Andvari - 01.01.1915, Page 10
2
Dr. sira Jón Bjarnason.
á fyrra manni móður hans. Var hann í heiminn
borinn að Þvottá.
Tveim árum síðar fær Bjarni veitingu fyrir Kálfa-
felli á Síðu og 5 árum síðar er hann kominn að
Þingmúla, og 1862 fær hann veitingu fyrir Stafafelli
og er þar prestur um 16 ár og lét þá af prestskap
fyrir vanheilsu sakir, og andaðist 3. ágúst 1889 hjá
Sveini syni sínum, bónda á Volaseli í Lóni, og var
þá missiri eldri en hálfáttræður.
Æskuminningar síra Jóns Bjarnasonar voru allar
frá þessum stöðvum, jöklunum og múlanum í Skrið-
dal. Seinasta árið sem hann lifir, ritar hann mér um
þetta ættland silt í ættlandinu. Bréfið er ritað 14.
marz 1913:
»Mér væri ánægja að sjá lsland enn og þreifa
þar enn á ýmsum dýrmætum hlettum. En þeir blett-
ir þar, sem meslan hafa aðdráttarkraflinn fyrir mig,
eru afskektir og mér liklega langt um megn að ná
þangað — þótt eg kæmist á land þar heima. Lang-
helzt vilda eg mega grannskoða íslenzkasta kjálka
landsins, sem er miðbik Skaftafellsþings hins forna.
Á því svæði væri eg fús, ef eg kæmi heim, til að
vera vegvísir yðar, sem borinn eruð og barnfæddur
þar á bak við —liinum-megin við miðlands-öræíin.
Em talsvert upp með mér af því að vera jökulhjarta
íslands nákunnugri en nokkur annar Vestur-íslend-
ingur. Og þangað heim langar mig helzt, inn í auðn-
ina miðja og ófærurnar«.
Jón Bjarnason kom í skóla 1861 og setlist í 2.
bekk. Tók hann burtfararpróf 1866 með bezta vitn-
isburði. Af stúdentum þess árs lifir nú eigi annar
en tónskáldið Sveinbjörn Sveinbjörnsson, og var síra
Jóni heitnum mikið yndi að því að fá þann æskuvin