hefur svo komið kaldara tímabil, en kring-
um árið 1840 hlýnar aftur og helst þá hlýindakafli fram til ársins
1855. Má einnig vera að brynstirtlan, sem Jónas getur um, eigi
rætur að rekja til þessara ára, og hefði hann þá vel getað náð í
fiskinn sjálfur og fært hann safninu í Höfn.
Heimildarrit.
Bjarni Sæmundsscn: íslenzk dýr I., Fiskarnir. Reykjavík, 1926.
— — Fáséður fiskur. Náttúrufr. 7. árg, 1937,
bls. 120—121. .
— — Probable Influence of Changes of Temp-
erature on the Marine Fauna of Iceland.
Rapp. et Proc. Verb. Vcl. 86, bls. 3—6,
Kaupmannahöfn, 1934.
Finnur Guðmundsson: Fuglanýjungar I. Náttúrufr. 10. árg,
1940, bls. 4—34.
J. T. Jenkins: The Fishes of the British Isles. London 1925.
W. Lilljeborg: Sveriges cch Norges Fauna. Fiskarne I. Upsala
1893.
C. V. Otterström: Fisk I. Danmarks Fauna nr. 11,
A. Wollebæk: Norges Fisker. Kria 1924.
Þorv. Thoroddsen: Árferði á íslandi í þúsund ár. Kaupm.höfn
1916—1917.
Ath. Eftir að ég var búinn að ganga frá greininni um bryn-
stirtluna fékk ég að vita að hennar hefði orðið talsvert vart upp
úr fiski, sem veiddist í Arnarfirði s.l. haust og þar hefði hún
hlaupið á land í torfum undan smokk. Loks barst mér bréf frá
Þorsteini Diómedessyni, Hvammstanga, dagsett 27. sept. Þar
segir meðal annars svo:
„Þann 19. þ. m, skaut ég undirritaður landselskóp, Þegar ég