Neisti - 20.05.1984, Blaðsíða 29

Friðarhreyfing og sósíalismi
verkfallsmönnum í öllum auðvaldslönd-
um Evrópu og Bandaríkjunum, og er
jafnvel velferðarríkið Danmörk ekki
undantekning frá þessari reglu.
Prátt fyrir vaxandi iögregluaðgerðir
gegn verkalýðsbaráttu, friðarbaráttu og
baráttu minnihlutahópa er þó langt í
ógnarstjórnir í heimsvaldalöndunum á
borð við einræðistjómir Hitlers og
Mussolinis. Lýðræðisstjómarfar hentar
borgarastéttinni best, þar sem slíkt
stjórnarfar ógnar ekki stéttarhagsmun-
um hennar og tökum á efnahagslífinu.
Þá gerir almenn skipulagning verka-
Iýðsins og styrkur samtaka þeirra borg-
arastéttinni erfitt fyrir, og takmarkar þá
möguleika sem hún hefur til beinnar
valdbeitingar, en fyrsta verk allra ógnar-
stjórna er einmitt að ráðast gegn verka-
Iýðssamtökunum, lama þau, og ýmist
myrða forystumenn þeirra eða flæma þá
í útlegð.
Vopnun verkalýðsríkjanna
Á heimsmælikvarða hefur vopnavæð-
ing verkalýðsríkjanna fyrir sitt leyti
komið í veg fyrir það, að heimsauðvald-
ið geti beitt sér óheft gegn byltingaröfl-
um.
Nokkmm sinnum hefur heimsvalda-
sinnum tekist að kæfa í fæðingu bylting-
arferli, oft hafa þeir takmarkað vemlega
þróunarmöguleika byltinga, en aldrei
hefur þeim tekist að brjóta á bak aftur
verkalýðsríki, sem komin em á legg.
Sérstaklega hefur vopnvæðing verka-
lýðsríkjanna komið í veg fyrir allsherjar-
átök, sem drekkir frelsisvilja alþýðu og
stéttarvitund í blóði verkamanna á víg-
völlunum og stöðvuðu framsókn heims-
byltingarinnar um langan tíma. í stað
þess hefur heimsvaldastefnan varist á
mörgum vígstöðum, og beðið ósigra,
sem hafa takmarkað vemlega mögu-
leika heimsauðvaldsins til að ráðskast
með framtíð mannkynsins. Það er til að
mynda ekki fyrr en nú, að bandarísku
heimsvaldasinnamir em rétt að byrja að
ná sér eftir Vietnam stríðið og eftirköst
þess í Bandaríkjunum sjálfum, og reka
grímulausa hemaðarstefnu um allan
heim, holdgerða í flugvélamóðurskip-
um þeirra á San Diego-flóa, fýrir strönd-
um Líbanon og Persaflóa.
Samstaða með Alþýðu-
byltingunum
En minningin um Vietnamstríðið hfir
enn í brjóstum bandarískrar alþýðu.
Andstaðan við hemaðaríhlutun Banda-
ríkjanna í Mið-Ameríku og í Karíbahaf-
inu er mikið öflugri nú, heldur en var við
upphaf afskipta Bandaríkjanna í Viet-
nam, þó stríðið sé enn háð að litlu leyti
með bandarísku liði, það er útilokað að
Bandaríkjastjórn geti aukið herafla sinn
og beina íhlutun smám saman eins og
gerðist í Vietnam, án þess að það hafi
víðtækar pólitískar afleiðingar innan-
lands.
Þegar Vietnamstríðið stóð sem hæst
vom hálf milljón bandarískir hermenn
HEIMS-
AUÐVALDIÐ
RÆÐST
GEGN
BYLTINGUM
Þessa dagana höfum við fyrir aug-
unum dæmi þess, hvemig heims-
valdasinnar ráðast gegn sigursælum
byltingum þar sem em hemaðarárás-
ir CIA-þjálfaðra skæmliða og efna-
hagslegar aðgerðir Bandaríkja-
stjómar gegn ríkisstjóm Sandinista,
t.d. samdráttur sykurinnflutnings frá
Nicaragua til Bandaríkjanna um
90%. Meðal þeirra afleiðinga sem
þetta hefur er, að Nicaragua er nú
skuldum vafin og skortur er á ýmsum
nauðsynjavörum í landinu, en fjöl-
margar vinnufúsar hendur bundnar
við vamir landsins. Þá lá við sjálft, að
hinum fyrirhuguðu kosningum væri
frestað vegna yfirvofandi innrásar,
en af því varð þó ekki og munu þær
fara fram 4. nóvember n.k.
Á Grenada tókst Bandaríkja-
mönnum að vinna hemaðarsigur
með innrás 24. október s.l., og
hafa síðan þá leyst upp alla ávinninga
byltingarinnar, rústað heilbrigðis-
kerfið, og stöðvað framkvæmdir við
nýjan flugvöll, en ferðamannaiðn-
aður hefur löngum verið ein helsta
tekjulind eyjarskeggja.
Á Kúbu hafa landsmenn áratugum
saman barist við afleiðingamar af
viðskiptabanni Bandaríkjanna, sem
hafa reynt að knésetja byltinguna
þannig eftir að innrás misheppnaðist
í Svíaflóa árið 1961, en innrásar-
mennirnir hlutu engan stuðning
heimamanna, gagnstætt því sem
Bandaríkjastjóm var að vona.
Vegna þessa og annarra tilvika lærði
Bandaríkjastjóm nokkuð, og sendi
t.d. 6000 úrvalshermenn tiIGrenada,
smáeyjar með 110.000 íbúa.
í E1 Salvador er stjóm stríðsins
gegn alþýðunni að færast í vaxandi
mæli í hendur Bandaríkjamanna, en
þrátt fyrir það hafa uppreisnarmenn
um þriðjung landsins alfarið á valdi
sínu.
29