Fálkinn - 02.06.1939, Blaðsíða 11

F A L K I N N
9
r
S.jáðu hvað jeg er með í hendinni.
Litli: Jeg sje ekkert nenia skósvertudós,
en jeg skal viðurkenna að skórnir þinir
hafa þörf fyrir það. En snjallræðið get jeg
Litli: Nú það á þá að nota svertuna ti!
þess arna, ja, það er nokkuð annað! Hún
fer jjjer vel, þó að mjer hefði nú fundist
að ofnsvertan ætli betur við þig.
Stóri: Þú ínátt ekki kitla mig svona.
ekki sjeð.
Litli: Eins og þið vitið er Borneo ein al'
slærstu eyjum í lieimi — takk 25 - og
þessvegna eru íbúarnir stærri en aðr'ir
menn. Fyrir eina 25 aura sjáið jjið mann-
ætu að verki — óslitin sýning.
M Ungfrúin: Nei, sjáið l)ið hara, livað
‘w hann er skrítinn. Hann á líka heinia þar
jjisem fólk gengur á höfðinu.
Burgeisinn: Ja, ansi er hann skrítinn.
Litli: Gjörið þjer svo vel, dömur mínar
og herrar. Þið getið staðið inni og horft á
þenna merkilega mann. En farið varlega,
hann er ekki hættulaus, liann getur hitið.
Stóri: Hjálp, jeg er að drukna! Hjálpið
þið mjer.
Burjgeisinn: Haha, þessu hafði hann
ekki húist við.
Ungfrúin: Þetta var ansi sniðugt að
vatna honum svolítið haha.
Litli: Skárra er það nú vatnið, bara að
tjaldið haldi. Það er ekki hepnin með
okkur, að hann skyldi fara að rigna ein-
mitt á þessum degi, þegar við ætluðum að
græða, en bændurnir eru sjálfsagt ánægðir
og það er víst þessvegna að rignir.
Burgeisinn: Átli jeg ekki von á því að
væru einhver brögð i tafli, og ineð þessu
móti svíkur hann fje út úr mjer ....
llngfrúin: Já, en hann varð - b'ara að
hvítum negra!
Stóri: Þeir eru ekki sjerstaklega vin-
gjarnlegir á svipinn.
Litli: Góðir áheyrendur, dömur mínar og
herrar! Bak við tjaldið hjerna gefst ykkur
tækfæri til að sjá einn af merkilegustu
þjóðflokkum í heimi i eigin persónu. Þið
borgið mjer 25 aura, og svo megið þið
horfa á hann eins lengi og þið viljið.
I.itli: Svo hann er þá farinn að rigna,
það lítur út fyrir stórdemhu. Það er betra
fyrir mig, að ná í regnhlifina mína. Það
var ljótt að jeg hafði ekki skóhlifarnar
minar með mjer. Ef jeg hefði nú verið
mannætan, þá hefði jeg verið skráþur.
Burgeisinn: Manngarmurinn hlýtur að
vera orðinn þyrstur eftir að hafa nagað
þessi bein. Það er best að Jofa honum að
svala þorstanum.
Stóri: Mumm, a-a-æ! Kjötbein, a-a-æ!
Frúín: Almáttugur, mannætan hefir
slopþið út!
Stóri. Það kostaði ekkert smáræði að
vcrða atvinn urekandi Mennirnir eru alt-
af sjálfum sjer líkir.