Bjarmi - 01.12.1978, Blaðsíða 6

HUGANN GRÍPUR HELGI
*
Ferðaþáttur frá Israel
Hugur minn er fullur eftirvænt-
ingar, er ég svíf í háloftunum hinn
3. júlí 1977 á leið til ísrael - Gyð-
ingalands. Ég depla auga, jafnvel
klíp mig í handlegginn — en — það
er enginn vafi — ævintýrið er haf-
ið. Ég er í hópi 40 ungmenna,
,,Hamrahlíðarkórs“, ásamt söng-
stjóra, Þorgerði Ingólfsdóttur, og
fjórum fullorðnum fylgifiskum.
Sérstakar ástæður liggja til þess, að
mér var boðið í þessa ferð, og ég
ætla sannarlega að njóta hennar.
Söngurinn ómar
í ísrael á að halda mikla kóra-
hátíð, „Zimrya“, sem þýðir fugl.
Til hennar er boðið 18 erlendum
kórum, og er „Hamrahlíðarkór"
frá íslandi einn þeirra.
Lent er í Frankfurt am Main á
sunnudagsmorgni kl. 11,15 að stað-
artíma. Við erum komin úr grám-
anum í sólskinið. Þó sést ekki í
tæran himin, það er mugga yfir
borginni, þessi stórborgarmugga,
sem við þekkjum ekki á íslandi.
Hér verður 14 klukkustunda töf,
en í sárabætur fáum við að skoða
þessa fögru borg. Flugstöðin er
sú stærsta í Evrópu og mjög full-
komin. Farangur okkar er skoð-
aður eftir kúnstarinnar reglum af
ungum Gyðingum, piltum og stúlk-
um. „Við erum að hugsa um ör-
yggi þitt,“ segja þau og biðjast
afsökunar á gramsinu. En vopn-
aðir hermenn spígspora íram og
aftur. Aldrei er of varlega farið.
Förinni er haldið áfram kl. 1
eftir miðnætti og flogið rakleitt til
Tel Aviv, sem er ung borg á vestur-
strönd ísraels, nær samvaxin gömlu
Jaffa. Dögun yfir Miðjarðarhafi.
Hvílk sólarupprás, henni fá engin
orð lýst. Nú hefði mátt syngja:
„Frá því ljómar dagur, þar til síga
fer sól, sönginn látum óma yfir
byggðir og ból.“ Frá þessari stundu
hljómar söngurinn, ef ekki á tón-
leikum og æfingum, þá í bílum og
á strætum úti og hvar sem er.
Henry Klausner, tónlistarstjóri í
ísrael, fagnar hópnum á Ben
Gurion flugvelli kl. 7 að morgni,
með hinni fögru hebresku kveðju,
„Shalom“, friður, sem notuð er í
daglegu tali. Hann fylgir okkur
á ákvörðunarstað. Við búum að
mestu í Tel Aviv þessa 17 daga,
sem ferðin stendur yfir.
Kórinn er önnum kafinn alla
daga frá morgni til kvölds. Sungið
er í öllum helztu tónleikahöllum
Tel Aviv, en þær eru margar góð-
ar. Auk þess víða um landið. Hér
er tónlistin í hávegum höfð, enda
margir fremstu tónlistarmenn
heims Gyðingar, eins og kunn-
ugt er.
Hátíðin hófst í nýja konsertsaln-
um í Þjóðleikhúsinu í Jerúsalem,
en hann rúmar 3000 manns. Stór-
kostlegt var fyrir ísland að eiga
fulltrúa á þessu móti, og við, þessi
fimm, sem hlustuðum á hvern
konsert, þurftum ekki að skamm-
ast okkar. „Börnin“ og söngstjór-
inn stóðu sig með prýði, og þjóðar-
stoltið sagði til sín.
Iðnarhendur
Þrátt fyrir miklar annir tekst
að skoða mikinn part þessa ein-
stæða lands. Það er aðeins um
67.000 ferkílómetrar að stærð.
Brennheitt, nakið hálendi og sviðn-
ir dalir af sólarhita. Mikið um
kýprustré. íbúar eru 3y2 milljón.
Landið mjög tæknivætt. Hér er
stundaður landbúnaður og iðnað-
ur. Appelsínur eru ræktaðar á 40
þúsund hekturum lands. Fluttir
voru út 50 milljón kassar af þeim
1976. Við þekkjum Jaffa-appelsín-
umar. Okkur er sagt, að fyrir
tveim dögum hafi verið fluttar út
200 kýr. Kúabú eru mörg og stór
og nytin einstök. Enda fara kým-
ar í sturtu kvölds og morgna fyrir
mjaltir. Hitinn er þeim óbærileg-
ur engu síður en mannskepnunni.
Blóm eru flutt út í stómm stíl;
15.000 manns vinna við demanta-
iðnað. Svo mætti lengi telja.
Gyðingar og Gyðingaland eiga
merka sögu, en hún verður ekki
rakin hér.
Vissulega komum við víða, dvelj-
um á samyrkjubúum tvo sabbats-
daga o.s.frv. Ég ætla aðeins að
reyna að lýsa Jerúsalem og ná-
grenni hennar í þessari grein.
„Sjá múgur til Golgata gengur"
„Fjöll eru kring um Jerúsalem,
og Drottinn er kring um lýð sinn,
héðan í frá og að eilífu“
(Sálm. 125,2).
Jerúsalem (Borg friðarins) er
um 50 km frá Tel Aviv. Við inn-
keyrsluna til borgarinnar blasa við
blómamyndir í brekku, er heilsa
með orðunum: „Velkomin til Jerú-
salem“.
Staðnæmst er við Damaskus-
hliðið. Fyrir innan það hefst gang-
an um „Via Dolorosa“ (þjáninga-
leiðina). Það fyrsta, sem fyrir augu
ber, eru verzlanir hlið við hlið,
kaupmenn, prangarar og vasaþjóf-
ar, sem ferðamenn eru sérlega var-
aðir við. Konur í dökkum kuflum
og jafnvel með blæju fyrir andliti
ganga rösklega um, teinréttar með
ótrúlega þungar og fyrirferðamikl-
ar byrðar á höfði. Þær eru að gera
innkaup fyrir heimili sín. Á meðan
sitja menn þeirra á krám eða
snyrtistofum og ræða um heim-
6