Iðnneminn - 01.10.1997, Blaðsíða 40

Keppandi í steinsmíði, cin afþeim iðnjjreinum
sem ekki þckkjast hér á landi.
Þarna voru nutttir tvcir iðnnemar í starfsþjálfun
í viðfr&gum iðnncmabúningi.
34. Ólympíuleikar
iðnað
Undirritaður fór til Sviss í surnar ásamt
Astu Erlingsdóttur frá Sammennt til að
fylgjast með 34. Ólympíuleikum ungra
iðnaðarmanna í St. Gallen dagana 4. til 7.
júlí. Tilgangur ferðarinnar var að kynnast
keppninni sem slíkri og kanna möguleika á
þáttöku Islendinga í henni seinna rneir. Við
vorunt í lauslegu samfloti með 15 manna
danskri sendinefnd sem var að undirbúa
þáttöku Dana á nxstu leikum sem haldnir
verða í Kanada 1999. Við fylgdumst með
keppninni og funduðum nteð Svíum og
Norðmönnum en báðar þjóðirnar voru nteð
keppendur á leikunum, Norðmenn nú í
annað sinn. Einnig var fundað með forseta
IVTO (International Vocational Training
Organisation) og rætt við einstaka kepp-
endur. Að sjálfsögðu var tekið ógrynni af
myndum og einnig upp á myndband. Hægt
er að skoða þetta allt saman á skrifstofu
INSÍ.
Uppruni og markmið
Uppruni leikanna er keppni sem haldin var á
milli Spánar og Portúgals en fljótlega óx
keppnin þannig að í dag eru 34 lönd sem aðild
eiga að samtökunum og 16 lönd til viðbótar,
aðallega frá Austur-Evrópu hafa sótt um aðild.
Markmið leikana er að fá ungt fólk, fyrirtæki og
meistara til þess að bæta og auka faglega
kunnáttu sína og að auka veg og virðingu fyrir
starfsmenntun. Auk þess er mikið lagt upp úr
leikunum sent alþjóðasamskiptum þar sem
nauðsyn er á viðurkenningu á milli þjóða og
sameiginlegs mælikvarða á getu, hæfni og
gæðum.
Leikarnir
Til þessara leika mættu 538 keppcndur frá 33
löndum og kepptu í 40 iðngreinum, 155.000
gestir koniu til að fylgjast nteð. Flestar keppnis-
greinarnar er hægt að heimfæra beint upp á
íslenskar iðngreinar þótt vissulega séu margar
þeirra eitthvað frábrugðnar því sem við
þckkjum. Aberandi var hversu afmarkaðar iðn-
greinarnar voru, þ.e.a.s. iðngreinar sem við
þekkjum hér á landi skiptast kannski upp í tvær
eða fleiri í keppninni. Einnig var áberandi í
sumum iðngreinum, t.d. í málmiðnaði hversu
ný tæki og búnaður voru í notkun, tæki sem
varla þekkjast hér á landi. Islendingar eiga þó
góða möguleika á að taka þátt í flestum þeim
iðngreinum sem keppt er í og þá sér í lagi þeim
iðngreinum sem þegar er keppt í á Islandi eða
t.d. á milli Norðurlandanna, s.s. matreiðslu,
framreiðslu, bakaraiðn (sem var reyndar ekki
keppt í nú), hárgreiðslu, hárskurði (reyndar
nýlega sameinuð fög hér á landi) og fataiðn.
Einnig sýndist mér að Islendingar ættu án
mikillar fyrirhafnar að geta sent keppendur í
skrúðgarðyrkju, hellulögnum (sér grein á leik-
unum), gull- og silfursmíði, málaraiðn og raf-
virkjun. I málmgreinum (þ.m.t. bílgreinum),
byggingagreinum og öðrum, s.s. rafeinda-
virkjun, iðnstýringum og tækniteiknun þarf
eitthvað meiri undirbúning og þá sérstaklega í
40 Iðnneminn