Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 73

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 73
N ÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN 165 á skömmum tíma á vorin. Vötnin verða því mest, er leysingum lýkur. Hver er iþá orsök hinna. langvarandi vatnsborðsibreytinga? Samkvæmt þeirri skoðun, sem hér hefir verið lýst, verður að ætla, að þær stafi af langvarandi breytingum á úrkomu. Ekki er mér kunnugt um, að stíkar úrkomubreytingar hafi verið rann- sakaðar hér á landi, en svo ber við, að erlendir fræðimenn hafa fært að því veigamikil rök, að þær eigi sér stað.*) Maður er nefndur Briickner. Hann rannsakaði afrennslislaus vötn á meginlandi Evrópu og komst að þeirri niðurstöðu, að þau tækju langvarandi breytingum líkt og Kleifarvatn. Þessar breyt- ingar reyndust misjafnlega miklar á hinum ýmsu vötnum, þann- ig að sum hækkuðu og lækkuðu meira en önnur, en öll fylgdust þau að, og reyndust breytingaskeiðin um 35 ár að meðaltali. Jafnframt rannsakaði hann skýrslur um veðurfar og sýndi fram á, að frá því um 1700, er slákar skýrslur hefjast, og fram undir síðustu aldamót hafa jafnan skipzt á þurr tímabil og rök. Reynd- ust þurrkatímarnir IIV2 ár að meðaltali og votviðraskeiðin 18, en umferðin öll 35Iú ár. Við samanburð kom í ljós, að vötnin fylgdu veðráttunni, uxu á votviðratímunum, en minnkuðu á þurrviðris- tímunum. En sagan er ekki. fullsögð enn. Bruckner og aðrir héldu rann- sóknunum áfram, og fcom þá í Ijós, að þessara breytinga gætti í öllum heimsálfum, ekki aðeins í afrennslislausum vötnum, held- ur í öllum vötnum og ám, jöklum og jafnvel úthafinu sjálfu. Vitanlega hafa þessar rannsóknir verið vefengdar, en almennt eru þó niðurstöður þeirra taldar góð latína meðal jarðfræðinga. Verður því að ætla, að þær eigi við hér á landi sem annars stað- ar. Þess er þó að geta, að langvarandi vatnsborðsbreytingar eru ekki kunnar hér nema frá Kleifarvatni einu, en auðvelt er að færa rök að því, að menn hafi fremur veitt þeim athygli þar en ann- ars staðar. Kleifarvatn liggur fast að byggð. Þegar það vex. tekur það engjar af og alfaraveg, en er það lœkkar, þorna allstór svæði við enda þess báða, og fær slíkt ekki dulizt fyrir kunnugum. Önnur afrennslislaus vötn eru aftur lítil flest eða fjarri byggð- um, svo að þeim hefir verið minni gaumur gefinn. Hins er og að *) Síðan þetta var ritað, hefir Geir Gígja birt nokkrar rannsóknir á úrkomubreytingum Suðvesturlands og sambandi þeirra við breytingar Kleifarvatns. Vísir, sunnudagsblað, 29. okt. 1941,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.