Vikan - 10.09.1970, Blaðsíða 50

Margaret stökk út úr bílnum,
rétt í því að lestin nam staðar.
Larissa hrópaði fyrir aftan hana
að hún næði ekki af sér öryggis-
ólinni, en hún anzaði því ekki
og hljóp meðfram vögnunum
þangað til hún fann hann.
— Flýttu þér, kallaði hún.
Hann hikaði ekki, greip tösk-
una sína og flýtti sér út.
— Hvað er að, Margie, hefur
eitthvað komið fyrir Larissu?
Og skyndilega var hann ekki
gamall lengur, svolitið eldri út-
gáfa af Ted, sem bauð upp á ör-
yggi og stuðning.
Hann lagði arminn um axlir
hennar. — Segðu mér hvað er
að, vina mín. Er það eitthvað al-
varlegt?
— Það er, — það er ekkert
að, tengdapabbi. Hún brosti, en
tárin runnu niður kinnar hennar.
(Hvers vegna var hún eiginlega
að gráta?).
— Tengdapabbi . . . ég . . .
Larissa . . . við getum ekki án
þín verið. Við vonum að þú verð-
ir svo góður við okkur . . . að
koma með okkur heim aftur?
Hún horfði á hann og það var
angist í augnaráðinu. Ef Larissa
hafði haft á röngu að standa? Ef
hann vildi nú heldur búa hjá
Ken....
— Vilt þú að ég koma heim
með ykkur?
— Já. En ef þú vilt heldur ...
ég á við . . . Ken og Madge geta
gert svo miklu meira fyrir þig,
þau hafa betri ráð, meiri tíma til
að sinna þér....
Larissa, sem loksins hafði náð
af sér öryggisólinni, kom nú
dansandi eftir brautarpallinum
og fleygði sér um háls hans.
Hann þrýsti henni að sér og leit
á Margaret.
— Enginn getur gefið mér
nokkurn hlut, sem er mér dýr-
mætari en það sem þið nú hafið
gefið mér, Margie. En ert þú viss
um að þú viljir í raun og veru
fá mig til þín aftur? ífig get kann-
ske orðið þér að einhverju liði,
ég gæti....
Hún svaraði ekki, en stakk
höndinni undir arm hans og
leiddi hann að bílnum.
— Ó, sagði hún og það var
ekki laust við skjálfta í rödd-
inni, — fyrst verður þú að lána
mér peninga, svo ég geti hringt
til Teds og sagt honum að þeir
bræðurnir þurfi ekki að fara á
brautarstöðina. Heldurðu að þeir
verði mjög reiðir við mig?
— Ken verður kannske svo-
lítið vonsvikinn, en honum léttir
örugglega vegna Madge, hann
veit að hún vill ekki fá mig til
sín. Ted fær aðeins einu sinni
ennþá að vita að hann á svo
fjandi góða konu.
Margaret ætlaði að segja eitt-
orði. Gamli maðurinn stakk pen-
ingum í lófa hennar.
— Flýttu þér nú, Margie, sagði
hann rólega.
— Ó, afi, ég hef svo margt að
segja þér, sagði Larissa og hopp-
aði í kringum hann. — Ég var
heima hjá Desmond í dag og við
lékum okkur í kofanum í trénu,
og hann sagði að ég mætti koma
líka á morgun.
— Er það satt? sagði hann og
lagði mikla áherzlu á orð sín.
— Já, og mamma hans hefur
bakað bollur með rúsínum og....
Dyrnar að símaklefanum féllu
að baki hennar, svo hún heyrði
ekki meira til þeirra. En þegar
hún leit í spegilinn og sá tárvott
andlit sitt, þá rak hún út úr sér
tunguna framan í sjálfa sig,
vegna þess hve heimsk hún hafði
verið. En svo fór hún að hlæja,
vegna þess hve hamingjusöm hún
var. ☆
Fjarlægið
naglaböndin
á auðveldan hátt
* Fljótvirkt
* Hreinlegt
* Engar sprungur
* Sársaukalaust
Hinn sjáltlylltl Cutipen gefur mýkj-
andi lanolfn blandaSan snyrtilög, elnn
dropa I einu sem mýkir og eyöir
óprýSandi naglaböndum. Cutipen er
eins og fallegur óþrjótandi sjálfblek-
ungur sérstaklega gerSur tll snyrting-
ar. Hlnn sérstæSi oddur hans snyrtir
og lagfærir naglaböndln svo aS negi-
ur ySar njóti sfn. Engra pinna eOa
bómullar er þörf. Cutipen er algjör-
Iega þéttur svo aS geyma má hann i
handtösku. Cutipen fæst f öllum
snyrtivöruverzlunum. Handbærar á-
fyiiingar.
Cufápen
Fyrir stökkar neglur biSjiS um Nutri-
nall, vftamínsblandaSan naglaáburS
sem seldur er f pennum jafn hand-
hægum í notkun og Cutipen.
UMBOÐSMAÐUR:
J. Ó. MÖLLER & CO.
KIRKJUHVOLI, REYKJAVÍK
50 VIKAN 37. tbi.