Náttúrufræðingurinn - 1941, Qupperneq 69

N ÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN
161
varla vera meira en ca 180 ha, þegar ekki eru taldar víkurnar
við vatnsendana, er þurrar voru vorið 1930.
Á grunnunum er allmik ð um vatnrbobba (Limnaea pereg^:'),
cinkum nærri landi, þar sem grýtt er. Mest virð st mcr kveða
að þe m sunnan til, og nálægt hverunum vcru þeir mjög margir.
Eigi fann ég önnur botndýr, en þó nokkuð af hömum og hýsum
eftir skordýralirfur, bæði í vatninu sj-álfu og vogrekum úr þvú
Aftur er mikil mergð hornsíla í vatninu og mörg stórvax n.
Mjcg mörg þeirra voru með bandorm (schistccephalus), svo að ég
hefi hvergi annars staðar slíkt séð. Veltust iþau hundruðum saman
við fjörurnar dauðvona með orminn hálfan út úr kviðnum.
Heyrt hefi ég, að eitt sinn hafi lifandi silungur verið fluttur í
vatnið, en hans sér nú engin merki. Svifdýr eru fá, einkum
virðist einstaklingafjöldinn lítill í samaniburði við önnur vötn,
og eigi fann ég nema hinar algengustu tegundir svo sem Bos-
mána obtusirostris, Cyclops strenuus og Diaptcmus glacialis.
Fjöruibeltið er tiltakanlega lífsvana, og veldur þar vafalaust
miklu, að vatnið vex og minnkar frá vori til hausts og ári til árs.
Víkurfjaran niður frá Sveifluhálsi má he'ta aldeyða, oig líku
máli gegnir um malarfjöruna við vatnsendana. Helzt er líf að
finna í fjörunni suðaustan við vatnið, enda er hún grýtt og föst.
í uppvörpum var mest um Charadræsur og hornsílahræ. Nckk-
urt mý var við vatnið og fáeinar vorflugur. Sundfuglar dvöldust
þar ekki að jafnaði, en nokkrar stokkendur komu þangað öðru
hverju sem gestir.
VATN SHÆÐ ARMÆLIN GAR.
Áður en ég fór til rannsóknanna fékk ég mér nokkur merki
til þess, að unnt væri að mæla vatnshæðina og fylgjast með Iþeim
breytingum, sem á henni verða. Eftir allmikla leit að hentugum
stað, setti ég merki þess í klett í Syðri-Stapanum. Lítil vík geng-
ur inn í stapann frá norðri, klettum kringd, óg eru merkin utar-
lega við víkina að austan. Þau eru fimm naglar, sem reknir eru
inn í móbergið og surhir festir með brennisteini. Efst er járn-
gaddur, laust fyrir ofan efstu sýnilge flóðmörk, iþá eirfleinar
tveir og neðst tveir járnnaglar 6". Bilin málli merkja þessara
eru sem hér segir:
f-rá járngaddi að efri eirfleini 190 cm mælt á klöpp, 144 cm lóðlína
— efri eirfleini að n. eirf-1. 162 — — 139 —