Andvari - 01.01.2008, Blaðsíða 52
50
KRISTINN KRISTMUNDSSON
ANDVARI
ingar kom. Þetta gerðist löngu fyrir daga námsráðgjafar og úrræði gegn
agabrotum lítil önnur en brottvikning.
Hvað sem einstökum álitamálum líður er fullljóst að Bjarni leit aldrei
af skólanum þrátt fyrir tímafreka stjórnmálabaráttu og stofnun nýrra
skóla á staðnum. Afköst hans voru með slíkum ólíkindum og yfirsýn
hans svo skýr að ekki er fjarri sanni að hann gæti unnið margt það í hjá-
verkum sem meðalmaður er fullreyndur af þótt ekki hafi öðru að sinna.
Um þau afköst ásamt framsýni hans og forystuhæfni vitnar skólastaður-
inn Laugarvatn. Fylgi við skólahugsjónir sínar vann hann ekki með
áróðri og hávaða. Tekið hefur verið svo til orða af nákunnugum að hann
hafi stofnað hina yngri skóla á Laugarvatni í kyrrþey og þeir svo birst
alskapaðir í fyllingu tímans þegar lendingunni var náð. Aðrir hlutu að
hrífast af fordæmi, framfarasókn og framtíðarsýn aldamótamannsins.
Það átti ekki síst við um nánustu samstarfsmenn hans. Og af öllu hinu
fjölbreytilega starfi hans var það líklega happadrýgst fyrir Laugarvatn
hve giftusamlega tókst til um ráðningu kennara og tryggð þeirra við
skólann og skólastjórann. Sterkt kennaralið gerði honum kleift að vinna
Laugarvatni gagn bæði innan og utan staðarins þegar svo bar undir. Það
réð úrslitum um viðurkenningu menntaskólakennslunnar og þar með
stofnun menntaskólans 12. apríl 1953.
Sá atburður markaði reyndar ákveðin þáttaskil í skólastjórnarsögu
Bjarna. Allt til þess hafði héraðsskólinn annast hina sameiginlegu
þjónustu við hina skólana, séð um rekstur rafstöðvar, vatnsveitu og
hitaveitu, lagningu stíga um staðinn o.þ.h. Einnig hafði hann rekið
skólabú á staðnum frá 1936 og gróðrarstöð í nokkur ár. Nú ákváðu eig-
endur skólans, þ.e. ríkið og Arnessýsla, að búreksturinn yrði leigður og
einnig gróðrarstöðin en rafstöð, hitaveita og vatnsveita yrðu sameign
skólanna fjögurra í ákveðnum hlutföllum: héraðsskólinn 6/15, mennta-
skólinn 5/15, íþróttakennaraskólinn 2/15 og húsmæðraskólinn 2/15.
Sameignir skólanna urðu sjálfstæð stofnun undir stjórn skólastjóraráðs;
í því sátu skólastjórarnir fjórir og höfðu allir sama rétt. Þeir réðu svo
framkvæmdastjóra til að sjá um rekstur og viðhald. Lóðum var einnig
skipt milli skólanna miðað við ætlaða þörf þeirra til starfsemi sinnar
og væntanlegra nýbygginga. Smám saman uxu umsvif sameignanna
og æ fleira kom til kasta þeirra, svo sem skólpveita, friðun staðarins,
þjónusta við ferðafólk að sumarlagi o.fl. Við þetta minnkuðu yfirráð
héraðsskólans. Margt af því sem áður heyrði undir hann einan og var að
mestu á valdi skólastjóra hans var nú rætt og ákveðið á fundum skóla-